Nefertari schreef: ↑7 juli 2024, 12:02

Brembos schreef: ↑7 juli 2024, 11:25 Wanneer mijn erfgenamen ‘al wat zouden willen regelen’ voor mijn dood dan zou ik zeker alles op doen.

Ik denk daar net hetzelfde over.

De oudere generatie denkt daar wel anders over mijn gedacht.
Mijn vader heeft nooit met geld gesmeten en altijd heel tevreden geweest dus ik zou niet weten waarom hij nu plots alles zou gaan opdoen ?
Geld is ook niet belangrijk voor hem, hij kijkt meer naar gezondheid.

Nefertari schreef: ↑7 juli 2024, 12:01

KV schreef: ↑7 juli 2024, 07:50 Antwoord van de moeder telkens : "nu wil ik daar niet over doen, zeggen of regelen, na mijn dood doen jullie wat jullie willen."

Voor mijn part heeft die moeder groot gelijk.

Groot gelijk, maar als je wenst dat je kinderen nooit meer met elkaar spreken of 15 jaar ruzie hebben moet je vooral niks regelen

Het is maar in welke positie je je bevindt.
Als (potentiële) erfgenaam heb ik me niet te moeien hoe en wanneer dingen geregeld worden (en zelfs nog maar te hopen/te verwachten dat er iets te vererven is). Als (potentiële) erflater zie ik het als mijn verantwoordelijkheid en plicht om dingen tijdig trachten te regelen, zodat er bij overlijden geen discussies/conflicten ontstaan over materiële zaken. Alles opleven kan ook een manier zijn om dingen te regelen en is evenwaardig aan andere vormen van successieplanning. Al hoop ikzelf om wel iets materieel na te kunnen laten en dit bij voorkeur met zo weinig mogelijk afroming van overheidswege. Als erflater en erfgenamen elkaar bij leven al wat kunnen vinden lijkt me dat een mooie overdracht te kunnen zijn. Maar goed, vanaf wanneer en op welke wijze is nog niet zo makkelijk...

Wanneer je kinderen ruzie maken over een paar euro’s die ze verwachten te krijgen dan verdienen ze het niet om iets te erven.

KV schreef: ↑7 juli 2024, 07:50 Antwoord van de moeder telkens : "nu wil ik daar niet over doen, zeggen of regelen, na mijn dood doen jullie wat jullie willen."

Als de moeder zo denkt, dan stopt het daar.
Het is haar geld.
Wat de erfgenamen denken, doet niet ter zake.