Iedereen doet wat hij wil, maar gezien hetgeen je schrijft zou ik zeggen 3 rekeningen.
Ik zou het ook zo regelen dat de afbetalingen voor de lening van de individuele gedaan worden, zo is duidelijk dat ieder zijn deel betaald heeft.

Als 1 van de 2 minder inkomsten heeft is het in mijn ogen evident dat deze minder (of niets) op de gemeenschappelijke rekening stort.

Persoonlijk vind ik het belangrijk om over mijn eigen geld te beschikken en te beslissen zonder verantwoording te hoeven afleggen, hetzelfde voor mijn vrouw. Ze mag weten waaraan ik mijn geld uitgeef (mocht dat haar interesseren). Ik mag ook weten waaraan zij geld aan uitgeeft.

Ik merk dat er bij koppels met gemeenschappelijke rekeningen veel meer ergernis is over wie wat uitgeeft dan bij ons. Ook bvb. als een familielid uit de nood geholpen wordt door 1 van de partners dat de andere zich ermee moeit. Om nog maar te zwijgen over de situatie als het misgaat...

IanFox schreef:Nu lopen onze lonen nog ongeveer gelijk, maar wat als er iemand echt meer gaat verdienen dan de ander?
ALS het fout gaat en je dan het geen er op die rekening staat moet gaan verdelen lijkt me dat gewoon lastig. Als we gewoon elk hetzelfde bedrag er op zetten elke maand krijgt ieder gewoon elk de helft van wat er op die rekening staat.

Plus dat we dan niet moeten gaan discussiëren over iets wat we willen kopen voor onszelf. Je betaalt gewoon met uw eigen geld. Dan is er gewoon geen discussie, je doet met je geld wat je wil.

Lijkt me duidelijker en minder vatbaar voor ergernissen.

1) Ja dat kan, elk een eigen rekening waarop elk je eigen loon wordt gestort.

2) Waw, goede basis van je relatie zeg... Als er iets is wat in een relatie moet goed zitten (naast gevoelens), is het wel de financiële kant. Wat als er kinderen komen, ga je dan ook elk de helft betalen van wat er nodig is? Wat als iemand zijn werk verliest, of erger, op de ziekenkas moet na een ongeluk? Is dat dan liefdevol dat die persoon niets nog kan kopen dat leuk is, gaat die dan telkens jouw goedkeuring moeten krijgen om een kledingstuk te gaan kopen enz?

Geld is tegenwoordig belangrijker dan een goede relatie, zonde.

Ellemie1978 schreef: Allemaal mooi dat romantisch gedoe om alles in één pot te gooien. Maar ik vind het gezonder om ook rekening te houden met worst case scenarios.

Dat is dan in het maatschappelijk vereiste beeld wel ideaal, want daarin gaan ouders allebei fulltime gaan werken, maar wat als je kiest voor een meer kwalitatief leven? Er zijn al heel wat mensen die part-time gaan werken (zoals ik ook wil in de nabije toekomst) en waardoor dan geen of minder kinderopvang zal moeten betaald worden. Hoe regel je dat dan? Moet degene die dan fulltime werkt, de besparing van de kinderopvang gaan 'betalen' aan de andere partner?

Ik ben zo blij dat het hier 1 pot nat is, al moet ik er wel bij zeggen, dat we op gelijke hoogte gestart zijn, dat maakt natuurlijk wel iets uit. Hetgeen dat er voor de relatie opgebouwd is en/of erfenissen, apart houden, kan ik goed inkomen/begrijpen, maar al de rest vind ik zo'n onzin.

Als je op gelijke voet start, maakt dat inderdaad al wel een groot verschil. Het is ook niet onze bedoeling om alles tot op de laatste eurocent te verdelen, dat lijkt me ook niet aangenaam. Wel vind ik het verstandig om over alles goed na te denken en tot een oplossing te komen die voor beiden rechtvaardig aanvoelt. Als er bijvoorbeeld een kost van kinderopvang wegvalt, is dat inderdaad een belangrijke "inbreng in natura" waarmee rekening kan gehouden worden. Bij ons heeft mijn vriend bvb meer mogelijkheden om ouderschapsverlof op te nemen of 4/5 te gaan werken om thuis te zijn voor de kinderen. Dat is een factor waar we rekening mee zullen houden om zijn aandeel in de eigendom van het huis wat naar boven te brengen in vergelijking met zijn financiële inbreng. En als alles goed blijft gaan (wat ik hoop) dan maakt het ook niet uit of hij nu 30% of 50% eigenaar is, dan kan hij evenveel genieten van ons mooie nieuwe huis als ik. Ik heb al genoeg 4O-ers en 50-ers gehoord die vroeger alles in één pot hebben gegooid en zich nu bekocht voelen nu ze uit elkaar gaan en het huis moet verkocht worden...

Tja, mochten wij het eerstkomende jaar uit elkaar gaan, dan zal mijn man dat ook kunnen zeggen, want ik werk wel niet (zelfs geen uitkering), ik ben thuis voor mijn kinderen.

Dan zou dat willen zeggen, dat ik eigenlijk niets mag uitgeven, want ik heb ook geen inkomen (nou ja, behalve een freelance jobje die max 100 euro netto per maand opbrengt, die ik doe als hobby).

Snap je, dat het niet altijd opgaat? Wij hebben er samen voor gekozen dat onze kinderen niet naar een crèche zouden moeten, dan moet ik er toch niet voor opdraaien later?

Maar goed, ik vind het erg belangrijk dat je ook samen op dezelfde manier aankijkt tegen geld en het uitgeven ervan. Mijn man laat me maar doen, die zou eerder iets meer uitgeven dan ik, dus ik koop alles (behalve hobby materiaal voor hem) en als hij wat wilt kopen, dan is het enige dat hij 'moet' doen, duidelijk laten weten hoeveel het gaat kosten en dat ik zorg dat het op de rekening beschikbaar staat. Ik hoef ook niet te gaan zeggen van 'zoveel geld', niet omdat ik me niet zou mogen moeien, maar wel omdat we ongeveer hetzelfde aankijken tegen geld en de waarde ervan. Hij gaat geen prullen kopen of continu dingen kopen die ik weggesmeten geld vind, dus doet hij maar.
Ik zou echt niet kunnen leven in een relatie waarin ieder zijn geld beheert en de ander zich niet mag bemoeien. Zo ken ik een koppel, de ene zuinig (en spaart voor de kinderen) en de ander koopt alle nieuwe snufjes van Apple en heeft niets van reserve, alles gaat altijd op. Gaan die dan later zeggen 'mama heeft gespaard voor u, maar papa niet'?

Eigenlijk zijn we het dan eens he Centiempje Het gaat er gewoon om om goede afspraken te maken. Als jij bewust thuis blijft voor de kinderen zou het ook niet eerlijk zijn als het huis volledig van je man is, omdat hij de lening volledig betaalt... Je bouwt ook samen iets op, er bestaat ook nog zoiets als solidariteit tussen beide partners als er eens een moeilijkere periode is... 't Is allemaal niet zo zwart-wit maar goede afspraken zijn belangrijk en moet je maken op een moment dat het goed gaat

Weet ik, maar als je kijkt wat de topicstarter hier allemaal zegt, is die solidariteit er helemaal niet...

Het kwam misschien cru over, of de nuance kwam niet naar voor, dat kan.

Het idee was gewoon: 3 rekeningen. Elk een persoonlijke rekening en 1 gemeenschappelijke.

Elke maand wordt er pakweg door allebei 1000 euro op de gemeenschappelijke gestort om lening en andere gemeenschappelijke kosten te doen. (Zonder te vervallen in "Gij eet alleen van die kaas dus ik moet die niet betalen!" gelul. Neen. 1 winkelrekening.)

Wat over blijft op de eigen rekeningen is dan vrij om te besteden.

Als we samen een grote uitgave zouden doen voor ons beiden zoals een reis, extra verbouwing, ... kan er altijd bijgestort worden.

Ik ben een spaarder en wil me later hopelijk een sportwagen kopen en koop me af en toe eens een game, muziek of electronica en hou nu al exact bij wat er inkomt en wat er uitgaat op mijn rekeningen.
Mijn vriendin is dan meer van de impulsaankopen zoals kleren, boeken, decoratie, etc. en houdt geen dagboek van kosten/inkomsten bij. Ze ziet iets wat ze wil en ze koopt het.

Voor alle duidelijkheid: mijn vriendin mag ook mijn games spelen, muziek beluisteren of electronica gebruiken moest ze dat willen. Da's niet van "tis van mij en ge moogt het niet gebruiken" uiteraard!

Maar dan is er nooit geen gezeik van ik die moet klagen dat ze teveel geld zou opdoen, of zij die zou klagen als ik op een dag besluit van mij mijn droomwagen zou aanschaffen. (Waar ze trouwens ook mee zou mogen rijden ook al is hij volledig van mij)

Al die zaken lijken me gewoon een stuk lastiger als je alles in 1 pot gooit terwijl je allebei een ander uitgavenpatroon hebt.
En als er 1 van de 2 zonder werk valt ben ik zeker dat we allebei niet te beroerd gaan zijn van de ander uit de nood te helpen zoals er hier suggereerden.

Ik ben blij dat het mogelijk is. Bedankt voor de reacties

IanFox schreef:Het kwam misschien cru over, of de nuance kwam niet naar voor, dat kan.

Het idee was gewoon: 3 rekeningen. Elk een persoonlijke rekening en 1 gemeenschappelijke.

Elke maand wordt er pakweg door allebei 1000 euro op de gemeenschappelijke gestort om lening en andere gemeenschappelijke kosten te doen. (Zonder te vervallen in "Gij eet alleen van die kaas dus ik moet die niet betalen!" gelul. Neen. 1 winkelrekening.)

Wat over blijft op de eigen rekeningen is dan vrij om te besteden.

Als we samen een grote uitgave zouden doen voor ons beiden zoals een reis, extra verbouwing, ... kan er altijd bijgestort worden.

Ik ben een spaarder en wil me later hopelijk een sportwagen kopen en koop me af en toe eens een game, muziek of electronica en hou nu al exact bij wat er inkomt en wat er uitgaat op mijn rekeningen.
Mijn vriendin is dan meer van de impulsaankopen zoals kleren, boeken, decoratie, etc. en houdt geen dagboek van kosten/inkomsten bij. Ze ziet iets wat ze wil en ze koopt het.

Voor alle duidelijkheid: mijn vriendin mag ook mijn games spelen, muziek beluisteren of electronica gebruiken moest ze dat willen. Da's niet van "tis van mij en ge moogt het niet gebruiken" uiteraard!

Maar dan is er nooit geen gezeik van ik die moet klagen dat ze teveel geld zou opdoen, of zij die zou klagen als ik op een dag besluit van mij mijn droomwagen zou aanschaffen. (Waar ze trouwens ook mee zou mogen rijden ook al is hij volledig van mij)

Al die zaken lijken me gewoon een stuk lastiger als je alles in 1 pot gooit terwijl je allebei een ander uitgavenpatroon hebt.
En als er 1 van de 2 zonder werk valt ben ik zeker dat we allebei niet te beroerd gaan zijn van de ander uit de nood te helpen zoals er hier suggereerden.

Ik ben blij dat het mogelijk is. Bedankt voor de reacties

Ter info: mocht je trouwen onder het wettelijk stelsel. Zelfs al wordt je loon dan gestort op individuele rekeningen, dan nog zullen die inkomsten als gemeenschappelijk beschouwd worden. Het is maar dat je het weet ;-)

jointhan schreef:Ter info: mocht je trouwen onder het wettelijk stelsel. Zelfs al wordt je loon dan gestort op individuele rekeningen, dan nog zullen die inkomsten als gemeenschappelijk beschouwd worden. Het is maar dat je het weet ;-)

Tenzij je met scheiding van goederen werkt natuurlijk

Ianfox,

dan ben je dus niet getrouwd onder het wettelijk stelsel

bij ons is het zo. wij wonen wettelijk samen. elk heeft een eigen zichtrekening bij de bank van de lening waarop ieders loon gestort wordt. er is overeengekomen dat van de persoonlijke rekening van mijn vriendin de aflossing afgaat en ik heb een doorlopende opdracht per maand waarbij ik de helft van de aflossing overschrijf naar haar persoonlijke rekening. daarnaast hebben we bij een andere bank elk een zichtrekening en 1 gemeenschappelijke waarop we elk gelijke stortingen doen