bertVW schreef: ↑3 december 2021, 08:35

GroupB schreef: ↑3 december 2021, 00:16 Als conservatief-liberaal vind ik persoonlijk dat er veel te snel een scheiding wordt aangevraagd. Het hetero gezin
is de kracht en het fundament van onze samenleving. Ik heb een schoonzus met 2 kindjes van 2 verschillende venten. Als haar kinderen bij ons komen merk ik dat ze houden van famiale warmte. Een 'safe heaven'. Kinderen zijn helaas al te vaak het slachtoffer van de ouders. Dus ja bezint eer ge begint. Kinderen willen veiligheid en geborgenheid en geen sloerie achtige toestanden.

+1, maar zonder het woord hetero

Ik weet niet of dat veel beter is ... Definieer "gezin"?

bertVW schreef: ↑3 december 2021, 08:35

GroupB schreef: ↑3 december 2021, 00:16Een 'safe heaven'.

+1, maar zonder het woord hetero

Dus met dat steenkolenengels?

CarpeNoctem schreef: ↑3 december 2021, 08:45

bertVW schreef: ↑3 december 2021, 08:35
+1, maar zonder het woord hetero

Dus met dat steenkolenengels?

Een veilige haven of een veilige hemel ... een wereld van verschil!

Ik zit gedurende het laatste jaar met een oprechte vraag (geen trol post).

Waarom zou je als man nog trouwen in deze tijd (en kinderen krijgen)?
Ik heb het gevoel dat je alleen maar te verliezen hebt.
Ik kan geen bron linken maar blijkbaar zouden meer dan 50% van de koppels scheiden, na een paar jaar, 70% van de scheidingen is op vraag van de vrouw.
De financiële gevolgen zijn bijna altijd voor de man.

Als ik naar mijn omgeving kijk:
-Vrouw van een vriend vraagt de scheiding aan. Gevolg is dat hij haar 15000 euro heeft moeten betalen, terwijl ze ook voltijds werkt.Geld was natuurlijk vlug opgebruikt. Gezever met de kinderen...Als hij nu eens met een andere vrouw afspreekt komt ze dat telkens te weten en komt ze hem lastigvallen.

-Dan iemand die ik al ken van de kleuterklas. Ze heeft 1 zoontje en had een lieve man. Toch heeft ze vorig jaar de scheiding aangevraagd.Reden: hij is te vriendelijk,ze mist spanning...Blijkbaar heeft ze liever een man die niet goed voor haar is

Zo kan ik nog verschillende voorbeelden geven.

Ik heb het gevoel dat de huidige generatie vrouwen van 20-40 jaar onrealistiche verwachtingen hebben over mannen.
Sommige lijken ook geen enkele moeite meer te doen om een relatie op te bouwen. Bij de minste steek die je als man maakt, verbreken ze de relatie. Niet perfect=buiten. Maar als man kun je dan wel de (financiële) gevolgen dragen.


Als ze dan 40 jaar zijn vragen ze zich af waar alle goede mannen zijn Die mannen hebben het gewoon opgegeven. Ik ben geen 40 jaar maar begin daar stilaan ook bij te horen. Het lijkt mij beter om als man alles op je eentje op te bouwen zodat je nooit van iemand afhankelijk bent en niemand je kan "raken". Maarja misschien denk ik binnen een paar jaar weer anders.

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:28 Ik zit gedurende het laatste jaar met een oprechte vraag (geen trol post).

Waarom zou je als man nog trouwen in deze tijd (en kinderen krijgen)?
Ik heb het gevoel dat je alleen maar te verliezen hebt.

Waarom zou je als vrouw nog trouwen in deze tijd (en kinderen krijgen)? Ik kan evenveel voorbeelden geven van vrouwen die getrouwd waarvan en waarvan de man plots weggaat (om zijn kans bij een jongere vrouw te beginnen, om zijn vrijheid te herwinnen ...)

Je hoeft ook niet pers e te trouwen, je kan ook gewoon samenwonen en zien of het klikt of niet.
De plichten - o.a. de onderhoudsplicht - zijn dan toch een stuk minder dan bij een huwelijk.
Wettelijke samenwoners hebben niet dezelfde plichten tijdens de samenwoning. Wettelijk gezien is er ook geen sprake van onderhoudsgeld bij de beëindiging van de samenwoning. ... Samenwonenden zijn elkaar immers geen bijstand verschuldigd. Bij samenwoning bestaat er daarentegen wél een onderhoudsplicht voor de kinderen.

Omdat je als man wel de financiële gevolgen draagt. Zelfs als je nog wilt werken aan de relatie en niet hebt bedrogen of andere onethische gedragingen.

Edit:

m-peeters schreef: ↑3 december 2021, 10:49 Je hoeft ook niet pers e te trouwen, je kan ook gewoon samenwonen en zien of het klikt of niet.

Klopt, maar waarom maanden je tijd en moeite in een relatie steken als de vrouw dan voor de meest belachelijk reden de relatie verbreekt. Naar mijn gevoel doen mensen gewoon algemeen geen moeite meer. Bij de minste tegenstand geven ze op. Het moet allemaal perfect lopen wat natuurlijk niet realistisch is.

Edit 2:
Bij mijn eerste voorbeeld was het trouwens de vrouw die met een andere,minder zorgzame man, bezig was. Want ja,geeft meer spanning.. Maar toch was het mijn vriend die moest betalen aan haar!

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:28 Ik zit gedurende het laatste jaar met een oprechte vraag (geen trol post).

Waarom zou je als man nog trouwen in deze tijd (en kinderen krijgen)?
Ik heb het gevoel dat je alleen maar te verliezen hebt.
Ik kan geen bron linken maar blijkbaar zouden meer dan 50% van de koppels scheiden, na een paar jaar, 70% van de scheidingen is op vraag van de vrouw.
De financiële gevolgen zijn bijna altijd voor de man.

Als ik naar mijn omgeving kijk:
-Vrouw van een vriend vraagt de scheiding aan. Gevolg is dat hij haar 15000 euro heeft moeten betalen, terwijl ze ook voltijds werkt.Geld was natuurlijk vlug opgebruikt. Gezever met de kinderen...Als hij nu eens met een andere vrouw afspreekt komt ze dat telkens te weten en komt ze hem lastigvallen.

-Dan iemand die ik al ken van de kleuterklas. Ze heeft 1 zoontje en had een lieve man. Toch heeft ze vorig jaar de scheiding aangevraagd.Reden: hij is te vriendelijk,ze mist spanning...Blijkbaar heeft ze liever een man die niet goed voor haar is

Zo kan ik nog verschillende voorbeelden geven.

Ik heb het gevoel dat de huidige generatie vrouwen van 20-40 jaar onrealistiche verwachtingen hebben over mannen.
Sommige lijken ook geen enkele moeite meer te doen om een relatie op te bouwen. Bij de minste steek die je als man maakt, verbreken ze de relatie. Niet perfect=buiten. Maar als man kun je dan wel de (financiële) gevolgen dragen.


Als ze dan 40 jaar zijn vragen ze zich af waar alle goede mannen zijn Die mannen hebben het gewoon opgegeven. Ik ben geen 40 jaar maar begin daar stilaan ook bij te horen. Het lijkt mij beter om als man alles op je eentje op te bouwen zodat je nooit van iemand afhankelijk bent en niemand je kan "raken". Maarja misschien denk ik binnen een paar jaar weer anders.

Ben zelf een veertiger, 6 jaar single en geen kids. Mijn huis is afbetaald en voor de rest zit alles op z'n plooi. Ben niet echt op zoek en zie wat er op mijn pad komt. En valt toch op dat veel vrouwen toch kiezen voor een bad boy type. Zelfs al zit die met een pak miserie. Een maand geleden een alleenstaande moeder leren kennen die sinds 6 maanden single is. Ervoor had ze een relatie met een crimineel die haar zeer regelmatig bedroog. Nu gisterenavond belde ze me in paniek op, dat ze een dreigmail van die kerel had gekregen. Ze bleef er ondanks alles nog contact mee houden, terwijl ze geen kids had met hem. Oh ja, diene gast heeft zelf al een nieuwe vriendin. Ze heeft een zoontje van 6 jaar. Dan denkt ge toch aan uw kind en verbreekt ge alle banden met zo iemand.
Onbegrijpelijk, maar wie ben ik.

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:54 Omdat je als man wel de financiële gevolgen draagt. Zelfs als je nog wilt werken aan de relatie en niet hebt bedrogen of andere onethische gedragingen.

De financiële gevolgen staan los van het feit of je man of vrouw bent: wie het meeste verdient, moet onderhoudsgeld betalen aan de andere indien deze laatste behoeftig is. Als de vrouw veel verdient en de man niet, dan kan het zijn dat de vrouw - na scheiding, eventueel zelf veroorzaakt of aangevraagd door haar man -aan haar man moet betalen. Zelf als ze nog wilt werken aan de relatie en niet heeft bedrogen of andere onethische gedragingen.

Onderhoudsgeld voor kinderen is nog een andere zaak.

Er is ook een positieve kant aan onderhoudsuitkeringen: diegene die betaalt kan het inbrengen in de belastingen (en de ontvanger wordt erop belast).

Onderhoudsgeld voor een ex-echtgenoot

De verplichtingen die met het huwelijk samenhangen, blijven bestaan tijdens de scheidingsprocedure. De echtgenoten zijn elkaar nog altijd hulp en bijstand verschuldigd.
Om te scheiden met wederzijdse toestemming moeten de echtgenoten het eens zijn op alle vlakken, zo ook over de eventuele storting van onderhoudsgeld.
Bij een scheiding op grond van onherstelbare ontwrichting kan de economisch zwakke ex-echtgenoot onderhoudsgeld bekomen als hij aantoont dat hij behoeftig is. Behalve in buitengewone omstandigheden mag de duur van de uitkering niet langer zijn dan de duur van het huwelijk. Een ex-echtgenoot die bijvoorbeeld een zware fout heeft begaan of partnergeweld heeft gebruikt die de voortzetting van het samenleven onmogelijk maken, krijgt geen onderhoudsgeld.

Fiscaliteit

Betaalde onderhoudsuitkeringen zijn onder bepaalde voorwaarden ten belope van 80% aftrekbaar van het netto belastbaar inkomen. Ontvangen onderhoudsuitkeringen zijn belastbaar ten belope van 80% van hun bedrag.

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:54 Omdat je als man wel de financiële gevolgen draagt. Zelfs als je nog wilt werken aan de relatie en niet hebt bedrogen of andere onethische gedragingen.

Edit:

m-peeters schreef: ↑3 december 2021, 10:49 Je hoeft ook niet pers e te trouwen, je kan ook gewoon samenwonen en zien of het klikt of niet.

Klopt, maar waarom maanden je tijd en moeite in een relatie steken als de vrouw dan voor de meest belachelijk reden de relatie verbreekt. Naar mijn gevoel doen mensen gewoon algemeen geen moeite meer. Bij de minste tegenstand geven ze op. Het moet allemaal perfect lopen wat natuurlijk niet realistisch is.

Garanties op een succesvolle relatie zijn er niet ... maar wie niet waagt, niet wint!

Wat me vooral stoort in jouw commentaar voorbeelden is dat het precies altijd de vrouwen zijn die de schuldige zijn en de mannen die het slachtoffer zijn. Ik kan je evenveel voorbeelden geven waar het andersom is.

Dat gezegd zijnde, ik vind ook dat men vandaag de dag veel sneller de handdoek gooit en een relatie stopt, ongeacht of het over een man of een vrouw gaat en ongeacht of met getrouwd is of samenwoont.

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:54 Edit 2:
Bij mijn eerste voorbeeld was het trouwens de vrouw die met een andere,minder zorgzame man, bezig was. Want ja,geeft meer spanning.. Maar toch was het mijn vriend die moest betalen aan haar!

Ik kan je evenveel voorbeelden geven van mannen die hun vrouw verlaten om ze in te ruilen voor een jonger exemplaar bijvoorbeeld. En wat het betalen of de onderhoudsplicht betreft: de schuldvraag (wie heeft wat gedaan?) of wie de scheiding aanvraagt, heeft geen invloed op de onderhoudsplicht (behalve in uitzonderlijke omstandigheden, bv. partnergeweld).

Manuscript schreef: ↑3 december 2021, 11:13

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:28 Ik zit gedurende het laatste jaar met een oprechte vraag (geen trol post).

Waarom zou je als man nog trouwen in deze tijd (en kinderen krijgen)?
Ik heb het gevoel dat je alleen maar te verliezen hebt.
Ik kan geen bron linken maar blijkbaar zouden meer dan 50% van de koppels scheiden, na een paar jaar, 70% van de scheidingen is op vraag van de vrouw.
De financiële gevolgen zijn bijna altijd voor de man.

Als ik naar mijn omgeving kijk:
-Vrouw van een vriend vraagt de scheiding aan. Gevolg is dat hij haar 15000 euro heeft moeten betalen, terwijl ze ook voltijds werkt.Geld was natuurlijk vlug opgebruikt. Gezever met de kinderen...Als hij nu eens met een andere vrouw afspreekt komt ze dat telkens te weten en komt ze hem lastigvallen.

-Dan iemand die ik al ken van de kleuterklas. Ze heeft 1 zoontje en had een lieve man. Toch heeft ze vorig jaar de scheiding aangevraagd.Reden: hij is te vriendelijk,ze mist spanning...Blijkbaar heeft ze liever een man die niet goed voor haar is

Zo kan ik nog verschillende voorbeelden geven.

Ik heb het gevoel dat de huidige generatie vrouwen van 20-40 jaar onrealistiche verwachtingen hebben over mannen.
Sommige lijken ook geen enkele moeite meer te doen om een relatie op te bouwen. Bij de minste steek die je als man maakt, verbreken ze de relatie. Niet perfect=buiten. Maar als man kun je dan wel de (financiële) gevolgen dragen.


Als ze dan 40 jaar zijn vragen ze zich af waar alle goede mannen zijn Die mannen hebben het gewoon opgegeven. Ik ben geen 40 jaar maar begin daar stilaan ook bij te horen. Het lijkt mij beter om als man alles op je eentje op te bouwen zodat je nooit van iemand afhankelijk bent en niemand je kan "raken". Maarja misschien denk ik binnen een paar jaar weer anders.

Ben zelf een veertiger, 6 jaar single en geen kids. Mijn huis is afbetaald en voor de rest zit alles op z'n plooi. Ben niet echt op zoek en zie wat er op mijn pad komt. En valt toch op dat veel vrouwen toch kiezen voor een bad boy type. Zelfs al zit die met een pak miserie. Een maand geleden een alleenstaande moeder leren kennen die sinds 6 maanden single is. Ervoor had ze een relatie met een crimineel die haar zeer regelmatig bedroog. Nu gisterenavond belde ze me in paniek op, dat ze een dreigmail van die kerel had gekregen. Ze bleef er ondanks alles nog contact mee houden, terwijl ze geen kids had met hem. Oh ja, diene gast heeft zelf al een nieuwe vriendin. Ze heeft een zoontje van 6 jaar. Dan denkt ge toch aan uw kind en verbreekt ge alle banden met zo iemand.
Onbegrijpelijk, maar wie ben ik.

Je hebt gelijk, of toch deels. Misschien is die "crimineel" wel de vader van het zoontje van 6

m-peeters schreef: ↑3 december 2021, 11:22

Garanties op een succesvolle relatie zijn er niet ... maar wie niet waagt, niet wint!

Wat me vooral stoort in jouw commentaar voorbeelden is dat het precies altijd de vrouwen zijn die de schuldige zijn en de mannen die het slachtoffer zijn. Ik kan je evenveel voorbeelden geven waar het andersom is.

Dat gezegd zijnde, ik vind ook dat men vandaag de dag veel sneller de handdoek gooit en een relatie stopt, ongeacht of het over een man of een vrouw gaat en ongeacht of met getrouwd is of samenwoont.

Ik begrijp dat dit u stoort. Ik moet eerlijk toegeven dat ik ook geen 100% neutrale houdig kan nemen op dit vlak. Wel gelukkig nog geen kinderen, niet bedrogen of getrouwd geweest. Edit: Ik vrees dat de teleurstelling te groot is geweest.

Het voorbeeld van Manuscript is ook weer tekenend. Binnen een relatie ben ik geen 'bad boy', dus vraag ik mij oprecht af waarom ik nog moeite zou doen om een relatie te starten. Het zijn de 'bad boys' die wel telkens opnieuw kansen krijgen. De andere krijgen meestal zonder waarschuwing een breuk te verwerken.
Persoonlijk zou ik ook niet beginnen aan een relatie met een vrouw die al kinderen heeft. Ik ben geen wanhopige simp, geen verwijzing naar u he Manuscript. Misschien als je al kinderen hebt dat je hierover anders nadenkt.

Wat ik mij aan stoor is de extreem feministisch 'gezever' dat de laatste tijd meer opkomt. "Alle mannen zijn slecht,wij hebben geen mannen nodig". Ironisch genoeg gaan ze dan weer bij een bad boy. Om daarna weer te klagen dat alle mannen slecht zijn

m-peeters schreef: ↑3 december 2021, 11:22

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 10:54 Edit 2:
Bij mijn eerste voorbeeld was het trouwens de vrouw die met een andere,minder zorgzame man, bezig was. Want ja,geeft meer spanning.. Maar toch was het mijn vriend die moest betalen aan haar!

Ik kan je evenveel voorbeelden geven van mannen die hun vrouw verlaten om ze in te ruilen voor een jonger exemplaar bijvoorbeeld. En wat het betalen of de onderhoudsplicht betreft: de schuldvraag (wie heeft wat gedaan?) of wie de scheiding aanvraagt, heeft geen invloed op de onderhoudsplicht (behalve in uitzonderlijke omstandigheden, bv. partnergeweld).

Is onderhoudsplicht hetzelfde als alimentatie? Want naast die 15000 euro betaalt hij dit ook.

En dan kom ik weer op mijn zelfde vraag. Waarom nog moeite doen als man? Zelfs als je niks verkeerd hebt gedaan(indien dit wel het geval,is het je eigen schuld) en zelfs als de vrouw voltijds werkt, toch ga je als man kunnen betalen. Ik kan niet uit ervaring spreken maar ik denk dat het ook verschrikkelijk moet zijn dat je kinderen (gedeeltelijk) van je worden afgepakt. Dan heb ik liever geen kinderen.

Ik merk gewoon bij mezelf dat ik heel weigerachtig(schrik?) ben geworden ivm een relatie op te bouwen.Omdat de gevolgen praktisch altijd bij de man liggen,zelfs als deze niks verkeerd heeft gedaan. Het moet dan ook nog extra hard aankomen als je nog om je vriendin/vrouw geeft en nog liefde voor haar hebt.

Denfi schreef: ↑3 december 2021, 11:53

m-peeters schreef: ↑3 december 2021, 11:22
Ik kan je evenveel voorbeelden geven van mannen die hun vrouw verlaten om ze in te ruilen voor een jonger exemplaar bijvoorbeeld. En wat het betalen of de onderhoudsplicht betreft: de schuldvraag (wie heeft wat gedaan?) of wie de scheiding aanvraagt, heeft geen invloed op de onderhoudsplicht (behalve in uitzonderlijke omstandigheden, bv. partnergeweld).

Is onderhoudsplicht hetzelfde als alimentatie? Want naast die 15000 euro betaalt hij dit ook.

En dan kom ik weer op mijn zelfde vraag. Waarom nog moeite doen als man? Zelfs als je niks verkeerd hebt gedaan(indien dit wel het geval,is het je eigen schuld) en zelfs als de vrouw voltijds werkt, toch ga je als man kunnen betalen. Ik kan niet uit ervaring spreken maar ik denk dat het ook verschrikkelijk moet zijn dat je kinderen (gedeeltelijk) van je worden afgepakt. Dan heb ik liever geen kinderen.

Ik merk gewoon bij mezelf dat ik heel weigerachtig(schrik?) ben geworden ivm een relatie op te bouwen.Omdat de gevolgen praktisch altijd bij de man liggen,zelfs als deze niks verkeerd heeft gedaan. Het moet dan ook nog extra hard aankomen als je nog om je vriendin/vrouw geeft en nog liefde voor haar hebt.

JA, dat is hetzelfde.

Een onderhoudsuitkering of alimentatie is een uitkering voor levensonderhoud aan de ex-echtgenoot of ex-echtgenote of aan de kinderen na een echtscheiding.

Wat die 15.000 euro betreft van jouw vriend of kennis: ik vermoed dat dit gewoon te maken heeft met de verdeling van de bezittingen. Misschien heeft hij meer goederen voor zichzelf gehouden die voordien gemeenschappelijk waren (huis, wagen, meubilair ...) en heeft hij haar "uitgekocht". In dat geval is het geen alimentatie (een alimentatie is maandelijks) niet 1-malig).

Je blijft nog steeds dezelfde fout maken:

zelfs als de vrouw voltijds werkt, toch ga je als man kunnen betalen.

Vrouwen moeten soms ook voor hun man betalen, hangt er van af wie het meest verdient en hoe "behoeftig" de ander is. En de onderhoudsplicht geldt enkel tussen gehuwden en is ook beperkt in de tijd (in functie van het aantal jaren dat je samen was).

Ik merk dat je met veel angsten en onzekerheden zit. Laat dat je niet afschrikken om een relatie te beginnen. Zorg gewoon dat je financieel de nodige voorzorgen hebt genomen (je hoeft niet te trouwen - > dan ook geen onderhoudsplicht voor de partner). Maar onthoud ook: wie niet waagt, niet wint.

Je kunt ook gewoon feitelijk samenwonen. 1 gemeenschappelijke rekening waar elk (eerlijk verdeeld naar inkomen) per maand een bedrag op stort om de gemeenschappelijke kosten te dekken. Voor de rest, elk zijn eigen rekening. Koop je een huis, laat een beding van aanwas opstellen en laat noteren wie hoeveel inbrengt.
Krijg je samen kinderen, geen probleem, die zijn sowieso erfgenaam, getrouwd of niet.
Dus als er iets mis loopt dan ga je gewoon uit elkaar, zonder al teveel gezever. Dan betaal je gewoon alimentatie voor de kinderen en het huis wordt ofwel ingekocht ofwel verkoop je het en verdeel je naar initiële inbreng.

En ook nog dit:
Geloof niet altijd alle verhalen die je hoort over de financiele regeling van je vriend(en) of familie.
De meeste gescheiden mensen (mannen én vrouwen) zullen zichzelf als slachtoffer voorstellen en hun ex-partner zo zwart mogelijk proberen te maken.

GroupB schreef: ↑3 december 2021, 00:16 Als conservatief-liberaal vind ik persoonlijk dat er veel te snel een scheiding wordt aangevraagd.

Ik vind dat er veel te snel en/of ondoordacht getrouwd wordt en kinderen gemaakt worden

GroupB schreef: ↑3 december 2021, 00:16 Het hetero gezin is de kracht en het fundament van onze samenleving.

Tja ... om vervolgens daar een mooi praktijk voorbeeld van te geven:

GroupB schreef: ↑3 december 2021, 00:16 Ik heb een schoonzus met 2 kindjes van 2 verschillende venten. Als haar kinderen bij ons komen merk ik dat ze houden van famiale warmte. Een 'safe heaven'. Kinderen zijn helaas al te vaak het slachtoffer van de ouders.