Vanaf wanneer rijk
Re: Vanaf wanneer rijk
Wat vinden jullie van onderstaande uitspraak van Bea Cantillon, armoede-experte ?
Bron: Aan de grond, column van Rik van Cauwelaert, De Tijd, 16 juli 2016 (armoedemaatstaven, kinderbijslag)En wie behoort er tot de 20 à 30 procent rijksten? Cantillon leert dat een gezin met twee leerkrachten met een maandelijks inkomen van 4.000 euro netto per maand tot die groep behoort, en zelfs tot de bovenlaag van de 10 à 20 procent rijksten. Dat is verrassend. ‘Mensen onderschatten vaak hun positie op de welvaartsladder’, stelt Cantillon.
Re: Vanaf wanneer rijk
Mensen klagen graag dat de tijden zo slecht zijn en dat ze het zo moeilijk hebben maar ondertussen zijn we wel de meest welvarende generatie ooit.
Re: Vanaf wanneer rijk
Als je bij het beste kwartiel zit, zal het wel goed zijn zeker?
Re: Vanaf wanneer rijk
gaat hier over maandelijks inkomen door werk, zegt op zich niets over totaal vermogen dat iemand kan hebben, noch over andere inkomsten
- centiempje
- Sr. Member
- Berichten: 499
- Lid geworden op: 10 okt 2013
- Contacteer:
Re: Vanaf wanneer rijk
Feit Soja, maar het scheelt natuurlijk wel als je een mooi inkomen hebt.
Verder zijn leraren nu niet de 'topbetaalden', dus het is wel verrassend, toch?
Maar goed, ik ken mensen die nog veel meer verdienen met zijn 2en en toch vliegt alles daar buiten alsof het niets is en dan klagen dat ze 'maar' een rijhuis hebben en toch 'zoveel' moeten afbetalen aan hypotheek en daardoor niet kunnen sparen
Verder zijn leraren nu niet de 'topbetaalden', dus het is wel verrassend, toch?
Maar goed, ik ken mensen die nog veel meer verdienen met zijn 2en en toch vliegt alles daar buiten alsof het niets is en dan klagen dat ze 'maar' een rijhuis hebben en toch 'zoveel' moeten afbetalen aan hypotheek en daardoor niet kunnen sparen
Neen mevrouw, ik heb de lotto niet gewonnen, op je centiempjes letten, dat maakt wel degelijk verschil!
Re: Vanaf wanneer rijk
Ik denk niet dat mensen mogen klagen, vandaag de dag. Volgens mij is de norm veranderd, en meerbepaald de norm van luxe(beleving).
Hoeveel mensen hebben smartphones die ze eigenlijk helemaal niet nodig hebben (en eigenlijk niet kunnen betalen) - zo'n onding kost honderden euro's. En de kindjes hebben er allemaal één, uiteraard, en dan nog een ipad en extra oortjes en kabeltjes en ga zo maar door. Mensen gaan twee keer per jaar op reis, en niet naar de zee zoals vroeger (een weekje) maar de hele wereld rond. Auto's nog zoiets, elke drie jaar een nieuwe auto, waarom niet. Kledij, accessoires, vroeger ging het zonder ook, nu is het de norm.
Maar als ze een uurtje langer moeten werken per week, of een jaartje langer op een leven, dan gaan ze Brussel in brand gaan steken. Ik kots eerlijk gezegd op heel wat mensen hun (kleingeestige) mentaliteit. Mensen zijn verwend, wat mij betreft.
Hoeveel mensen hebben smartphones die ze eigenlijk helemaal niet nodig hebben (en eigenlijk niet kunnen betalen) - zo'n onding kost honderden euro's. En de kindjes hebben er allemaal één, uiteraard, en dan nog een ipad en extra oortjes en kabeltjes en ga zo maar door. Mensen gaan twee keer per jaar op reis, en niet naar de zee zoals vroeger (een weekje) maar de hele wereld rond. Auto's nog zoiets, elke drie jaar een nieuwe auto, waarom niet. Kledij, accessoires, vroeger ging het zonder ook, nu is het de norm.
Maar als ze een uurtje langer moeten werken per week, of een jaartje langer op een leven, dan gaan ze Brussel in brand gaan steken. Ik kots eerlijk gezegd op heel wat mensen hun (kleingeestige) mentaliteit. Mensen zijn verwend, wat mij betreft.
Re: Vanaf wanneer rijk
@Morrissey
De norm is idd veranderd. Vandaag moet een gezin met twee werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Vroeger had je met 1 persoon die werkt genoeg om én op reis te gaan én kledij te kopen (ze hadden trouwens ook kledij vroeger en ja, kledij hebben was toen ook de norm. ) én accessoires én een auto én een niet-werkende partner te onderhouden. Daarnaast bleef er nog voldoende over om na jaren een mooie spaarrekening bijeen te sparen. (ik neem hiervoor als vb mijn grootouders en schoongrootouders aan beide kanten. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de enige personen op leeftijd die ik ken stuk voor stuk grote uitzonderingen zijn.)
Een gezin bestaand uit twee gezonde mensen heeft het in dit land nog altijd zéér goed. Maar dat was niet de norm om het goed te hebben.
Terwijl wordt de werkende mens om de oren geslagen met het ene fraudeschandaal na het andere: Omega Diamonds mag ontdoken miljarden winst behouden, Panama-Papers, Lux-Leaks, multinationals die nog minder belastingen betalen dan de bakker om de hoek, horeca die blijkbaar massaal fraudeert, ...
Ik vind dat er nog weinig volk op straat komt als je beseft wat er allemaal op het spel staat.
Deze week in de krant: Tommelein wil de erfbelasting aanpakken. Lees als: percentages serieus naar beneden halen. Welke laag van de bevolking zal hier het meeste baat bij hebben denkt u?
Langs de andere kant moet hij dan de elektriciteitsprijs verhogen voor iedereen.
Maar ja, leuk dat hij de erfbelasting naar beneden haalt!
Ivm uw opmerking over kinderen met smartphones:
Heb je zelf kinderen? Ga je hun een smartphone ontzeggen terwijl al hun vriendjes uit de klas/jeugdbeweging er wél één hebben en dit gebruiken om af te spreken om ergens te gaan spelen?
Principes zijn leuk, maar in de praktijk soms moeilijk naleefbaar.
Of zou je van uw eigen kinderen paria's maken uit principe?
Ivm uw opmerking over auto's:
Wij zullen om de vier à vijf jaar een nieuwe auto moeten kopen omdat onze auto, enkel door woon-werkverkeer, volledig op zal zijn. Het is geen kwestie van luxe, maar van moeten...
De norm is idd veranderd. Vandaag moet een gezin met twee werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Vroeger had je met 1 persoon die werkt genoeg om én op reis te gaan én kledij te kopen (ze hadden trouwens ook kledij vroeger en ja, kledij hebben was toen ook de norm. ) én accessoires én een auto én een niet-werkende partner te onderhouden. Daarnaast bleef er nog voldoende over om na jaren een mooie spaarrekening bijeen te sparen. (ik neem hiervoor als vb mijn grootouders en schoongrootouders aan beide kanten. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de enige personen op leeftijd die ik ken stuk voor stuk grote uitzonderingen zijn.)
Een gezin bestaand uit twee gezonde mensen heeft het in dit land nog altijd zéér goed. Maar dat was niet de norm om het goed te hebben.
Terwijl wordt de werkende mens om de oren geslagen met het ene fraudeschandaal na het andere: Omega Diamonds mag ontdoken miljarden winst behouden, Panama-Papers, Lux-Leaks, multinationals die nog minder belastingen betalen dan de bakker om de hoek, horeca die blijkbaar massaal fraudeert, ...
Ik vind dat er nog weinig volk op straat komt als je beseft wat er allemaal op het spel staat.
Deze week in de krant: Tommelein wil de erfbelasting aanpakken. Lees als: percentages serieus naar beneden halen. Welke laag van de bevolking zal hier het meeste baat bij hebben denkt u?
Langs de andere kant moet hij dan de elektriciteitsprijs verhogen voor iedereen.
Maar ja, leuk dat hij de erfbelasting naar beneden haalt!
Ivm uw opmerking over kinderen met smartphones:
Heb je zelf kinderen? Ga je hun een smartphone ontzeggen terwijl al hun vriendjes uit de klas/jeugdbeweging er wél één hebben en dit gebruiken om af te spreken om ergens te gaan spelen?
Principes zijn leuk, maar in de praktijk soms moeilijk naleefbaar.
Of zou je van uw eigen kinderen paria's maken uit principe?
Ivm uw opmerking over auto's:
Wij zullen om de vier à vijf jaar een nieuwe auto moeten kopen omdat onze auto, enkel door woon-werkverkeer, volledig op zal zijn. Het is geen kwestie van luxe, maar van moeten...
Re: Vanaf wanneer rijk
Misschien moet een gezin vandaag met twee werken om al die luxe (iphones, reizen, grote auto's, merkkledij) te kunnen betalen? Mijn punt is dat mensen meer hebben en meer willen, vandaag de dag. Vroeger gingen we een weekje naar de zee en voor de rest van het jaar werkten we keihard. En wij waren heel gelukkig. Als ik zie hoe mijn jeugd was (buiten spelen, veel vrienden, sociaal leven) dan krijg ik de indruk dat ik véél gelukkiger was dan kinderen nu (allemaal staren naar een schermpje onderuit gezakt op een zetel).TNTim schreef:@Morrissey
De norm is idd veranderd. Vandaag moet een gezin met twee werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Vroeger had je met 1 persoon die werkt genoeg om én op reis te gaan én kledij te kopen (ze hadden trouwens ook kledij vroeger en ja, kledij hebben was toen ook de norm. ) én accessoires én een auto én een niet-werkende partner te onderhouden. Daarnaast bleef er nog voldoende over om na jaren een mooie spaarrekening bijeen te sparen. (ik neem hiervoor als vb mijn grootouders en schoongrootouders aan beide kanten. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de enige personen op leeftijd die ik ken stuk voor stuk grote uitzonderingen zijn.) Een gezin bestaand uit twee gezonde mensen heeft het in dit land nog altijd zéér goed. Maar dat was niet de norm om het goed te hebben.
We spaarden veel, of probeerden dat toch te doen, en qua eten/uitgaan/... was het een héél stuk minder dan vandaag (mede omwille van het feit dat er minder keuze was natuurlijk). Vandaag gaan jonge mensen, twintigers, drie keer per jaar op reis naar Amerika, Turkije en Spanje, ze hebben allemaal minstens één veel te dure telefoon die ze eigenlijk kunnen missen, tablets, laptops, dure kledij, gaan vaak uit, op restaurant... De norm is weldegelijk veranderd. Dat deden wij vroeger niet. Om het cru te zeggen: wij aten meer boterhammetjes omdat wij meer met onze voeten op de grond stonden. En dat weekje aan zee was onvergetelijk, en daar hadden we geen selfie stick voor nodig.
Erfbelasting is wat mij betreft sowieso iets vrij schandalig. Je hebt je hele leven gewerkt en je probeert iets te sparen, en je bent al belast op al dat geld. En als je sterft steelt de staat nog eens een grote portie daarvan. Dat neigt naar communisme in mijn ogen. Ik snap die jaloerse houding trouwens niet. Mensen met meer geld: chapeau, echt waar, geniet ervan. Dat is het geluk niet hoor! Mensen komen op straat tegen ongelijkheid maar die zal er altijd zijn. En ze komen op straat omdat ze een uurtje meer moeten werken, maar meer vakantie en meer niksen maakt écht niet gelukkig hoor. Wat die 'werkende mens' betreft, trouwens, ik heb de indruk dat velen niet weten hoe onvoorstelbaar goed ze 't hebben met al hun voordelen. Zonder overdrijven maar dat is soms van de wereld weg, hoe velen het eigenlijk véél beter hebben dan die zo verguisde zelfstandigen (die nota bene dag en nacht werken om dat ietsje meer (misschien!) over te houden, alle risico's nemen en een belachelijk laag pensioentje krijgen).Terwijl wordt de werkende mens om de oren geslagen met het ene fraudeschandaal na het andere: Omega Diamonds mag ontdoken miljarden winst behouden, Panama-Papers, Lux-Leaks, multinationals die nog minder belastingen betalen dan de bakker om de hoek, horeca die blijkbaar massaal fraudeert, ... Ik vind dat er nog weinig volk op straat komt als je beseft wat er allemaal op het spel staat. Deze week in de krant: Tommelein wil de erfbelasting aanpakken. Lees als: percentages serieus naar beneden halen. Welke laag van de bevolking zal hier het meeste baat bij hebben denkt u? Langs de andere kant moet hij dan de elektriciteitsprijs verhogen voor iedereen. Maar ja, leuk dat hij de erfbelasting naar beneden haalt!
Ja, ik heb kinderen, en neen, zij hebben geen smartphones. Ik heb niet de indruk dat ze een tekort hebben aan vrienden of moeilijkheden hebben om hun sociaal leven op te volgen of te organiseren - wel integendeel. Dat noem ik opvoeding. Je kweekt ze op een bepaalde manier en met een bepaalde mentaliteit, en je geeft ze je eigen waarden mee. En dure telefoons (die ze duidelijk makkelijk kunnen missen) ontzeggen, dat hoort daarbij. Je moet kunnen sms'n en bellen, al de rest is onzin.Ivm uw opmerking over kinderen met smartphones:
Heb je zelf kinderen? Ga je hun een smartphone ontzeggen terwijl al hun vriendjes uit de klas/jeugdbeweging er wél één hebben en dit gebruiken om af te spreken om ergens te gaan spelen?
Principes zijn leuk, maar in de praktijk soms moeilijk naleefbaar.
Of zou je van uw eigen kinderen paria's maken uit principe?
Mocht ik vroeger aan mijn vader het equivalent van het bedrag van zo'n smartphone gevraagd hebben, hij zou eens goed met mij gelachen hebben. Nadat hij zich verslikt zou hebben uiteraard. Ik herhaal: mensen beseffen hun luxeleventje niet. En met alle respect, maar volgens mij kunnen heel wat mensen gewoon niet met geld om, en hebben zij niet de bagage of het verstand om er op een redelijke, gezonde, verstandige manier mee om te gaan. Om het extreem te stellen: wel €400 voor een tattoo en elke avond op café €50 verdoen, twee grote honden en elk van de vier kinderen een telefoon van €200, een abonnement op de voetbal van €150 maar fuck dat kapitalisme en die rijken en die zelfstandigen!
Re: Vanaf wanneer rijk
Ik herken daar mijn jeugd niet in. Is het omdat mijn vader een gewone (fabrieks)arbeider was?TNTim schreef:Vroeger had je met 1 persoon die werkt genoeg om én op reis te gaan én kledij te kopen (ze hadden trouwens ook kledij vroeger en ja, kledij hebben was toen ook de norm. ) én accessoires én een auto én een niet-werkende partner te onderhouden. Daarnaast bleef er nog voldoende over om na jaren een mooie spaarrekening bijeen te sparen. (ik neem hiervoor als vb mijn grootouders en schoongrootouders aan beide kanten. Ik kan me moeilijk inbeelden dat de enige personen op leeftijd die ik ken stuk voor stuk grote uitzonderingen zijn.)
Vader werkte, moeder was huisvrouw.
Merkkledij heb ik nooit gehad (dat was nog de tijd dat je met zo'n dingen (oa Fila?) uitgelachen werd ...
We hadden een auto, ofwel een tweedehands, zo'n 850cc, ofwel een nieuwe ... een lada, een 1200cc, iirc. Gelukkig was pa handig in het repareren want er was altijd wel iets, al heeft die lada ons, iirc, maar 1x echt laten staan ...
Moeder heeft nog een paar jaar gewerkt om mee de hypotheek af te lossen.
Vader heeft jaren lang ook nog "na z'n uren" gewerkt en soms ook op zaterdag.
Op reis gaan deden ze niet, enkel daguitstappen op zondag. Wij, de kinderen, gingen wel al eens op reis, met de mutualiteit en/of de scouts.
Op restaurant gingen we nooit, enkel al eens naar de frituur.
Re: Vanaf wanneer rijk
Ik vind erfbelastingen eigenlijk de meest moreel verdedigbare van alle belastingen. We heffen bijzonder hoge taksen op inkomsten uit werken en beleggen, beide inkomsten die het resultaat zijn van onze eigen inspanningen. Dan worden we ook belast op elke uitgave die we doen met die inkomsten, in de vorm van BTW. De enige inkomensbron waar de ontvanger geen enkele verdienste aan heeft, een erfenis, belasten we dan weer aan een relatief gunstig tarief.Morrissey schreef:Erfbelasting is wat mij betreft sowieso iets vrij schandalig. Je hebt je hele leven gewerkt en je probeert iets te sparen, en je bent al belast op al dat geld. En als je sterft steelt de staat nog eens een grote portie daarvan.
Dom geluk belasten vind ik een pak acceptabeler dan arbeid belasten. Dat zeg ik overigens als iemand die als enig kind uit een gegoed middenklassegezin op een méér dan behoorlijke erfenis zal kunnen rekenen, dus van jaloezie moet je me niet beschuldigen.
Re: Vanaf wanneer rijk
Tsja, geen verdienste. Als mijn voorouders hard gewerkt hebben en iets opzij kunnen leggen hebben (nadat alles al zeven keer belast is), dan vind ik dat zij dat moeten kunnen doorgeven aan hun kinderen.dw schreef:Ik vind erfbelastingen eigenlijk de meest moreel verdedigbare van alle belastingen. We heffen bijzonder hoge taksen op inkomsten uit werken en beleggen, beide inkomsten die het resultaat zijn van onze eigen inspanningen. Dan worden we ook belast op elke uitgave die we doen met die inkomsten, in de vorm van BTW. De enige inkomensbron waar de ontvanger geen enkele verdienste aan heeft, een erfenis, belasten we dan weer aan een relatief gunstig tarief.Morrissey schreef:Erfbelasting is wat mij betreft sowieso iets vrij schandalig. Je hebt je hele leven gewerkt en je probeert iets te sparen, en je bent al belast op al dat geld. En als je sterft steelt de staat nog eens een grote portie daarvan.
Dom geluk belasten vind ik een pak acceptabeler dan arbeid belasten. Dat zeg ik overigens als iemand die als enig kind uit een gegoed middenklassegezin op een méér dan behoorlijke erfenis zal kunnen rekenen, dus van jaloezie moet je me niet beschuldigen.
- centiempje
- Sr. Member
- Berichten: 499
- Lid geworden op: 10 okt 2013
- Contacteer:
Re: Vanaf wanneer rijk
Ik moet zeggen, ik volg Morrissey zowat op elk vlak. Merendeel van de mensen "moet" met 2 gaan werken om hun verwend gedrag te kunnen veroorloven.
Sorry TNTim, ik kan het erg goed met je vinden, maar wij (als gezin van 2 volwassenen en 2 kinderen) bewijzen dag op dag, dat je WEL een huis kan afbetalen terwijl er maar 1 persoon gaat werken. En nee, wij leven heus niet triest hoor. Of wel? Want wij gaan inderdaad niet op reis, wij gaan bijna nooit uit eten (en als dat al gebeurd is dat zelfs meestal een vriendin van me en ikzelf, mijn man doet dat gewoon niet graag), wij dragen geen merkkledij en ja mijn kleine kinderen dragen vaak 2dehandskledij (wat je er vaak niet eens aan ziet). We kopen wel elke 8-10 jaar een nieuwe auto, dat dan weer wel.
En ja mijn kinderen zullen sommige dingen niet krijgen, ook al is dat de mode. Dat is mijn zaak niet. Echt niet dat een kind van 12 met een telefoon van 700 euro zal rondlopen in dit huis, ik word misselijk van het idee alleen al.
Sorry TNTim, ik kan het erg goed met je vinden, maar wij (als gezin van 2 volwassenen en 2 kinderen) bewijzen dag op dag, dat je WEL een huis kan afbetalen terwijl er maar 1 persoon gaat werken. En nee, wij leven heus niet triest hoor. Of wel? Want wij gaan inderdaad niet op reis, wij gaan bijna nooit uit eten (en als dat al gebeurd is dat zelfs meestal een vriendin van me en ikzelf, mijn man doet dat gewoon niet graag), wij dragen geen merkkledij en ja mijn kleine kinderen dragen vaak 2dehandskledij (wat je er vaak niet eens aan ziet). We kopen wel elke 8-10 jaar een nieuwe auto, dat dan weer wel.
En ja mijn kinderen zullen sommige dingen niet krijgen, ook al is dat de mode. Dat is mijn zaak niet. Echt niet dat een kind van 12 met een telefoon van 700 euro zal rondlopen in dit huis, ik word misselijk van het idee alleen al.
Neen mevrouw, ik heb de lotto niet gewonnen, op je centiempjes letten, dat maakt wel degelijk verschil!
Re: Vanaf wanneer rijk
Als ik jou was zou ik tegen dat je kinderen wat ouder zijn toch wat water bij de wijn doen, anders gaan ze een erg ongelukkige en eenzame jeugd tegemoet.centiempje schreef:wij dragen geen merkkledij en ja mijn kleine kinderen dragen vaak 2dehandskledij (wat je er vaak niet eens aan ziet).
En ja mijn kinderen zullen sommige dingen niet krijgen, ook al is dat de mode. Dat is mijn zaak niet.
Re: Vanaf wanneer rijk
Ik hoop dat je gelijk hebt , ikzelf heb geen kinderen . Maar zo kweek je bij je kinderen een heel sterke ruggengraat ...en dat is wel heel belangrijk in hun latere leven .Nu zullen ze het even heel moeilijk krijgen gelijk vortex zegt .Toch heb ik wel bewondering als je dit standpunt kunt volhouden .Ik zie dat bij mijn zus haar kinderen (26 en 32 jaar), die kregen alles en die hielpen nooit in het huishouden of deden nooit eens het gras af .Nu ze volwassen zijn , gaan ze eindelijk eens achter hunne computer uit ....om Pokemon te zoeken ...oef , het is dan toch nog goed gekomen met die mannencentiempje schreef:wij dragen geen merkkledij en ja mijn kleine kinderen dragen vaak 2dehandskledij (wat je er vaak niet eens aan ziet). We kopen wel elke 8-10 jaar een nieuwe auto, dat dan weer wel.
En ja mijn kinderen zullen sommige dingen niet krijgen, ook al is dat de mode. Dat is mijn zaak niet. Echt niet dat een kind van 12 met een telefoon van 700 euro zal rondlopen in dit huis, ik word misselijk van het idee alleen al.
Re: Vanaf wanneer rijk
Met 2 gaan werken hoeft niet noodzakelijk om verwend gedrag te gaan. Ik kan je zo 2 situaties bezorgen waarbij slechts 1 verdiener er voor zorgt dat de huismoeder of huisvader het deksel op de neus kreeg financieel.centiempje schreef:Ik moet zeggen, ik volg Morrissey zowat op elk vlak. Merendeel van de mensen "moet" met 2 gaan werken om hun verwend gedrag te kunnen veroorloven.
Sorry TNTim, ik kan het erg goed met je vinden, maar wij (als gezin van 2 volwassenen en 2 kinderen) bewijzen dag op dag, dat je WEL een huis kan afbetalen terwijl er maar 1 persoon gaat werken. En nee, wij leven heus niet triest hoor. Of wel? Want wij gaan inderdaad niet op reis, wij gaan bijna nooit uit eten (en als dat al gebeurd is dat zelfs meestal een vriendin van me en ikzelf, mijn man doet dat gewoon niet graag), wij dragen geen merkkledij en ja mijn kleine kinderen dragen vaak 2dehandskledij (wat je er vaak niet eens aan ziet). We kopen wel elke 8-10 jaar een nieuwe auto, dat dan weer wel.
En ja mijn kinderen zullen sommige dingen niet krijgen, ook al is dat de mode. Dat is mijn zaak niet. Echt niet dat een kind van 12 met een telefoon van 700 euro zal rondlopen in dit huis, ik word misselijk van het idee alleen al.
1. Werkende man of werkende vrouw verlaat de niet-werkende partner. De niet-werkende partner krijgt het financieel moeilijk.
2. Werkende man of werkende vrouw komt te overlijden. De niet-werkende partner krijgt het financieel moeilijk.
Oké je kan zeggen dat zijn de uitzonderingen. Maar als het je overkomt sta je er toch maar financieel slecht voor. Financiële onafhankelijkheid is voor velen toch ook een deel gemoedsrust.