Vanavond een gedeelte van de VRT uitzending gezien over geprogrammeerde veroudering.
Ik ben helemaal niet overtuigd.
Natuurlijk is intrinsieke waarde van de meeste huishoudtoestellen lager dan een eeuwigheid geleden. Een wasmachine is na 10 jaar verouderd: ze verbruikt veel te veel -en dus is het onzinnig om zo'n toestel "voor de eeuwigheid" te bouwen. Je gebruikt goedkopere onderdelen omdat het toestel slechts zoveel jaar moet meegaan vooraleer het achterhaald is... ik denk dat dit al heel veel "ingebouwde veroudering" verklaart.
Men geeft in de uitzending het voorbeeld (via een tekenfilmpje) van de verkoper die zijn verkoop wil maximaliseren door ingebouwde veroudering. Maar het is de fabrikant die beslist over de bouwkwaliteit, niet de verkoper.
Dan laat men de Miele vertegenwoordiger aan het woord. Doen sommige fabrikanten aan geprogrammeerde veroudering? Na enige aarzeling: "ja, sommige fabrikanten wel". Een uitgelokte waardeloze uitspraak (refereert hoogstens naar een Gauss curve).
Inktverbruik van printers is inderdaad een rip-off -maar heeft niets te maken met geprogrammeerde veroudering.
Kortom: veel gedoe om niets.

Dat producten sneller stuk gaan dan vroeger is zeker een feit. Maar daar moeten we niet verontwaardigd over doen, we kiezen er immers zelf voor. We kopen met zijn allen liever goedkope brol dan degelijke, duurzame apparaten.

sintorama schreef:Dat producten sneller stuk gaan dan vroeger is zeker een feit. Maar daar moeten we niet verontwaardigd over doen, we kiezen er immers zelf voor. We kopen met zijn allen liever goedkope brol dan degelijke, duurzame apparaten.

Ik koop liever een goedkoop produkt dan een duur. Zo heb ik jaren geleden een skill boormachine gekocht, de goedkope reeks van de Hubo. Kostte mij net geen 50 euro met bits en boortjes. Werkt nog steeds en ik heb er mijn huis mee verbouwd. Idem met TV's, ik koop altijd een tussenmodel waar ik jaren plezier van heb. Een dure TV kopen heeft geen zin, want na enkele jaren zijn er betere. Zelfde met wasmachines en ander witgoed. Wie wil nu dat zijn wasmachine 12 of 15 jaar meegaat? Ik zou daar eerlijk gezegd niet meer in willen wassen. Zit vol bacterieën en schimmels achter de trommel.

Met Morse helemaal eens. Bovendien heb je de garantieperiode die voor goedkope en dure toestellen dezelfde is. Neem je een A-merk van pakweg 2000€ of een B-merk van 500€? Wel je mag er al vier kopen tegenover het A-merk.

de wasmachine mag kapot gaan, de brandverzekering betaalt wel een nieuwe

En vind je het leuk om steeds sneller een nieuw toestel te moeten kopen, nieuwe computer waar je minstens een dag werk aan hebt, telkens nieuwe gsm's waar je een halve dag werk aan hebt om over te zetten, steeds maar opnieuw naar een discount moet lopen omdat een elektrisch toestel kapot is (weliswaar juist buiten garantietijd) en je een nieuw moet kopen omdat het kleine defect niet te herstellen is (men kleeft alles met lijm vast zodat niemand er nog kan aan prutsen, zelfs laptops wil men een vaste batterij geven). Denk je dat grote merken ook niet denken in de richting van geprogrammeerde veroudering. De eerste Opel Zafira's hadden allemaal vanaf het zevende jaar een defecte mazoutpomp. Zo'n pomp kost bij Opel zo'n 2600 euro zonder plaatsing. Ideaal moment om je een nieuwe wagen aan te prijzen, want er zouden vanaf nu wel meerder defecten kunnen komen. Het zal niet zo lang meer duren of men maakt de motorkap ook al dicht met een speciaal systeem dat alleen de merkgarages kunnen openen. Vind jij het leuk om steeds meer brol (weliswaar tegen misschien de helft van de prijs) te kopen om jezelf al de miserie en en werk te bezorgen ? We worden op die manier steeds meer slaaf van onze consumptieartikelen. Wie zegt dat wij er materieel op vooruit gaan ? Geef ons maar eenvoudige en duurzame producten !

Mijn Miele wasmachine zit niet vol met schimmel na 15 jaar dienst, ziet er nog zo goed als nieuw uit. Mijn Makita heggenschaar heb ik ook al sinds mijn huwelijk zonder ooit één defect. Voor essentiële producten heb je duurzame producten nodig. Maar er is nog een ander probleem in onze samenleving, nl. dat producenten ons steeds meer een gedrag opdringen en ons ook dingen ontnemen. Men dwingt u tot kopen omdat men geen wisselstukken meer aanbiedt, of men ontneemt je het recht tot herstelling omdat men zorgt dat jij er niet bij kunt. Banken nemen ook vrijheden af, maken hun producten ook zo dat ze je als klant zo lang mogelijk kunnen binden, ontnemen je ook gekapitaliseerde intresten in heel wat producten, zullen je bijvoorbeeld geen gekapitaliseerde kasbons aanbieden als de rente in een dalende lijn zit, maar wel in stijgende lijn. Steeds meer ondervind je dat je als particulier rechten ontnomen wordt. Het wordt tijd dat consumenten zich eens gaan verenigen om bepaalde waarden te vrijwaren.

Volgens wikipedia zou de ingebiuwde veroudering uitgevonden zijn door General motors (Opel) toen die ons in 1924 ieder jaar een nieuwe auto wilden aansmeren. Gelukkig is het niet zo uitgedraaid.

"In the United States, automotive design reached a turning point in 1924 when the American national automobile market began reaching saturation. To maintain unit sales, General Motors head Alfred P. Sloan Jr. suggested annual model-year design changes to convince car owners that they needed to buy a new replacement each year, an idea borrowed from the bicycle industry"

Zelf betaal ik veel liever het dubbele voor een machine die 20 jaar meegaat dan alle 5 jaar te moeten vernieuwen, wegens:

- ecologie: onze huidige wegwerpmaatschappij is pure roofbouw. Het beetje energie dat je spaart door het zuinigere toestel, weegt doorgaans in de verste verte niet op tegen de gigantische hoeveelheden energie die nodig zijn om dergelijk toestel te produceren.
- machine gaat altijd stuk op een ongelegen moment
- je moet daar weeral tijd in steken om het 'ideale' toestel uit te zoeken, te laten leveren en installeren ...

Mijn wasmachine gaat al meer dan 20 jaar mee, en daar zitten niet meer schimmels of bacteriën in dan in een machine van 6 maand oud ... Mijn droogkast is even oud, maar die wordt nauwelijks gebruikt. Koelkast was ook even oud, en die hebben we pas vorig jaar vervangen. Vaatwasser is ong. 15 jaar oud. Ik vraag me af of we dergelijke toestellen nog ooit zo lang kunnen houden, indien we er nieuwe moeten kopen?

En wat heb je aan telkens een nieuwe garantie van 2 jaar als je machine steeds na 5 jaar stuk gaat?

morse schreef:Een dure TV kopen heeft geen zin, want na enkele jaren zijn er betere. Zelfde met wasmachines en ander witgoed

Enkele opmerkingen:
- 'duur' is geen synoniem voor 'duurzaam'. Een TV is doorgaans duur omdat hij vol ultramoderne snufjes zit, niet omdat hij langer zou meegaan. Integendeel: meestal is de gebruikte technologie nog niet volledig betrouwbaar en heb je zelfs meer kasn op vodden dan een goedkopere TV die oudere, maar meer mature technologie gebruikt.
- Witgoed is iets volledig anders: een wasmachine, droogkast of koelkast van vandaag is niet zo verschillend al eentje van 20 jaar geleden. (Ook al laten ze ons graag geloven van wel).

Planned obsolescence is iets dat zowat in alle producten verwerkt zit.

Ooit al eens afgevraagd waarom een gloeilamp maar 1000 uren meegaat? Ooit (+-1920) was dit 3000 uur (De gloeilampen zoals we ze nu kennen. Koolstofexemplaren kunnen 100 jaar branden). In Oost-Duitsland maakten ze ooit lampen die 8000 uren meegingen. De spaarlamp daarentegen gaat "zogezegd" langer mee, maar deze gaat dan weer snel kapot in de schakelelectronica.
Nog in Oost-Europa hadden ze ooit koelkasten die minstens 25 jaar meegingen.

in de jaren '80 deed je een auto weg na 10-15 jaar omdat die volledig verroest was. Nu hebben de meeste auto's na 10 jaar geen enkel plekje roest, maar komen er wel "kosten" aan.

Sommige toestellen hebben een ingebouwde batterij... die het gegarendaard na 2 jaar begeeft.

Toestellen die langer meegaan hebben dan weer een "psychologische planned obsolescence": mensen denken dat ze een nieuwe nodig hebben omdat het in de mode is.

Zelfs heel het systeem van energielabels is een manier van obsolescence. De impact op energieverbruik tussen een A en een A+ toestel zijn kleiner dan de labels doen vermoeden.

In de meeste recente moderne eletrische toestellen zit tegenwoordig een gebruiks-duur chip ingebouwd. Zoveel uur/beurten gaat dat toestel mee, en dan stop ik ermee, je kan dan een technieker laten komen ( verdiend die ook weer zijne boterham ) en kan je laten herstellen of een nieuwe kopen.
Zelfs de oude gloeilampen werden beperkt in gebruiksduur door de gloeidraad duner of dikker te maken.
Een auto heeft een computer welke je waarschuwt dat je naar de garage moet,als je dit toch negeert, kan je aan de kant komen te staan. Het is verboden, maar men past het wel meer en meer toe.

ludo schreef:In de meeste recente moderne eletrische toestellen zit tegenwoordig een gebruiks-duur chip ingebouwd. Zoveel uur/beurten gaat dat toestel mee, en dan stop ik ermee

Bron?

Zwiertje schreef: - Witgoed is iets volledig anders: een wasmachine, droogkast of koelkast van vandaag is niet zo verschillend al eentje van 20 jaar geleden. (Ook al laten ze ons graag geloven van wel).

Inderdaad. Zelfs een omgekeerd voorbeeld...
- jaren 80: Een zanker wasmachine (goedkoopste wasmachine van toen) ging max 5 jaar mee omdat de kuip in ijzer was. Binnen 5 jaar was het onherstelbaar kapot. Zo zijn er in de familie 3 kapot gegaan.
- jaren 2000: Een beko (opvolger van het zanker merk, nog steeds één van de goedkoopste merken): Wasmachine draait na 10 jaar nog (wel is er een design-flaw aan het rubbere darmpje van het leegleksysteem. Beter nooit gebruiken, anders lekt dit vrij snel)

Dat een wasmachine langer meegaat met Calgon is dan een ander fabeltje.

sintorama schreef:

ludo schreef:In de meeste recente moderne eletrische toestellen zit tegenwoordig een gebruiks-duur chip ingebouwd. Zoveel uur/beurten gaat dat toestel mee, en dan stop ik ermee

Bron?

Zeker niet veralgemenen. Zo'n chip is een zeldzaamheid, maar er is een voorbeeld van Epson die dit toepast:

http://therestartproject.org/design/tri ... olescence/" onclick="window.open(this.href);return false;