vortex schreef: ↑5 augustus 2025, 19:51

FoxCatcher70 schreef: ↑5 augustus 2025, 19:11
Zou die het dan motiverend vinden te lezen dat de langdurige werkloosheid waarin die zit diens eigen schuld is?

Los van dit alles, zou er slechts een type langdurig werkloze zijn, of zou er eerder een grote diversiteit binnen die groep zijn? Kan je daarover dan algemene uitspraken doen?

Je hebt mij nergens horen zeggen dat het de schuld van de langdurig werkloze is. Het is namelijk de schuld van het systeem dat dit in de hand werkt. Ik begrijp maar al te goed dat wanneer een eindeloze werkloosheidsuitkering volstaat om rond te komen en terug gaan werken amper een hogere koopkracht oplevert men kiest om in de hangmat te blijven liggen. En ja, niet iedereen kan of zal terug gaan werken, voor wie geen eigen middelen heeft en niet kan of wil gaan werken is er nog altijd de hangmat van het OCMW. Dat het voor die groep die hun werkloosheidsuitkering verliezen een aanpassing zal zijn, spreek ik niet tegen.

FoxCatcher70 schreef: ↑6 augustus 2025, 13:55 Verder is het niet (meer) juist dat een leefloner de keuze heeft niet naar werk te zoeken. Wie niet bereid is te werken, heeft geen recht op een leefloon, tenzij er medische redenen of billijkheidsredenen zijn. Een leefloner zal dus in de meeste gevallen nog steeds een werkzoekende zijn, je bent ook verplicht om je in te schrijven of ingeschreven te zijn bij de VDAB.

Verder is het ook zo dat een werkende recht kan hebben op een leefloon, als die onvoldoende inkomen/bestaansmiddelen kan halen via zijn werk en daarnaast geen of onvoldoende andere inkomsten heeft. Denk bijvoorbeeld aan iemand die heel onregelmatig werkt en van de ene interim naar de andere gaat, en tussendoor ook periodes kent dat die geen werk heeft.

Personen die geen recht hebben op een leefloon, omdat ze niet voldoen aan een van de voorwaarden, maar die wel in een vergelijkbare situatie zitten als een leefloongerechtigde, krijgen financiële steun equivalent aan een leefloon. Die personen moeten wel hun werkelijke verblijfplaats hebben in België en behoeftig zijn.

VincentVega schreef: ↑6 augustus 2025, 14:33 Als je als leefloner geen werk vindt of onvoldoende moeite doet om werk te vinden, wat gaat de Sociale Dienst (ex-OM) dan doen?
Geen leefloon meer uitkeren en die persoon dus gewoon op straat zetten?
Ik denk het niet ... de praktijk is wel iets anders dan de theorie. Dat zou je toch moeten weten.

Bij de cijfers knelt het schoentje. Niemand weet goed hoeveel mensen hun uitkering zullen verliezen: de ramingen gaan van 100.000 tot 130.000 en zelfs 190.000. Inschatten wie van die groep bij de OCMW's zal belanden, is nog meer nattevingerwerk. De regering denkt dat een derde aan de slag gaat, een derde geen uitkering nodig heeft en een derde een leefloon zal aanvragen, maar ze baseert zich op een oude studie van de regering-Di Rupo over de uitkeringen voor jonge schoolverlaters.
Dat is een groep die niet te vergelijken is met de langdurig werklozen. 'De inschatting lijkt op weinig gebaseerd. Ze sluit de doorstroom naar de ziekte-uitkering uit en houdt er ook geen rekening mee dat mensen zich eerst in de schulden zullen steken en op termijn toch bij de OCMW's terechtkomen', zegt De Wilde.

FoxCatcher70 schreef: ↑6 augustus 2025, 18:52

VincentVega schreef: ↑6 augustus 2025, 14:33 Als je als leefloner geen werk vindt of onvoldoende moeite doet om werk te vinden, wat gaat de Sociale Dienst (ex-OM) dan doen?
Geen leefloon meer uitkeren en die persoon dus gewoon op straat zetten?
Ik denk het niet ... de praktijk is wel iets anders dan de theorie. Dat zou je toch moeten weten.

Ok, ik ben niet op de hoogte van hoe de voorwaarden in de praktijk worden toegepast, maar feit blijft dat er een dergelijke voorwaarde in theorie wel bestaat en zo kan toegepast worden. Ik betwijfel overigens ook dat jij er wel goed van op de hoogte bent. Ik vermoed dat het ook afhangt van gemeente tot gemeente en de ene gemeente zal misschien iets strikter zijn dan de andere (de sleutel ligt bij de 'billijkheidsredenen': wat als billijkheidsreden geldt en wat niet, is niet exact vastgelegd).

Wat je zeker niet mag doen, is de wantoestand in Anderlecht zien als representatief voor hoe een OCMW te werk gaat.

De verwachting dat er nu wel een relatief grote groep bij het OCMW zal aankloppen door het beperken van de werkloosheidsuitkeringen in de tijd, zou er wel toe kunnen leiden dat gemeenten strenger gaan zijn, omdat die maar een beperkt budget zullen hebben. Een ander probleem is het tekort aan maatschappelijk werkers.
Vooral Les Engagés heeft nog kunnen bekomen dat de federale regering iets meer steun zal geven aan de OCMW's dan oorspronkelijk voorzien, maar het is nog maar de vraag of dat voldoende zal zijn. Want de verwachting dat 1/3 werk vindt, 1/3 uit de statistieken verdwijnt en 1/3 een leefloon zal aanvragen, waarop is dat gebaseerd?

Ik citeer uit volgend artikel:

https://www.tijd.be/politiek-economie/b ... 08743.html

Bij de cijfers knelt het schoentje. Niemand weet goed hoeveel mensen hun uitkering zullen verliezen: de ramingen gaan van 100.000 tot 130.000 en zelfs 190.000. Inschatten wie van die groep bij de OCMW's zal belanden, is nog meer nattevingerwerk. De regering denkt dat een derde aan de slag gaat, een derde geen uitkering nodig heeft en een derde een leefloon zal aanvragen, maar ze baseert zich op een oude studie van de regering-Di Rupo over de uitkeringen voor jonge schoolverlaters.
Dat is een groep die niet te vergelijken is met de langdurig werklozen. 'De inschatting lijkt op weinig gebaseerd. Ze sluit de doorstroom naar de ziekte-uitkering uit en houdt er ook geen rekening mee dat mensen zich eerst in de schulden zullen steken en op termijn toch bij de OCMW's terechtkomen', zegt De Wilde.

De regering Di Rupo heeft destijds de inschakelingsuitkeringen in de tijd beperkt (tot max 3 jaar, de huidige regering De Wever zal dit vanaf 2026 beperken tot max 1 jaar). De regering De Wever gaat er dus van uit dat de wijziging van de werkloosheidsreglementering destijds gericht naar schoolverlaters als basis kan dienen om de gevolgen van een algemenere beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd in te schatten.
Kan je dat dan nog een realistische inschatting of verwachting noemen, of is het meer een blinde gok?

spaarfreakje schreef: ↑6 augustus 2025, 16:07 Personen die minder dan 66% werkonbekwaam zijn, kunnen niet terecht bij het RIZIV.
Deeltijdse ziekteuitkering bestaat niet maar zou volgens mij wel een oplossing kunnen bieden, net als een combinatie van DEELTIJDS vervroegd pensioen met deeltijds werken enz.
Niet iedereen is geschikt om meer dan 4 uur per dag te (blijven) werken, laat staan om full time te presteren.
Bij onvoldoende bestaansmiddelen komen zij ook bij het leefloon terecht.

spaarfreakje schreef: ↑6 augustus 2025, 16:07 Personen die minder dan 66% werkonbekwaam zijn, kunnen niet terecht bij het RIZIV.
Deeltijdse ziekteuitkering bestaat niet maar zou volgens mij wel een oplossing kunnen bieden, net als een combinatie van DEELTIJDS vervroegd pensioen met deeltijds werken enz.
Niet iedereen is geschikt om meer dan 4 uur per dag te (blijven) werken, laat staan om full time te presteren.
Bij onvoldoende bestaansmiddelen komen zij ook bij het leefloon terecht.

FoxCatcher70 schreef: ↑6 augustus 2025, 13:55 Verder is het niet (meer) juist dat een leefloner de keuze heeft niet naar werk te zoeken. Wie niet bereid is te werken, heeft geen recht op een leefloon, tenzij er medische redenen of billijkheidsredenen zijn.

voorheenCP1234 schreef: ↑6 augustus 2025, 23:07 Dat mensen na 2 jaar van de werkloosheid worden geooid, zo zonder meer, is niet normaal; er wordt niet gekeken naar de voorgeschiedenis, leeftijd, gezondheid of eender wat ... Ongelofelijk maar waar ...

Wie straft Bartje Quisling nu het meest ? Het "profitariaat" of mensen die heel hun leven gewerkt en gespaard hebben en op een latere leeftijd pech hebben, gezondheid of verlies van job ?? De eerste groep gaat van den dop naar een leefloon, de tweede groep gaat na 2 jaar naar letterlijk NIETS, nada, noppes terwijl ze heel hun leven hebben bijgedragen en gewerkt !