Beste forumleden

Ingewikkelde casus die ik zo aanschouwelijk mogelijk tracht uit te leggen:

Ik heb in 2015 een huis gekocht (alleen). Ondertussen woont mijn vriendin bij mij en in augustus 2019 gaan we trouwen. We hebben onze lening laten inkorten en herzien bij onze huidige bank, dit was het voordeligst. Tot zover alles goed, we zijn tevreden met het onderhandelde tarief en kunnen met twee lonen uiteraard veel meer afbetalen.

Enig probleem was dat ik het deel op hypothecair krediet destijds te laag genomen heb voor twee personen. Hierdoor kan ik wel mijn fiscale korf volledig vullen, maar mijn verloofde kan dit niet. Creatieve oplossing: we korten het deel op hypothecair krediet in tot 9 jaar, waardoor we veel meer per jaar afbetalen voor dit stuk van de lening, waardoor we beide korven kunnen vullen.

Via de fiscalist van de bank zijn we te weten gekomen dat dit blijkbaar toch niet kan? Volgens die dame zouden we eerst moeten trouwen en dan gemeenmaking doen, ipv omgekeerd zoals nu. Dan zou het wel kunnen. Iemand goed thuis in deze materie die advies kan geven?

Vriendelijke groeten en alvast bedankt!

Tomasz schreef: ↑8 januari 2019, 20:36 Via de fiscalist van de bank zijn we te weten gekomen dat dit blijkbaar toch niet kan? Volgens die dame zouden we eerst moeten trouwen en dan gemeenmaking doen, ipv omgekeerd zoals nu. Dan zou het wel kunnen. Iemand goed thuis in deze materie die advies kan geven?

Fiscalist zou het normaalgezien wel moeten weten. Dus als die zegt dat het niet kan...
Ik neem aan dat je zowieso langs een notaris moet gaan bij je trouw? Aan hem eens voorleggen?

het kan wel maar je moet de volgorde volgen die de bank voorstelt en niet degene die jou het beste uitkomt


overigens dacht ik dat een lening minstens 10 jaar moet lopen anders zou ze fiscaal niet aftrekbaar zijn

paul schreef: ↑9 januari 2019, 08:58 het kan wel maar je moet de volgorde volgen die de bank voorstelt en niet degene die jou het beste uitkomt


overigens dacht ik dat een lening minstens 10 jaar moet lopen anders zou ze fiscaal niet aftrekbaar zijn

Een hypothecaire lening moet inderdaad minstens 10 jaar lopen vooraleer ze fiscaal aftrekbaar zou zijn.

Indien trouwen een oplossing zou zijn om je korf te kunnen vullen dan lijkt het mij dat wettelijk samenwonen ook voldoende zou moeten zijn. Indien je wettelijk samenwoont, moet je immers ook een gemeenschappelijke belastingaangifte invullen.

Zonder cijfers of extra info is het natuurlijk alleen maar giswerk, maar theoretisch gezien zou het kunnen kloppen.

In Thomas zijn geval betreft het een lening die gestart werd op meer dan 10 jaar en nu werd herzien.

Er wordt dus voldaan aan de minimum looptijd. Het is een herfinancieringslening met startdatum 2014 dacht ik.

Om de fiscaliteit te verhogen, werd het krediet opgesplitst en de termijn verkort, hierdoor hogere k+i gedurende 9 jaar, waardoor voor beiden de korven kunnen gevuld worden. Met zijn huidig krediet had hij niet voldoende om voor zichzelf en voor zijn partner de woonbonus te vullen. Met die 9-jarige wel. Hij heeft er dan een nieuwe bij genomen op 15 jaar om de maandlast wat gelijk te houden met de oorspronkelijke

Blijft voor hem dus het probleem, dat wanneer hij nu zijn lening schrijft, zijn partner wel mede-eigenaar wordt van de lening. Maar fiscaal gezien zou zij nog geen recht hebben op aftrek omdat de volgorde niet klopt. Blijkbaar zegt de fiscalist dat het huis eerst in de gemeenschap moet zitten.

Ik ben ook van het idee dat de fiscalist waarschijnlijk weet waarover hij spreekt en ik heb nog andere berichtgeving gevonden die daarop wijst. Het blijft een onduidelijke materie. Heeft iemand hierop beter zicht?

Groeten

Ah ik had de vraag verkeerd begrepen.

Ik ga er vanuit dat topicstarter momenteel feitelijk samenwonend is en dan zijn er inderdaad fiscale gevolgen.
Zo geniet elke feitelijk samenwonende slechts de belastingvermindering van de woonbonus voor zijn aandeel in de eigendom van de woning (niet voor het aandeel in de lening, dit kan anders zijn). Is de woning slechts van één persoon, dan krijgt alleen de 100%-eigenaar een fiscaal voordeel en de andere niets.

Gehuwden en wettelijk samenwonenden kunnen een ruimer fiscaal voordeel hebben. Zo kunnen huwelijkspartners die niet gehuwd zijn met scheiding van goederen beiden genieten van de woonbonus, zelfs al maakt de woning deel uit van het eigen vermogen van een van hen. Ze mogen de voordelen ervan bovendien onderling zodanig verdelen dat ze er het grootste profijt uithalen.

Voor gehuwden met scheiding van goederen en wettelijke samenwonenden geldt dit ruimere voordeel alleen als ze allebei volle mede-eigenaar, erfpachter of vruchtgebruiker zijn. Dat hoeft zelfs niet in de klassieke 50/50-verhouding te zijn. Een mede-eigendom van 1% is voldoende om beiden het voordeel van de woonbonus en - binnen de grenzen van het maximum per persoon - de fiscale optimalisatie ervan te geven.

Een voorbeeld. Veronderstel dat Jelle en Stefanie samen een woning bezitten die voor 80% eigendom is van Jelle en voor 20% van Stefanie. Ze hebben een woonlening lopen, waarvoor ze 5.000 euro hebben afbetaald aan kapitaal, intresten en premies voor de schuldsaldoverzekering. Als ze geen kinderen hebben, hebben ze recht op een woonbonus van 1.520 euro. De eerste tien jaar van de lening komt daar nog 760 euro bovenop, wat het maximaal aftrekbaar bedrag op 2.280 euro brengt.
Als Jelle en Stefanie gehuwd zijn of wettelijk samenwonen, kunnen ze beiden hun woonbonus tot 2.280 euro volledig benutten. Het geeft hen een belastingvermindering van elk 912 euro of samen 1.824 euro.
Wonen Jelle en Stefanie feitelijk samen, dan kunnen ze maar van de woonbonus genieten tot hun deel in de eigendom, zelfs al is hun aandeel in de lening anders. Jelle kan dan zijn woonbonus van 2.280 euro volledig benutten, waardoor hij eveneens recht heeft op een belastingvermindering van 912 euro, Stefanie niet. Bij haar blijft het bedrag dat in aanmerking komt beperkt tot 5.000 euro x 20% of 1.000 euro zodat ze slechts recht heeft op een belastingvermindering van 400 euro.

In uw geval heb je dus de keuze ofwel trouwen en dan maakt het niet uit of uw partner medeëigenaar is ofwel wettelijk samenwonen en uw partner 1% van de medeëigendom geven. Aangezien uw partner vermoedelijk mee aan het betalen is, is het misschien wel opportuun om te bekijken welk % medeëigendom daar tegenover staat.

NS2SN schreef: ↑9 januari 2019, 10:18

Akkoord, lijkt me correct

Is het dan niet zo dat dit nadeel beperkt is in tijd? Stel nu dat ze halfweg 2019 wel trouwen en het pand in de gemeenschap brengen. Is het dan niet zo dat ze toch aan de voorwaarden voldoen vanaf het huwelijk of doet de startdatum van het krediet de volledige fiscaliteit teniet?

Ten tweede, als zij een hypothecair krediet heeft lopen dat niet slaat op haar eigen woning dan vermoed ik toch dat zij voor haar deel aftrek zou mogen genieten voor een niet eigen woning. Het is immers geen vereiste dat je een woning in eigendom moet hebben om aftrek voor een niet eigen woning te hebben.

Merci

Eerst en vooral: bedankt allemaal voor de inzichten.

Is het dan niet zo dat dit nadeel beperkt is in tijd? Stel nu dat ze halfweg 2019 wel trouwen en het pand in de gemeenschap brengen. Is het dan niet zo dat ze toch aan de voorwaarden voldoen vanaf het huwelijk of doet de startdatum van het krediet de volledige fiscaliteit teniet?

Wat zou het antwoord hierop zijn? Wel interessante vraag!

Groeten