Super om deze verhalen hier te lezen, en een goede reminder dat iedereen klein moet beginnen en ervaring moet opdoen, ook wat beleggen betreft.

Ikzelf zit in de 'opstartfase' (heb een noodfonds en een huis, nu wat centjes 'op overschot') en ben nog op zoek naar een strategie, dus jullie gedachtengang lezen is erg nuttig. Dank je wel hiervoor

Van mijn ouders heb ik de les meegekregen om zuinig te leven. Ze hadden een gemiddeld inkomen maar net omdat ze zo weinig spendeerden spaarden ze erg veel. Dat geld stond echter altijd op een klassiek spaarboekje.
Een enkele keer lieten ze zich door de bank overtuigen om in een fonds te stappen. Omdat het een duur fonds was en het instapmoment slecht gekozen, verloren ze er veel geld mee en concludeerden ze dat de beurs niets voor hen was.

Persoonlijk ben ik steeds geïnteresseerd geweest in economie en bij uitbreiding de beurs. In 2009 voelde ik dat het een goed moment was om te beleggen maar zowel mijn ouders als enkele studiegenoten (economische wetenschappen nota bene!) raadden me dat af waardoor ik de stap toch niet gewaagd heb.

Wel heb ik me toegelegd op online poker toen ik student was en pokeren een hype was. Dat heeft me aardig wat geld opgebracht, maar belangrijker nog, ik leerde wat volatiliteit is en dat ik er goed mee om kon. Een half maandloon op een avond verliezen vond ik niet zo erg omdat ik ervan overtuigd was dat ik beter speelde dan de gemiddelde speler en dat de lange termijn trend dus omhoog was.

Het laatste duwtje in de rug kreeg ik ironisch genoeg van Thomas Piketty (Capital in the 20th century). Zijn empirisch onderzoek maakte duidelijk wat mijn buikgevoel me al langer vertelde, namelijk dat aandelen het hoogste rendement opbrachten, en dat doorheen de hele geschiedenis. Hij brengt in zijn boek mooi in kaart hoeveel de gemiddelde rendementen van de verschillende asset-klasse's zijn.

Zodra ik ETF's leerde kennen ben ik begonnen met Vanguard ETF's aan te schaffen. (een vriend van me is vermogensbeheerder voor de happy few dus ik volgde enkele van zijn simpele suggesties op om een wereldindex uit te kiezen of enkele van zijn favoriete regio ETF's. Ik stelde hem ook allerlei beginnersvragen zoals: waarom niet India, dat is toch een enorme groeimarkt. Waarom niet Brazilië, daar is net een crisis geweest dus zij zullen wel terug omhoog gaan? Waarom niet Tesla, hun visie en lange termijn plan zitten toch goed? ... Telkens ik een genuanceerde repliek kreeg besefte ik dat de markt verslaan niet zo eenvoudig bleek te zijn. Temeer als ik hoorde hoe professionals zoals hij te werk gaan.

Na verloop van tijd leerde ik Boggleheads, FIRE en het Spaargidsforum kennen en éénmalig heb ik mijn bestaande portefeuille omgezet naar een fiscaal optimalere porfefeuille. Dat deed ik op het moment dat we een huis kochten en ik sowieso liquiditeit moest vrijmaken. Vanguard ETF's en dividend ETF's vlogen buiten en mijn overblijvende geld belegde ik in accumulerende lagekosten ETF's.

Na een vijftal jaar heb ik ongeveer 30% rendement. Vanwege mijn underweight VS is dat wat minder dan het marktgemiddelde, maar aangezien ik me goed voel bij de strategie die ik volg vind ik dat niet erg.

Aangezien ik een passieve beleggingsportefeuille heb mag ik er nauwelijks tijd insteken. Ik moet vooral passief blijven. Mijn hobby probeer ik dan maar uit te oefenen door op Spaargids andere mensen te adviseren (vooral leken die hun eerste stappen zetten). Als ik rondom me kijk zie ik namelijk dat heel weinig mensen een goede notie hebben van aandelen terwijl de basis volgens mij vrij simpel is. Ik vind het bijvoorbeeld jammer dat ik die basis niet zelf wat eerder meekreeg.

Mijn ouders waren spaarzaam en hebben dit ook aan mij meegegeven. Ik vond de beurs altijd interessant maar vanuit mijn familie hoorde ik enkel dat je er uw geld mee gaat verliezen enz. Vooral door Arco denk ik.
Het enigste waar mijn ouders tegenwoordig in beleggen zijn staatsobligaties. Ze hadden vroeger wel Arco aandelen en ook nog wat andere. Maar als ik over de beurs begin tegen mijn ouders dan raden ze mij af om daarmee bezig te zijn.

In 2015 ben ik er toch meer over beginnen opzoeken. Toen ben ik bij de FIRE subreddit terecht gekomen, dit forum, mr money mustache en jl collins stock series. Dat is ook wanneer ik ben begonnen met aandelen en ETF`s te kopen via BinckBank.

Toen had ik de droom om vroeg met pensioen te kunnen gaan door veel te investeren. ondertussen toch ondervonden dat het leven duur kan zijn. Het beleggen heeft even stil gelegen door wat kosten die ik gehad heb ( huis gekocht en daar wat kosten aan gehad, trouwfeest, nieuwe auto moeten kopen,... )
Momenteel wil ik voldoende vermogen opbouwen dat ik later opties heb moest dat nodig zijn. Bv. Dat ik minder kan werken als ik ouder ben indien ik dat wil. Wie weet wat er gebeurd .
Over een maand word ik 30. Dus ik heb nog tijd om iets moois op te bouwen.

Recent terug begonnen bijkopen. Momenteel is mijn tactiek om de helft van mijn geld in ETF`s te steken zoals IWDA en IEAC. Ik had eerst ook IMAE voor wat meer spreiding naar Europa. Maar wanneer ik kijk naar de grote bedrijven die in IWDA zitten, deze verkopen over heel de wereld. Dus ook in Europa. Ik denk dat de spreiding van IWDA heel goed meevalt dus daarom dat ik IMAE niet meer koop.
De andere helft gaat naar individuele aandelen en in de toekomst ook naar REIT`s. Aandelen die ik momenteel heb: BMW, KO, JNJ, KONE, L`Oreal, ASML en P&G.

Ik zit nog volop in de opbouw fase. Graag wil ik een 30tal individuele aandelen bezitten. Dit zal even duren want ik wil ook de kosten laag houden.

Hilfje schreef: ↑8 juli 2019, 14:30 Mijn ouders waren spaarzaam en hebben dit ook aan mij meegegeven. Ik vond de beurs altijd interessant maar vanuit mijn familie hoorde ik enkel dat je er uw geld mee gaat verliezen enz. Vooral door Arco denk ik.
Het enigste waar mijn ouders tegenwoordig in beleggen zijn staatsobligaties. Ze hadden vroeger wel Arco aandelen en ook nog wat andere. Maar als ik over de beurs begin tegen mijn ouders dan raden ze mij af om daarmee bezig te zijn.

...

Momenteel wil ik voldoende vermogen opbouwen dat ik later opties heb moest dat nodig zijn. Bv. Dat ik minder kan werken als ik ouder ben indien ik dat wil. Wie weet wat er gebeurd .
Over een maand word ik 30. Dus ik heb nog tijd om iets moois op te bouwen.

Heel herkenbaar allemaal.

dw schreef: ↑7 juli 2019, 11:51
4) Ik was een jaar of 26-27 en mijn netto-dividenden waren voor het eerst een extra maandloon. Op zich niet heel betekenisvol, maar voelde voor mij toen aan als een overwinning.

Comfortabel als je op je 27ste al de optie hebt om te rentenieren!

@jvdc, da's niet wat dw schrijft.
Ik lees dat zijn netto dividenden, op jaarbasis, 1 extra maandloon vertegenwoordigen.
Da's niet echt genoeg om te rentenieren.

Zoals Fakkel zegt, helaas Sorry voor de verwarring.

Ondertussen ben ik nog maar aan anderhalf maandloon geraakt, als rentenier zal ik daar niet ver mee komen vrees ik.

dw schreef: ↑8 juli 2019, 15:12 Zoals Fakkel zegt, helaas Sorry voor de verwarring.

Ondertussen ben ik nog maar aan anderhalf maandloon geraakt, als rentenier zal ik daar niet ver mee komen vrees ik.

Haha, excuses voor de misinterpretatie. Ik vond het al een ongelofelijke prestatie.
Je vermogen dus best eerst nog verachtvoudigen.
Anderzijds, je kan er theoretisch bekeken toch al bijna de hele zomervakantie onbetaald mee overbruggen.

Bwah, zoveel hoeft het eigenlijk ook niet te zijn. Ik leef vrij sober en als ik niet meer zou werken zouden nog een aantal kosten wegvallen, dus ik hoef zeker niet 100 % van mijn huidig loon te ontvangen om comfortabel te rentenieren. Met twee derde kan ik al méér dan comfortabel leven en af en toe nog iets geven aan een goed doel en mijn neefjes/nichtjes.

Niet dat ik daarmee bezig ben overigens, ik doen mijn werk veel te graag.

In principe zou ik mijn dividend trouwens kunnen verhogen, want een kwart van mijn aandelen keren geen dividend uit. Dividend is voor mij echter geen criterium, maar eerder een 'bonus'.

Mijn beroepsloopbaan gaat terug tot 1982, toen de wet De-Clercq-Cooreman het risicokapitaal een duwtje in de rug wou geven. De eerste aandelenbeleggingsfondsen vonden hun weg naar een breder publiek en ook naar mijn portefeuille. Een ander deel van het spaargeld ging naar langlopende kasbons, wat uiteindelijk een gelukkige keuze was, ondanks de RV van toen 25%.
In September 1987 keek ik met lede ogen naar de opnieuw stijgende rente. Uitstappen uit het beleggingsfonds dan maar? Dan moest ik het bedrag wel opnieuw beleggen om het fiscale voordeel niet te mislopen...
De helft van mijn kapitaaltje is zo aan de beurscrash van 22 oktober 87 ontsnapt. Met de wederbelegging heb ik dan mijn eerste stappen in aandelen gezet (zonder veel kennis van zaken). Toch bleken de opbrengsten mee te vallen. Maar enkele jaren later volgden wat minder gelukkige keuzes. Minwaarden zijn leergeld dat betaald moet worden. Dat brengt je na een succesreeks tijdens voorspoedige beursjaren weer met de voetjes op de grond: beleggingswinsten zijn allerminst een indicatie van kennis en kunde. Na nog een fortuinlijke meevaller in -god betere het- goudmijnen halfweg de jaren '90, was het tijd om te verkopen en te zorgen voor een eigen dak boven het hoofd...
Een ontslagvergoeding zou mij weer op het beleggingspad sturen. Het was de periode van de eerste fix-fondsen met kapitaalgarantie. Een goede zaak dat ik de uitgiftevoorwaarden steeds vergeleken heb en daardoor later andere keuzes heb gemaakt.
Uit de dotcom crisis daarna geleerd dat het met sommige sectorfondsen nooit meer goed komt en uit de financiële crisis dat het met sommige aandelen evenmin nog ooit goed komt. Gelukkig zaten er ook voldoende aandelen in portefeuille waarmee het duidelijk wel is goedgekomen.