Goedemiddag aan iedereen alvast .

Ik en mijn vriendin zijn nu al ettelijke jaren samen en het moment is nu gekomen om te kijken wat we gaan doen voor de toekomst.
Wij zijn beide 25. Ikzelf werk al ettelijke jaren. Ik ben begonnen aan een laag startersloon maar verdien nu vrij ok voor mijn leeftijd.

Mijn vriendin zelf is pas afgestudeerd en gaat richting een vast contract. ( Neem in deze situatie even aan dat ze het zou hebben )
Zelf heeft zij weinig tot geen spaargeld.

Ikzelf zou tot 30.000 € kunnen inbrengen qua eigen middelen. Zij een 10.000 €
Samen verdienen wij ongeveer een 3300 € netto per maand, wat mij vrij doorsnee lijkt op onze leeftijd.

Als ik dan rondkijk wat huren kost en wat sparen kost word ik vrijwel zot.
Huren kost al snel 500 - 700 €. Wat ik een grote kost vind als je weet dat die contracten meestal als 3-6-9 worden opgesteld.

Als ik dat vergelijk met een lening om te kopen/bouwen word ik zowaar nog triestiger. De rentes liggen vrij laag op dit moment, maar je bent al snel 250.000 € kwijt qua kosten.

Als ik dan de banken ( wel zonder gesprek ) snel bekijk zit je al snel met maandelijkse lasten van +- 1100 - 1300 €...

Dat is toch niet te betalen of panikeer ik te snel?
Hebben jullie misschien raad?

Als jong koppel kan je toch een appartement kopen , en deze kan je makkelijk vinden onder de 200.000 euro (dit is wel regio gebonden).
Indien je een klein deel zelf inbrengt.(20.000 euro eigen middelen - 180.000 euro lenen bij de bank - op 25 jaar- maandelijks minder dan 900 euro ) , zie ik zeker geen probleem voor jouw situatie.(jullie inkomen is ook niet slecht voor jullie leeftijd)

3300 euro inkomen.
Dit wil zeggen dat de meeste banken zelfs tot 40% van jullie inkomen in een lening durft te steken.

Dit is zelfs 1320 euro. Als er dan nog wat eigen kapitaal is waarmee je ofwel de kosten reeds kan betalen (notaris, hypo,...) of het voorschot, dan kan je toch met deze rentes makkelijk tot 250.000 ontlenen op 25-30 jaar.

Maar het is inderdaad misschien niet slecht om eerst wat te leren samenwonen en hiervoor huur te betalen
Aankoop van een app kan ook een mooie investering zijn op kortere termijn.

Wij hebben eerst een kleine rijwoning gekocht, hebben daar 4 jaar in gewoon, tot er weer genoeg gespaard was om iets groter te gaan kopen.

Interessante site om wat berekeningen te doen : http://www.hoeveelkostmijnhuis.be" onclick="window.open(this.href);return false;

Proficiat met de plannen in de eerste plaats

Uit je bericht leid ik af dat jullie op dit moment nog niet samenwonen?

Ik zou in dat geval beginnen met samen iets te huren. Samenwonen zal jullie relatie - daar ben ik 110 % zeker van - grondig veranderen, op manieren die je nu niet kan inschatten. Dit kan ten goede zijn (wat ik voor jullie hoop), maar ook ten slechte.

Er is een groot verschil tussen een relatie waarin je allebei nog thuis woont en een relatie waarin je samen een woning deelt. Je krijgt er een berg verantwoordelijkheden bij, een huishouden om te voeren, rekeningen en facturen, ... dat heeft allemaal een impact op jullie relatie. Je kan er een steviger en hechter koppel door worden, maar evengoed kan je tot het besluit komen dat het niet werkt.

Samen een appartement huren is met dit in gedachten de veiligste keuze. Met een contract woninghuur 3-6-9 moet je niet inzitten, daar bestaan veel misverstanden over. Je zit alleen "vast" de eerste drie jaar (opzeg tijdens 1e jaar = boete van 3 maanden huur, 2e jaar 2 maanden, 3e jaar 1 maand). Nadien kan je opzeggen wanneer je wil, zonder "boete".

In tussentijd heb je drie jaar tijd om elkaar te leren kennen als huisgenoten en te kijken waar jullie heen willen met jullie leven samen.

Soms gaat het -zelfs op Spaargids!- om meer dan de centen alleen

Wij hebben eigenlijk al meermaals maanden samengewoond waar we de kosten en taken moesten verdelen.
Je relatie veranderd hier inderdaad door. In ons geval ten goede, het heeft ons doen inzien wat kosten zijn en hoe we dit het best plannen.

Dus het leren samenwonen valt wel goed mee.
Ik wil huren liever vermijden omdat mij dat weggegooid geld lijkt?

Weggegooid geld is veel gezegd, met je huurgeld koop je in feite elke maand een dak boven je hoofd.

Het is wel waar dat itt. huren bij een afbetaling (een deel) van je betaalde geld naar het kapitaal van je huis gaat. Op het einde van de rit heb je je woning in handen, bij het einde van huur heb je alleen gewoond en geen eigendom verworven.

Je zit wel in een mooie positie om bv. een appartement te kopen als startwoning: je hebt wel wat eigen middelen en jullie inkomen genoeg om een (kleine) afbetaling te dragen en ondertussen voort te sparen voor de latere aankoop van een huis.

In het begin hebben we ook gekeken om te huren. Maar na wat rondkijken toch besloten om zelf te bouwen.

Bouwgrond kunnen kopen met het spaargeld. Wat daarna op was.
Dan goed anderhalf jaar bezig geweest met bouwplannen en uitzoeken van leningen. Dus weer anderhalf jaar kunnen bijsparen.

100.000 geleend, aannemers gezocht. En het huis bewoonbaar laten bouwen. Ingetrokken terwijl er boven nog niets afgewerkt was en onder nog alle muren wit waren. Geleidelijk aan kun je dan zelf alles afwerken. Hierdoor heb je niet direct al het geld nodig in het begin (zoals je met het aankoop van een woning wel nodig hebt) en kun je de kamers afwerken met het spaargeld van iedere maand.
Zelf afwerken duurt wel langer. Met als gevolg dat ik nog steeds bezig ben :-) (ingetrokken in 2007).

Lening kost ons een 600€ wat minder is dan vele huurprijzen.

Als de relatie toch spaak loopt is er nog altijd de eigendom die verkocht kan/moet worden waardoor je je inleg terug hebt en de kans zeer klein is dat je meer kwijt bent dan dat je de huur zou gekost hebben.

Bouw gestart in 2005 om het wat te plaatsen. Want door energieverplichtingen en zo is het nu wel wat duurder geworden.

Laat ik er wel even bijvermelden dat ik enorm onhandig ben!
En daarnaast zal ik nooit bouwgrond kunnen kopen met mijn spaargeld. ( jammer genoeg ! )

Ik ben 62 jaar, en heb daardoor al wat levenservaring.

1 De vastgoedmarkt staat momenteel hoog, met andere woorden, de laatste 15 jaar zijn de huizenprijzen, 2.50 tot 3 maal in waarde gestegen. Niemand heeft een glazen bol, gaan de huizenprijzen dalen, de komende 5 jaar, kan u beter 5 jaar huren, tegenovergesteld, kan u beter kopen.

2 Banken staan vandaag heel moeilijk leningen toe, met een langere looptijd dan 20 jaar, bovendien beperken ze de lening tot 80 % van de waarde van het huis, exclusief kosten. Banken dekken zich zo in, tegen een 'eventuele' daling van de vastgoedmarkt.

3 Wanneer u spreekt van een aankoop van 250.000 €, betekent dit een lening van 200.000 €. Met een lening op 20 jaar betekent dit een maandelijkse aflossing van uw krediet van 1.200 €.

4 Met een gezamelijk maandelijks inkomen van 3.300 €, overschrijd u de 30 % regel, een leninglast van 1.200 €, is meer dan een derde van uw gezamelijk maandinkomen.

5 Bij ziekte, invaliditeit, werkverlies, zal u snel in de financiéle problemen komen.

6 Tenslotte, in 2014 komt de hyp. aftrek naar Vlaanderen, door de 6 de Staatshervorming, niemand weet tot vandaag, hoe Vlaanderen dit gaat invullen !

7 Bij een clash van de vastgoedmarkt, en bij verplichte verkoop van uw huis, omwille van bijvoorbeeld, echtscheiding, werkverlies, invaliditeit, et cetera, zal u met een aanzienlijk persoonlijk verlies opgezadelt zitten, daar u, de eerste jaren van uw lening hoofdzakelijkc rente aflost, en weinig kapitaal. Een financiéle put, waar u, levenslang zal mee opgezadelt zitten.

Ik wil u geen angst aanjagen, maar, u de werkelijkheid onder ogen laten zien, huren of kopen, en vooral wanneer kopen, is heel moeilijk.

Succes.

De waarheid zie ik al onder ogen.
Maar wat raad je dan aan?

Want dan gaat zowat 80% van mijn leeftijdgenoten met hetzelfde probleem zitten of niet?

http://www.standaard.be/artikel/detail. ... n=mijngeld" onclick="window.open(this.href);return false;

Hier een interessant artikel, over woonleningen.

Wat ik je zou aanraden ? Had ik maar een glazen bol. Duizenden jonge mensen stellen zich vertwijfeld, bijna wanhopig, dezelfde vraag.
Zal ik ooit een eigen huis kunnen bezitten, we willen graag kinderen, een eigen huis, maar, hoe kunnen we dit allemaal betalen.

Daar, kan ik je echt niet helpen.

Nemi schreef: Maar wat raad je dan aan?

Want dan gaat zowat 80% van mijn leeftijdgenoten met hetzelfde probleem zitten of niet?

Laat je in de eerste plaats niet in de put duwen. Elke generatie heeft zijn uitdagingen. In de 1930's stond WO II voor de deur, in de 1960's stonden duizenden Russische atoombommen op ons hoofd gericht, nu zitten we met een enorme financiële crisis.

Het is wel waar dat voor onze generatie woningbezit niet meer zo vanzelfsprekend zal zijn. Het is echter niét onmogelijk.

Ik ben een leeftijdsgenoot (28) en heb net samen met mijn vrouw een huis gekocht.

Wat hebben wij gedaan: 5 jaar samenwonen in een huurappartement (600 euro/maand) en 1000 euro per maand gespaard. Na huur en sparen hadden we nog zo'n 1600 euro over om van te leven en daar kan je met twee rijkelijk van leven, vinden wij.

Na vijf jaar hadden we een mooi kapitaal gespaard om de kosten te betalen en een deel van ons huis.

Uit verschillende studies blijkt, dat het voor jonge mensen, zonder financiéle hulp van (groot)ouders, bijzonder moeilijk is om een eigen huis te verwerven. Velen, blijven daarom langer thuis bij hun ouders wonen, en kunnen zo een flink spaarboekje sparen. Maar, is dit een goede strategie geweest, de laatste, vijf- a tien jaar ?

Door een gemiddelde jaarlijkse stijging van de vastgoedmarkt van pakweg, minimaal 4 %, werd een huis van 200.000 €, jaarlijks ongeveer
8.000 € duurder.

Je moest dus jaarlijks meer dan 8.000 € kunnen sparen, om deze meerwaarde op te vangen, een bijna onmogelijke opgave.

Wat brengt de (nabije) toekomst ? Niemand weet het, ook ik niet.

Als je werkt, bij je ouders woont en je kunt geen 8.000,00 € sparen dan zou ik toch maar eens hobby's zoeken die minder kosten.

D'er zitten hier natuurlijk 'n paar die er van overtuigd zijn dat de vastgoedmarkt gaat in elkaar stuiken, eigenlijk hopen ze d'er zelf op.
Het is inderdaad niet simpel om iets te kopen als jongere, vooral omdat de periode tussen afstuderen en iets kopen kleiner wordt. Maar huren aan 500 à 700€ is verdorie ook iets, je wil het dan ook wat inrichten -wat ook geld kost- en je hebt dan nog de kans dat je d'er uit vliegt onder het mom dat de eigenaar het zelf gaat betrekken of iemand van de kinderen. Weer eens 'n ander nestje inrichten.
1200€ afbetalen is inderdaad niet niks maar om nu te zeggen dat je moet rekening houden met ziekte, jobverlies, invaliditeit, ... is dat niet in ELKE periode geweest dat het daardoor moeilijk wordt. Momenteel zijn er tal van zaken zoals de Vlaamse verzekering gewaarborgd wonen die deze risico's de eerste 10 jaar toch verkleinen.