Als enkele grootverdieners procentueel meer sparen, of in absolute getallen, kan dit m.i. het beeld toch niet vertekenen? Het aantal grootverdieners zou toch logischerwijs kleiner moeten zijn dan de groep met een down-to-earth loon, wat de invloed beperkt. Vermits men stelt dat de Belg gemiddeld 20 procent van zijn/haar inkomen spaart, ga ik er ook van uit dat men niet kijkt naar absolute bedragen maar het percentage van het inkomen gespaard per persoon om hieruit een gemiddelde te berekenen.

Maarten schreef:

Campzie schreef: Er zijn mensen die gigantisch veel verdienen. Desondanks ze waarschijnlijk op grote voet leven, kunnen ze maandelijks misschien wel 75 % van hun inkomen sparen. Dat trekt het gemiddeld dan wel serieus naar boven.

Mensen die gigantisch veel verdienen, geven vaak ook gigantisch veel uit en sparen uiteindelijk procentueel niet meer als de gewone mens. Wat wel zo is, is dat wanneer gigantische verdieners 20 % sparen ze in principe wel veel geld sparen.

Heb onlangs eens een reportage gezien dat mensen die "gigantisch" veel verdienen, vaak praktisch niets sparen en alles opdoen omdat ze met hun inkomen de nood niet zien om te sparen. En dan gaat er iets mis en komen de drama's er direct aan. In die reportage, die over de crisis ging, zag je grootverdieners die na enkele maanden werkloos te zijn al moesten beginnen met huis/ auto/ boot te verkopen, omdat ze letterlijk geen centiem hadden gespaard.

cp1234 schreef:

Maarten schreef:
Mensen die gigantisch veel verdienen, geven vaak ook gigantisch veel uit en sparen uiteindelijk procentueel niet meer als de gewone mens. Wat wel zo is, is dat wanneer gigantische verdieners 20 % sparen ze in principe wel veel geld sparen.

Heb onlangs eens een reportage gezien dat mensen die "gigantisch" veel verdienen, vaak praktisch niets sparen en alles opdoen omdat ze met hun inkomen de nood niet zien om te sparen. En dan gaat er iets mis en komen de drama's er direct aan. In die reportage, die over de crisis ging, zag je grootverdieners die na enkele maanden werkloos te zijn al moesten beginnen met huis/ auto/ boot te verkopen, omdat ze letterlijk geen centiem hadden gespaard.

Maakt voor die mensen feitelijk toch niet zo heel veel uit of ze gespaard hebben of niet want een grote villa/auto/boot kosten ook heel veel in onderhoud en/of gebruikskosten. Als ze die zaken willen houden dan zitten ze al snel door hun spaargeld heen.

Voor zo'n mensen voel ik echter geen greintje medelijden.

Vroeger kwamen er in het fameuze programma op tv van Paul Jambers van die mensen die de lotto hadden gewonnen , en na enkele jaren heel hun fortuin er al hadden doorgedraaid.
Met geld moet je ook leren omgaan.

Natuurlijk moet je met geld kunnen omgaan...
Vraag dat maar eens aan de tienduizenden alleenwoners en vraag er ook maar aan of zij 20% van hun inkomen op een spaarrekening kunnen zetten 

Ik nog minder.

Maar, het sparen maakt wel degelijk uit. Stel je inkomen is 20 000/ maand. Als je er elke maand 10 000 van opzij zet, moet je dus zien rond te komen met een miezerige 10 000/ maand. En ja, weet het dat is niet simpel.
Stel nu dat die persoon 5 jaar heeft gewerkt vooraleer hij/ zij werkloos wordt, dan kan deze persoon er in principe meer dan 5 jaar tegen vooraleer men alles moet liquideren of de levenswijze volledig aan te passen.

Maar zoals uit die reportage duidelijk bleek, trekken die grootverdieners daar niets van aan, the sky is the limit, tot ze neerstorten.
Persoonlijk denk ik dat de beste spaarders de middenklassers zijn met een licht boven het gemiddelde inkomen.

jafra schreef: Natuurlijk moet je met geld kunnen omgaan...
Vraag dat maar eens aan de tienduizenden alleenwoners en vraag er ook maar aan of zij 20% van hun inkomen op een spaarrekening kunnen zetten 

Met een laag inkomen zal dit moeilijk zijn, maar als de aflossingen van het hypothecair krediet meetellen, kom je er vanzelf. Want huur of een aflossing zijn nu eenmaal noodzakelijke kosten, tot je iets afbetaald van je eigen hebt.

cp1234 schreef:

jafra schreef: Natuurlijk moet je met geld kunnen omgaan...
Vraag dat maar eens aan de tienduizenden alleenwoners en vraag er ook maar aan of zij 20% van hun inkomen op een spaarrekening kunnen zetten 

Met een laag inkomen zal dit moeilijk zijn, maar als de aflossingen van het hypothecair krediet meetellen, kom je er vanzelf. Want huur of een aflossing zijn nu eenmaal noodzakelijke kosten, tot je iets afbetaald van je eigen hebt.

Klopt natuurlijk maar als huur en/of aflossing noodzakelijke kosten zijn, waarom wordt dit dan beschouwd als SPAREN ??
Zulke studies kloppen volgens mij van geen kant: het is ook niet omdat je een eigen huis hebt dat je daarna het zogezegd bedrag van de hypo kunt gebruiken om te sparen. Wel dat je nu misschien iets financieel beter kan leven 

jafra schreef:

cp1234 schreef:

Met een laag inkomen zal dit moeilijk zijn, maar als de aflossingen van het hypothecair krediet meetellen, kom je er vanzelf. Want huur of een aflossing zijn nu eenmaal noodzakelijke kosten, tot je iets afbetaald van je eigen hebt.

Klopt natuurlijk maar als huur en/of aflossing noodzakelijke kosten zijn, waarom wordt dit dan beschouwd als SPAREN ??
Zulke studies kloppen volgens mij van geen kant: het is ook niet omdat je een eigen huis hebt dat je daarna het zogezegd bedrag van de hypo kunt gebruiken om te sparen. Wel dat je nu misschien iets financieel beter kan leven 

Huur wordt er niet gezien als sparen, dat geld ben je namelijk kwijt. Een deel van de aflossing zijn de intresten maar de rest spaar je eigenlijk wel.

Veel zit in de geest, de opvoeding en herkomst van de mensen. Sommigen sparen "uit nature", "kunnen" bij manier van spreken zelfs niets meer uitgeven. Worden soms gierigaards genoemd.
Ken persoonlijk een Hongaar, die in de jaren 50 naar België was gevlucht, zonder iets (wel diploma). Hier gehuwd met onderwijzeres. Heeft voor het moment 1 huis (Laken) en 2 kleine appartementsgebouwen in de betere wijken van Brussel.
Trukjes die hij toepaste waren soms wel inventief, meestal "er over". Zo oa heeft hij in zijn huis de vloer laten doorlopen tot juist onder de rand van de kasten, ging hij elke week bij een andere slager omdat altijd wel iemand 200g + 100g gratis gaf. Zo had hij wel honderd kunstgrepen. En heeft ook nog 3 kinderen univ studies laten lopen.

Ben sedert een 3 tal jaar zaakvoerder van een eigen kantoor, heb dus een BVBA waar zowel ikzelf, mijn echtgenote als nog 4 vaste mensen in dienst zijn. Akkoord dat wagenkosten, telf enzovoort via de BVBA betaad worden. Dat is het zogezegde "profiteren" van de zelfstandigen of BVBA's...
Om belastingen en RSZ en bedrijfsvoorheffing toch onder controle te houden, eigenen wij onszelf een loon toe van om en bij de 2500 euro per maand.
En nu het sparen... met 2 unief studenten met een kot van om en bij de 300 euro per maand, en geen luxe leven, doch gewoon een normaal leven (zowel delhaize als aldi inkopen... -:))), blijft daar geen cent van over...
Integendeel, na belastingen mag ik nogmaals een 3500 euro extra storten.
Let op, ik klaag niet, veel mensen hebben die 2500 euro helemaal niet, doch hoe ze aan hun 20% komen is mij ook een vraagteken.
Het grote "Belgische" geheim is natuurlijk de lonen, hoe er ook soms dossiers in Knack en zo verschijnen, ik zou toch graag eens van bepaalde beroepen het werkelijke netto inkomen willen zien.
Als ik in mijn vriendenkring merk wat een beginnend politie-agent, of een postbode netto overhoudt... wel, het is om depri van te worden.
In een vroeger leven (enkele jaren terug) zat ik in de directie en de raad van bestuur van een vrij grote zaak. (12 vestigingen over de wereld). Het management verdiende een "ferm" loon, gaande van 12.000 tot 18.000 euro bruto per maand. Doch één ding heb ik daar geleerd... de raad van bestuur met zijn aandeelhouders... die mannen lopen met het geld weg. Ik gun het hen van harte, doch in mijn loopbaan, van bediende tot topmanager en op vandaag zelfstandig zaakvoerder heb ik één ding geleerd. De Raad van Bestuur met zijn aandeelhouders, niet werkende mensen dus, die mensen verdienen nog steeds fenomenale bedragen. Onze voorzitter van de raad van bestuur was een "bevriend" advocaat van de CEO, per zitting had die man 1000 euro... en meer dan de gesprekken in goede banen leiden en op tijd de vergadering stilleggen deed hij niet.
Mijn besluit na een rijke loopbaan (rijk in de zin van "heel divers"): Met werken wordt je niet rijk.
Doch, ik geloof ook dat geld niet gelukkig maakt... er een beetje hebben maakt het je wel makkelijker... -:)
Toch besluit ik nog met één vraag: zelfs met dergelijk loon dat ik mijn gezin toeken, val ik buiten de prijzen voor een studiebeurs... niettegenstaande ik dit met plezier zou aanvaarden... (ben wel 50+ en heb geen leningen)

tja, mijn huisarts die toch wel een behoorlijk drukke praktijk heeft, heeft in zijn bvba een belastbaar inkomen van            10 000 euro per JAAR. ( inkomens van bvba's zijn door iedereen raadpleegbaar )
30 000 euro per jaar afschrijvingen, ongeveer 15 jaar praktijk.
Ik vraag mij soms af van wat die mensen moeten leven.

Een fiscaal advocaat heeft een marge in zijn bvba van 850 000 euro op 1 jaar. heb ik gezien.

Vroeger ( of misschien nu nog  ) waren er volgens een reportage op tv, apothekers die erin slaagden om door gebruik te maken van een bvba hun inkomen zo laag te houden dat ze wel een studiebeurs konden bekomen.
Ondertussen heeft men de villabewoners  praktisch de mogelijkheid ontnomen om ook een studiebeurs te krijgen, door het KI zwaar te laten meetellen.

1) Indertijd studeerden mijn dochter en haar vriendin samen aan de KUL. De vader van die vriendin had 3 apotheken, speelde zelf de ganse dag golf. Des te beter voor hem. De dochter had een studiebeurs. Mijn echtgenote en ik werkten allebei in dienstverband en verdienden goed (univ en hoger niet-univ). Op verre na geen sprake van een studiebeurs.
2) Iedereen die (zeer) goed verdient, heeft in zijn leven wel periodes, waarvan je je achteraf afvraagt hoe je rondkwam. Heb ook een periode gekend waar 2 kinderen op univ en op kot zaten, waarin je een lening moet aflossen, enz...

Toch een opmerking hierbij: Via je groepsverzekering (die ik heb) is het onmogelijk om een super-laag inkomen aan te geven en zo van alles en nog wat te genieten. Ik ben geen boekhouder, doch ik word er door hem wel op gewezen dat het bedrag van je groepsverzekering die je jaarlijks stort, een bepaald percentage moet zijn van je inkomen die je jezelf toekent. Peanuts aan jezelf als loon toekennen en alles in je BVBA laten is werkelijk verleden tijd.
Ik ben eigenlijk akkoord met dit principe, als ik het geluk heb "genoeg" te verdienen, tja, dan laat ik de studiebeurzen en andere toelagen beter aan mensen die het echt nodig hebben.
Tenslotte: Mijn BVBA heeft ook een mooi omzetcijfer, doch omzet is echt niet alles hoor, ik nodig je uit om te zien welke omzet we maken EN te bekijken welke facturen al betaald zijn... 6 maand uitlopen is héél normaal op vandaag.
Dus op papier kun je er perfect voorstaan, doch je rekening kan effectief ferm onder nul staan... wou ik toch eens meegeven. En over de niet betaalde facturen omwille van faling, niet willen betalen, discussies enz., die materie past niet in dit forum, doch is wel verdomd lastig... Kleine KMO's zullen mij zeker gelijk geven...

@ Luc B.
Wat ik stelde is geen kritiek. Als je sommige "voordelen" kunt genieten voortvloeiend uit je specifieke activiteit, des te beter. Je zult er de nadelen immers ook van hebben, zoals je verder in je tekst aangeeft.
Wat ik wel raar vond is dat wij, als 2 loontrekkenden, een 15tal geleden meer dan 1.000.000 BF boven de grens van de studiebeurs zaten en een andere, die letterlijk elke dag golf speelde (en 3 apotheken bezat), wel recht had op een studiebeurs voor zijn dochter. Ergens klopt hier toch iets niet.