@ Patrick: het is maar een grapje, hé.
@ Webmaster: artikel toevallig gevonden maar de topictitel was het eerste wat in mijn hoofd kwam.

http://blogs.tijd.be/bbb/2012/01/geen-k ... e-zon.html" onclick="window.open(this.href);return false;

Erg interessant artikel.

In grote lijnen ben ik het er mee eens. Eerst een huis, dan kinderen: zeker als je renoveert. Anders haal je het gewoon niet als koppel.
Het beschrijft ook de specifieke situatie "Groot-Gent" versus "Gentse rand" zoals ik hier al eerder aanhaalde.

Het toont ook aan hoe complex de vastgoedmarkt vaak in elkaar zit: Een voorbeeld hier is dat Jong gezin A (Kocht een huis in Gent toen het kinderloos was, heeft nu kinderen en wil verkopen om groter te gaan wonen) van de huidige hoge waarde afhangt om groter te kunnen gaan wonen. Jong gezin B( Geen kinderen) heeft het hierdoor moeilijk om in te stappen.

optibear

Hoelang schrijf ik al niet op het forum 'vastgoed' dat huizen en appartementen in Gent onbetaalbaar zijn geworden, voor een doosnede jong gezin. Een te renoveren huisje, met een gevelbreedte van 4 meter, een tuintje dat je eerder als luchtkoker kunt omschrijven haalt makkelijk 250.000 € in de betere stadsbuurten. In mijn buurt is er onlangs een mooie stadswoning verkocht, met een erg mooie stadstuin op het zuiden gelegen, mooi gerenoveerd, instapklaar, alleen de prijs, verkocht voor 345.000 €.
De twee laatste legislaturen zijn er geen sociale woningen in Gent bijgekomen, dus voor jonge gezinnen is deze weg ook geen optie, tenzij je vele jaren geduld hebt.
Rest alleen uit te wijken naar minder gegeerde stadsbuurten, of naar de rand.
De wanhoop bij vele jonge gezinnen is groot, vind maar eens een betaalbare woning, in een stadsbuurt waar je zo graag wil wonen, en de prijzen blijven maar stijgen, waar het heen moet weet ik ook niet, maar, ik ben op dat vlak blij dat ik al zo oud ben, voor jonge mensen is het echt bijzonder moeilijk, ik heb met hen te doen, en ik begrijp ten volle hun wanhoop en frustratie.

Misschien wat cynisch Patrick maar het is de wet van vraag en aanbod. En als er zotten zijn die zotte prijzen willen betalen, wat kan je er aan doen? Ik ben opgegroeid in De Pinte-Eke en ik vind Gent een mooie stad doch door vrouwelijke omstandigheden in het Pajottenland nu gehuisvest. Maar om 250.000 voor een krot van een rijwoning te betalen? Met alle chinezen maar niet met de deze.

En met de trein raak je ook snel in Gent om eens te gaan shoppen alhoewel internet qua shoppen veel verslavender is.

Volledig eens met Optibear. Vraag en aanbod als principe, met een aantal sociale correcties.

Voor de rest: er is een hemelsbreed verschil tussen 250.000 voor een volledig te renoveren rijwoning (wat idd een zotte prijs is tenzij voor een toplocatie) en een net grondig gerenoveerde stadswoning met een tuin in een centrumstad. Die 345.000 kan dan best een correcte prijs zijn. Een koppel zelfstandigen of bedienden met een universitair diploma kan na een paar jaar werken zo'n prijs best aan, zeker als je het zonder wagen kan doen omdat je in de stad woont.

patrick1 schreef: De twee laatste legislaturen zijn er geen sociale woningen in Gent bijgekomen, dus voor jonge gezinnen is deze weg ook geen optie, tenzij je vele jaren geduld hebt.

Je verwacht toch geen sociale woningen in de kuip van Gent? In gent worden nieuwe sociale woningen gebouwd in de zones waarvan je dat verwacht zoals bv de Brugse Poort. Maar ik zie dat eerder positief: het is een deel van de inspanningen om een dergelijk gebied op te waarderen. Daarnaast zijn de wachtlijsten voor sociale woningen overal lang, binnen de centrumsteden of erbuiten. Plus: de sociale huurmarkt is al helemaal niet bedoeld voor gemiddelde jonge koppels.