Situatieschets:

Man 36, vrouw 32, kids 6 en 8.

Hypothecaire lening openstaand 85k, fiscaal maximaal geoptimaliseerd, afbetaling 380€per. Maand.
2013 bouwgrond gekocht, 100k incl. Kosten
Beschikbaar liquide kapitaal: 300k
Spaargeld groeit jaarlijks aan met +/- 30k
Willen geen risico nemen mbt beleggen etc, wetende dat spaarrekening een verliesrekening is.

Eventueel bouwgrond (1 op het oog, oostgericht, dicht begroeid, 9are) bijkopen (2 kids = 2 bouwgronden) twv 130k zonder kosten?
Meer op reis gaan, zodra het terug kan? Nog meer genieten? Maar er wordt niets gelaten om aan deze bedragen te geraken, zuinig leven is gewoon de standaard, niet gierig hé, maar zuinig, das een verschil hè!

Wat zouden jullie doen?

Ik ga niet reageren op de zin of onzin van het kopen van een stuk bouwgrond. Wel even over die richting van het perceel. Ons perceel is noord-oost gericht, ik vind dat eerlijk gezegd een troef. In de zomer staat de zon op de voorkant te branden en kunnen we daar de zonnewering dichtlaten. Aan de achterkant blijft alles met zicht op de tuin gewoon open en valt er nog steeds genoeg licht binnen. Ons terras ligt dan ook in de schaduw wat zeer aangenaam is. Achteraan in de tuin hebben we een tweede terras waar de zon wel schijnt, voor de liefhebbers (niet ik ).

Alles heeft voor- en nadelen, bij eventuele aankoop nu kan je van de oriëntering een punt van maken om de prijs te doen zakken, bij verkoop net het omgekeerde.

Peiling en achtergrondinfo toegevoegd.

Ik zou een klein appartement kopen van 200k - 250k om te verhuren. Dit als stabiele kern in de portefeuille.

Daarnaast 1.500€ per maand beleggen in enkele ETF’s.

En de rest is om van het leven te genieten.

Ik zou kiezen voor een investering die opbrengt. Een grond ligt daar maar te liggen.
Huurgelden gaan belast gaan worden. Waarschijnlijk niet veel, maar misschien, heel misschien toch genoeg voor een kleine overdreven reactie op de koopmarkt waardoor investeringspanden te koop komen. Dan eventueel slag slaan?

Ivm orientering: ik heb een kleine tuin op het zuiden. Zalig gewoon!
Van maart tot oktober elke dag buiten op terras kunnen werken.
Vanaf 9u zon in het Oosten tot 19u. Nu ook een terras aangelegd gehad op Noord-Westen, is wel aan de voorkant van mijn huis, maar als het echt te heet zou worden is dat niet zo erg, dan komt toch niemand buiten.

Even terug omhoog kicken... Iemand nog levenswijsheden te delen?

Jullie leggen duidelijk genoeg geld opzij en zitten er duidelijk warmpjes bij, proficiat!
Mij hoef je niet te overtuigen van zuinig of gierig. Mensen noemen mij ook soms gierig, maar sinds wanneer staat de vraag stellen "of ik het wel nodig heb" gelijk aan gierig?

Wat ik zou doen in jouw situatie?
Ik zou er zelf meer van genieten, de kids zullen ook tevreden zijn als je hen elk €25.000 geeft ipv een bouwgrond. Een bouwgrond creëert al ergens een verplichting en daarnaast zal volgens mij niemand zeggen op zijn begrafenis, had ik wat meer gespaard.
Met een geldsom van €25.000 help je hen ook een enorm pak vooruit.

Genieten is breed, hoeft niet meteen meer reizen te zijn. Vroeger op pensioen gaan of half time gaan werken zodat je nog wat langer kan genieten van allerhande activiteiten.

Als jullie met pensioen gaan zullen jullie ook een pensioen trekken en met gewoon leven zal je hier ook ruim mee toekomen. Al dat geld dat je nu hebt ga je niet eens op krijgen. Daarnaast jullie gaan ook nog erven (en erven doe je typisch wanneer je het geld eigenlijk niet echt meer nodig hebt), dat kan je alsnog meteen doorgeven aan de kinderen.

SMGGM schreef: ↑4 december 2020, 20:14 Jullie leggen duidelijk genoeg geld opzij en zitten er duidelijk warmpjes bij, proficiat!
Mij hoef je niet te overtuigen van zuinig of gierig. Mensen noemen mij ook soms gierig, maar sinds wanneer staat de vraag stellen "of ik het wel nodig heb" gelijk aan gierig?

Wat ik zou doen in jouw situatie?
Ik zou er zelf meer van genieten, de kids zullen ook tevreden zijn als je hen elk €25.000 geeft ipv een bouwgrond. Een bouwgrond creëert al ergens een verplichting en daarnaast zal volgens mij niemand zeggen op zijn begrafenis, had ik wat meer gespaard.
Met een geldsom van €25.000 help je hen ook een enorm pak vooruit.

Genieten is breed, hoeft niet meteen meer reizen te zijn. Vroeger op pensioen gaan of half time gaan werken zodat je nog wat langer kan genieten van allerhande activiteiten.

Als jullie met pensioen gaan zullen jullie ook een pensioen trekken en met gewoon leven zal je hier ook ruim mee toekomen. Al dat geld dat je nu hebt ga je niet eens op krijgen. Daarnaast jullie gaan ook nog erven (en erven doe je typisch wanneer je het geld eigenlijk niet echt meer nodig hebt), dat kan je alsnog meteen doorgeven aan de kinderen.

Met alle respect, maar 25000 EUR stelt in deze tijd niet veel meer voor, laat staan late.

Als je kinderen niet tevreden zijn met 25.000 euro, geef ze dan niets.
Waarschijnlijk heb je ze dan te gulzig, veeleisend en te groot denkend grootgebracht.

Ik ben het wel eens dat je met 25.000 niet veel bouwgrond meer kan kopen.

€25.000, dat is voor iemand dat begint te werken een dik jaar werken met letterlijk geen cent uit te geven.

Ik ben wel nog steeds van mening dat je kinderen moet steunen, maar hen ook moet leren zelfstandig te zijn. Dit is dan ook zelf leren sparen en niet verwachten dat alles in hun schoot wordt geworpen.
Ik ben zelf ook beginnen werken en leren sparen voordat ik een eigen woning heb gekocht. Van mijn vader heb ik €15.000 gekregen (ik denk toch al een pak meer dan waar de meeste mee moeten starten).

Als ouder mag je ook gerust genieten van wat je verdient hebt. Als je graag reist, doe dit dan. Denk dat je nog steeds "ouder" waardig bent als je €25.000 elk aan je kinderen geeft bij de start van hun volwassen leven.

Ik wil hiermee zeggen, zet jezelf eerst en geniet ervan. Ja, een bouwgrond onder je kind zijn gat duwen zal hen enorm vooruit helpen (ik ken een paar kennissen die dat geluk hebben en er riante villa's op aan het bouwen zijn), maar ik zou 2 maal nadenken moest ik als ouder hetgeen ik graag zou willen ervoor zou laten.

Ik kom hier precies over als een vreselijke ouder met wat ik hier zeg, niet vergeten je geeft een pak meer dan wat de overgrote meerderheid van de kinderen zal krijgen van hun ouders.

Nu een bouwgrond kopen voor elk van de kinderen later? Ik zou het anders aanpakken!

Waarom niet gewoon rustig blijven werken zolang jullie dat deugd doet? De overschotten blijf je dan gediversifierd beleggen en investeren met het oog op rendement op lange termijn.

De kinderen en later misschien kleinkinderen zijn duidelijk belangrijk voor jullie. Laat ons dat eens in het achterhoofd houden als doel. Ze een duwtje in de rug geven kan op veel manieren. Som er eens een paar op. Is het altijd geld dat daarvoor nodig is? Misschien spenderen jullie wel liever tijd met/aan jullie kinderen?

- Een bouwgrond kopen voor elk kind.
- Als je graag knutselt, dan kan een handje toesteken in de bouw of catering voorzien voor het bouwende kind. Het kan hen allemaal ook héél veel geld besparen. Je bouwt dan letterlijk mee aan een sterkere persoonlijke band. Misschien doe je dat wel liever dan je job op een bepaald moment?
- Misschien wil je gewoon budget vrijmaken om fijne dingen te doen met de kinderen en/of kleinkinderen later? Samen op vakantie? Jullie trakteren de reis? Jullie nodigen uit op jullie buitenverblijf?
- Misschien wil je wel halftijds gaan werken als ze ooit zelf kindjes hebben?
- Misschien gaan ze wel heel erg van biologische voeding houden. Als jij dan van tuinieren houdt, dan is er daar misschien iets fijns rond te doen, maar niet zo makkelijk als je nog voltijds werkt...
- Wat als de kinderen duizenden kilometers ver gaan wonen?
- ...

Mijn eigen ouders hebben goed geluisterd naar de financiële noden van hun kinderen. Net wanneer we het goed konden gebruiken staken ze ons strategisch iets toe. Onverwacht. Dat was telkens een fijne en zeer welkome verrassing!