@ Patje: een ding is me nog atlijd niet duidelijk en ik heb me al veel het hoofd over zitten breken? Wat deed jij met je kinderen? Jij ben 65 of zo terwijl je kinderen toch allemaal al de 30 voorbij zijn. Ik heb er twee en wij moeten nu al schipperen en wij werken allebei enkel fulltime in het wit.

In volgende link werd nog de vraag gesteld in 2010 of de huizenmarkt in Nederland ook geen bubbel is....

http://descherpepen.nl/2010/huizenprijz ... -luchtbel/" onclick="window.open(this.href);return false;

Nu is de huizenmarkt in Nederland niet helemaal hetzelfde als België , maar de gelijkenissen in dit artikel met België zijn toch groot.

Zo kan men zeker stellen dat de huidige (te hoge) prijzen bij ons te wijten zijn aan de lage rentes van het laatste decennia in combinatie met de fiscale gunstmaatregel van de overheid en dat zijn nu net factoren die niet eindeloos zijn!

Dat de babyboomgeneratie het zo goed gedaan heeft, komt doordat ze net op die knik zitten waarbij ze enorm hebben kunnen profiteren van de enorme stijging van de waarde van hun woning op een ogenblik dat hun eigen hypothecaire leninglast door de hoge inflatie van de jaren tachtig en negentig fel was teruggedrongen.

@optibear: Ik veronderstel dat Patje ook slechts na zijn leningen en naar het einde van zijn loopbaan (vb laatste 10 j) fel heeft kunnen sparen, en mogelijk ook iets erfde ondertussen. (zijn mijn zaken niet, ik redeneer maar)
Veel ouders (de mijne bvb 84 j) wachten met 1 euro uit te delen tot hun heengaan... in feite moet je het slimmer spelen, als je kan, geef het liever aan je kids wanneer ze het nodig hebben. Je kunt legaal schenken (hand of bankgift, via 3% schenking notarieel) en je kinderen komen bij overlijden van de ouders niet voor het feit te staan dat de helft van de erfenis naar vadertje staat gaat.
Dit "nodig hebben" kan variëren in leeftijd, de één huurt enkele jaren een goedkoop rijhuisje en gaat dan kopen of bouwen, de andere doet het vroeger.
Enfin, ik ben maar luidop aan het denken hé...

Ander punt is natuurlijk dat je als ouder (de moderne ouders van vandaag 50 - 60 j ) niet zo goedkoop leven als vroeger, er is zowieso meer luxe, tijd voor meer reizen, geld voor een mooiere wagen enz. Dus echt zitten oppotten voor mijn kids zou ik nu ook niet doen.

Wij huurden na ons huwen een huisje voor 4000 bfr (100 euro) en ik had een fiat pandatje gekocht van 800 euro. Mijn vrouw had een WGkruis wagentje...

Als je nadien iets koopt om na enkele jaren terug te gaan verkopen moet je vooral geluk hebben, wij verhuisden en verkochten toch steeds onze woning met 5000 euro netto winst... dit tikte ook aan in die tijd.

Kan europe er dan nie voor zorgen dat ik die 15% kan terug vorderen van de vorige verkoper van mijn huis?
Die hebben mij dus int zak gezet, ik ga die 15% terug eisen!

Logisch toch, eens een mailke naar SPa sturen, je weet maar nooit!

De markt is een kwestie van vraag en aanbod en wat je bereid bent daarvoor te geven. Diegenen die de laatste jaren zo zot waren om veel geld aan een krot te geven, kunnen het alleen zichzelf verwijten!

Bijna alle jonge mensen die ik ken krijgen financiële hulp van de ouders als ze kopen/bouwen. Het zijn vaak tweeverdieners met gemiddelde weddes. Maar zonder steun halen ze het niet.

In de Vastgoedgids 2011 van KNACK stond een interessant artikel over hoeveel ouders schenken aan hun kinderen bij de aankoop van een woning. En de cijfers spreken voor zich = ouders helpen hun kinderen meer en meer. Daar is toch niets verkeerd mee? Zonder de steun van mijn ouders had ik nu niets, en zou ik nu zoeken naar een krot in een achterbuurt. Mijn ouders hebben lang gestudeerd en hard gewerkt, maar i.p.v. aan zichzelf te denken, denken ze aan de kinderen.

De mentaliteit: "wij hebben ervoor gewerkt, de kinderen moeten hun plan maar trekken", vind ik zeer vreemd. Zeker als men zelf al oud is, is het toch gewoon leuk om aan het nageslacht de denken. wat heb ik aan een grote erfenis op mijn 70ste, dan ga ik toch niet meer beginnen bouwen.

En vaak wordt gezegd dat de kinderen alles krijgen maar te lui zijn om te werken. Omdat de ouders zelf niets kregen van hun ouders, en zelf alles bij elkaar verdienden. Maar men kan de jaren 60 toch niet vergelijken men anno 2012. Mijn grootouders kochten in groene rand rond Antwerpen 2000 m2 voor 2.500 euro (dat zou nu 15.000 euro zijn). En hun huis koste 30.000 euro (dat zou nu 200.000 euro zijn). Dan moeten ze toch niet klagen dat ze niets van thuis hebben gekregen, en nu even aan de volgende generatie moeten beginnen denken. Kon ik nu zo een prachvilla kopen voor 200.000 euro, ja,..dan heb ik geen enkele hulp nodig.

@ optibear @ luc b

Rijkdom verwerven, versta vastgoed, kun je op twee manieren,

a door je afkomst, rijke Papa, of suikernonkel

b door er voor te werken

Ik schreef al vroeger, mijn vrouw en ik zijn met niets begonnen, echt niets. We hebben de eerste 15 jaar van ons huwelijk, 7 dagen op 7 gewerkt, minstens 12 uur per dag. Naast mijn 'normaal' werk, werkte ik als bijverdienste, bij een verhuisfirma en een traiteur.

We schepten geld, hadden geen tijd om het op te doen, en kochten al snel ons eerste huis.

Onze kinderen, we hebben er drie, voeden we heel zelfstandig op, er was geen tijd op te neuten en te zagen, orde, tucht en disipline, waren aan de orde. Ouders en schoonouders hielpen mee, want ze zagen ons financieel vooruit gaan !

Zouden we, achteraf bekeken nog zoveel werken ? Moeilijke vraag, onze drie kinderen zijn alle drie naar de unif. mogen gaan, wat handenvol geld kost, we hebben ze alle drie, een half huis cadeau gegeven !

Er is ook de tijdsgeest, we werkten graag, op een weekend verdienden we 10.000 BEF. in die tijd was een maandwedde 14.000 BEF.

Wil je werken, en vooruitgaan, ben je handig met je handen, dan kom er in het leven. Maar, je moet één eigenschap hebben, horen, zien en zwijgen, en stelen met je ogen. Steeds je afspraken correct nakomen, eerlijk zijn, en beleefd. Ik sprak mijn 'baas' steeds aan met 'meneer'. Je moet je plaats kennen in het leven, ik stond een trapje lager dan hij/zij. Nooit tegenpruttelen of onbeschoft zijn, steeds 'dienaar zijn, ten dienste van......

Ik ben van bescheiden afkomst, en zal mijn achtergrond nooit verloochenen .

pattataolivia schreef: En vaak wordt gezegd dat de kinderen alles krijgen maar te lui zijn om te werken. Omdat de ouders zelf niets kregen van hun ouders, en zelf alles bij elkaar verdienden. Maar men kan de jaren 60 toch niet vergelijken men anno 2012. Mijn grootouders kochten in groene rand rond Antwerpen 2000 m2 voor 2.500 euro (dat zou nu 15.000 euro zijn). En hun huis koste 30.000 euro (dat zou nu 200.000 euro zijn). Dan moeten ze toch niet klagen dat ze niets van thuis hebben gekregen, en nu even aan de volgende generatie moeten beginnen denken. Kon ik nu zo een prachvilla kopen voor 200.000 euro, ja,..dan heb ik geen enkele hulp nodig.

Neen, je kan inderdaad de jaren 60 niet vergelijken met vandaag, maar je geeft indirect zelf aan dat vandaag alles overgewaardeerd is! Is het niet logisch dat iedereen met een normaal inkomen,de kans zou moeten hebben een woning te kunnen kopen aan een betaalbare prijs met een betaalbare lening ZONDER steun van wie dan ook? Dat zou pas normaal zijn ! Vandaag kunnen niet alleen vele jonge koppels maar ook vele alleenstaanden onmogelijk aan een woning geraken tenzij ze steun krijgen. Ik vind dat niet normaal en waar ik nog meer de kriebels van krijg is het feit, dat niet alleen niet iedereen aan een woning geraakt, maar dat er zijn met veel geld die dan nog eens met vastgoed speculeren en zo nog eens bovenop de andere factoren die de marktprijs naar omhoog gejaagd hebben , daar ook nog eens hun steentje aan bijdragen!

Wishfull thinking Mouche. Je beschouwt een normaal huis voor een normaal inkomen als een recht.

Wat is trouwens een normaal huis of een normaal inkomen?

Tegenwoordig hebben ze nog geen euro verdiend en gaan ze al alleen wonen of gaan samenwonen. Ipv eerst twee of drie jaar thuis te wonen en te sparen...
Pak nu 3 jaar elke jaar 10000 euro sparen (als thuiswonende, zeker haalbaar rekening houdende met vakantiegeld en eindejaarspremie) is al 30 000 euro.
Als je partner hetzelfde doet is dat een spaarpotje van 60 000 euro.


Stel nu dat diezelfde twee jonge mensen een nettoloon hebben van 1500 euro en ze een hyp lening aangaan van 800 euro/maand dan kunnen ze ongeveer een 160 000 euro ontlenen op 25 jaar.

maw zonder hulp van ouders is een aankoop tbv 220 000 euro mogelijk.

En stel dat de ene 1600 euro verdient en de andere 1650 ofzo kunnen ze er 180 000 ontlenen (aflossing 900 euro per maand) en als ze de jaren voordien meer gespaard hebben kunnen ze beiden samen over een spaarpot van 90 000 euro beschiken = woning tot 270 000 euro ZONDER steun van ouders.


En ja er zijn woningen en appartementen die binnen hun budget vallen.


Maar ja: HET probleem is tegenwoordig dat
a) mensen weigeren thuis te wonen voor een paar jaar maar liever direct alleen gaan wonen onder het moto "ik wil zelfstandig zijn" (dat ze daarna niks meer kunnen sparen wegens huishuur denken ze niet over na).
b) hoger willen springen dan hun loon: face it met elk 1500 euro netto moet je je geen villaatje willen kopen. PUNT
c) woningen direct 100% in orde moeten staan. Direct oprit in klinkers (waarom niet de eerste jaren gewoon steenslag) enzovoort enzovoort.
d) vroeger was een huis dat alleen stond iets voor de betere mensen. Tegenwoordig willen ze allemaal een huis dat allen staat (ook de mensen met een modaal loontje van 1500 euro nett). DIT KAN NIET. Wat is er mis met een rijwoning of een halfopen bebouwinge?
e) wat is er mis met een studio (alleenstaande) of appartement (jonge mensen zonder kinderen of met 1 kind?)

Mijn conclusie is dat het geween en geklaag van: "ik kan geen woning kopen zonder ouders" er echt over is.

Denk dat uw perceptie dan misschien gekleurd wordt door enkele voorbeelden in uw directe omgeving.
Immers, is toch al regelmatig in de pers geweest, dat mensen nu véél langer in "casa mama" blijven vertoeven, en dat het geen uitzondering meer is dat jongeren tot hun 30ste thuis blijven om te sparen alvorens iets te kopen / te gaan samenwonen.

http://www.standaard.be/artikel/detail. ... d=N52BK042" onclick="window.open(this.href);return false;

@Jeffer,uiteraard alles in verhouding: kleinere inkomens , kleiner huis, grote inkomens, groot huis. Ik herinner me nog de tijd dat vrouwen mee begonnen te werken omdat er inderdaad twee inkomens nodig waren om een lening te kunnen af betalen. Vandaag is zelfs dat onvoldoende. Zonder hulp van de ouders lukt het niet meer! Wat is de volgende stap?

Waar prijzen van elektronica in de loop van de jaren sterk gedaald zijn en de inkomens van de laatste jaren ruim voldoende zijn om een 'goed' leven te kunnen leiden, is de enige uitzondering op de regel, de aanschaf van een woning, tenzij men een krot aankoopt waarin men dan nog heel veel tijd, kosten en stress moet insteken. Gevolg is dat vrouwen verplicht zijn, ten koste van de kinderen die ze dan in crèches moeten dumpen en naschoolse opvang, mee te gaan werken om zware hypotheken te kunnen af betalen.De keuze om een paar jaar te stoppen met werken tot de kinderen wat ouder zijn is utopie geworden, een verre droom. Is dat normaal?

Toch waren er 20-30 jaar geleden niet minder mensen die een huis bezaten en konden veel vrouwen thuis blijven als ze dat wensten.
Ik blijf erbij: huizen zijn abnormaal hoog geprijsd.Ze slorpen niet alleen een groot deel van het budget maar ook van de kwaliteit van het leven op. Tijd dat er daar een einde aan komt.

Dat alleen kinderen die steun krijgen van de ouders een (deftige) woning kunnen aanschaffen is inderdaad jammer. Maar zo zit de wereld nu eenmaal in mekaar. Kapitaal wordt vaak generaties lang overgedragen. Sommigen mensen werken part-time en wonen in een kast van een huis, omdat mama en papa rijk. Mensen vinden dat vaak irritant, maar zo werkt het systheem van kapitalisme. En gelukkig maar.

De woningen in België zijn op zich niet duur, maar gezien de specifieke omstandigheden in België zijn ze ongelofelijk overgewaardeerd:

- De lasten op arbeid zijn gigantisch hoog, waardoor mensen niet zoveel kunnen sparen. Hoge belastingen zijn nu eenmaal nodig in een sociale welvaarstaat als België, maar als men de sociale en fiscale fraude (min. 30 miljard euro per jaar), zou aanpakken kunnen die lasten op arbeid dalen.
- Door fiscale fraude bezitten veel mensen over grote vermogens, dat vertaalt zich in aankoop van grote woningen en 2e verblijven
- De registratierechten zijn zeer hoog en onrechtvaardig, denk aan het "klein beschrijf" voor mensen die een kleine hoeve kopen en daar dan een reusachtig landhuis op bouwen.

De huizen zijn volgens mij idd "maar" 15% te duur, maar ze zijn veel te "onbetaalbaar". Ik ken twee burgerlijk ingenieurs (+- 30 jaar oud), die samen 4.000 euro netto in de maand hebben. Ze hebben redelijk wat kosten (huur + klein kind,...). Ze sparen 1.200 euro in de maand. Na 7 jaa sparen hebben ze ongeveer 100.000 euro gespaard. Ja, ver gaan ze daar niet mee komen. Hadden de arbeidslasten iets lager geweest, konden ze min. 1.700 euro sparen/maand. Hadden ze nu 50.000 euro meer spaargeld. Ja, dan is een aankoop al veel redelijker.

Er moet zeker een prijscorrectie komen van minimum 15%, en de lasten op arbeid moeten omlaag (fiscale foefelpraktijken aanpakken). Gevolg zal zijn dat woningen betaalbaarder worden voor werkende mensen

pattataolivia schreef:Ik ken twee burgerlijk ingenieurs (+- 30 jaar oud), die samen 4.000 euro netto in de maand hebben. Ze hebben redelijk wat kosten (huur + klein kind,...). Ze sparen 1.200 euro in de maand

Met alle respect, maar als je van 4000 euro netto (geen rekening houdende met het feit dat ze wellicht bovendien allebei maaltijdcheques hebben en één van hen beiden een bedrijfswagen) amper 1200 euro kan sparen per maand dan is er toch iets grondig mis met je bestedingspatroon (je mag dan nog een klein kind hebben en huren...).

Na 7 jaa sparen hebben ze ongeveer 100.000 euro gespaard

4000 euro netto/maand, bedrijfswagen (wellicht), maaltijdcheques, 13e maand, vakantiegeld, evt bonus en na 7 jaar amper 100 000
euro kunnen sparen?
Dringend eens minder uitgeven denk ik dan..

Na 7 jaa sparen hebben ze ongeveer 100.000 euro gespaard. Ja, ver gaan ze daar niet mee komen. Hadden de arbeidslasten iets lager geweest, konden ze min. 1.700 euro sparen/maand. Hadden ze nu 50.000 euro meer spaargeld. Ja, dan is een aankoop al veel redelijker

.


Net alsof ze nu niks kunnen aankopen?

Hoe denk je dat andere mensen het doen die veel minder verdienen?

Toen ik jong was, had ik geen tijd om in dancings te lopen, of op cafe te gaan. Neen, meehelpen op de boerderij, en tegenspraak stond niet in mijn (groot)vaders woordenboek. Mee helpen koeien melken, met de tractor rijden, mee de oogst helpen binnenhalen.

Ik heb mijn (groot)vader nooit tegen gesproken, ik zou niet gedurfd hebben. Als ik op school slecht presteerde, versta, minder dan bij de drie eerste van de klas, wist ik hoe laat het was.

Maar, het is een leerschool voor het leven geweest, ik kan alles met mijn handen, een stielman komt hier, of bij mijn kinderen nooit binnen.

Mijn grootmoeder heeft mij met geld leren omgaan, ze was zeer gierig, van haar heb ik geleerd om met weinig toe te komen, veel mensen kunnen niet met geld omgaan, en zullen het nooit leren, mijn moeder zei steeds "ze hebben een gat in hun hand"

Vandaag, ben ik nog steeds gierig, draai elke Eurocent om, en vergelijk prijzen, en geloof me, je kan veel besparen, maar de meesten worden maar wakker als het geld op is !

Ik heb steeds bijbaantjes gehad, naast mijn gewone job, meer dan veertig jaar aan een stuk heb ik bijverdiend, maar de meesten liggen liever in hun luie zetel, of tijdens het weekend gaan ze naar een dancing of naar de voetbal.

Ik werkte bij, en verdiende geld, ik werkte bij een traiteur als bijverdienste, s'avonds en in het weekend, was onder de mensen, midden in de leute en plezier, en verdiende mooi geld.

Ach, er moeten van soorten zijn, maar met op je kont te zitten, kom je niet vooruit in het leven !