Walnoten, gratis. Erg veel mensen die dozen vol noten aanbieden aan vrienden/familie/collega's.

M'n opa maakte daar vroeger een of andere likeur van.

nog even en de spruiten zijn er.....mmmm lekker joh!

Cydox schreef: ↑15 november 2018, 18:31 Walnoten, gratis. Erg veel mensen die dozen vol noten aanbieden aan vrienden/familie/collega's.

M'n opa maakte daar vroeger een of andere likeur van.

Notenlikeur ? Nooit van gehoord maar klinkt niet slecht, als er maar geen massa suiker in zit.

Spruiten zijn ook lekker maar ik zou weten wat kiezen tussen de 2.
Spruitenlikeur.. als iemand een nieuw product wil lanceren.

Walnoten hier elke ochtend bij het ontbijt in de mix.
Gratis, voedzaam en gezond.

Nefertari schreef: ↑12 november 2018, 13:21 …
Maar bij deze: elke vrijdagvoormiddag te beluisteren op Radio 2, maar ook later te herbeluisteren, en na de uitzending ook te lezen op:
https://radio2.be/de-inspecteur/koop-va ... 9-november ...

Week van 16 november:
groente: spruiten
fruit: Conference peer
https://radio2.be/de-inspecteur/koop-va ... 6-november

1kg Conference klasse 2 -> 1 eur en 10 bij de Buurderij (voor de hippies onder ons).

Al mijn zelf gekweekte peren zijn reeds opgefret.

reteiP schreef: ↑16 november 2018, 08:47 Walnoten hier elke ochtend bij het ontbijt in de mix.
Gratis, voedzaam en gezond.

Enkele jaren geleden heb ik 10 walnotenbomen geplant (een deel zaailingen als expirement en een deel cultivars opgekocht via een veiling).

Nu nog wat geduld en ik kan ook zo ontbijten.

Tien notelaars Daarmee kan met wat geduld je hele dorp ontbijten...

Van de ene (meer dan een eeuw oude) notelaar van mijn grootouders kon letterlijk de hele familie eten. Weinig bomen die zo'n grote opbrengst geven per boom - maar ook weinig bomen die zo groot worden natuurlijk.

Ik weet het, ik ga nog iets meemaken. Het is natuurlijk ook niet gezegd dat de zaailingen goedkomen.

De notenboom van de grootouders hier, geeft ook reeds genoeg noten voor de hele familie.

Volgende week wat kouder, hutsepot?

spruiten en raapjes, dat moet ook zowat het moment zijn?

Eens iets anders: wat doe je met overtollige seizoensproducten die je niet opkrijgt?

De meeste groenten en fruit kan je uiteraard invriezen, maar met sommige kan je meer doen dan enkel dat. Van kolen maak ik bv. zelf heerlijke zuurkool, overtollige chilipepers/knoflook verwerk ik tot kruidenolie, met peterselie maak ik kruidenboter, appels die wat melig beginnen te worden droog ik tot chips en overrijp zacht fruit is heerlijk gemixt met melk.

Nog zulke tips?

Tja ... een no brainer zou zijn : met overtollig fruit maak ik confituur..
Maar ik eet geen confituur Te veel suiker in naar mijn zin.

Het is overigens verrassend hoe lekker dingen toch zijn zonder enige toevoeging van suiker, daar waar de industrie er massa's toevoegt. Appelmoes bv.. heeft naar mijn gevoel geen suiker nodig.
Voor confituur voeg je ook suiker toe als bewaarmiddel en dikkingsmiddel (??).

En dan maak ik me ook de bedenking : In welke mate wordt ons dagelijks voedsel geindustrialiseerd.
Het is moeilijk om een degelijk stuk vlees te kopen, sommige stukken zijn niet eens meer beschikbaar, ...
Een echt goed en lekker brood zal je ook niet overal vinden...
Groenten of fruit met authentieke smaak worden vervangen door varianten die groter, mooier en veelvuldiger groeien.

Net zoals ik zou willen pleiten om auto's , frigo's, tv's, etc te kopen die op eigen bodem gemaakt zijn... Zo zou ik ook nog graag een cooperatie zien ontstaan die zich toelegt om zaken te groeien die nog de authentieke smaken hebben van 50 jaar geleden. Tomaten die naar tomaten smaken worden zeldzaam. Ze smaken vaker naar kraantjeswater.

haelewyn schreef: ↑16 november 2018, 20:45 Net zoals ik zou willen pleiten om auto's , frigo's, tv's, etc te kopen die op eigen bodem gemaakt zijn... Zo zou ik ook nog graag een cooperatie zien ontstaan die zich toelegt om zaken te groeien die nog de authentieke smaken hebben van 50 jaar geleden. Tomaten die naar tomaten smaken worden zeldzaam. Ze smaken vaker naar kraantjeswater.

Doe het zelf? Clubs die zaden van oude tomatenrassen bijhouden en verdelen zijn er legio, en je vindt ze zelfs meer en meer terug in tuincentra. Vreeken's Zaden in Nederland is ook een fantastische webshop voor oude rassen.

Ik ben wel niet helemaal akkoord met je bewering dat tomaten vijftig jaar geleden beter waren. De populaire rassen van die tijd zijn toevallig ook de rassen waar we in onderzoek vandaag nog altijd veel mee werken (Moneymaker, Roma, Heinz etc.). Als ik ze pluk bedenk ik me: smakelozere soorten bestaan bijna niet, zoals te verwachten was aan de begindagen van de moderne veredeling. De rassen die nu op de markt komen zijn stukken smaakvoller dan wat men toen teelde.

Maar de lekkerste rassen zijn de écht oude, van voor de twintigste eeuw. Helaas zijn die zonder uitzondering slecht houdbaar en vaak heel ziektegevoelig. Het is gewoon niet haalbaar die in de supermarktschappen te leggen. Voor de thuisteler daarentegen...

Dat tomaten in je jeugd toch lekkerder waren dan nu is veel simpeler te verklaren: toen waren ze niet of nauwelijks buiten het seizoen te krijgen, nu wel. Tomaten buiten het seizoen, dat blijft lastig. En ze werden systematisch in volle grond geteeld, dat doet ook veel. Hydroponische tomaten kunnen lekker zijn, maar dan moet de kweker verdomd goed weten wat hij doet.

Koop in de supermarkt maar eens tomaten in het seizoen, bij voorkeur uit volle grond (Italiaanse en Spaanse zijn bijna altijd grondtomaten, Belgische meestal hydroponisch). Verrassend eetbaar hoor.

PS: zowel naar milieu als naar smaak valt er niets te zeggen voor niet-lokale teelt. Een gewas telen in een voor dat gewas ideaal klimaat en het vervoeren naar bestemming is vaak beter dan het lokaal telen in een suboptimale omgeving. Enfin, zolang de afstand over de weg te overbruggen is. Van zodra er vliegtuigen aan te pas komen is het om zeep.

Tomaten .. hydroponisch ? Dus op watercultuur ?
Weer iets nieuws ontdekt dan.
Van witloof wist ik dat.

Het klopt zeker dat we vroeger tomaten (en eigenlijk alles) nagenoeg alleen in seizoen kochten en aten.
Wat je dan bv voor Kerst en Nieuwjaar kocht was een stuk minder smakelijk want buiten seizoen.
Trek de lijn door ... Tja .. dan weten we waarom het nu anders is.
Een goede tomaat zou moeten smaken zoals de stelen van trostomaten nu ruiken.. Moellijk !

Ik was aan het denken om eens naar Italie te reizen om daar oude smaken in dorpjes op markten te ontdekken. Bv op het verre en afgelegen Sicilie, wat misschien nog wat zijn eigen microklimaat en -economie heeft.
In hoeverre dat romantiek of werkelijkheid is moet ik nog ontdekken.

haelewyn schreef: ↑16 november 2018, 21:26 ...

Jazeker, hydroponisch.

Als je je inbeeldt dat de tomaten in hydroponische teelt met hun wortels in pure voedingsoplossing hangen te zweven: dat gebeurt wel eens in onderzoek, maar niet in commerciële teelt. Wat men meestal doet is hydroponische substraatteelt: men neemt een grote bak, vult die met rotswol of een ander poreus materiaal (het substraat) en dan met een vloeibare voedingsoplossing. Het substraat geeft steun aan de wortels, het water biedt voeding.

Een andere populaire optie zijn biologische substraten (zakken/bakken met 'potgrond', maar dan geoptimaliseerd). Greenyard, populair bij sommige beleggers op dit forum, was daar tot heel recent een van de marktleiders in.

Echte vollegrondsteelt vindt men nog heel veel in Zuid-Europa (vaak met zo'n witte plastieken tunnel erover, maar de planten staan wel degelijk in volle grond. Hier in België wordt vollegrondsteelt enkel door bioboeren gebruikt, en ook onder hen vaak met enorme tegenzin. De bioregels eisen 'grondverbondenheid', en voorlopt interpreteert de wetgever dat als volle grond. Teelt in volle grond, zeker in serres, zorgt voor veel grotere problemen met ziektes en ook voor een lagere opbrengst, maar de kwaliteit is wel vaak iets beter.

Ik wil je illusie niet verpesten, maar ik was heel recent nog in Sicilië om een paar veldproeven te gaan inspecteren. Daar zijn de meeste tomatentelers bedrijven die werken op enorme schaal, met de modernste teelttechnieken, gewasbeschermingsmiddelen en variëteiten. Vaak om in te blikken voor onze markt (van die gepelde tomaten). Helaas ook veel uitbuiting van illegale migranten, echt schrijnend.

Desondanks smaakten tomaten toch stukken beter dan hier, puur door het gunstigere klimaat. En je vond zeker ook nog typsiche streekproducten, waaronder fantastische tomaten. Verwacht gewoon ze niet dat je daar overal topvoedsel gaat vinden, zeker in de steden eet men niet beter dan wij. In kleinere dorpjes is het eten echter fenomenaal lekker. Ook op het vasteland van Italië is er nog veel te vinden, met de regio rond Bari heb ik culinair de beste ervaringen gehad.

Voor mij dé revelatie van die trip op fruit/groentenvlak: cactusvijgen. Groeien daar op enorme schaal in het wild (invasieve exoot) en ze zijn heerlijk.