@ jsp & TheJorr: Bedankt voor de succes wensen. Met een relatie van een maand, ben ik nog niet toe aan samenwonen maar ik wil al eens brainstormen voor als het er van komt. Ik heb al de meest bizarre constructies gehoord van collega's en vrienden.

TheJorr schreef:Als mijn budget op was en we wilden nog iets extra doen, kwam dit van haar budget.

Ik heb een maat in deze 'vervelende' situatie. Zij heeft haar verhuurinkomsten van een appartement, hij is de laatste afwerking aan het doen in zijn nieuwbouw waar ze in wonen. Zij wil helpen investeren en uitgaan. Hij wil alles zelf doen en sparen.

TheJorr schreef:En veel hangt denk ik ook af van hoe de financiële situatie van beide partners is: heb je beiden een bescheiden of groot loon, heeft de ene een pak meer dan de ander,..

De vorige keer iets te veel gekeken naar de financiële situatie. Ik er 100€ had opgeplakt (all in). Ik leefde super spaarzaam en zij kon bv een uur onder de douche staan. Als ze de haardroger in het stopcontact wou steken, kreeg ze elektrische schokken van de waterdamp

TheJorr schreef: ↑13 mei 2017, 13:25Ik denk dat het voornaamste is dat jullie je, ongeacht welke keuze jullie maken, comfortabel voelen bij de gemaakte keuze en geen van beide partijen zich bestolen voelt of vindt dat er geprofiteerd wordt.

dit!

bij ons komt alles binnen op 1 rekening en wordt ook alles van daaruit betaald. Geen eigen individueel bezit meer. Geen gezeur over welke kost voor wie is. Het zijn allemaal gezinsuitgaven. De ene keer is het A die meer uitgeeft, en de andere keer B. Uiteindelijk zal dat allemaal wel in balans zijn. En als dat niet is, zolang wij dat zo aanvoelen, is het ook goed. Beiden rond 40, 2 tieners, werkt al +15 jaar zeer goed. vergelijking met kennissen leert ons dat we de enigen zo zijn. Heb genoeg financieel inzicht in huishoudens gehad om veel drama's en scheve verhoudingen te zien, en geld doet wat met een mens... het gebrek eraan nog meer.

@zao.
Als jullie je daar goed bij voelen is dat ok natuurlijk maar ik vind zo'n dingen redelijk naïef. Zo lang alles goed gaat is er geen probleem uiteraard maar de dag dat er een wiel afloopt gaan de poppen aan het dansen. Je zou de eerste niet zijn die thuiskomt om te zien dat de gemeenschappelijke rekening en spaarrekeningen op 0 staan en mevrouw/mijnheer er vandoor is. Uiteraard wens ik je dat niet toe.

Ik zou gewoon eens gaan tafel gaan zitten voor een open gesprek zodat je beide een verhouding vindt in dewelke beide zich goed voelen.

Bij huren deden wij het simpel, alles 50/50.

Maandelijks 500 euro storten, dus 1000 euro in totaal. Daar ging 700 euro huur van af en 300 euro aan andere kosten (water, elektriciteit, internet).

Ik ontvang maaltijdcheques, 7 euro/dag. Of een goeie 130 euro/maand.
Mijn vriendin krijgt dagelijks 4 euro, of een goeie 60 euro/maand.
Maandelijks kopen wij voor 190 euro aan eten, meestal Colruyt (om de hoek) ofwel Aldi (4 straten verder).
Dat geld is altijd op, soms moeten we nog van onze rekening bij betalen.



Wij hebben onlangs een huis gekocht. Ik heb een bescheiden inleg. Mijn vriendin had een eigen inbreng die 5X hoger ligt dan mijn inleg. Want ooit een erfenis gekregen waarvan zij op haar eentje meteen een klein appartement zou kunnen kopen. Zij houdt 50.000 euro aan de kant in het geval dat er iets met haar ouders gebeurd. Vader is ziek en moeder zal een zeer klein pensioen hebben.
Haar broer en zus kregen hetzelfde bedrag maar hebben daar niets meer van over (jaarlijks 4 reizen, 2 nieuwe auto's gekocht en maandelijks op restaurant). Dus bij problemen zal het allemaal van mijn vriendin moeten komen vrees ik.


Wij zullen dit laten vastleggen bij de notaris. Dit raadt ik ook iedereen aan.
Dus stel dat je samen een woning hebt.

Persoon A: 40.000 euro
Persoon B: 200.000 euro

Dan krijg je bij een verkoop toch al zeker jullie initiële inleg terug. De overige waarde is de koek in 2.


Sent from my iPhone using Tapatalk

-- quote verwijderd door webmaster, het is niet nodig te quoten op iets wat er net boven staat ---

Mijn vriendin en ik hadden ook een andere inleg bij onze woning en wij hebben een procentuele eigendom geregeld: (na schulden) ben ik voor ...% eigenaar en mijn vriendin ... % eigenaar. Wanneer we uit elkaar zouden gaan, is de koek na inleg niet in 2: we verdelen de waarde gewoon procentueel. Dat lijkt mij ook het eerlijkste, want het risico voor degene die 200K in de woning steekt is uiteraard groter dan voor degene die er maar 40K In steekt. Daarom heeft degene die 200k investeerde ook meer recht op de winst bij verkoop, niet?

Ook hier de situatie met een verschillend inkomen & spaarboek. Ons eerste huis was er eentje naar het kleinste budget (50/50 verdeeld), en enkele jaren later kwam ook renovatie ter sprake (die dan van één kant gefinancierd ging moeten worden....). Na lang en veel gezever dat huis verkocht, en ander huis gekocht (60% duurder, maar al gerenoveerd). Ik stond er wel op dat ook dit huis 50/50 verdeeld ging worden. Kwestie van dat het huis van ons twee is: samen beslissen, gelijke risico's, gelijke kosten,.... Ik heb dan mijn vriendin het verschil geleend (lening is ook geregistreerd bij de notaris). Dit leek ons de beste optie, en nog steeds erg gelukkig mee.

anonymous schreef: ↑14 mei 2017, 22:27 @zao.
Als jullie je daar goed bij voelen is dat ok natuurlijk maar ik vind zo'n dingen redelijk naïef. Zo lang alles goed gaat is er geen probleem uiteraard maar de dag dat er een wiel afloopt gaan de poppen aan het dansen. Je zou de eerste niet zijn die thuiskomt om te zien dat de gemeenschappelijke rekening en spaarrekeningen op 0 staan en mevrouw/mijnheer er vandoor is. Uiteraard wens ik je dat niet toe.

Iedereen zal natuurlijk zeggen dat het bij hem niet zal gebeuren, maar bij ons zit zoiets in geen van beiden karakterieel in. Er kan trouwens niks van spaarboek gehaald worden, die is er niet :-) Beleggingsrekening en huis staat op beide namen, tienerkids... Voor ons loopt dat allemaal goed, maar zal idd voor velen niet kunnen. Zoals hier bv de vrouw werkt en de man niet :-)

Uiteraard doet iedereen waar hij zich goed bij voelt.

Persoonlijk wordt ik doodmoe als ik lees hoe alles moet afgewogen worden. Ik ben ook zo een naïeve hippie die alles op één hoop smijt. Uiteraard kan mijn partner op een dag verdwijnen met al het geld, maar dat risico weegt voor mij op tegen een voortdurend impliciet wantrouwen. Veel zaken zijn trouwens bijzonder moeilijk om te rekenen naar een bedrag: iemand die thuis blijft voor de kinderen, zorg voor de (schoon)ouders, opofferen van vrije tijd voor verbouwingswerken, ... Het zijn allemaal vormen van engagement die financieel gezien steeds in iemands voor- of nadeel zijn.

Dit is trouwens geen aanval naar mensen die dergelijke opdeling wel maken, hoor. Ik wou enkel een beetje tegenwind geven in dit discours, waarbij men elk financieel nadeel wil vermijden. Ik wil maar zeggen: het moet niet per se met volledig opgedeelde financiën en er zijn in een relatie veel belangrijker zaken dan geld. Het wel belangrijk dat je er transparant met elkaar over praat.

Bij ons gaat ook alles in de gezamenlijke pot.
Misschien naïef, maar dat is dan maar zo.

Hier is het ook zo - zodra we getrouwd waren, hebben we alle individuele rekeningen opgezegd en enkel de gemeenschappelijke rekening en spaarrekening overgehouden. Ik vind dat niet echt naïef - een relatie draait nu eenmaal om vertrouwen, en als je er eens goed bij stilstaat zijn er massaal veel manieren waarin de ander je kan ruïneren, ook als je aparte rekeningen hebt. Je plaatst jezelf voortdurend in een situatie waarin je afhankelijk bent van de goede wil van de ander - als je dat niet kan, kan een relatie volgens mij ook niet werken. Daarmee heb ik niet gezegd dat een relatie niet kan werken met aparte rekeningen voor alle duidelijkheid. Ieder moet voor zich uitmaken wat werkt voor hen en wat niet. Volledige transparantie vind ik dan weer superbelangrijk. Ik ben zelf behoorlijk gedetailleerd met onze financiën bezig, mijn echtgenote iets minder, maar elke maand overlopen we samen alle inkomsten en uitgaven en de stand van zaken van de beleggingen. We hebben in al die jaren nog geen enkele discussie over geld gehad - geen één.

Bozzie schreef: ↑15 mei 2017, 13:43 Hier is het ook zo - zodra we getrouwd waren, hebben we alle individuele rekeningen opgezegd en enkel de gemeenschappelijke rekening en spaarrekening overgehouden. Ik vind dat niet echt naïef - een relatie draait nu eenmaal om vertrouwen, en als je er eens goed bij stilstaat zijn er massaal veel manieren waarin de ander je kan ruïneren, ook als je aparte rekeningen hebt. Je plaatst jezelf voortdurend in een situatie waarin je afhankelijk bent van de goede wil van de ander - als je dat niet kan, kan een relatie volgens mij ook niet werken. Daarmee heb ik niet gezegd dat een relatie niet kan werken met aparte rekeningen voor alle duidelijkheid. Ieder moet voor zich uitmaken wat werkt voor hen en wat niet. Volledige transparantie vind ik dan weer superbelangrijk. Ik ben zelf behoorlijk gedetailleerd met onze financiën bezig, mijn echtgenote iets minder, maar elke maand overlopen we samen alle inkomsten en uitgaven en de stand van zaken van de beleggingen. We hebben in al die jaren nog geen enkele discussie over geld gehad - geen één.

Dat is nou precies wat ik bedoel. Perfect verwoord.

Toen wij zijn gaan samenwonen hebben we een gemeenschappelijke rekening geopend waarmee we alle rekeningen mee betaalden. Na zo'n 2 jaar, toen we merkten dat het serieuzer begon te worden, hebben we beslist om onze prive rekeningen te sluiten en alles via de gemeenschappelijke te regelen.

Een gezonde relatie staat gelijk aan transparantie. Kibbelen over geld is echt niet leuk.

Een gemeenschappelijke rekening is ideaal als beide daar alle maanden een vast bedrag opstorten om de lopende kosten van het samenwonen ervan te betalen.Zoals : huur -water- gas en elec - brandpolis - internet - autotaks - autoverzekering enz. zo blijven die rekeningen netjes op tijd betaald.