Dag allemaal,


Ik heb enkele maanden geleden een huis gekocht in Oost-Vlaanderen. Ik ben 23, single en werk als doctoraal onderzoeker aan den unief (netto: €2150 + fietsvergoeding). Ik krijg mijn treinabonnement terugbetaald en probeer zo vaak mogelijk met de koersfiets te gaan.

De prijs van mijn huis (woonoppervlakte +/- 140m², garage) was €171.000, ik heb voor 100% geleend maar de rest van de kosten wel uit eigen zak betaald (+/- €17.000). Mijn lening is variabel (5/5/5), voorlopig aan 1.64% en ik kom aan een afbetaling van €697. De maximale aflossing kan 830 euro bedragen. Ik heb nog een paar duizend euro nodig gehad om het in orde te zetten (laminaat gelegd bv., al een heel ander zicht), maar niks verregaand. De EPC is slecht, maar ik heb ondertussen wel gemerkt dat het dak geïsoleerd is (dat had de vorige eigenares nagelaten ). Naast het aflossen van mijn woonkrediet probeer ik nog €350 euro te sparen. Mijn plan is om eerst €5.000 bij elkaar te sparen, dat te laten staan als emergency fund en van dan af te sparen voor een grotere woning. Al moet ik zeggen dat die aandelen en indexfondsen ook kriebelen...

Het huis is bijlange na niet mijn droomhuis, maar ik woon er voor de moment heel graag en er zijn (hout vasthouden) nog geen lijken uit de kast gevallen.

Mijn vraag is eigenlijk het volgende: wat raden jullie mij aan om met mijn huis te doen in de komende jaren? Ik heb het gekocht met het idee dat ik niet ging blijven wachten op de liefde die uit de lucht komt vallen, na al eens een relatie van vijf jaar gehad te hebben. Iemand met wat levenservaring die meent te weten welk van de volgende scenario's het verstandigst is? Ik verdien nu goed, heb nog drie jaar een contract maar het kan zijn dat ik daarna een salary drop heb van een paar honderd euro (dat zal tussen de 1700 en de 1900 netto uitkomen).

- het huis volledig conform de woonlening afbetalen, met het risico op een stijgende rente, en verhuren wanneer ik een ander huis koop met het geld dat ik bijeen gespaard heb
- mijn spaarvermogen gebruiken om zoveel mogelijk principaal af te lossen, zodat het huis vervroegd van mij wordt en het principaal zo laag mogelijk is mocht de rente stijgen (hetgeen bijna vanzelfsprekend gaat gebeuren natuurlijk), en het huis in die periode verhuren
- het huis binnen een paar jaar verkopen, afzien van verhuren en een ander huis kopen als ik mij wil settelen met mijn vooralsnog denkbeeldige vriendin?


Is de Belgische markt wat te doen om te verhuren? Mijn ouders zijn op financieel vlak vrij angstige/conservatieve mensen en zeggen dat dat een groot risico en veel verloren moeite is, maar ze hebben zelf nog nooit verhuurd dus ik ben geneigd om daar niet te veel gewicht aan toe te kennen.


Any thoughts on this? Merci!

Probleem met verhuren is dat je nooit op voorhand weet wie je voor je hebt.
Iemand met een mooi kostum kan de grootste oplichter zijn, en iemand met een gescheurde jeans en tatoos kan de brafste zijn die je je kunt indenken.
Als je een niet solvabele huurder treft, mag je blij zijn dat je enkel de huur kwijt bent, voor hetzelfde geld heeft hij een hoop schade aangebracht.
Met een uitspraak van de vrederechter ga je niet ver lopen om je schade terug te vorderen als blijkt dat hij juist het minimum verdiend, en er dus geen beslag mogelijk is.
Je hebt dan niet alleen huurinkomsten schade - huurschade aan eigendom maar je hebt ook nog alle rechterlijke kosten ( advokaat - rechtsdeurwaarder ) aan je been.

Neem van het single zijn niet alleen de nadelen mee, maar ook de voordelen!

Als je redelijk graag woont waar je woont, geniet er dan van. Je hebt een huisje kunnen aanschaffen aan een schappelijke prijs, dus prijs je gelukkig. Da's al meer dan het grootste deel van de jongeren, al zeker op die leeftijd!

Dat je niet te ver vooruit kan plannen is ook positief: je zit vrij goed waar je zit, en je _hoeft_ niet te ver vooruit te plannen!

Een klein noodfonds is altijd een goed idee.

Wat betreft sparen of beleggen hoef je met niemand rekening te houden. Je kan dus gerust vrij agressief beleggen als je je daar goed bij voelt!

ludo schreef: ↑8 mei 2019, 00:25 Probleem met verhuren is dat je nooit op voorhand weet wie je voor je hebt.
Iemand met een mooi kostum kan de grootste oplichter zijn, en iemand met een gescheurde jeans en tatoos kan de brafste zijn die je je kunt indenken.
Als je een niet solvabele huurder treft, mag je blij zijn dat je enkel de huur kwijt bent, voor hetzelfde geld heeft hij een hoop schade aangebracht.
Met een uitspraak van de vrederechter ga je niet ver lopen om je schade terug te vorderen als blijkt dat hij juist het minimum verdiend, en er dus geen beslag mogelijk is.
Je hebt dan niet alleen huurinkomsten schade - huurschade aan eigendom maar je hebt ook nog alle rechterlijke kosten ( advokaat - rechtsdeurwaarder ) aan je been.

Bedankt al voor de antwoorden! Het is dat soort verhalen dat ik inderdaad geregeld hoor. Om den duur zou je dan wel schrik krijgen om nog te verhuren natuurlijk. Ik heb ooit gelezen dat +/- 30% van de Vlamingen een woning huurt, en dat daar veel mensen bij zitten voor wie huren een negatieve keuze is, omdat ze onvoldoende financiële middelen hebben om te kopen. Dan wordt het inderdaad gevaarlijk wat betreft schade aan de woning, wanbetaling, etc. Toch maar eens goed over nadenken of het sop de kolen dan wel waard is.

ludo schreef: ↑8 mei 2019, 00:25 Probleem met verhuren is dat je nooit op voorhand weet wie je voor je hebt.
Iemand met een mooi kostum kan de grootste oplichter zijn, en iemand met een gescheurde jeans en tatoos kan de brafste zijn die je je kunt indenken.
Als je een niet solvabele huurder treft, mag je blij zijn dat je enkel de huur kwijt bent, voor hetzelfde geld heeft hij een hoop schade aangebracht.
Met een uitspraak van de vrederechter ga je niet ver lopen om je schade terug te vorderen als blijkt dat hij juist het minimum verdiend, en er dus geen beslag mogelijk is.
Je hebt dan niet alleen huurinkomsten schade - huurschade aan eigendom maar je hebt ook nog alle rechterlijke kosten ( advokaat - rechtsdeurwaarder ) aan je been.

Bedankt alvast, dat zijn inderdaad het soort verhalen dat ik op regelmatige basis hoor. Dan vraag je je af in hoeverre het sop de kolen nog waard is natuurlijk! Ik heb gelezen dat 30% van de Vlamingen huurder is, en dat het vaak een negatieve keuze is (niet kunnen kopen, dus dan maar huren) hetgeen de kans op wanbetaling en schade aan je pand ook kan verhogen.

ludo schreef: ↑8 mei 2019, 00:25 Probleem met verhuren is dat je nooit op voorhand weet wie je voor je hebt.
Iemand met een mooi kostum kan de grootste oplichter zijn, en iemand met een gescheurde jeans en tatoos kan de brafste zijn die je je kunt indenken.
Als je een niet solvabele huurder treft, mag je blij zijn dat je enkel de huur kwijt bent, voor hetzelfde geld heeft hij een hoop schade aangebracht.
Met een uitspraak van de vrederechter ga je niet ver lopen om je schade terug te vorderen als blijkt dat hij juist het minimum verdiend, en er dus geen beslag mogelijk is.
Je hebt dan niet alleen huurinkomsten schade - huurschade aan eigendom maar je hebt ook nog alle rechterlijke kosten ( advokaat - rechtsdeurwaarder ) aan je been.

Bedankt voor jullie antwoorden! Dit zijn inderdaad de spookverhalen die ik al gehoord heb... Misschien toch maar afzien van verhuren op middellange termijn, zeker nu men de verhuurinkomsten ook zou willen belasten. Straf toch, op kapitaal dat ooit al aan 50 procent belast is geweest, dat belast wordt telkens wanneer je een bepaald product koopt en op kapitaal dat nogmaals belast wordt wanneer je sterft.