2016 was hier ook wel een favoriet jaar.

Aandelen + Bitcoin + Ethereum. Geld leek toen van overal binnen te vliegen.

PhoenixFire schreef: ↑18 februari 2020, 18:20

doorwinterd schreef: ↑17 februari 2020, 13:13 Lijkt me voor normaalverdieners een erg strak plan. (30%-30 jaar)
Stel me vooral de vraag of het voor eigen leven en vooral dat van de kinderen waard is om de beste 30 jaar krenterig te moeten zijn.
Al werkend 3/4de tijd van je loopbaan de buikriem aanhalen tot je 52 valt nu ook niet bepaald onder een renteniersleven.

Vreemd om op een forum voor spaarders te lezen dat 30% sparen moeilijk is...

Momenteel verdien ik netto een kleine 2700 euro en leef ik aan 900 euro per maand, hierdoor kan ik 1800 per maand sparen. Ik doe ook een bijberoep (onbelast fietsen voor Deliveroo in het weekend) wat mij nog eens 500 euro per maand opbrengt en wat mijn spaartotaal naar 2300 brengt op 3200

Moeilijk -> voor normaalverdieners (ev. met kinderen)
Leven van 900€ per maand is onder het bestaansminimum. Strak plan toch.
Iemand die van zijn of haar 3200 al 1000€ uitgeeft aan hyp. lening ipv te huren, spaart ondertussen natuurlijk ook op een manier.
Voor de rest chapeau hoor, doordachte keuzes/plannen.

PhoenixFire schreef: ↑18 februari 2020, 18:20 Alles staat of valt met je keuzes en priotiteiten.
Zonder plan en prioriteiten leef je doelloos en onbewust.

Ik heb veel respect voor deze spaardrift en discipline, maar 10 jaar hard werken voor FIRE rond het bestaansminimum lijkt mij geen aantrekkelijk plan.

Ik kies dan zelf eerder voor een pensioen met wat meer ruimte voor comfort en luxe, zaken waar je met de jaren ook meer waardering voor kunt ontwikkelen.

Natuurlijk zou ik ook niet stoppen met werken binnen 6-10 jaar Maar gewoon al het besef dat het vanaf je 35ste niet meer nodig is, dat je kan overleven, dat je geen staatspensioen nodig hebt, ... doet al veel. Ik heb teveel interesses om niets te doen, dus ik zie mij nooit stoppen met werken (indien mogelijk), maar dan wel 100% op mijn voorwaarden

Update:
Ik besef ook dat mijn levensstandaard misschien nog wel wat zal stijgen, maar ik zie het wel als een doel om die zo laag mogelijk te houden. Ik heb vrienden die me gek verklaren dat ik het leuk vind om (in hun ogen) zo weinig te genieten, maar ik geniet net van elke euro 10 keer om te draaien.

Sommige mensen noemen het gierig, sommigen zuinig. Ik noem het liever financiëel conservatief

Ik denk ook niet dat ik zal stoppen met werken voor mijn pensioen. Maar ik zit ondertussen toch al in zo een comfortabele situatie, dat ik me nog weinig moet aantrekken van hoeveel ik verdien met werken.
Als ik een netto-loon kan halen van pakweg 1200 à 1500 €, dan kom ik al rond. Dat voelt mega goed

Velen zien 'sparen' inderdaad gelijk aan 'minder genieten'. Vreemd genoeg lijken de meesten die veel sparen dit heel anders te ervaren: veel sparen = meer onafhankelijkheid.
Ik heb de indruk dat bij velen het volgende geldt: veel uitgeven = klotejob compenseren.

Oei ik moet me blijkbaar nader verklaren.

Kritisch zijn over uw uitgaven is goed en gezond. Inzake mijn vaste kosten doe ik dit tot in het extreme.
Maar tegelijkertijd wil ik mezelf behoeden dat sparen een obsessie wordt, waarbij ik elke euro omdraai en élke uitgave in vraag stel.

Daarom opnieuw: vergeet niet te genieten van het leven.
Doe ermee wat je wil.

BRT schreef: ↑19 februari 2020, 18:46 Oei ik moet me blijkbaar nader verklaren.

Kritisch zijn over uw uitgaven is goed en gezond. Inzake mijn vaste kosten doe ik dit tot in het extreme.
Maar tegelijkertijd wil ik mezelf behoeden dat sparen een obsessie wordt, waarbij ik elke euro omdraai en élke uitgave in vraag stel.

Daarom opnieuw: vergeet niet te genieten van het leven.
Doe ermee wat je wil.

Amen... Als je tijdens het sparen het ongeluk mocht tarten door ziekte of ongeval zit je daar...
Naast sparen, LEEF nu ;-)

En wat als je gelukkig bent met (bijna) niets en je kan genieten van het leven zonder (veel) materiële zaken na te streven?

“Wealth consists not in having great possessions, but in having few wants.” ― Epictetus

Het argument dat je nu moet leven omdat je morgen misschien dood of ziek bent heb ik altijd vrij absurd gevonden. Opnieuw volgens Epictetus: All external events are beyond our control; we should accept calmly and dispassionately whatever happens. However, individuals are responsible for their own actions, which they can examine and control through rigorous self-discipline.
Ik heb allang aanvaard dat als ik morgen sterf, dat het zo zal zijn, of dat met veel of weinig geld is maakt op zich weinig uit.

Ook moeten we als investeerders kijken naar wat de kansen zijn dat dit gebeurd. De levensverwachting is nog steeds 80 jaar, dus de kans dat je als twintiger of dertiger nog 50 jaar te leven hebt is vele malen groter dan de kans dat je morgen zal sterven. Volgens de kansenberekening is het dus helemaal absurd dat je geld gaat uitgeven om te genieten 'omdat je morgen dood kan zijn'. Tegen je 79ste zou je wel kunnen stellen dat je alles moet uitgeven omdat je elke dag kan doodvallen, maar ooit al een 79-jarige gezien die gelukkiger wordt van veel meer geld uit te geven?

...having few wants...

PhoenixFire schreef: ↑4 maart 2020, 17:44 En wat als je gelukkig bent met (bijna) niets en je kan genieten van het leven zonder (veel) materiële zaken na te streven?

“Wealth consists not in having great possessions, but in having few wants.” ― Epictetus

Volledig akkoord dat veel sparen en goed leven zeker kunnen samengaan.
Persoonlijk behaalde ik op het begin van mijn carrière ook een spaarcoëfficiënt van 30 à 40% terwijl ik het gevoel had rijkelijk te leven en nooit een euro te hoeven omdraaiden. Hoe? Nooit een auto gehad (niet nodig in een stad), samengewoond met vrienden (waardoor we elk zeer weinig huur moesten betalen), geen kinderen op jonge leeftijd, ...
Had ik mijn geld van jongs af in aandelen gestoken ipv. het te laten aanmodderen op een spaarboekje...

Ondertussen mijn levensstandaard onbewust wat bijgesteld vanwege kinderen en de aankoop van een huis. Het aankopen van een huis is in zekere zin ook 'sparen' natuurlijk, maar als ik zo snel mogelijk financiële onafhankelijkheid nasteefde zou ik toch geen (duur) huis hebben aangeschaft.

Hierin herken ik dus de keuze tussen sparen en 'nu' leven wel...

zijn hier forum-leden die effectief rentenieren?

niet genre "ik zou kunnen stoppen met werken", maar het echt ook doen?

- hoe ziet jullie portfolio spreiding er uit? (vastgoed, aandelen, ETFs, ... ?)
- hoeveel schat je je portfolio in totaal (of wat is je "net worth")
- en hoeveel druppelt er jaarlijks uit je portfolio?
- en moet je aan je portfolio snoepen, of blijft die intact?

Voorbeeld:

- ik heb ... € , waarvan X appartementen, Y in dividendaandelen, Z in WWW ETFs en de rest cash
- totaal belegd portfolio is .... €
- jaarlijks haal ik hier 50K uit (huurinkomsten en dividenden)
- portfolio blijft intact

ben eens op zoek naar een echt voorbeeld van iemand die het in de praktijk echt zo doet (geen theoretisch voorbeeld)

(als je puur pro forma nog wat bijklust om in orde te zijn met je sociale zekerheid etc.. dat ter zijde)

Google 4% rule

denk als er zijn dat ze dat niet op het forum gaan schrijven

van de 65 plussers zijn er wel 99 % die rentenieren

stockzombie schreef: ↑7 maart 2021, 22:12 Google 4% rule

de theorie ken ik

ben op zoek naar mensen die het echt doen (natuurlijk liefst mensen tussen de 30 - 50)

Die laatste zin zou goed passen op een datingsite.

depie schreef: ↑7 maart 2021, 20:56
ben eens op zoek naar een echt voorbeeld van iemand die het in de praktijk echt zo doet (geen theoretisch voorbeeld)

Ken er veel die het kunnen maar slechts 2 die het effectief doen:

1ste: verhuurd 70+ panden in Brussel, woont afwisselend in zijn kasteel of herenwoning in Brussel, beetje een eenzaat met zwak voor antiek, lekker eten en vrouwelijk gezelschap (maar enkel als hij dronken is), heeft 6 jaar voor pastoor gestudeerd - van een buitenbeentje gesproken. Heeft naast het vele vastgoed ook goud (ettelijke kilo's), kunstwerken (schilderijen waaronder Rubens, beelden, wijn) en cash geld (een fysieke berg). Nooit 1 aandeel gekocht, ook geld bij de bank parkeren is zeldzaam. Fortuin zelf gemaakt door combinatie van verzekeringen en een bouwonderneming. Heeft een kunstschilder gedurende 10 jaar laten werken in zijn kasteel, deuren en plafonds bevatten aanzienlijke hoeveelheid bladgoud, voor de begrafenis van zijn moeder heeft hij de muur rondom het kerkhof laten afbreken en heropbouwen - de grafzerk kon niet door de toegangspoort. Is nu bijna 80, is volledig gestopt met werken rond zijn 60 - daarvoor altijd gewerkt maar altijd tijd gemaakt voor zijn passies. Speciaal figuur met dito looks Het beheer wordt integraal uitbesteed en staat ook onder controle van een vertrouwenspersoon (misbruik is er steeds maar wordt enigszins beperkt).

2de: getalenteerd programmeur die mee aan de basis stond voor beveiligingssoftware voor online bankieren, fortuin gemaakt door hooguit 10 jaar te programmeren in combinatie met beleggen, woont al meer dan geruime tijd in Frankrijk met zijn 2de vrouw, gaat graag uit eten, het gros van de tijd gaat naar hun wijngaard, honden en een duivenhok. Beheerd zijn fortuin zelf, komt sporadisch nog eens naar België. Is nu 50 of 51 jaar en is gestopt met werken voor zijn 40. Zijn eerste job was voor de overheid, dan een tijd in de privé, dan consultant als zelfstandige - ik vermoed echter dat zijn vermogen al aanzienlijk was alvorens deze stap te zetten - was op jonge leeftijd succesvol met beleggen. Buitengewoon intelligent persoon (programmeren maar ook elektronica en automatisering).