Spaarder stijft schatkist minder dan verwacht

5 februari 2013

An Selschotter

De verhoogde taksen op spaar- en beleggingsproducten blijken hun doel in 2012 gemist te hebben. Met 619 miljoen euro ligt de opbrengst ver onder het geschatte bedrag van 1,4 miljard euro. Dat schrijft De Tijd op basis van cijfers van Financiën.

De regering-Di Rupo had nochtans sterk ingezet op inkomen uit vermogen en beklemtoonde meermaals dat dit meer moet bijdragen tot de staatskas. Zowel bij de begrotingsopmaak als de begrotingscontrole verhoogde ze dan ook belastingen op roerend inkomen.

De belangrijkste ingreep was de verhoging van de roerende voorheffing van 15% naar 21% (met een eventuele extra 4% er bovenop indien de limiet van 20.020 euro overschreden werd). Maar de spaarboekjes bleven – net als verzekeringsproducten en aandelenfondsen zonder dividend – buiten schot van deze maatregel. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Belg liever opteerde voor deze fiscaal voordelige beleggingen. En zo leverde de verhoogde voorheffing slechts 359 miljoen euro op. Dat is maar liefst 54% onder het geraamde bedrag van 783 miljoen euro.

Andere maatregelen betroffen de rijkentaks, beurstaks en versnelde heffingen op langetermijnsparen en pensioensparen. Ook zij konden niet aan de verwachtingen voldoen.
Begin 2012 werd de beurstaks nog fel opgetrokken, maar in september werd bekend dat deze verhoging voorlopig nauwelijks 2 miljoen euro extra had opgeleverd. Een fractie van het gehoopte eindbedrag van 50 miljoen euro. Daarnaast draaide ook de rijkentaks uit op een flop. Wie buiten het vizier van de fiscus wou blijven, kon meteen al 4% extra betalen op de 21% roerende voorheffing. Maar uit een rondvraag bij de Belgische grootbanken bleek dat slechts 1 tot 1,5% van de particulieren klanten er gebruik van gemaakt had. Bovendien bleek de maatregel ook veel te omslachtig. De rijkentaks werd ondertussen al afgevoerd en vanaf 1 januari 2013 werd de roerende voorheffing over de hele lijn opnieuw opgetrokken tot 25%. Nog steeds met uitzondering van de fiscaal voordelige beleggingen te verstaan.