Wij doen het als volgt voorlopig: Alle tegoeden die op ons kind zijn naam binnen komen worden vermengd met het onze. Deze zullen later, wanneer wij het moment gunstig achten, terug vloeien naar hem. Elk jaar op 01/01/20XX wordt er ook fictief rente bij geschreven, de beste rente op een spaarrekening die het voorbije jaar gold.
Zijn geld zal deels verspreid zitten in edelmetaal/aandelen/cash en hopelijk binnen een paar jaar extra vastgoed.
Alle spaargeld van uw kinderen in aandelen steken lijkt me onverstandig...

Hierboven wordt aangehaald dat je in het ergste geval 4% verliest, is dit inclusief inflatie?

TNTim schreef:
Hierboven wordt aangehaald dat je in het ergste geval 4% verliest, is dit inclusief inflatie?

Is het rendement van een spaarboekje inclusief inflatie?

Inversor schreef:Is het rendement van een spaarboekje inclusief inflatie?

Ik verdedig dan ook geen spaarboekje.

Ik versta niet waarom mensen met een houding zoals de uwe op een forum zitten.
Zou een blog/site niet beter zijn?
Daar word je minder vaak geconfronteerd met andere meningen...

Yaris schreef:@pisa: u hebt gelijk dat een aandelencrash en zelfs een tweede Grote Depressie mogelijk zijn. Maar wat is uw alternatief?

Ik heb eigenlijk geen alternatief. Ik loop mee met de andere lemmingen richting afgrond.

Ik heb wel mijn woning tiptop in orde gebracht, met serieuze kosten. Dat dak boven ons hoofd pakken ze me niet meer af.

Wat ik wel sterk merk is dat ik niet meer op de LT beleg. Mijn basisportefeuille is voor een stuk afgedekt, maar nieuwe aandelen koop ik niet meer bij voor die LT. Ook van mijn TAK 21 verzekeringen met nog gegarandeerde rendementen van voor het jaar 2010 blijf ik af. Het zijn allemaal contracten die nog verder lopen na 8 jaar + 1 dag en ik blijf dus wel die hogere rendementen krijgen.

Ik speel verder nu zeer kort op de bal. Ik ben eigenlijk niet meer aan het beleggen, maar aan het speculeren, vooral met opties. Die opties zijn op hun beurt wel deels afgedekt zodat het risico onder controle blijft. Ik handel in die opties met wisselend succes. Omdat ik bearish ben en de beurzen maar blijven stijgen, vind ik het een succes dat ik alleen maar kleinere verliezen heb, en ook wat winstjes. Het gaat ook niet om grote bedragen.

Ik vind speculeren nu veiliger dan aandelen kopen voor de LT. Dat vind ik op dit moment immers nog veel meer speculeren.

Ik houd de VIX sterk in de gaten (die staat nog steeds zeer laag, maar klimt nu toch ook wel terug wat), de put/call ratio, en tal van andere indicatoren die erop zouden kunnen duiden dat de huidige klim van de beurzen stilaan tot zijn einde zou moeten lopen. Op dit moment is dit nog niet het geval. Er kan gerust nog 10 of 20% stijging van de beurzen erbij. Of misschien stopt het volgende week al. Die befaamde glazen bol, heb ik ook niet.

Maar als de omslag er dus wel zou komen, sta ik volop klaar.

Mijn grootste angst is wel dat ons financieel-economisch systeem het dan zou begeven. Daar kan men zich niet op voorbereiden, tenzij men miljardair is en in bijv. Nieuw-Zeeland alles heeft klaar staan om gedurende een decennium of zo daar te overleven. Ik behoor daar dus, zoals wellicht iedereen hier, duidelijk niet bij.

TNTim schreef:

Inversor schreef:Is het rendement van een spaarboekje inclusief inflatie?

Ik verdedig dan ook geen spaarboekje.

Ik versta niet waarom mensen met een houding zoals de uwe op een forum zitten.
Zou een blog/site niet beter zijn?
Daar word je minder vaak geconfronteerd met andere meningen...

Het is precies niet ik die kribbig wordt van een andere mening. U stelt een vraag, ik stel een tegenvraag en u vliegt uit.

Relax, het leven is te kort om je kwaad te maken. Peace...

@Inversor
Ik heb geen andere mening, ik deel de uwe.
Ik denk ook dat er op lange termijn, onder normale omstandigheden, geen betere beleggingen zijn dan aandelen.

Antwoord op de ja/nee-vraag is dus blijkbaar 'nee'.
Dank voor het antwoord.

TNTim schreef:@Inversor
Ik heb geen andere mening, ik deel de uwe.
Ik denk ook dat er op lange termijn, onder normale omstandigheden, geen betere beleggingen zijn dan aandelen.

Antwoord op de ja/nee-vraag is dus blijkbaar 'nee'.
Dank voor het antwoord.

Ik weet dat je mij niet mag, maar probeer je een beetje in te houden. De meeste andere forummers weten niet dat je de pest aan mij hebt en zo kom je nogal onsympathiek over.

Iedereen wil de kinderen een goede start geven, maar als ze anders beslissen dan de ouders is dit considered "fout".

Is het hele idee van volwassen worden niet zelf verantwoordelijkheid krijgen/nemen?

Zal het niet verstandig zijn dat "kinderen" langzaam dit geld ter beschikking krijgen waardoor ze er mee leren omgaan?

Volgens mij moeten kinderen tijdens hun opvoeding leren wat het is om geld te verdienen en geld te verdoen. 2000€ verdienen is niet moeilijk, iedereen weet hoe lang hij daarvoor moet werken. Maar 2000€ aan de kant zetten is dan weer iets anders.
Wij sparen voor onze kinderen, maar ik ga hen nooit zeggen hoeveel hun spaarboek/verzekeringen/beleggingen bedragen. Zij gaan dit pas weten wanneer wij hen dit geven. Ondertussen mogen zij van mij op gepasten tijde een rekening openen die zij zelf moeten spijzen, door verjaardagen, nieuwjaren, vakantiejobs, ... Als zij iets willen kopen zullen ze ook ondervinden dat alles zijn prijs heeft.
Welke dienst bewijs je hen door dit langzaam ter beschikking te stellen? Stel je geeft ze aan hun 16jaar 2500€. En zij beslissen om daar een iphone mee te kopen van 750€. Wat ga je dan zeggen?

bertVW schreef: Welke dienst bewijs je hen door dit langzaam ter beschikking te stellen? Stel je geeft ze aan hun 16jaar 2500€. En zij beslissen om daar een iphone mee te kopen van 750€. Wat ga je dan zeggen?

Ik heb onze dochter altijd verboden om nieuwe smartphones te kopen. Nu koopt ze om de 2 à 3 jaar een "bijna nieuw" toestel ,met garantie,voor de helft van de nieuwprijs. Een nieuw toestel zou toch geen 4 jaar meegaan bij haar ...

Die iphone is nu maar een voorbeeld.
Als je bvb. op hun 16de 2500€ geeft om hen te leren om met geld om te gaan, dan kun je als ouder toch nog weinig inbrengen? Want welke zin heeft het dan om het geld te geven? Je kan dan evengoed alles in eigen beheer houden en als ouder zelf beslissen wanneer ze iets al dan niet mogen kopen.

Elk kind is anders en gaat anders met geld om. Maar als je begint te sparen heb je nog geen idee wat de toekomst brengt.
DAAROM, mijn tip: spaar op je eigen naam, niet op je kind zijn naam. Als ze 18 worden moeten ze jou volmacht geven als je nog wil opvolgen hoe ze omgaan met hun geld.

De jongste weet perfect wat er in de tak21 steekt, hoeveel jaar ze dat best nog laat staan, wat er op termijnrekeningen staat, hoelang die nog lopen en niet te veel op zicht- en spaarrekening (want dat brengt niks op).
De oudste zoon heb ik niks verteld. Hopelijk leert hij zijn les nog als hij zelf gaat werken.

Om met geld leren om te gaan ben ik op een gegeven moment begonnen met maandelijks pree te storten op een zichtrekening en dan konden ze zelf doen wat ze willen. Zelfs al zijn ze in hetzelfde gezin groot geworden, het werd een complete ramp bij de oudste. Misschien was het toen al te laat voor hem.

Ik heb tak21 gekozen dat kapitaalgarantie gaf en een minimum van 2.80% opbrengst + eventueel winstdeelnames (2012). Ondertussen blijft het bij die 2.80% maar ben blij dat ik dat toen gedaan heb. Ondertussen ligt de opbrengst veel lager. Ze zulllen allebei (als ze het niet vervroegd afhalen) tussen de 4 a 5000 euro intrest verdiend hebben rond hun 25ste verjaardag. Op een spaarboekje was dat misschien enkele honderden euro's.

bertVW schreef:Volgens mij moeten kinderen tijdens hun opvoeding leren wat het is om geld te verdienen en geld te verdoen. 2000€ verdienen is niet moeilijk, iedereen weet hoe lang hij daarvoor moet werken. Maar 2000€ aan de kant zetten is dan weer iets anders.
Wij sparen voor onze kinderen, maar ik ga hen nooit zeggen hoeveel hun spaarboek/verzekeringen/beleggingen bedragen. Zij gaan dit pas weten wanneer wij hen dit geven. Ondertussen mogen zij van mij op gepasten tijde een rekening openen die zij zelf moeten spijzen, door verjaardagen, nieuwjaren, vakantiejobs, ... Als zij iets willen kopen zullen ze ook ondervinden dat alles zijn prijs heeft.

+1

Hier ook niet op naam van de kinderen, uiteindelijk weten we zelf ook nog niet echt of we in ons huidige huis gaan wonen, dus misschien hebben we het ooit zelf nog nodig en halen we dan wel weer 'de schade' in. Bovendien, wat is een 'normaal' gespaard bedrag voor een kind om het te helpen met de aankoop van een woning? 20K-50K of nog meer?
Eigenlijk sparen we dus gewoon met een 'bedrag' in gedachten die zeker haalbaar is op de manier hoe we nu bezig zijn. Zou alleen maar hoger kunnen worden als ik terug ga werken (en geen tegenslagen tegenkom, want daarvan weet niemand of je gespaard blijft).

Bovendien vind ik het inderdaad erg belangrijk dat kinderen leren omgaan met geld. Mijn kind van 3 jaar en weet al dat alles wat ze in de winkel neemt en aan de kassa afgeeft betaald moet worden, dat de papa en/of de mama daarvoor moet werken en je dus niet zomaar kan meenemen wat je wilt. (Sinds dat besef doet die trouwens ook niet meer moeilijk als het iets niet mag hebben uit de winkel).
Ze heeft ook al een spaarpotje, daar gaan de centjes van nieuwjaar in, wat ik daar mee ga doen, weet ik eigenlijk nog niet precies, ik denk dat dat iets zal zijn voor als ze bv iets extra in Plopsaland wilt, dat ze dan een portemonneetje meekrijgt met een deel van dat geld in (ik zie wel is niet iets voor binnenkort).

Was het allemaal maar zo eenvoudig als sommige ouders denken!
Een goede opvoeding en een goed voorbeeld zijn immers geen garantie dat later alles van een leien dakje zal lopen.

vb 1) Ikzelf kom uit een groot gezin. Alle kinderen kregen een goed voorbeeld van onze spaarzame ouders. Al de broers en zussen zijn goed terecht gekomen, behalve één die uiteindelijk in schuldbemiddeling is geraakt, door boven zijn stand te leven. Nochtans kreeg hij dezelfde goede opvoeding als de anderen.

vb 2) Zoals eerder reeds aangehaald, is het bij mijn stiefzoon volledig misgelopen, ondanks dat wij (zijn vader, ikzelf, en de grootmoeder) het goede voorbeeld en goede opvoeding gegeven hebben. Net zoals andere spaargidsers, hebben wij voor hem in zijn pubertijd een aparte zichtrekening geopend en daar op regelmatige basis zakgeld naar overgeschreven, zodat hij zou leren zelf zijn geld te beheren.

->Tenslotte nog iets om goed over na te denken (leerde ik van mijn oud-chef in verband met het maken van schulden)
"Je denkt misschien te weten hoe je kinderen zijn, maar je weet niet hoe je schoonkinderen (zullen) zijn".
Geen enkele jonge ouder houdt blijkbaar rekening met het feit dat hun kinderen later kunnen beïnvloed worden door foute partners of zelfs door foute vrienden.
In mijn beide voorbeelden was dit respectievelijk het geval.

Naja dan misschien doen als onze bovenburen?

Dat "sparen voor kinderen" is net zo ingeburgerd als "baksteen in de maag"

Waarom eigenlijk sparen voor de kinderen, kunnen die zelf geen geld verdienen?