Dag iedereen! Ik ben al een tijdje deze site aan het doorspitten geweest en wilde graag m'n eerste vraag voorleggen aan de wijsheid van dit forum. Ik was nieuw in het concept van beleggen en investeren, maar mijn interesse werd gewekt doorheen mijn opleiding rechten en ik heb 't afgelopen half jaar mezelf in de materie verdiept. Mijn vraag is:

Ik heb een soort 'noodfonds' aangelegd, neerkomende op ongeveer 5x mijn huidige maandinkomen. De bedoeling is dat ik op een korte termijn dit fonds kan aanspreken wanneer de situatie daarom vraagt (bv. verlies van inkomen). Tegelijkertijd zou ik ook wel graag willen kijken of ik dit geld kan laten aangroeien. Ik voorzie immers niet dat ik dit geld binnen de kortste keren effectief zal nodig hebben en ik ben daarnaast ook wel bereid wat risico te nemen.

Ik dacht dit geld via Bolero gelijk te verdelen over 10 ETF trackers van Vanguard en iShares. Het lijkt me een redelijk 'passieve', veilige en gediversifieerde oplossing. Daarnaast lijkt het me dat ik indien nodig geld kan vrijmaken als ik wat aandelen verkoop.

Wat vindt u hiervan? Alvast bedankt voor uw inzichten!

Dat hangt natuurlijk sterk af van wat er in die ETFs zit, maar algemeen zou ik zeggen: niet doen.

Tijdens een beurscrash is het niet ondenkbaar dat de hele index - en dus je ETF - met 50 % of meer zakt. Stel je voor dat je net dan je noodfonds nodig hebt. Aandelen, hoe gespreid ook, zijn geen geschikte bestemming voor een noodfonds. Obligatie-ETFs die beleggen in high yield ('rommel')-obligaties zijn ook uitgesloten, om dezelfde reden.

Dan blijven enkel ETFs die in veilige Europese overheidsobligaties beleggen over. Maar ook daar is er een (zeer beperkt) risico, en het geboden rendement is na kosten nauwelijks hoger dan dat van een spaarboekje.

Hou je noodsfonds gewoon op een spaarboekje. Beleggen doe je met 'extra' geld waarvan je zeker bent dat je het jarenlang kan missen.

Zelf hou ik ten allen tijde minstens een jaarinkomen op een spaarboekje aan. Dat is misschien wat overdreven, maar zes maanden inkomen zou iedereen toch achter de hand moeten hebben. Enkel eens je daarboven zit, kan je aan beleggen beginnen denken.

Inderdaad niet doen. Het is in tijden van economische moeilijkheden dat (1) de beurzen laag staan en (2) de meeste ontslagen vallen of bedrijven failliet gaan of op andere manieren de loopkracht afneemt. Je noodfonds, dat net zou dienen om (onder meer) redding te bieden bij ontslag of faillissement, hou je dus best ver weg van de beurs.

Een spaarrekening is eigenlijk de enige optie. Laag rendement, maar te allen tijde opvraagbaar. Dat laatste is voor een noodfonds veruit het belangrijkste. Het laag rendement neem je er dan maar bij (en is de reden waarom je noodfonds ook niet té groot mag zijn, maar 5x het inkomen lijkt me wel ok).

De som geld dat dient voor onvoorziene kosten, daarvan zeg jij: "Ik voorzie immers niet dat ik dit geld binnen de kortste keren effectief zal nodig hebben". Als je het onvoorziene kunt voorspellen, zul je veel geld verdienen op de beurs

Ik begrijp dat het aanlokkelijk lijkt om toch al wat uit je buffer te beleggen, het doet daar immer weinig buiten stof verzamelen en een zeer magere intrestvoet opstrijken. En het is nu misschien net nu de uitgelezen moment! Maar dat is er omdat je geen geld zou moeten opvragen van meer volatiele zaken zoals aandelen, mocht het dan net wat slechter gaan.

Verder dat noodfonds, er zijn vuistregels voor de grote, die 5x netto maandinkomen zou ik persoonlijk wat ruimer doen, maar dat moet ieder voor zichzelf uitmaken.

10 ETF's lijkt me wat veel (tenminste als je ze niet via de core degiro neemt) vanwege de aankoopkost. Het risico verschil tussen 2000 en 5000 aandelen ... is miniem, dus vanuit die optiek zou ik het niet doen, als je een bepaalde verdeling wenst, met bvb meer gewicht in die regio, of capsize ofzo, dan is het begrijpbaar. Maar je zal een langere tijd nodig hebben vooraleer je al je ETF's hebt (reken op ong 1.000 om de kost per transactie te beperken).

ps: in uw topicnaam zeg je EFT ipv ETF

Hallo

Je noodfonds is net dat, voor in geval van nood. Het is niet de bedoeling hiermee risico's te gaan nemen. Je zet het dus best op een zo hoog mogelijk rentende spaarrekening. Breed genomen wordt aangeraden 6 - 12 maanden aan uitgaven hierin aan te houden maar dat is afhankelijk van verschillende parameters onder andere werkzekerheid en grootte van eventuele kosten (reparaties aan huis, auto die wat ouder is,..)

Ikzelf houd ongeveer 2 maanden aan uitgaven aan als noodfonds reden hiervoor is dat ik geen huis bezit, redelijk zeker ben van mijn job en moest ik ziek worden krijg ik de eerste maand mijn loon nog uitgekeerd en daarna pas val ik terug op 60% van het loon. Als ik afgedankt wordt val ik terug op een uitkering en ik verwacht redelijk snel terug werk te kunnen vinden (ja job doen die niet veel mensen willen doen heeft ook zijn voordelen). Ik houd wel wat extra cash aan omdat mijn auto al wat ouder is, deze is nog in goede staat maar je weet nooit..

Long story short nooit beleggen met geld dat je voorziet voor nood situaties, je weet nooit wanneer je het nodig hebt en je wilt niet dat je moet verkopen als je noodfonds - 50% is gegaan op de beurs terwijl je het eigenlijk voor bijvoorbeeld 75% nodig had.

Ik sluit me aan bij wat de anderen reeds zeiden: niet doen.

Daarnaast, kleinere opmerking, maar als je in brede index ETF's belegt, heb je er heus geen 10 nodig om te spreiden. IWDA alleen al belegt in 1600+ bedrijven; een spreiding waar een klassieke aandelenbelegger nooit aankomt.

Voor alle goede reden hierboven reeds aangehaald.
1- Een noodfonds beleg je niet. Je moet er steeds direct aankunnen.
2- Geld dat je niet voor lange termijn kan missen beleg je niet in aandelen,