Er is heel veel informatie te vinden over hoe je tot het punt kan geraken (beleggen, enzovoort) om te gaan rentenieren.

Ik vind echter heel weinig informatie terug over wat je moet doen eens je zover bent.

Het moet zo ongeveer toch wel iets zijn als een huis bouwen.
Je denkt met een bepaald bedrag toe te komen maar in de werkelijkheid gaat dat bedrag altijd hoger uitvallen.
Er is de inflatie, de onzekerheid over de leeftijd waarop je echt met pensioen kan, onverwachte grote kosten zoals bv. je auto die minder lang meegaat, je woning waar je grote kosten moet aan doen, inflatie, hogere belasting op wat je bezit en dergelijke meer.

Heeft iemand ervaring of heeft één van de leden hier de overweging recent nog gemaakt ?

Leven naargelang het inkomen van de dag, en niet leven zoals men aan het werk is.
Als je uitgaven patroon hetzelfde is als werkende of niet werkende gaat het potje nooit groot genoeg zijn.
Een auto als werkende bijvoorbeeld. 60.000 € als niet werkende kom je er ook met een van 20.000 € uw imago naar de buitenwereld trek u er niks van aan.
En met een flatje veel minder onkosten dan met een grote villa.

Lelleken schreef: ↑Vandaag 10:12 Ik vind echter heel weinig informatie terug over wat je moet doen eens je zover bent.

En daar zijn een aantal redenen voor. Om te beginnen is er bijna niemand die het doet. Geloof het of niet, maar de meeste mensen die zoveel geld hebben dat ze nooit meer hoeven te werken, werken. Vaak als zelfstandige (of met een kleine bvba) zodat ze zelf kunnen kiezen wanneer ze werken. En waarom is dat zo? Iedereen die zijn vooropgesteld financieel doel bereikt ervaart dat moment als een volstrekt lege doos. Het geeft geen enkele voldoening, het maakt je totaal niet blij. Het rentenieren zelf is al evenzeer een lege doos. Je zit dan in een soort vaccuum: je bent niet gepensioneerd, maar ook niet meer relevant. Je bent niet versleten, maar je participeert niet. Je bent eigenlijk... niets. Je sociale leven lijdt eronder (je leeftijdsgenoten werken immers wel nog) enzovoort enzoverder.
Werken daarentegen geeft je voldoening, purpose, structuur, nieuwe doelen etc.
Het boekje "Just Keep Buying" van Nick Maggiulli gaat kort in op dit fenomeen, aan te raden lectuur.
Een tweede reden is dat de overheid je op allerlei manieren probeert te ontmoedigen. Via belastingen, maar bvb ook via bepaalde verplichtingen.

Lelleken schreef: ↑Vandaag 10:12 Het moet zo ongeveer toch wel iets zijn als een huis bouwen.
Je denkt met een bepaald bedrag toe te komen maar in de werkelijkheid gaat dat bedrag altijd hoger uitvallen.

De data spreekt dit tegen.

Lelleken schreef: ↑Vandaag 10:12 Er is de inflatie, de onzekerheid over de leeftijd waarop je echt met pensioen kan, onverwachte grote kosten zoals bv. je auto die minder lang meegaat, je woning waar je grote kosten moet aan doen, inflatie, hogere belasting op wat je bezit en dergelijke meer.

Dat is het mathematische aspect, en dat kun je eenvoudig berekenen. Er is voldoende statistische data voorhanden om uitgaven te kunnen inschatten, je levensverwachting in te schatten, inflatie, beursrendementen etc. Ook hier gaat datzelfde boekje dieper op in.

platin schreef: ↑Vandaag 11:03 Een auto als werkende bijvoorbeeld. 60.000 € als niet werkende kom je er ook met een van 20.000 € uw imago naar de buitenwereld trek u er niks van aan.

Tenzij je een vertegenwoordiger bent is er geen enkele reden om als werkende een 3 maal duurdere auto te willen rijden.

patrick4 schreef: ↑Vandaag 11:04

Lelleken schreef: ↑Vandaag 10:12 Ik vind echter heel weinig informatie terug over wat je moet doen eens je zover bent.

En daar zijn een aantal redenen voor. Om te beginnen is er bijna niemand die het doet. Geloof het of niet, maar de meeste mensen die zoveel geld hebben dat ze nooit meer hoeven te werken, werken. Vaak als zelfstandige (of met een kleine bvba) zodat ze zelf kunnen kiezen wanneer ze werken. En waarom is dat zo? Iedereen die zijn vooropgesteld financieel doel bereikt ervaart dat moment als een volstrekt lege doos. Het geeft geen enkele voldoening, het maakt je totaal niet blij. Het rentenieren zelf is al evenzeer een lege doos. Je zit dan in een soort vaccuum: je bent niet gepensioneerd, maar ook niet meer relevant. Je bent niet versleten, maar je participeert niet. Je bent eigenlijk... niets. Je sociale leven lijdt eronder (je leeftijdsgenoten werken immers wel nog) enzovoort enzoverder.
Werken daarentegen geeft je voldoening, purpose, structuur, nieuwe doelen etc.

Ik weet niet in welke kringen jij verkeert, maar je zou best ook eens daarbuiten kijken

Wat je zegt, is wat de mensen elkaar wijsmaken die nog steeds werken nadat ze 40 jaar geworden zijn

Complete onzin. Moeten werken om je leven zinvol in te vullen. Weinig fantasie heb jij . Je leven zinvol invullen, is doen waar je zin in hebt.

Lelleken schreef: ↑Vandaag 10:12 Er is heel veel informatie te vinden over hoe je tot het punt kan geraken (beleggen, enzovoort) om te gaan rentenieren.

Ik vind echter heel weinig informatie terug over wat je moet doen eens je zover bent.

Het moet zo ongeveer toch wel iets zijn als een huis bouwen.
Je denkt met een bepaald bedrag toe te komen maar in de werkelijkheid gaat dat bedrag altijd hoger uitvallen.
Er is de inflatie, de onzekerheid over de leeftijd waarop je echt met pensioen kan, onverwachte grote kosten zoals bv. je auto die minder lang meegaat, je woning waar je grote kosten moet aan doen, inflatie, hogere belasting op wat je bezit en dergelijke meer.

Heeft iemand ervaring of heeft één van de leden hier de overweging recent nog gemaakt ?

Zorg voor je jezelf als financieel onafhankelijk uitroept dat er geen grote kosten in het verschiet liggen, dat de woning in orde is voor de volgende 25 jaar, dat je eventueel een aanvullende ziektekosten verzekering hebt en dat je geen schulden of huur meer hoeft te betalen.

De vraag is niet wat moet je dan doen, wel wat ga je doen, ik bedoel wat ga je met de zee van tijd doen die daar plots is. Ik heb er voor gekozen om deeltijds te blijven werken, stoppen kon ook maar dan moest er ong. 15 jaar tot het wettelijk pensioen overbrugd worden wat natuurlijk fors lager zou uitvallen. Vind het prima zo, nog geen moment spijt gehad van die keuze en de wetenschap dat je er op elk moment mee kunt stoppen is ook wat waard.

KleineSpaarder schreef: ↑Vandaag 12:52 Complete onzin. Moeten werken om je leven zinvol in te vullen. Weinig fantasie heb jij . Je leven zinvol invullen, is doen waar je zin in hebt.

Je leven zinvol invullen? Zoals bv dagelijks hetzelfde Trump gezever op een financieel forum posten?

vortex schreef: ↑Vandaag 13:29

KleineSpaarder schreef: ↑Vandaag 12:52 Complete onzin. Moeten werken om je leven zinvol in te vullen. Weinig fantasie heb jij . Je leven zinvol invullen, is doen waar je zin in hebt.

Je leven zinvol invullen? Zoals bv dagelijks hetzelfde Trump gezever op een financieel forum posten?

Spaargids is geen financieel forum. Hier zitten alleen maar de gefrustreerde would-be beleggers (*). Met een gebrek aan kennis dat onvoorstelbaar is. Zelfs de getrouwheidspremie van een spaarrekening is voor de meesten hier onbegrijpbaar.


En daarnaast de mensen zoals ik die constant de spot mee drijven met de zogenaamde specialisten hier


(*) Er zijn een paar uitzonderingen. B7H4long is zo een uitzondering.

>Heeft iemand ervaring of heeft één van de leden hier de overweging recent nog gemaakt ?
Elke werkdag.

Na het volledig benutten van de beschikbare wettelijke regelingen (zoals tijdskrediet en ouderschapsverlof) heb ik ervoor gekozen mijn arbeidstijd te verminderen en een 4/5-contract aan te vragen. In theorie zou ik zelfs zonder tewerkstelling kunnen rondkomen, maar met deze regeling blijf ik volledig in orde met alle administratieve verplichtingen, waaronder die van de mutualiteit, de pensioendienst, onderwijsinstellingen, de kinderbijslag en andere bevoegde instanties voor mijn gezin. Op mijn huidige werk wordt een tewerkstellingspercentage van minder dan 80% bovendien niet aanvaard.

Mijn vrouw is volledig ter mijne laste en gaat niet uit werken. Die "renteniert" op zich al.

De bescheiden woning is volledig afbetaald en ik beschik over een vermogen van ongeveer één miljoen euro, al dan niet geïnvesteerd. Tegelijkertijd ben ik enigszins uitgekeken op mijn huidige functie wegens gebrekkig management, waardoor ik — weliswaar eerder passief — uitkijk naar een nieuwe professionele uitdaging. Ik heb andere tijden gekend waarin elke euro hard moest worden bijeengebracht, maar het leven is op dat vlak aanzienlijk verbeterd.

Gelukkig heb ik aangename collega’s met wie ik goed kan samenwerken. Indien ik alleenstaand was geweest — al besef ik dat ik in dat geval waarschijnlijk ook niet uit mijn eerdere moeilijke situatie was geraakt — zou ik inmiddels mijn huidige werkgever verlaten hebben.

Er doen zich echter diverse gevallen van slecht management voor, die zelfs bij sterke en competente collega’s tot burn-out/ontslag hebben geleid. Bovendien wordt daar door bepaalde personen binnen de organisatie zelfs nog de spot mee gedreven.

Om je leven zinvol in te vullen, is het geenszins noodzakelijk om betaalde arbeid te verrichten.

KleineSpaarder schreef: ↑Vandaag 12:52 Ik weet niet in welke kringen jij verkeert, maar je zou best ook eens daarbuiten kijken

Wat je zegt, is wat de mensen elkaar wijsmaken die nog steeds werken nadat ze 40 jaar geworden zijn

Complete onzin. Moeten werken om je leven zinvol in te vullen. Weinig fantasie heb jij . Je leven zinvol invullen, is doen waar je zin in hebt.

Zou het kunnen dat je je eigen ideeen projecteert op de brede bevolking, en ervan uitgaat dat iedereen is zoals jij?
Wat ik beweer is gebaseerd op onderzoek. Ik adviseer je deze lectuur voor een meer objectieve kijk:
- Just Keep Buying, Nick Maggiulli
- How to Retire, Christine Benz

"Just keep buying : proven ways to save money and build your wealth" heb ik teruggevonden in de bib.

Die ga ik zeker eens lezen. Bedankt.

De andere staat niet in de bib catalogus.

Update: Ik heb wel ondertussen "Retire : 20 lessons for a happy, successful and wealthy retirement" van Benz gevonden. Ik denk dat dit het boek is waar jij het over hebt? Die zal ik ook eens lezen.

patrick4 schreef: ↑Vandaag 14:18

KleineSpaarder schreef: ↑Vandaag 12:52 Ik weet niet in welke kringen jij verkeert, maar je zou best ook eens daarbuiten kijken

Wat je zegt, is wat de mensen elkaar wijsmaken die nog steeds werken nadat ze 40 jaar geworden zijn

Complete onzin. Moeten werken om je leven zinvol in te vullen. Weinig fantasie heb jij . Je leven zinvol invullen, is doen waar je zin in hebt.

Zou het kunnen dat je je eigen ideeen projecteert op de brede bevolking, en ervan uitgaat dat iedereen is zoals jij?
Wat ik beweer is gebaseerd op onderzoek. Ik adviseer je deze lectuur voor een meer objectieve kijk:
- Just Keep Buying, Nick Maggiulli
- How to Retire, Christine Benz

Ik ben niet zoals de brede bevolking. Anders stopte ik niet met werken toen ik 33 was.

Lees jij maar boeken en blijf jij maar werken tot je 67, denkend dat dit normaal is.

tuinder666 schreef: ↑Vandaag 13:35 >Heeft iemand ervaring of heeft één van de leden hier de overweging recent nog gemaakt ?
(...) heb ik ervoor gekozen mijn arbeidstijd te verminderen en een 4/5-contract aan te vragen.

Maw je werkt nog steeds, en wellicht zelfs meer dan je gemiddelde leeftijdsgenoot. Of je nu 5/5 werkt, of 2/5, in beide gevallen werk je, draag je bij aan de maatschappij, heb je sociale interactie met collega's,....
Voor mij is rentenieren iets helemaal anders, namelijk dat je je volledig terugtrekt uit de arbeidsmarkt en leeft van kapitaalopbrengsten.

tuinder666 schreef: ↑Vandaag 13:35 Om je leven zinvol in te vullen, is het geenszins noodzakelijk om betaalde arbeid te verrichten.

Klopt. Niet alle werk is betaald (het huishouden, vrijwilligerswerk, de living herschilderen,...), en werken hoeft al helemaal niet noodzakelijk voor een baas te gebeuren. Maar echt niets doen (behalve met de hond gaan wandelen), is iets wat weinig jonge mensen echt lang volhouden, al zijn er zeker uitzonderingen.

KleineSpaarder schreef: ↑Vandaag 14:31 Lees jij maar boeken en blijf jij maar werken tot je 67, denkend dat dit normaal is.

Normaal betekent voor mij "volgens de norm". Het is geenszins de norm dat mensen tot hun 67ste werken.
(Af en toe eens iets lezen kan je blik verruimen -- moet je zeker ook eens proberen.)

patrick4 schreef: ↑Vandaag 14:32
Maw je werkt nog steeds, en wellicht zelfs meer dan je gemiddelde leeftijdsgenoot. Of je nu 5/5 werkt, of 2/5, in beide gevallen werk je, draag je bij aan de maatschappij, heb je sociale interactie met collega's,....
Voor mij is rentenieren iets helemaal anders, namelijk dat je je volledig terugtrekt uit de arbeidsmarkt en leeft van kapitaalopbrengsten.

Zeker.

Ons systeem is op hierop gericht. Maar of ik nu vier of twee dagen werk: zaken zoals de zorgverzekering, kinderbijslag en overige regelingen blijven ongewijzigd. Pas bij een werkweek van nul dagen zouden deze voorzieningen vervallen.