Wordt een tweede woning (bijv. een appartement aan zee of een woning in het buitenland) Spaargidsers vaak gekozen als belegging? Het rendement kan wellicht niet tippen aan dat van een uitstekend beheerde aandelen- (of zelfs fondsenportefeuille), maar je krijgt natuurlijk in veel gevallen ook wel een hoop plezier in de plaats.

Stel dat je een deel van je spaargeld in een vakantiewoning in Frankrijk stopt, dan passeer je niet alleen 2x langs de kassa (verhoopte meerwaarde woning + huurinkomsten), het draagt (voor velen) bovendien bij tot de levenskwaliteit.

Of kiezen jullie toch puur rationeel eerder voor financiële activa?

Als ik dan toch (op termijn) een tweede maal in vastgoed zou investeren, zou ik meer geneigd zijn om een appartement of huis te kopen in het zuiden (indien een mooi rendement lokt) dan een tweede onroerend goed in Vlaanderen waar ik zelf nooit plezier aan zal beleven, zelfs al levert dat dan nog enkele procentpunten meer op aan rendement.

Een vakantiewoning kopen en verhuren in Frankrijk?
Dan passeert U slechts, met wat geluk, eenmaal langs de kassa en de fiscus vier tot vijf keer.
Al heel zeker te betalen zijn de Franse taxe d"habitation en de taxe foncières.
Deze zijn op vier jaar tijd meer dan verdubbeld (met dank aan Mr. Hollande)
Je moet de bruto huurwaarde (slechts verminderd met een deel van de in Frankrijk betaalde belastingen) dan ook nog eens ingeven in je personenbelasting.
Of je er nu woont of niet, of je nu verhuurt of niet.
Verhuur je mag je waarschijnlijk nog eens gemeentelijke verblijfsbelasting betalen per huurder/per dag, arrondissementele en nationale belasting in Frankrijk en nog eens aangeven in je personenbelasting in België.
Vergeet ook de brandverzekering niet en als je een zwembad(je) erbij wil een aansprakelijkheidsverzekering en een (verplichte) beveiliging van het zwembad. Uiteraard excl. wederkerende kosten voor onderhoud van het zwembad.

En als U het verhuur en het sleutelbeheer niet zelf doet passeer het verhuurkantoor ook nog eens langs de kassa.
Zoniet vergeet ook niet de vaste meterkosten voor elektriciteit en water (of er nu iemand geweest is of niet) en iemand die bij wisseling van huurders de meterstanden kan noteren en afrekenen en de schoonmaak kan verzorgen en kan nazien of de kosten de borg niet overstijgen. Het is Afrika niet dus verre van gratis en oncontroleerbaar naar uitvoering (de bekende Franse slag).
Plezier? Als uw huurders uw woning niet half afgebroken hebben ben je bijna moreel verplicht jaar na jaar naar dezelfde omgeving te trekken. Leuk in het begin maar na een aantal jaren heb je het daar ook wel gezien.
Je moet wel veel geduld hebben om je (verhoopte) meerwaarde te verzilveren. Je betaal eerst aankooptaksen en dan mag je, als je verkoopt binnen de 22 jaar na aankoop, meer dan 34% (de eerste zes jaar de volle pot) meerwaardebelasting betalen in Frankrijk.
De reden (en vooral de verstrengde EU regelgeving voor afgelegen dorpen) dat ik in 2018 mijn Frans zuidelijk buitenverblijf vlug verkocht heb (de resterende taksen heb ik onderhands doorgerekend aan de koper). Ik spaar zo al 2000 € per jaar kosten uit waar ik niets aan had.
Kan ik jaarlijks al een aardig extra reisje mee maken (zonder telkens zelf deels te moeten betalen voor 2000 km vervoer) naar een afwisselende plek naar keuze (voor 1400 € ga ik bv. al 33 zorgeloze nachten all in naar Kreta).

Enige "probleem" dat ik nu heb is wat te doen met de opbrengst van de verkoop. Maar daar vind ik wel iets op.

Niet dat ik het zou afraden. . Met schoolgaande kinderen kan het een meerwaarde zijn voor eigen gebruik. Daarna meer een last dan plezier. En ieder zijn ding. Maar je kan beter weten waar je aan begint want de eerste 22 jaar kan je niet terug .

Wil je niet teveel?
En meerwaarde en huuropbrengsten: oK
En zelf ervan profiteren? Dat klopt niet dan. Als je je woning zelf gaat gebruiken heb je geen of minder huuropbrengst.
En geloof mij, als je gaat verhuren, dan ga je zelf niet kunnen gaan wanneer je echt wil en daalt het plezier ervan!

Een vakantiewoning in het buitenland is meestal niet het gehele jaar door verhuurd.
Meestal (en dan zijn de verhuurpijzen ook het hoogst) tijdens de schoolvakanties.
Er rest je tijd genoeg om buiten deze vakanties zelf (en in alle rust) er tijd door te brengen.
Zelf gingen wij bv nooit in juli en augustus naar het zuiden. Veel te druk (het is hier dan rustiger ) en, zeker de laatste tijd,
onhoudbaar heet. Veel beter in het voor en najaar.
Voor april en na oktober moet je er ook niet zijn. Het is Franrkijk, niet Vlaanderen. Alles is er dan potdicht en bijna geen mens te zien. Ideale periodes (om er zelf te verblijven): april- half juni en september - half november.

Tja het is hoe je het zelf invult natuurlijk.
Mijn ouders hadden vakantieverblijf dat ze verhuurden. Als ik eens wou gaan was het ALTIJD verhuurd.
Natuurlijk, wanneer wou ik gaan: verlengd weekend, vakantieperiodes, ... .
Nu ze het niet meer verhuren, wereld van verschil!
Ze geven mooi weer volgend weekend, ik bel hun, jullie gaan niet, ok dan ga ik.
Zalig tov vroeger!

Inderdaad hoe je het zelf invult.
Niet iedereen heeft een vakantieverblijf in het zuiden in de buurt van een vliegveld waar Ryanair op vliegt, of het budget om met een reguliere vliegtuigmaatchappij ter plaatse gaan, of de goesting om 2000 km te bollen voor een (verlengd) WE.

Of zoals als de stelling luidt: een buitenverblijf in het buitenland koop je beter zelf niet. Het is beter vrienden of familie te hebben met een buitenverblijf .

ps. mijn kinderen mochten het gratis overnemen via een schenking. "Spijtig" genoeg heb ik ze al jong leren (door)rekenen. Ze hebben dus afgezien van dit "geschenk" als ze zelf de jaarlijkse kosten moesten dragen.

Een dicht familielid betaalde destijds voor een appartement met zeezicht nabij Marbella 300.000,- EUR. In afgelopen (7 of 8 jaar) was er steeds een netto maandelijks rendement van 1.000,- EUR. Dit kan je toch niet slecht noemen? Verhuur gebeurt via maatschappij die ook syndicus is en de mogelijkheden om zelf te gaan zijn in juli en augustus inderdaad niet optimaal (maar dan toch 40+ graden), rest van het jaar is dit nog nooit niet kunnen doorgaan na aanvraag... Dit is misschien ook eerder de uitzondering, maar dergelijke 'investering' vat ik toch als 'dubbel plezier' op. Een jaarlijks rendement van 4% (oké, misschien minder dan de beste investeringen in financiële activa, maar een pak meer dan eender welk spaarboekje), een op lange termijn vrij zekere meerwaarde gezien het zeezicht en unieke locatie én de mogelijkheid om meerdere keren per jaar zelf te gaan naar een streek waar het vrijwel nooit onder de 20 graden zakt? Ik zou liegen als ik beweer niet ergens jaloers te zijn hier op.

Ik heb al vaak de berekening gemaakt voor anderen in België. Het is wat iedereen voor zich wil.

Neem nu een appartement aan de Belgische kust (zeedijk of jachthaven).
Jaarlijkse vaste kosten: minstens 4.000,00 euro.
1000 euro aan 2e verblijfbelasting, 1000 a 1500 euro aan algemene kosten, 1000 euro grondbelasting, 1000 euro PB.
Dat is een absoluut minimum.

Voor dat geld kan je al heel vaak op hotel gaan. In binnen en buitenland.
Ik hou dan geen rekening met de mindere huur die je bij seizoensverhuur hebt tov vaste huurinkomsten op jaarbasis bij een woning in het binnenland.

In het buitenland, hangt inderdaad van pand tot pand af. Als je veel meerwaarde wil denk ik dat je in landen als Polen, Bulgarije, Litouwen en Hongarije en ... moet kijken.
Ik zou dan voor een euroland gaan waar vastgoed "spotgoedkoop" is. Maar begin maar eens daar iets te kopen als je er niets vanaf kent...

Persoonlijk kies ik wel voor een appartement aan de Belgische kust, omdat ik niet graag naar het buitenland ga, maar zoals gezegd, het is wat iedereen voor zich wil.

Ik geef gewoon mijn ervaringen mee (omdat TS dit aangeeft) voor een woning in Zuid-Frankrijk.

Ervaringen voor appartementen in eender welk land geef ik niet wegens geen ervaring.
Ervaring met Bulgarije e.a. heb ik gelukkig niet. Wel een collega die er zijn hele investering is bij ingeschoten.

En Portugal al eens bekeken.
Heden wel een ander belastingstelsel als Frankrijk of Spanje bij bvb verkoop.

Ik heb een collega met een appartement aan de Portugese kust vlak bij een luchthaven waar Ryan Air een verbinding heeft.

Voordeel van Portugal is ook (ken leeftijd van TS niet) dat voorlopig je bruto pensioen je netto pensioen is (met uitzondering van Belgische onderdanen met een overheidspensioen).

Zijn er die ook die een buitenverblijf hebben in het Zuiden en die bovenstaand tegenspreken?

Die m.a.w. een aantal cijfers op tafel kunnen leggen waaruit blijkt dat dit voor hen wel een prima renderende investering is?

Ja.

VincentGT schreef: ↑20 januari 2018, 13:00 Een dicht familielid betaalde destijds voor een appartement met zeezicht nabij Marbella 300.000,- EUR. In afgelopen (7 of 8 jaar) was er steeds een netto maandelijks rendement van 1.000,- EUR. Dit kan je toch niet slecht noemen? Verhuur gebeurt via maatschappij die ook syndicus is en de mogelijkheden om zelf te gaan zijn in juli en augustus inderdaad niet optimaal (maar dan toch 40+ graden), rest van het jaar is dit nog nooit niet kunnen doorgaan na aanvraag... Dit is misschien ook eerder de uitzondering, maar dergelijke 'investering' vat ik toch als 'dubbel plezier' op. Een jaarlijks rendement van 4% (oké, misschien minder dan de beste investeringen in financiële activa, maar een pak meer dan eender welk spaarboekje), een op lange termijn vrij zekere meerwaarde gezien het zeezicht en unieke locatie én de mogelijkheid om meerdere keren per jaar zelf te gaan naar een streek waar het vrijwel nooit onder de 20 graden zakt? Ik zou liegen als ik beweer niet ergens jaloers te zijn hier op.