Mijn vriendin en ik willen een lening afsluiten om een huis te kopen.
We zijn reeds bij enkele banken langs geweest om de beste voorwaarden te weten te komen maar dit is nog niet ter sprake gekomen.

Op dit moment wonen we feitelijk samen in een huurhuis en hebben we elk onze eigen zichtrekening en een gemeenschappelijke zichtrekening waarop we elke maand een bedrag storten om de huur te betalen en gezamenlijke dingen te betalen.

Kan dit zo blijven als we een lening afbetalen of moeten onze lonen gestort worden op de gemeenschappelijke rekening?

Het wordt precies nergens expliciet vermeld hoe of wat hier de regels over zijn. Of hangt dit af van bank tot bank?
Om samen het huis te kopen zouden we wettelijk gaan samenwonen.

Ik zou het liefst hebben dat het blijft zoals het is en dat onze lonen afzonderlijk blijven, maar mijn vriendin beweert dat de lonen op 1 rekening moeten gestort worden.

Je kan gerust verder doen zoals je bezig bent, niets of niemand kan u verplichten om beide lonen op dezelfde rekening te doen storten.

Sommige banken geven wel een extra korting op de rentevoet van de lening indien je beide lonen op hun rekening laat storten, aan jullie om uit te maken of je dat extraatje dan wilt of niet.

Waarom zou je de lonen nog steeds apart houden als ik vragen mag?
Als je huurt kan ik het nog begrijpen, maar eens je samen een huis gekocht hebt lijkt me dat niet meer zo interessant.

Bedankt voor je antwoord.

Nu lopen onze lonen nog ongeveer gelijk, maar wat als er iemand echt meer gaat verdienen dan de ander?
ALS het fout gaat en je dan het geen er op die rekening staat moet gaan verdelen lijkt me dat gewoon lastig. Als we gewoon elk hetzelfde bedrag er op zetten elke maand krijgt ieder gewoon elk de helft van wat er op die rekening staat.

Plus dat we dan niet moeten gaan discussiëren over iets wat we willen kopen voor onszelf. Je betaalt gewoon met uw eigen geld. Dan is er gewoon geen discussie, je doet met je geld wat je wil.

Lijkt me duidelijker en minder vatbaar voor ergernissen.

Tja, ik vind het nogal kort door de bocht.

Vergeet niet dat je nog altijd samen een huis zal moeten afbetalen de komende 20-25 jaar.

Wat als er iemand opeens zijn job verliest, ziek wordt of in het ziekenhuis beland?
Sorry schat, ik ga komende zomer voor 14 dagen naar Tenerife, spijtig dat je niet mee kan met uw 850 euro van den dop?

Da's nogal bij de haren getrokken dan. Een reis met z'n twee komt sowieso al van de gemeenschappelijke rekening. En als er iemand met dop is, zou ik sowieso geen domme zotte kosten maken door op reis te gaan.

Het gaat er om van gewoon elke maand een vast deel op die rekening te storten om de lening EN gemeenschappelijke kosten mee te betalen.

Lijkt me toch echt beter dan alles samen te gooien zonder achteraf duidelijk te weten wat van wie is...

Simpel: 3 zichtrekeningen bij die bank.

Jullie blijven gewoon feitelijk samenwonend

zonder te willen (ver)oordelen in dit concrete geval, maar meer in het algemeen:

het valt mij steeds meer op dat koppels reeds bij het begin van hun relatie bezig zijn met eventuele terugvalposities open te houden, het "ik" blijft ergens toch belangrijker dan het "wij",
vermoedelijk door de vele breuken/scheidingen?
of is het misschien juist doordat men zich niet 100 % durft geven dat zoveel relaties mislopen...
alles is tijdelijk en vervangbaar geworden in het leven blijkbaar, is men niet meer volledig content, dan vervangt men voor een beter (of denkt men toch) exemplaar (smartphone, partner,...)

Het is juist verstandig dat geliefden niet alles in één pot gooien en nog wat eigen dingen houden. Dat wil niet zeggen dat ze zich niet volledig met elkaar willen engageren. Het is zoals met een brandverzekering: wellicht heb je hem nooit nodig en het is ook je wens hem nooit nodig te hebben, maar als er toch iets gebeurt is het goed dat je hem hebt.

Ieder zijn inkomsten op zijn eigen rekening /en zijn eigen spaarrekening .. En alles laten zoals het nu is.
Je kan eventueel een tweede gemeenschappelijke rekening openen welke je uitsluitend gebruikt om elk zijn deel van de hypotheeklening op te storten, en of alles wat enkel met de kosten van het huis te maken heeft,,,, onderhoud - ki - brandverzekering - schuldsaldo verzekering - teruggave woonbonus, reservefonds enz. enz. Zo heb je netjes een overzicht.

Heel wat banken geven inderdaad een rentekorting als je je loon op een zichtrekening bij hen laat storten.
Wanneer er 2 lonen gebruikt worden om de hypotheek af te betalen, gewoon 2 aparte rekeningen openen hiervoor.
Daarna nog en derde van waarop de hypotheek maandelijks teruggestort wordt en die gevoed wordt door een permanente betaalopdracht vanaf die 2 eigen zichtrekeningen.... duizenden koppels doen het nu al zo hoor.
Het enige nadeel is dat bij sommige banken zichtrekeningen niet gratis zijn, maar voor de rest is er geen probleem: u zal in zo een geval eveneens de rentekorting genieten.

Rekeningen apart houden of niet, is persoonlijke keuze. De bank gaat daar niet moeilijk over doen. Inderdaad gaan sommige banken beide loondomicilieringen vragen, maar hoeft niet op gemeenschappelijke rekening.

Mijn echtgenote en ik hebben een redelijk groot loonverschil, maar ik kies ervoor om alles gemeenschappelijk te houden. Ze verdient pak minder, maar kuist zelf, strijkt zelf, dus wij hebben geen huishoudhulp. We sparen maandelijks een bedrag ten belope van ons inkomensverschil en ik vind dat ik het niet kan maken dat ik zeg: het is omdat ik meer verdien, dus moet naar mijn spaarrekening.

Maar zoals gezegd, elk moet hierin doen waar hij/zij zich het beste bij voelt.

IanFox schreef:Da's nogal bij de haren getrokken dan. Een reis met z'n twee komt sowieso al van de gemeenschappelijke rekening. En als er iemand met dop is, zou ik sowieso geen domme zotte kosten maken door op reis te gaan.

Het gaat er om van gewoon elke maand een vast deel op die rekening te storten om de lening EN gemeenschappelijke kosten mee te betalen.

Lijkt me toch echt beter dan alles samen te gooien zonder achteraf duidelijk te weten wat van wie is...

Ja men wil een partner.
Waar men zijn centjes aan uitgeeft , moet voor de partner verborgen blijven.
Hoe zou het toch komen dat koppels uit elkaar gaan.

Ik heb de indruk dat de jongere generatie het anders aanpakt dan de voorgaande waarbij alles gemeenschappelijk was, waarbij men trouwde, zonder huwelijkscontract en het ook uiteindelijk ook miserie bij echtscheidingen.
Trouwen en een duur feest is niet meer het belangrijkste, men geeft prioriteit aan een eigen huis.

Yaris schreef:Het is juist verstandig dat geliefden niet alles in één pot gooien en nog wat eigen dingen houden. Dat wil niet zeggen dat ze zich niet volledig met elkaar willen engageren. Het is zoals met een brandverzekering: wellicht heb je hem nooit nodig en het is ook je wens hem nooit nodig te hebben, maar als er toch iets gebeurt is het goed dat je hem hebt.

De vraag is dan hoe ver je wil gaan in dat betalen via de gemeenschappelijke rekening of de eigen rekening.
Je kan daar gaan over discussiëren tot in het absurde.

De ene drinkt graag eens een Duvelke en de andere drinkt geen alcohol, moet de andere dan mee betalen ervoor?
Hetzelfde voor sigaretten/tabak, cadeau's voor familie en vrienden, gsm-gebruik, eetgewoontes, medicijnen, abonnement op trein, tram, boekskes of kranten, kledij, benzine en onderhoud van de auto's, enz..

Topicstarter spreekt ook van wettelijk te gaan samen wonen, dan krijg je wel maar 1 belastingbrief meer waar beide lonen samen moeten worden ingevuld. Wat doe je dan met het geld die je terug krijgt of moet betalen?

Ik pas daar liever voor, eerlijk gezegd.

Ik denk dat het heel belangrijk is om hier goede afspraken over te maken! Wij houden ook elk onze afzonderlijke rekening hoor. Ik heb altijd veel meer gespaard dan mijn partner, had ook al een eigen huis van voor we samen waren. Nu gaan we samen bouwen en ga ik de opbrengst van mijn huisje inbrengen. Het lijkt me niet meer dan normaal dat dat duidelijk beschreven wordt bij de notaris. Wij storten elk een gelijk aandeel van ons loon op de gemeenschappelijke rekening. In de praktijk komt dat er dus op neer dat ik dubbel zo veel bijdraag in de hypothecaire lening als mijn vriend. Als alles goed gaat is er geen probleem en blijven we gezellig samen in ons nieuwe huis. Maar als het misloopt vind ik wel dat het in rekening gebracht mag worden dat ik altijd meer bijgedragen heb. Ik zou het gewoon niet eerlijk vinden dat ik altijd 2/3 van de hypotheek heb betaald, en uiteindelijk nog eens de helft aan hem zou moeten betalen als ik hem zou moeten uitkopen.

En zoals hier al meermaals gezegd is: je voldoet perfect aan de voorwaarden van loondomiciliëring als je elk een eigen rekening opent bij de bank waar je loon op gestort wordt, en dan een gezamenlijke rekening waar jullie elk een deel op doorstorten.

Allemaal mooi dat romantisch gedoe om alles in één pot te gooien. Maar ik vind het gezonder om ook rekening te houden met worst case scenarios.