jong koppel.
TIP
Gebruik onze tools
spaarrentes vergelijken
- Simulatie van uw rendement
- Vergelijk kredietwaardigheid
Re: jong koppel.
Dat zie je verkeerd. Uiteraard werk je samen op financieel vlak. Iedereen betaalt bvb zijn deel van de gemeeschappelijke kosten (woning, gas, electriciteit, telenet,...), een % van het inkomen. Als koppel maak je afspraken. Je zoekt naar een regeling waarin beide partijen zich kunnen vinden.TNTim schreef:Bij mij klinkt dat net als het omgekeerde. Als er apart moet gespaard worden is het omdat 1 iemand daar meer belang bij heeft. 'samen lief en leed delen', maar dan niet op financieel vlak.
Ik geef nog een (fictief) voorbeeld: ik heb een nogal dure smaak qua polshorloges. Dat is een kost die uiteraard niet gemeenschappellijk is. Moet mijn vrouw opdraaien voor mijn dure klokjes? Nee toch? Of als zij nu graag 20 paar schoenen op een mand koopt, wie ben ik dan om haar dat te verbieden? Het is toch haar geld? Ze heeft er zelf voor gewerkt, mag ze daar niet mee doen wat ze wilt?
Ik geef nog een (fictief) voorbeeld: Mijn vrouw maakt promotie. Vanaf volgend jaar zal ze wat meer in het buitenland zitten, maar goed nieuws... ze krijgt 20% opslag. Ik zou niet weten waarom ik recht zou hebben op een deel van dat geld.
Dat hoort tot de afspraken die in een gezin gemaakt worden. Als de ene 4/5 gaat werken ljikt het mij logisch dat die persoon ook minder van de gemeenschappelijke kosten gaat dragen. Die 1/5 huishoudelijk werk zorgt er immers voor dat je bvb geen poetsvrouw moet nemen, waardoor je ook weer een gemeenschappelijke kost uitspaart. Ik herhaal: Als koppel maak je afspraken. Je zoekt naar een regeling waarin beide partijen zich kunnen vinden.TNTim schreef:Wel pech dan voor de financien van degene die 1/5e voor de kinderen/het huishouden zorgt. Of ga je op dat moment uw vrouw loon betalen?
Ik geef nog een ander (fictief) voorbeeld: Nu de 40 jaar nadert voel ik mij een beetje neerslachtig, ik ben wat minder gemotiveerd op het werk en zo, het wordt eindelijk tijd voor een echte midlife crisis. Ik besluit om wat minder te gaan werken, 4/5 zodat ik die 1/5 dag kan gaan vissen. Mijn loon zakt, dus ik betaal wat minder gemeenschappelijke kosten, maar oh ramp, ik kan nu ook niet meer zo veel sparen. Lijkt me logisch. Ik zal dus minder klokjes kunnen kopen. Daar heb ik zelf voor gekozen. Daar hoeft mijn vrouw toch niet voor op te draaien?
Re: jong koppel.
Omdat jij op die momenten met extra last zit. Je mag dan alleen voor de kinderen/huishouden zorgen.sintorama schreef:Ik geef nog een (fictief) voorbeeld: Mijn vrouw maakt promotie. Vanaf volgend jaar zal ze wat meer in het buitenland zitten, maar goed nieuws... ze krijgt 20% opslag. Ik zou niet weten waarom ik recht zou hebben op een deel van dat geld.
Inderdaad, als koppel maak je afspraken. Bij ons worden er afspraken gemaakt over de gemeenschappelijke rekening. Heeft iemand zin om iets te kopen, dan vraagt diegene dat gewoon aan de andere.sintorama schreef:Ik herhaal: Als koppel maak je afspraken. Je zoekt naar een regeling waarin beide partijen zich kunnen vinden.
Dat geldt toch alleen maar als je heel uw budget er telkens doordraait? Je spaart toch niet enkel voor klokjes?sintorama schreef:Ik geef nog een ander (fictief) voorbeeld: Nu de 40 jaar nadert voel ik mij een beetje neerslachtig, ik ben wat minder gemotiveerd op het werk en zo, het wordt eindelijk tijd voor een echte midlife crisis. Ik besluit om wat minder te gaan werken, 4/5 zodat ik die 1/5 dag kan gaan vissen. Mijn loon zakt, dus ik betaal wat minder gemeenschappelijke kosten, maar oh ramp, ik kan nu ook niet meer zo veel sparen. Lijkt me logisch. Ik zal dus minder klokjes kunnen kopen. Daar heb ik zelf voor gekozen. Daar hoeft mijn vrouw toch niet voor op te draaien?
Wij hopen binnen max 6 jaar een extra huisje te kopen om te verhuren. Moesten we elk apart sparen dan was dat niet mogelijk.
Samen 'lief en leed' delen, ook in de financiën...
Re: jong koppel.
Dat kan ik mij dus echt niet voorstellen zeg! Dat zou willen zeggen dat als mijn vrouw een nieuwe handtas wilt kopen dat ze dan aan mij toestemming moet vragen of dat mag?? En dat terwijl ze die handtas feitelijk zelf verdiend heeft??TNTim schreef:Inderdaad, als koppel maak je afspraken. Bij ons worden er afspraken gemaakt over de gemeenschappelijke rekening. Heeft iemand zin om iets te kopen, dan vraagt diegene dat gewoon aan de andere.
Mijn vrouw mag van haar eigen geld kopen wat ze maar wilt, ze is verstandig genoeg! Daar heeft ze echt niet mijn input voor nodig.
Tuurlijk wel! Je spaart dan allebei op je eigen tempo op je eigen rekening. Dan, wanneer je samen een 2de woning wilt kopen om te verhuren, overleg je met mekaar. Welke woning kopen we, waar gelegen, wat is de bedoeling, hoe gaan we verhuren, wie gaat het werk doen,... Als je beiden eigenaar wilt worden van die woning is het logisch dat je elk een deel van die woning betaalt. Hoe je dat inconcreto doet (elk de helft, pro rata het inkomen,...), dat is ook af te spreken. Uiteindelijk wordt er bij de notaris een papier opgesteld dat vastlegt hoe het eigendomsrecht verdeeld is.TNTim schreef:Wij hopen binnen max 6 jaar een extra huisje te kopen om te verhuren. Moesten we elk apart sparen dan was dat niet mogelijk.
[/quote]TNTim schreef:Samen 'lief en leed' delen, ook in de financiën...
Dat is altijd zo. Ook als je apart spaart. Alleen, door apart te sparen is m.i. de kans op lief groter dan op leed. Je bent immers altijd zelf verantwoordelijk voor je eigen geld.
Stel bvb dat je het niet eens geraakt over de aan te kopen woning. Je vrouw wilt bvb toch liever een deel van het geld op een spaarrekening aanhouden. Wie ben jij dan om dat te verhinderen? Het is toch ook haar geld? Als je apart spaart is het simpel: kun jij van je eigen spaargeld een woning kopen dan doe je dat. Kun je dat niet, dan koop je maar iets goedkoper, of je spaart verder tot het wel kan. En je vrouw kan haar spaargeld aanhouden zolang zij dat zelf wilt. Iedereen content.
Voor mij is gemeenschappelijk sparen en gemeenschap van goederen iets uit grootmoeders tijd. Toen de vrouw nog aan de haard stond en volledig afhankelijk van haar man. Dan moet je inderdaad systemen hebben die ervoor zorgen dat de vrouw niet de dupe wordt van die ongelijkheid. Maar vandaag zijn de meeste vrouwen geemancipeerd. Ze hebben gestudeerd, een inkomen, zijn ambitieus,...
Re: jong koppel.
Ik vind dat sintorama zeker een punt heeft. Een stom voorbeeld: meneer wil een deel van het spaargeld in aandelen steken omdat dit meestal meer opbrengt op lange termijn. Mevrouw speelt liever veilig en zet haar geld liever op een spaarboekje. Wat doe je dan als alles gemeenschappelijk is?
Pessimisme is zoals porno, het verkoopt.
Re: jong koppel.
Optibear, het antwoord op die hypothese is zeer simpel. 100% blijft op de spaarrekening, de vrouw wint altijd
Re: jong koppel.
@sintorama
Stel: 1 partner wordt ziek en kan niet meer gaan werken. Zijn/haar loon wordt gehalveerd. Die partner staat op dat moment met zijn/haar rug tegen de muur en moet rekenen op goodwill van de andere partner. Komt er geen goodwill dan mag hij/zij voor de rest van zijn/haar leven krabben om rond te komen.
Zijn er bij jullie dan geen discussies over praktisch alles?
Moet je naar een huwelijk van de ene kant van de familie, dan wordt dat betaald door die ene partner?
Geef je een feest en heeft de ene partner een grote familie en de andere niet, dan zijn de kosten van het feest grotendeels voor de ene partner?
Wil je een dure verbouwing doen en zit de gemeenschappelijke kas zit krap bij kas, dan moet die verbouwing uitgesteld worden of is er een verplicht bezoekje aan de notaris?
Wat met spaarrekeningen voor kinderen? Vertrouw je de andere partner daar dan wel mee of sparen jullie elk apart voor elk kind?
Wij gaan binnenkort onze lening een deel vervroegd aflossen. In concreto: we gaan naar de bank en geven x-euro. In jullie geval: jullie gaan naar de bank en door de, niet voor elke partner gelijk vervroegde betaling, wordt de eigendomsverdeling van de woning aangepast + de maandlast zal in het vervolg voor de ene meer bedragen dan voor de andere.
Als je later jullie kinderen een financiële duw in de rug willen geven, dan geven jullie elk apart?
Lijkt mij zooooo raar allemaal.
@Optibear
Als de ene het wil en de andere niet, +-50/50 op spaarboek/in aandelen?
Zo had het met aparte rekeningen ook geweest.
Stel: 1 partner wordt ziek en kan niet meer gaan werken. Zijn/haar loon wordt gehalveerd. Die partner staat op dat moment met zijn/haar rug tegen de muur en moet rekenen op goodwill van de andere partner. Komt er geen goodwill dan mag hij/zij voor de rest van zijn/haar leven krabben om rond te komen.
Zijn er bij jullie dan geen discussies over praktisch alles?
Moet je naar een huwelijk van de ene kant van de familie, dan wordt dat betaald door die ene partner?
Geef je een feest en heeft de ene partner een grote familie en de andere niet, dan zijn de kosten van het feest grotendeels voor de ene partner?
Wil je een dure verbouwing doen en zit de gemeenschappelijke kas zit krap bij kas, dan moet die verbouwing uitgesteld worden of is er een verplicht bezoekje aan de notaris?
Wat met spaarrekeningen voor kinderen? Vertrouw je de andere partner daar dan wel mee of sparen jullie elk apart voor elk kind?
Wij gaan binnenkort onze lening een deel vervroegd aflossen. In concreto: we gaan naar de bank en geven x-euro. In jullie geval: jullie gaan naar de bank en door de, niet voor elke partner gelijk vervroegde betaling, wordt de eigendomsverdeling van de woning aangepast + de maandlast zal in het vervolg voor de ene meer bedragen dan voor de andere.
Als je later jullie kinderen een financiële duw in de rug willen geven, dan geven jullie elk apart?
Lijkt mij zooooo raar allemaal.
@Optibear
Als de ene het wil en de andere niet, +-50/50 op spaarboek/in aandelen?
Zo had het met aparte rekeningen ook geweest.
Re: jong koppel.
Ooh, discussies zijn er zekerTNTim schreef:Zijn er bij jullie dan geen discussies over praktisch alles?
Maar in de praktijk is het heel simpel. Elke gemeenschappelijke kost komt van de gemeenschappelijke rekening. Alles wat de woning aangaat of de kinderen is gemeenschappelijk. Een trouwfeest is uiteraard ook iets gemeenschappelijk. Een reis ook, een etentje ook.
Er zijn inderdaad dingen die zich wat op de rand bevinden en daar doet geen een van beiden moeilijk over. Ik heb er bvb geen enkel probleem mee om de anticonceptie (en andere pillen) van mijn vrouw mee te betalen Het is zeker niet zo dat we alles perfect willen regelen, dat kan ook niet. Stel dat we met het gezin met mijn auto naar de zee rijden en onderweg moeten tanken, moet ik dan een deel van de gemeenschappelijk rekening betalen en een deel van mijn eigen geld? Tuurlijk niet, ik betaal dat gewoon van mijn eigen geld en klaar.
Het is ook niet zo dat wanneer er iets gebeurt, zoals ziekte, dat we dan van mekaar vinden dat de andere dan maar zijn boontjes zelf moet doppen. Stel bvb dat er iemand zonder werk valt, dan betaalt die persoon automatisch minder of helemaal niets meer van de gemeenschappelijke kosten. Wat grote gemeenschappelijke kosten op zo'n moment betreft: die worden dan uitgesteld. Je wilt immers niet dat op zo'n moment je partner verplicht is om haar eigen oorlogkas(je) op dat moment voor zo'n zaken aan te spreken.
Sparen voor kinderen: simpel: dat is een gemeenschappelijke kost en wordt dus door beiden gedragen. De kinderen hebben hiervoor hun eigen spaarrekening (alhoewel die op onze beide namen staat). Dus ja, dat is eigenlijk het enige geval van een gemeenschappelijke spaarrekening die wij kennen. Maar daar staan geen grote bedragen op.
Jij denkt misschien dat wanneer ieder zijn eigen spaarrekening heeft, dat het "ieder voor zich" is. Dat is hoegenaamd niet waar. Je hebt nog altijd samen een financieel plan, je overlegt met mekaar etc. Het is gewoon een heel stuk overzichtelijker en transparanter om aparte rekeningen te hebben. Wat Optibear trouwens aanhaalt is zeker van toepassing op ons. Mijn vrouw wilt alleen sparen, zeker niet beleggen. Dat is haar keuze en die respecteer ik. Ik wil een stukje beleggen, daardoor extra risico lopen. Dat risico mag alleen op mijn geld van toepassing zijn. Indien ik er een hoger rendement mee haal dan is die opbrengst ook voor mijzelf. Dat dient niet om op te soeperen, maar vormt een extra buffer voor het geval ons gezin het ooit moeilijk krijgt.
Dat de kinderen niet van elke ouder evenveel zullen erven zal mij worst wezen. In de parktijk komt toch alles van de langst levende ouder.
Re: jong koppel.
Die gemeenschappelijke kas wordt maar gespijsd om de maand mee ronde te komen, niet meer. Een dure verbouwing daarvan betalen is dus sozieso uitgesloten. Wanneer we beiden vinden dat die verbouwing moet plaatsvinden den betalen we elk ede helft met onze eigen sparrekening.TNTim schreef: Wil je een dure verbouwing doen en zit de gemeenschappelijke kas zit krap bij kas, dan moet die verbouwing uitgesteld worden of is er een verplicht bezoekje aan de notaris?
Je maakt het nodeloos ingewikkeld. De woning, daar zijn we beiden eigenaar van. We betalen dus ook logischerwijs elk de helft van de afbetaling. Willen we vervroegd afbetalen dan brengen we elk een even groot deel van ons eigen spaargeld mee naar de bank en leggen dat op tafel. Zowel in jouw geval als in mijn geval kan het plan maar doorgaan als beide partners overeenkomen.TNTim schreef: Wij gaan binnenkort onze lening een deel vervroegd aflossen. In concreto: we gaan naar de bank en geven x-euro. In jullie geval: jullie gaan naar de bank en door de, niet voor elke partner gelijk vervroegde betaling, wordt de eigendomsverdeling van de woning aangepast + de maandlast zal in het vervolg voor de ene meer bedragen dan voor de andere.
Re: jong koppel.
@ Poldermol: ik vrees dat je in de meeste gevallen gelijk zult hebben. Het is maar een hypothese doch ik vrees nog altijd dat de meeste particuliere beleggers mannen zijn.
Pessimisme is zoals porno, het verkoopt.
Re: jong koppel.
Klinkt toch een beetje raar moet ik zeggen. Bij mij is het alles of niets in het huwelijk ;-). Leidt toch vaak tot scheve situaties ondervind ik bij die gezinnen. Bij ons op het werk is er iemand met gescheiden rekeningen die 70 % werkt voor de kinderen terwijl de echtgenoot full-time werkt en in het weekend ook nog bijklust. Op zich vind ik het logisch dat die man dan zijn vrouw bij wijze van spreken betaalt om thuis te blijven. Zou in dit systeem toch logisch zijn denk ik. Ik merk heel veel irritatie en frustratie alleszins als erover gepraat wordt daar, logisch ook.sintorama schreef:Ooh, discussies zijn er zekerTNTim schreef:Zijn er bij jullie dan geen discussies over praktisch alles?
Maar in de praktijk is het heel simpel. Elke gemeenschappelijke kost komt van de gemeenschappelijke rekening. Alles wat de woning aangaat of de kinderen is gemeenschappelijk. Een trouwfeest is uiteraard ook iets gemeenschappelijk. Een reis ook, een etentje ook.
Er zijn inderdaad dingen die zich wat op de rand bevinden en daar doet geen een van beiden moeilijk over. Ik heb er bvb geen enkel probleem mee om de anticonceptie (en andere pillen) van mijn vrouw mee te betalen Het is zeker niet zo dat we alles perfect willen regelen, dat kan ook niet. Stel dat we met het gezin met mijn auto naar de zee rijden en onderweg moeten tanken, moet ik dan een deel van de gemeenschappelijk rekening betalen en een deel van mijn eigen geld? Tuurlijk niet, ik betaal dat gewoon van mijn eigen geld en klaar.
Het is ook niet zo dat wanneer er iets gebeurt, zoals ziekte, dat we dan van mekaar vinden dat de andere dan maar zijn boontjes zelf moet doppen. Stel bvb dat er iemand zonder werk valt, dan betaalt die persoon automatisch minder of helemaal niets meer van de gemeenschappelijke kosten. Wat grote gemeenschappelijke kosten op zo'n moment betreft: die worden dan uitgesteld. Je wilt immers niet dat op zo'n moment je partner verplicht is om haar eigen oorlogkas(je) op dat moment voor zo'n zaken aan te spreken.
Sparen voor kinderen: simpel: dat is een gemeenschappelijke kost en wordt dus door beiden gedragen. De kinderen hebben hiervoor hun eigen spaarrekening (alhoewel die op onze beide namen staat). Dus ja, dat is eigenlijk het enige geval van een gemeenschappelijke spaarrekening die wij kennen. Maar daar staan geen grote bedragen op.
Jij denkt misschien dat wanneer ieder zijn eigen spaarrekening heeft, dat het "ieder voor zich" is. Dat is hoegenaamd niet waar. Je hebt nog altijd samen een financieel plan, je overlegt met mekaar etc. Het is gewoon een heel stuk overzichtelijker en transparanter om aparte rekeningen te hebben. Wat Optibear trouwens aanhaalt is zeker van toepassing op ons. Mijn vrouw wilt alleen sparen, zeker niet beleggen. Dat is haar keuze en die respecteer ik. Ik wil een stukje beleggen, daardoor extra risico lopen. Dat risico mag alleen op mijn geld van toepassing zijn. Indien ik er een hoger rendement mee haal dan is die opbrengst ook voor mijzelf. Dat dient niet om op te soeperen, maar vormt een extra buffer voor het geval ons gezin het ooit moeilijk krijgt.
Dat de kinderen niet van elke ouder evenveel zullen erven zal mij worst wezen. In de parktijk komt toch alles van de langst levende ouder.
Uw voorbeeld van het tanken op weg naar zee zou bij mij bijvoorbeeld al irritatie opwekken. Niet de eerste of de tweede keer, misschien ook niet de derde keer, maar de 4de keer zou ik al ambetant zijn. :-)
Ik vind dat alles bijeendoen het beste is voor de gemoedsrust. Tuurlijk zal de ene wat meer uitgeven dan de andere aan sommige dingen, maar dat is dan wat een tussenweg zoeken.
Als het werkt bij jullie is het natuurlijk perfect.
Re: jong koppel.
Interessante discussie, al moet ik zeggen dat we hier de input van de oorspronkelijke aanbrenger van dit onderwerp missen. Of is hij/zij tevreden met de tientallen scenario's die hier al de revue gepasseerd zijn
Ikzelf hou er nog een ander scenario op na, maar dat past dan ook weer in mijn situatie met mijn partner. Het voornaamste is dat je afspraken maakt waarbij niemand benadeeld wordt en je toch bijdraagt aan een gemeenschappelijke vorm van financiering van uw leven samen!
Om nog eens terug te komen op de oorspronkelijke vraag, zou ik toch wachten, zeker als jullie als koppel nog niet samen wonen, want daar zijn toch nog teveel risico's aan verbonden die hier en daar al vermeld werden. Het idee is mooi en zeker niet af te wimpelen, wel wat uit te stellen tot jullie concrete plannen hebben om samen te gaan wonen. Ondertussen kunnen jullie misschien wel al apart sparen met dat doel voor ogen, om dan die dag de gespaarde bedragen op een gemeenschappelijke rekening te zetten. Best wel met hetzelfde bedrag sparen.
Ikzelf hou er nog een ander scenario op na, maar dat past dan ook weer in mijn situatie met mijn partner. Het voornaamste is dat je afspraken maakt waarbij niemand benadeeld wordt en je toch bijdraagt aan een gemeenschappelijke vorm van financiering van uw leven samen!
Om nog eens terug te komen op de oorspronkelijke vraag, zou ik toch wachten, zeker als jullie als koppel nog niet samen wonen, want daar zijn toch nog teveel risico's aan verbonden die hier en daar al vermeld werden. Het idee is mooi en zeker niet af te wimpelen, wel wat uit te stellen tot jullie concrete plannen hebben om samen te gaan wonen. Ondertussen kunnen jullie misschien wel al apart sparen met dat doel voor ogen, om dan die dag de gespaarde bedragen op een gemeenschappelijke rekening te zetten. Best wel met hetzelfde bedrag sparen.
- Spruitekop
- VIP member
- Berichten: 5977
- Lid geworden op: 07 apr 2008
- Contacteer:
Re: jong koppel.
Vind de discussie tussen TNTim en Sintorama wel interessant.
Een andere hypothese...
Vrouw is CEO (10-15.000€/mnd of meer) man is bediende (3.000€/mnd), zij loopt chique gekleed (kan perfect in dit plaatje) en moet wel vaak (netwerkend) naar chique etentjes. Hij loopt casual gekleed maar moet vaak mee met z'n vrouw naar die feestjes. Wat doe je dan met de Armani-pakjes die hij van mevrouw moet kopen? (om niet af te steken tegen de vrouwen van de andere (mannelijke) CEO's)
Een andere hypothese...
Vrouw is CEO (10-15.000€/mnd of meer) man is bediende (3.000€/mnd), zij loopt chique gekleed (kan perfect in dit plaatje) en moet wel vaak (netwerkend) naar chique etentjes. Hij loopt casual gekleed maar moet vaak mee met z'n vrouw naar die feestjes. Wat doe je dan met de Armani-pakjes die hij van mevrouw moet kopen? (om niet af te steken tegen de vrouwen van de andere (mannelijke) CEO's)
Banken zijn instellingen opgericht voor en door oplichters waarvoor in de penitentiaire instellingen geen plaats meer is.
Sta op uw rechten: Betaal enkel in CASH!!
Sta op uw rechten: Betaal enkel in CASH!!
Re: jong koppel.
Misschien omdat de zaken minder zichtbaar zijn? Ik heb graag een duidelijk zicht op hoeveel mijn spaargeld groeit/krimpt en wat daar de reden voor is.Wurfel schreef:Ik vind dat alles bijeendoen het beste is voor de gemoedsrust.
Re: jong koppel.
Goed, dat is natuurlijk een voorbeeld dat op ons totaal niet van toepassing is. Wij verdienen op enkele euro's na hetzelfde en werken ook evenveel. Ons inkomen is dat van een gemiddeld gezin.Spruitekop schreef:Vind de discussie tussen TNTim en Sintorama wel interessant.
Een andere hypothese...
Vrouw is CEO (10-15.000€/mnd of meer) man is bediende (3.000€/mnd), zij loopt chique gekleed (kan perfect in dit plaatje) en moet wel vaak (netwerkend) naar chique etentjes. Hij loopt casual gekleed maar moet vaak mee met z'n vrouw naar die feestjes. Wat doe je dan met de Armani-pakjes die hij van mevrouw moet kopen? (om niet af te steken tegen de vrouwen van de andere (mannelijke) CEO's)
Maar goed, als denkoefening dan... Moesten wij persoonlijk in bovengeschreven situatie zitten dat zou dat wlllen zeggen dat alle gemeenschappelijke kosten voor het grootste deel door mijn vrouw zouden betaald worden, wat maakt dat ik tov mijn modaal inkomen bovengemiddeld veel geld kan sparen. Ik profiteer dus rechtsreeks van het hogere inkomen van mijn vrouw. Dat wil daarom nog niet zeggen dat ik in Armani pakjes ga rondlopen. Ik koop de casual kleren die ik zelf graag zie en kan permitteren met mijn inkomen. Als mijn vrouw het echt, absoluut, zonder ontkomen, geen discussie mogelijk, belangrijk vind dat ik mij in een dwaas kostuum hijs, dan mag zij dat betalen. Daarover overleg je dan. Op die manier wordt de werkelijke kostprijs van dat high-society leventje meteen ook veel tastbaarder voor mijn vrouw. Wanneer alles op 1 hoop gegooid wordt en er kan naar believen geld van afgehaald worden voor Armani-fratsen, dan zul je na verloop van jaren vaststellen dat je ondanks het feit dat je vrouw een erg goed betaalde baan heeft, je toch niet bepaald veel geld hebt kunnen sparen.
Mensen zonder spaargeld, en ik wil ze de kost niet geven, dat zijn meestal mensen met een behoorlijk inkomen. Ze hebben gewoon geen zicht op hun financiele situatie.
Re: jong koppel.
@sintorama
Een situatie van apart spaargeld binnen een koppel dat al lange tijd samen is, kan volgens mij alleen maar bevredigend voor beide partners werken als er door alletwee goed kan gespaard worden. Moet de één krabben om rond te komen terwijl de partner bij wijze van spreken nog een harem kan onderhouden van zijn spaargeld, dan leidt dat alleen maar tot frustraties/ruzies.
Mijn madam gaat (hopelijk) in januari bevallen. Ze is nu al ziek thuis omdat ze last heeft van bekkeninstabiliteit. In de praktijk betekent dit dat ze op ziekenkas valt binnen een paar weken en dit tot na haar bevallingsrust. Dat gaat een pak schelen in haar loon. Bij jullie zou dit al tot extra gesprekken(/gedoe) leiden, iets wat bij ons d'office door ons twee gedragen wordt. Na haar bevallingsrust is 4/5e ouderschapsverlof voor haar al aangevraagd. In onze situatie is dat samen overeenkomen dat ze dat neemt en de financiële gevolgen dragen we wel. Bij jullie start er dan een discussie over hoeveel die dag crèche minder kost aan de op die dag wel werkende ouder, hoeveel het loonverlies gevolgen heeft tot de bijdrage in de gemeenschappelijke kosten, welke gevolgen die dag minder werken heeft voor het pensioen, ... Lijkt me allemaal nodeloos ingewikkeld, terwijl het leven al ingewikkeld genoeg is.
Ivm benzine-verhaal. Op mijn vorig werk waren het bij een collega ook aparte rekeningen. Als ze weg gingen, (op reis/cinema/wat dan ook) dan reden ze afwisselend met de auto van de man/vrouw. Diegene van wie de auto was, betaalde ook de benzine/diesel. Zij had een benzine en hij een diesel. Ipv dat ze de meest economische keuze namen en sowieso met de diesel reden bij uitjes, werd er geredeneerd vanuit het principe van aparte rekeningen. Bij ons wordt er gereden met de diesel door degene die die dag de langste afstand moet afleggen. Gaan we samen weg, dan nemen we sowieso de diesel. Allemaal van die kleine dingen waar ik me enorm aan zou storen...
Een situatie van apart spaargeld binnen een koppel dat al lange tijd samen is, kan volgens mij alleen maar bevredigend voor beide partners werken als er door alletwee goed kan gespaard worden. Moet de één krabben om rond te komen terwijl de partner bij wijze van spreken nog een harem kan onderhouden van zijn spaargeld, dan leidt dat alleen maar tot frustraties/ruzies.
Mijn madam gaat (hopelijk) in januari bevallen. Ze is nu al ziek thuis omdat ze last heeft van bekkeninstabiliteit. In de praktijk betekent dit dat ze op ziekenkas valt binnen een paar weken en dit tot na haar bevallingsrust. Dat gaat een pak schelen in haar loon. Bij jullie zou dit al tot extra gesprekken(/gedoe) leiden, iets wat bij ons d'office door ons twee gedragen wordt. Na haar bevallingsrust is 4/5e ouderschapsverlof voor haar al aangevraagd. In onze situatie is dat samen overeenkomen dat ze dat neemt en de financiële gevolgen dragen we wel. Bij jullie start er dan een discussie over hoeveel die dag crèche minder kost aan de op die dag wel werkende ouder, hoeveel het loonverlies gevolgen heeft tot de bijdrage in de gemeenschappelijke kosten, welke gevolgen die dag minder werken heeft voor het pensioen, ... Lijkt me allemaal nodeloos ingewikkeld, terwijl het leven al ingewikkeld genoeg is.
Ivm benzine-verhaal. Op mijn vorig werk waren het bij een collega ook aparte rekeningen. Als ze weg gingen, (op reis/cinema/wat dan ook) dan reden ze afwisselend met de auto van de man/vrouw. Diegene van wie de auto was, betaalde ook de benzine/diesel. Zij had een benzine en hij een diesel. Ipv dat ze de meest economische keuze namen en sowieso met de diesel reden bij uitjes, werd er geredeneerd vanuit het principe van aparte rekeningen. Bij ons wordt er gereden met de diesel door degene die die dag de langste afstand moet afleggen. Gaan we samen weg, dan nemen we sowieso de diesel. Allemaal van die kleine dingen waar ik me enorm aan zou storen...