De laatste jaren is men gaan sleutelen aan de voorwaarden en ik ben ervan overtuigd dat veel verzekeringen een holle doos geworden zijn, zelfs die van het ziekenfonds. Het enige waarom mensen nog tot zo'n verzekering wensen, is de vrees voor een ernstige ziekte, maar na wat ik uit ervaringen hoor zou men beter zijn jaarlijkse premies zelf sparen (ik spreek nog niet van beleggen) en met het gespaarde potje zou men zeker even ver komen. Wij hebben allebei een verzekering van het ziekenfonds en hebben beiden al ingrepen gehad met hospitalisatie. Men maakt het je niet gemakkelijk bij de aangifte en wat je uiteindelijk terugkrijgt is totaal niet transparant. Je krijgt wel (veel later) enkele tientallen euro's terug van de bedragen die boven de terugbetaling van het ziekenfonds gaan, maar bij ons was dat nooit meer dan een 60 tal euro's en je krijgt totaal geen zicht op de afrekening. Daarenboven zijn visites aan specialisten vooraf slechts terugbetaald als die binnen één maand vooraf aan de opname gebeuren. En vóór een operatie moet je al vlug nog eens naar een cardioloog of een andere specialist. Probeer dat maar eens allemaal binnen die maand te regelen om dan een week voor de operatie te horen dat deze nog met een tiental dagen is uitgesteld. Ook de terugbetalingen van nabehandelingen zijn beperkt in tijd.
Dit doet mij denken aan de verzekering rechtsbijstand in de polis auto. Veel mensen denken dat zij verzekerd zijn voor hun wagen als zij in hun recht zijn omdat zij een rechtsbijstand (of zelfs onafhankelijke rechtsbijstand zoals DAS) hebben. Verzekeringsmaatschappijen maken onder elkaar akkoorden (expertiseregelingen, RDR-regelingen,....) en het komt erop neer dat zij steeds maar beperkt moeten betalen en zelfs nalaten te verhalen op de verantwoordelijke. Iedereen die met een wagen rondrijdt van meer dan zeven jaar kan zijn eigen schade (van zodra die een een paar duizend euro is) niet terugkrijgen als hij slachtoffer is van onoplettendheid van een derde. Als de schade groter is dan de actuele waarde van je wagen (en daar trekt men zelfs niet herstelde schade van af, ook al is die zeer recent of nog zonder uitspraak van de rechtbank).

witte merel schreef: ↑8 oktober 2018, 20:59 De laatste jaren is men gaan sleutelen aan de voorwaarden en ik ben ervan overtuigd dat veel verzekeringen een holle doos geworden zijn, zelfs die van het ziekenfonds. Het enige waarom mensen nog tot zo'n verzekering wensen, is de vrees voor een ernstige ziekte, maar na wat ik uit ervaringen hoor zou men beter zijn jaarlijkse premies zelf sparen (ik spreek nog niet van beleggen) en met het gespaarde potje zou men zeker even ver komen. Wij hebben allebei een verzekering van het ziekenfonds en hebben beiden al ingrepen gehad met hospitalisatie. Men maakt het je niet gemakkelijk bij de aangifte en wat je uiteindelijk terugkrijgt is totaal niet transparant. Je krijgt wel (veel later) enkele tientallen euro's terug van de bedragen die boven de terugbetaling van het ziekenfonds gaan, maar bij ons was dat nooit meer dan een 60 tal euro's en je krijgt totaal geen zicht op de afrekening. Daarenboven zijn visites aan specialisten vooraf slechts terugbetaald als die binnen één maand vooraf aan de opname gebeuren. En vóór een operatie moet je al vlug nog eens naar een cardioloog of een andere specialist. Probeer dat maar eens allemaal binnen die maand te regelen om dan een week voor de operatie te horen dat deze nog met een tiental dagen is uitgesteld. Ook de terugbetalingen van nabehandelingen zijn beperkt in tijd.
Dit doet mij denken aan de verzekering rechtsbijstand in de polis auto. Veel mensen denken dat zij verzekerd zijn voor hun wagen als zij in hun recht zijn omdat zij een rechtsbijstand (of zelfs onafhankelijke rechtsbijstand zoals DAS) hebben. Verzekeringsmaatschappijen maken onder elkaar akkoorden (expertiseregelingen, RDR-regelingen,....) en het komt erop neer dat zij steeds maar beperkt moeten betalen en zelfs nalaten te verhalen op de verantwoordelijke. Iedereen die met een wagen rondrijdt van meer dan zeven jaar kan zijn eigen schade (van zodra die een een paar duizend euro is) niet terugkrijgen als hij slachtoffer is van onoplettendheid van een derde. Als de schade groter is dan de actuele waarde van je wagen (en daar trekt men zelfs niet herstelde schade van af, ook al is die zeer recent of nog zonder uitspraak van de rechtbank).

Vergeet het maar dat je met je "spaarpotje" gaat toekomen indien je ooit een ernstige ziekte hebt. Ik zeg niet dat hospitalisatieverzekeringen noodzakelijk zijn. Die keuze maakt iedereen voor zich maar indien je echt ernstig ziek bent, ga je het nooit kunnen betalen met wat je ondertussen gespaard zou hebben. Bovendien loop je het risico om ernstig ziek te worden als je nog maar pas aan het sparen bent en wat dan? De enige reden waarom een hospitalisatieverzekering trouwens zo duur is, is omdat de ziekenhuizen profiteren van de mensen die een verzekering hebben afgesloten. Indien de ziekenhuizen volgens het Riziv-barema zouden werken, zou een hospitalisatieverzekering een goedkope aangelegenheid zijn.

Uw uitleg over autoverzekeringen. Uit cijfers van Assuralia blijkt dat de combined ratio in de tak auto in 2016 102% was. Dat impliceert dat de verzekeraars 2% meer betaald hebben dan de premies die zij geïncasseerd hebben. Ze hebben met andere woorden in die tak verlies gemaakt. Dus uw verhaal dat ze beperkt zouden betalen is met een korreltje zout te nemen. Het lijkt mij bovendien logisch dat er in het geval van een economisch totaalverlies rekening wordt gehouden met de wrakwaarde. Als klant merk je daar toch niets van? Je verzekeraar betaalt je de opleg en de opkoper betaalt je de wrakwaarde. Wat is het probleem? Dat er een serieuze afschrijving van toepassing is op een auto van 7 jaar oud? Dat lijkt mij ook normaal, een auto kopen is immers altijd verlieslatend doordat een auto snel sterk in waarde daalt. Je kan toch niet verwachten dat je een spiksplinternieuwe wagen krijgt als je auto van 7 jaar oud pertotale is?

NS2SN schreef : Uw uitleg over autoverzekeringen. Uit cijfers van Assuralia blijkt dat de combined ratio in de tak auto in 2016 102% was. Dat impliceert dat de verzekeraars 2% meer betaald hebben dan de premies die zij geïncasseerd hebben. Ze hebben met andere woorden in die tak verlies gemaakt. Dus uw verhaal dat ze beperkt zouden betalen is met een korreltje zout te nemen. Het lijkt mij bovendien logisch dat er in het geval van een economisch totaalverlies rekening wordt gehouden met de wrakwaarde. Als klant merk je daar toch niets van? Je verzekeraar betaalt je de opleg en de opkoper betaalt je de wrakwaarde. Wat is het probleem? Dat er een serieuze afschrijving van toepassing is op een auto van 7 jaar oud? Dat lijkt mij ook normaal, een auto kopen is immers altijd verlieslatend doordat een auto snel sterk in waarde daalt. Je kan toch niet verwachten dat je een spiksplinternieuwe wagen krijgt als je auto van 7 jaar oud pertotale is?
Ik denk dat heel wat mensen die de miserie van "totaal verlies" al eens meegemaakt hebben met een auto waarvan enkel carrosserie beschadigd is, je hierin geen gelijk zullen geven. De praktijk is veelal heel anders dan het theoretisch model waar verzekeringsmaatschappijen en auteur hierboven mee zwaaien. Als klant merk je daar alles van : niet alleen wat je zelf meer moet betalen om nog hetzelfde terug te krijgen, het totale plaatje aan lasten en kosten, ook alle miserie met administratie, andere nummerplaten enz.. en meestal dan nog met een maand aan gebruiksderving als je dan nog durft je rechten op te eisen, welke ook niet vergoed wordt.
Je bent tweemaal slachtoffer na elkaar van een onvoorzichtige chauffeur die zijn fouten toegeeft. Verzekeringsmaatschappij van de tegenpartij zou moeten betalen. Eerst en vooral rekenen ze een bedrag van 3150 euro dat je auto nog waard is en als je een identiek gelijkaardige (merk, km) wilt kopen, kan je er geen krijgen voor 4500 euro. Daarna trekken ze er de schade van af die nog niet hersteld is (maar je bent nog niet uitbetaald omdat je nog een advocaat mag aanstellen omdat één van de verzekeraars zijn fout {bijna altijd}betwist op een handige zet van de chauffeur in zijn ongevalsaangifte). Als je daarvan dan nog eens de grootste schade (een geparkeerd chauffeur langs de rijweg die onoplettend zijn portier opent) van af trekt, dan kom je goed negatief uit, en daar moet dan nog het wrak van afgetrokken worden. De wijze waarop zij aan waardebepaling doen is helemaal niet transparant (wordt op geen enkele manier uitgelegd) en de je krijgt de waarde van het wrak toegestuurd met de mededeling dat het morgen de laatste dag is waarop je kan beslissen te verkopen aan opkoper. Als dat het mes niet op de keel is? Auto's van een 7/8 jaar zijn helemaal niet versleten omdat bumpers of spatborden stuk gereden zijn. Dat garagisten niet meer uitblutsen, maar enkel nog met wisselstukken werken, dat is onze schuld niet.
Maar heel die historie doet mij eraan denken dat iedere bestuurder die een wagen van 7 jaar oud heeft, een zeer groot risico loopt dat hij helemaal niet verzekerd is voor een ongeval waarbij hij in zijn recht is en een rechtsbijstand onderschreven heeft. Met andere woorden, zijn verzekering is een holle doos geworden want hij wordt niet vergoed voor de schade die een ander door zijn fout hem heeft aangericht. En dan moet je je maar een sociaal zwakkere voorstellen die zijn wagen nodig heeft voor zijn job en die zoiets voor heeft. De cijfers van Assuralia kunnen dan zijn wat ze waard zijn, er zal meer betaald worden aan chauffeurs die zich om de 4 jaar een nieuwe wagen kunnen aanschaffen, want deze zullen veel minder "totaal verlies" krijgen bij een ongeval en altijd volledig vergoed worden voor de schade in hun recht. Als dit dan al geen discriminatie is, of moeten we zeggen dat ook verzekeraars het mattheuseffect steunen ?

"Je kan toch niet verwachten dat je een spiksplinternieuwe wagen krijgt als je auto van 7 jaar oud pertotale is?"

Neen, dit verwacht niemand. Maar mensen verwachten niet dat zij de kosten moeten dragen als ze slachtoffer zijn van een onvoorzichtige chauffeur en ook daarvoor verzekeren ze zich. En verzekeraars die argumenteren dat zij die regels maken opdat handige chauffeurs anders zich zouden kunnen verrijken of winst zouden kunnen maken op hun wagen : dit zijn drogredenen, daar kunnen andere maatregelen voor gevonden worden. Ik ben eens benieuwd of de verzekeraar van de chauffeur, die onachtzaam zijn portier opsloeg, mijn verzekeraar dan heeft moeten vergoeden voor die schade ? Is er hier geen verzekeraar in deze situatie die zich verrijkt heeft ?
Ik blijf er bij : de verzekeringsproducten en de voorwaarden zijn met de loop der jaren veel veranderd en veel mensen beseffen niet hoezeer onderlinge afspraken tussen verzekeraars, veranderde regels van expertise, datavoorwaarden, .....sommige verzekeringsproducten totaal uitgehold hebben. "Als je moet vergoed worden, dan krijg je niks", zegt de volksmond, en veelal is dit waarheid geworden. De particulier die zorg wil dragen voor zijn wagen is de dupe. "Totaal verlies" geven aan wagens van 7 jaar oud is een zware ecologische voetafdruk voor wagens die zeker nog 10 jaar kunnen rijden, als er enkel blikschade is en is discriminerend tegenover chauffeurs die zich om de vier jaar een nieuwe wagen kunnen aanschaffen en daardoor altijd hun volledige schade vergoed krijgen.

Sorry voor de hoeveelheid aan tekst, maar voor iedereen wil ik toch nog eens kort samenvatten hoe men vergoedt bij een ongeval, ook al ben je volledig in je recht (schade vb. 3000 euro) :

- men plakt een bedrag op de waarde van je wagen (kijk maar eens wat een wagen na 8 jaar nog waard is
en ze geven nog minder) vb. 3500 euro
- men trekt er schade van af waarvoor reeds betaald werd
(vb een bumper die geblutst is) - 1000 euro
- men trekt er zelfs schade van af die niet vergoed is
(die al begroot is maar waar nog rechtspraak rond is) - 1500 euro
- men trekt er de waarde van het wrak van af - 1200 euro
-------------------
er blijft niks over voor je schade van 3000 euro en je mag al blij zijn dat je nog een zelfde kan kopen voor
4500 euro en van alle andere administratieve kosten, gebruiksderving en verlet zullen we maar zwijgen
Iemand met een wagen van een aantal jaren oud die kort na elkaar enkele ongevallen heeft is zeker gezien.
(Verzekeraars zullen zeggen : je bent in hoofdzaak verzekerd voor schade die jij aan een derde aandoet. En verzekerde wil niet dat door zijn fout een ander zijn schade niet zou kunnen recupereren, maar het is een fabeltje, want die ander krijgt dikwijls ook niks).

DIT IS IETS DAT ELKE VERZEKERDE ZOU MOETEN WETEN
EN DIT IS IETS WAT OOK ELKE VERZEKERAAR AAN ZIJN VERZEKERDE ZOU MOETEN UITLEGGEN VOOR HIJ HEN IETS VERKOOPT

Lijkt toch redelijk correct.

Waarde is 3500
- er is een eerste schade aan voor 1000 Euro - die je nog niet gerepareerd hebt - maar wel de 1000 Euro ontvangen
- er is een tweede schade onder discussie 1500 Euro - als je wint zal je dit ontvangen
- het wrak heeft een waarde 1200 Euro - die je krijgt als je het wrak verkoopt.

Dus alles samen ontvang je 3700 Euro voor iets dat 3500 waard was voor de ongevallen.

Of zie ik het verkeerd?

Die 1500 mogen ze niet aftrekken zolang daar geen uitspraak over is. Ik heb dat bedrag niet gekregen en misschien krijg ik het ook niet. Dat eerste schadegeval zou zeker hersteld geweest zijn, maar was nog niet zolang gebeurd en omdat nog een rechtszaak hangende was, wou ik dat samen laten herstellen.
Daarenboven moet ik op zoek naar een andere wagen en ik kan er geen zelfde krijgen voor 4700 euro. Maar vooral, je zou eens de uren en de extra kosten moeten rekenen (nieuwe nummerplaten, extra toebehoren,...) en al een maand geen wagen.

witte merel schreef: ↑9 oktober 2018, 21:48 Die 1500 mogen ze niet aftrekken zolang daar geen uitspraak over is. Ik heb dat bedrag niet gekregen en misschien krijg ik het ook niet. Dat eerste schadegeval zou zeker hersteld geweest zijn, maar was nog niet zolang gebeurd en omdat nog een rechtszaak hangende was, wou ik dat samen laten herstellen.
Daarenboven moet ik op zoek naar een andere wagen en ik kan er geen zelfde krijgen voor 4700 euro. Maar vooral, je zou eens de uren en de extra kosten moeten rekenen (nieuwe nummerplaten, extra toebehoren,...) en al een maand geen wagen.

Met andere woorden de tegenpartij betwist dat de schade in causaal verband staat met het ongeval. Anders zie ik geen enkele reden waarom een deel van het geld zou achtergehouden worden? De bewijslast ligt nu eenmaal nog altijd bij u om aan te tonen dat die schade van 1500 EUR te wijten is aan het ongeval.

U kan trouwens altijd een tegenexpert aanstellen via uw rechtsbijstand auto indien u niet akkoord gaat met het bedrag dat u voorgesteld werd door de tegenpartij. Net zoals u altijd zelf een tegenvoorstel kan doen. Ik vind het een beetje raar dat er een prijsverschil zou zijn van 1200 EUR tussen uw auto en exact hetzelfde model dat tweedehands wordt aangeboden. Auto-experten baseren hun voorstel immers meestal op actuele online prijzen. Ik heb zelf in het verleden een totaal verlies gehad (wagen van 6 jaar) en ik heb er een eerlijke prijs voor gekregen.

De kosten voor het opnieuw inschrijven (DIV) kunt u trouwens bij de tegenpartij terugvorderen indien de tegenpartij überhaupt aansprakelijk wordt gesteld.

Hallo,

Sparen, geld, 1persoonskamer, terugbetaling kosten is niet waarom het gaat.

In heel de wereld, zeker in ons land bestaat er nog steeds klassegeneeskunde.
Het eerste wat een "goede" chirurg aan u vraagt is : bij welke maatschappij bent u verzekerd.
Dan weet je al genoeg.
Op een meerpersoonskamer mogen geen erelonen aangerekend worden en zal de agenda van deze al te vaak niet-geconventioneerde chirurg "vol" staan. Een 1persoonskamer heeft in de beste ziekenhuizen tot een factor 4 surplus.
Ook al is dit wettelijk verboden, maar jammer genoeg is vaak een dure medicart de sleutel tot genezing.

Is al wel een oud topic maar wil toch hier op reageren met eigen bevinding Hospitalisatie van De Voorzorg, Kliniplan genaamd.
1ste heupprothese alles netjes terug betaald zelfs op verdiend.
2de heupprothese zelfs veel meer terug betaald gekregen door sociale Maf!
3de heupprothese na 1 jaar van de 2de wat metaalmoeheid bleek géén tussenkomst wat de prothese betrof, iets meer dan 1800€
Tussentijdse operaties en ziekenhuisopnames allemaal netjes vergoed met een + saldo.

Verzekering deed van begin moeilijk gezien deze korte tijd na de 2de prothese, omdat ik binnen gebracht was in ziekenhuis met eigen wagen via spoed vroegen ze de tegenpartij!?
Gezegd dat er geen tegenpartij is, hun vraag omdat ge via spoed binnenkomt is het een ongeval = tegenpartij, raar!?
Lange tijd niets meer gehoord, na enkele malen gevraagd hoe het zat met de terugbetaling.
De verzekering vroeg meer opheldering over het "Ongeval"
Weer vermeld dat het om geen ongeval ging maar breuk van de prothese van vermoedelijk metaalmoeheid, dat had ik beter niet vermeld.
Verzekering besliste de kost van de prothese niet terug te betalen.

Binnen de week was al de rest terug betaald.
Bij de ziekenkas om meer opheldering gevraagd, daar zeiden ze dat de verzekering niet van hun is daar niks konden aan doen maar ik tevreden was dat de ziekenkas 50% daarvoor ten hunne laste nam, ben daar maar met akkoord gegaan.
Restsaldo nooit vermeld op sociale Maf, raar!

Wat ik weet dat ik nog eens zoiets zou voorhebben "Ben gevallen" en dat is het.
Eerlijkheid loont niet.