Er wordt de laatste jaren vaak nogal afwijzend gereageerd op obligatiefondsen. De rente staat immers heel laag, wat de prijzen van obligaties opdrijft. Mocht de rente weer stijgen, dan zal het omgekeerde gebeuren.
Ik vraag mij echter af of het allemaal wel zo erg is als het wordt voorgesteld.

• Ten eerste moet die overwaardering niet overdreven worden, er zijn echt niet zoveel obligaties die >10% boven pari staan.
• Ten tweede ga ik ervan uit dat de fondsbeheerders ook geen uilen zijn, en de gevoeligste/duurste obligaties hebben verzilverd en ingewisseld door nieuwe obligaties.
• Ten derde staat de rente nu al jarenlang zeer laag, waardoor al heel wat obligaties zijn verlopen en ingewisseld.
• Ten vierde kan het fonds steeds wachten tot de looptijd verlopen is, en dus minimaal de nominale waarde recupereren. Als men massaal obligaties zou gaan verkopen beneden de prijs, dan zal de waarde van een fonds natuurlijk even dalen, maar na verloop van tijd trekt dat toch vanzelf weer naar boven.

zitten er fouten in mijn redeneringen?

Mijn obligatiefondsen (meestal High Yield, weinig rentegevoelig) hebben de laatste 5 jaar rond de 8% per jaar opgebracht. Mocht de rente nu plots stijgen, kan ik mij inbeelden dat die tijdelijk effe 10% naar benden duikelen, maar ik denk dat dit op de langere termijn weinig betekent. Heeft het zin om dit te proberen vermijden? Zelf denk ik eerder dat de rente zeer langzaam zal stijgen, waarbij obligatiefondsen even wat meer zijwaarts bewegen.

Zoals je zelf al hebt gezegd: die fondsbeheerders zijn geen ongelooflijke kiekens. Die weten ook wel wat een rentestijging met obligaties doet en zullen ongetwijfeld hun voorzorgen genomen hebben tegen een zware koersval van hun fonds. Op termijn is een rentestijging niet slecht voor een obligatiefonds. Het wordt dan immers langzaam gevuld met nieuwe obligaties die meer opbrengen.

Dat hangt er ook van af, Yaris. Sommige fondshuizen schrijven voor dat er slechts een maximaal percentage in cash mag aangehouden worden. Dus als ge bvb als manager 90% MOET invested blijven, dan gaat ge daar wel degelijk last van ondervinden, dat is een beetje de ambetantigheid

Geleidelijk lopen alle bestaande obligaties naar hun einde en worden ze door nieuwe vervangen. Het effect daarvan zul je niet onmiddellijk zien maar pas na enkele jaren.

Poldermol schreef:Sommige fondshuizen schrijven voor dat er slechts een maximaal percentage in cash mag aangehouden worden.

Waarom zouden ze per se in cash moeten gaan? Ook met aankoop van nieuwe obligaties kunnen zij hun rentgevoeligheid naar beneden halen ....

Zwiertje schreef: Waarom zouden ze per se in cash moeten gaan? Ook met aankoop van nieuwe obligaties kunnen zij hun rentgevoeligheid naar beneden halen ....

Zeer geleidelijk slechts. Als je een gedeelte kan swappen naar een gelijkaardige obligatie met dezelfde kredietwaardigheid maar een hogere coupon, zal dit sowieso betekenen dat de obligatie die je in je boeken aanhoudt en pas op dat moment verkoopt, al in waarde gedaald zal zijn. Dergelijke verschillen zul je op de obligatiemarkten nooit tegenkomen, dat zal à la minute (letterlijk te nemen) worden weggewerkt door arbitreurs die exact deze dingen uitbuiten.

Dus om ten volle te profiteren van een verwachte daling van de obligatiekoersen is enkel naar cash gaan, en dan een kwartaal/semester/jaar later die cash herinvesteren wanneer er hogere coupons uitgedeeld worden.