Ik merk hier op het forum een zeer grote afkeer van buitenlandse rekeningen. Mensen vinden bepaalde brokers wel interessant omwille van de prijs (De Giro) en/of mogelijkheden (Lynx), maar in veel discussies merk ik dat het al uitgesloten is om klant te worden, omdat je dit moet aangeven bij je belastingsaangifte en bij het CAP van de Nationale Bank.

Ik vraag mij dan af: feitelijk zijn dit twee heel eenvoudige administratieve verplichtingen. Op 5 minuten ben je ermee klaar via e-governement.

Ik vraag mij dan ook af: is dit een restant van de tijd van de Luxemburg Express, toen de trein vol zat met zwijgzame dames en heren die hun sacoche/aktentas krampachtig tegen zich aan geklemd hielden? Toen had men alleszins geen problemen met buitenlandse rekeningen, ook al was die situatie vaak wél illegaal, met de couponnekes te knippen.

Ikzelf heb een rekening bij De Giro geopend voor beperkte zaken, deze netjes aangegeven en ik heb niets te verbergen. Ik weet niet of dit een van de variabelen is die ze gebruiken bij de FOD Financiën voor te dataminen, maar ik weet wel dat ik sowieso meer risico loop op meer belastingen te betalen (zelfstandige, er zijn altijd kosten die ze uitsmijten). Ik vraag me af wat de gemiddelde werkmens (en die zijn er nog altijd meer dan zelfstandigen) die werkt met forfaitaire beroepskosten (en dus quasi geen discussie mogelijk) drijft om zo'n schrik te hebben van de "meneerkes van den tax" zoals Urbanus het zo mooi zong destijds.

Die extra administratieve taken zijn ook vervelend. Buitenlandse rekening aangeven (is dat trouwens eenmalig?), bepaalde dividenden aangeven, eventueel kleinebeleggerstaks bijhouden. Sommigen betalen liever wat meer om dat niet te hoeven doen.

Ik heb er evenmin een probleem mee dat ik een hoger risico loop om gecontroleerd te worden. Ze weten nu al perfect wat ik verdien. Dat wantrouwen tegenover de fiscus, heeft dat ook niets met de generatie te maken?

Ben gegaan voor optie A. Zoals Jens terecht aanhaalt weet men toch al alles over ons. Ik heb gewoon geen zin in al die administratie om dan hooguit €100 per jaar te besparen in mijn geval.

Inversor, hoe geef je je degiro eigenlijk aan? Je stort toch op een NL nummer van ''de Stichting''?

Geef je dan dat rek. Nr op?

Als je een pdf aanmaakt met "transacties" verschijnt je accountnummer. Ik heb dit aangegeven. Is wel geen IBAN.

Ik zit bij tal van buitenlandse banken via hun Belgisch bijkantoor. Als een buitenlandse bank niet de nodige investeringen wenst te doen om volledig compliant te zijn met de Belgische regelgeving en niet onder Belgisch toezicht wenst te vallen voel ik me er als Belgische klant niet veilig.

Als een buitenlandse speler mij iets kan bieden wat een binnenlandse niet heeft, zie ik daar geen graten in. Ik probeer wel het aantal rekeningen te beperken, ook binnenlandse. Als notoire bankshopper heb je al vrij snel een aantal rekeningen lopen, waarvan mettertijd een aantal op 0 komen te staan. Daarin heb ik onlangs eens kuis gehouden. Niet dat ik angst heb voor de fiscus. Die mag mij best eens aan een controle onderwerpen, vermits ik ervan uitga dat ik met alles 100% in orde ben. Maar het is sowieso een gedoe en daar pas ik liever voor.
Dus: buitenlandse rekening 'ja', maar alleen als er een duidelijke meerwaarde is. Niet zozeer qua kosten, vooral qua aanbod producten.