een vriendin die geen geld kost, je maakt u zelf wat wijs

Hier is de situatie dat de partner had besloten om haar kapitaal meteen te investeren in de aankoop van de woonst met als resultaat 90/10 % verhouding.
Zelf koos ik ervoor om mijn kapitaal in de wachtkamer te zetten dus deze persoon is de 10%.
Nu komt de aap uit de mouw ... eerste renovatie op komst nl. de klassieker ... raamwerk.
Partner verwacht 50% inbreng wat deze persoon niet ziet zitten aangezien partner alle keuze wilt maken qua (dure)kwaliteit en het laatste woord willen.
Gaat hier om een NSG dus qua latere verdeling toe steeds mogelijke discussie ...

Partner laat steeds blijken van grootste inbreng bij aanschaf van woonst ... dus waarom zou ik dan steeds volgen met 50% inbreng wanneer ik niet zeker ben dat de nakomeling later zijn rechtmatig deel krijgt.
Notarisbezoek vs samenwoningscontract wordt maar steeds op de lange baan geschoven.

Blijkbaar niets geleerd uit uw vorige relatie?

Och jawel hoor ... kan het financieel gedoe gerust apart bekijken van het "romantische" MAAR daar wringt het hem juist.
Het een hoort bij het andere volgens de ene terwijl ik vind dat dit apart moet bekeken worden ... toch in ons geval.
Vandaarvan mijne kant,geen inbreng/handtekening zonder iets op papier te hebben.
Begin onze situatie meer en meer te bekijken als een holding

Je hebt gelijk dat de verhouding van de betaling van de renovatiewerken dezelfde moet zijn als die van het eigenaarschap van het huis.

Yaris schreef: ↑12 mei 2017, 08:28 Je betaalt de maandelijkse uitgaven samen en daarbovenop betaal je nog een gedeelte "huur".

Zo doe ik het. Ik woon in het appartement van mijn vriendin. We verdienen ongeveer evenveel. Ik betaal haar daarvoor huur, ongeveer (iets minder) dan de helft van wat je normaal voor zo'n appartement zou betalen.

Dat is de meest eerlijke vergoeding. Want stel dat jullie het appartement alletwee huurden, dan zouden jullie de huur ook in twee delen.

Die 10% lijkt me redelijk in uw voordeel eigenlijk. Dat maakt als iemand €2000 / maand zou moeten aflossen, dat jij voor €200 huurt?

Ik ken de situatie natuurlijk niet, maar mogelijks is uw partner eigenlijk niet tevreden met die regeling en verwacht ze daarom een grotere inbreng ivm raamwerk?

Een andere gedachte: is er niemand die huur betaald en ondertussen zich "inkoopt" richting de helft of een andere hoeveelheid van het eigendom?
Dan gooit 1 partner geen geld weg aan huren?

DoubleDigitsOrBust schreef: ↑12 mei 2017, 20:41 Die 10% lijkt me redelijk in uw voordeel eigenlijk. Dat maakt als iemand €2000 / maand zou moeten aflossen, dat jij voor €200 huurt?

Dan zou ik nog 40% bijbetalen aan huur.

Een andere gedachte: is er niemand die huur betaald en ondertussen zich "inkoopt" richting de helft of een andere hoeveelheid van het eigendom?
Dan gooit 1 partner geen geld weg aan huren?

Dat is een interessante nieuwe insteek. Dan zul je best met je partner afspreken dat wat je als huur betaalt, beschouwd moet worden als voorschot op latere inkoop. Eventueel in een samenlevingscontract vastleggen.

[/quote]

Veel slimmer was geweest moest hij de schil van de mandarijnen halen.
[/quote]

Fantastisch

paul schreef: ↑12 mei 2017, 16:15

Poldermol schreef: ↑12 mei 2017, 11:38

Een relatie is een sociaal-economisch samenwerkingsverband. Altijd zo geweest, zal altijd zo blijven.

Al een geluk dat ze nog niet op het idee komt im die fysieke genegenheid aan te rekenen, ze kan eens informeren in het milieu van de call-girls naar de gangbare prijzen

Paul, wat een gedacht? Subliem

Yaris schreef: ↑12 mei 2017, 20:31 Je hebt gelijk dat de verhouding van de betaling van de renovatiewerken dezelfde moet zijn als die van het eigenaarschap van het huis.

Lijkt me logisch.

DoubleDigitsOrBust schreef: ↑12 mei 2017, 20:41 Die 10% lijkt me redelijk in uw voordeel eigenlijk. Dat maakt als iemand €2000 / maand zou moeten aflossen, dat jij voor €200 huurt?

Maar ook dit vind ik eigenlijk een zeer terechte opm. dat 1 van beiden hier we zeer goedkoop kan wonen.
Anderzijds : als het huis ooit verkocht dient te worden zal de ene wel 90% van de opbrengst krijgen en de andere 10% natuurlijk.

90/10% verhouding hebben we gedaan wegens fiscale optimalisatie.
De partner wou haar kapitaal meteen allemaal in de woonst steken omdat het toch niets opbracht op het spaarboekje.
Resultaat = 80% eigen inbreng/20% lening.
20% lening betalen we beiden af in gelijke delen = 10% ieder na afbetaling.
In praktijk is de woonst van de partner maar al haar spaargeld zit erin.
Dus wordt er nu aan mijn deur geklopt om mijn kapitaal te gebruiken voor de renovaties naar haar keuze.
Tot na afbetaling lening woon ik dus niet gratis of leef ik op de partner haar kap hoor zoals enkelen suggereren

Beste manier om dit te regelen, volgens mij, is via detailbeschrijving bij de notaris. Dan heeft zij haar zin (jij betaalt gros van de renovatie) en ben jij evengoed niet de dupe mocht de relatie eindigen.

Bijvoorbeeld:
Aankoopprijs : € 300.000
Jij zegt: zij betaalde 80% => dus € 240.000. De rest leenden we en betalen we elk de helft => die laat ik buiten beschouwing.

De beschrijving bij de notaris wordt dan:
"Persoon A heeft € 240.000 eigen middelen ingebracht. De rest wordt 50-50 afbetaald."

Bij een verkoop krijgt dan de bank bij voorrang het openstaand deel vd hypotheek terug. Van wat daarna overschiet krijgt zij bij voorrang haar € 240.000. Wat dan nog overblijft wordt 50-50 verdeeld onder jullie beiden.
Is dat helemaal eerlijk? Nee, want haar € 240.000 wordt niet geïndexeerd, dus als bvb het huis voor € 400.000 verkocht wordt, had ze eigenlijk aanspraak kunnen maken op een groter deel meerwaarde. Ook dat zou je allemaal in detail kunnen laten beschrijven natuurlijk. Omgekeerd, bij een vastgoedcrash en het huis wordt verkocht aan € 250.000, ga jij geen cent zien. Eerst krijgt de bank haar centen, en wat overblijft gaat minder zijn dan € 240.000 en zal dus integraal naar haar gaan.
Of je moet een omschrijving doen op basis van percentages ipv harde cijfers. Dus "bij verkoop krijgt zij 80% van de restwaarde na aflossing vd hypotheek". Ook dit klopt dan niet helemaal, er zijn aan elk systeem pro's en contra's.
Als je het echt in detail wil, maak je een Excel file met het bedrag dat elk er al in gepompt heeft, en dat laat je elke keer overmaken aan de notaris, maar ik vrees dat het 'n dure grap wordt dan. Of zou je dat gratis elke keer kunnen laten toevoegen aan 'n dossier? Je kan ook op dag 0 een theoretische Excel maken voor de komende jaren, maar dan begint de miserie op het moment dat er ofwel onverwachte uitgaven zijn die niet in de Excel zijn, ofwel iemand door een tegenslag een bepaalde periode minder kan bijdragen, etc...

Nu ga jij investeren. Wel, laat die bedragen ook noteren, hé.
Stel: € 50.000 aan renovatie.
Dan zie ik 2 mogelijkheden:
- laat de beschrijving aanpassen en laat noteren dat haar inbreng € 190.000 (240k-50k) groter was dan de jouwe, en pas voor de rest hetzelfde principe toe.
- pas de beschrijving aan, en voeg toe dat jouw inbreng in het pand € 50.000 was.

Wat ik absoluut nooit zou doen, is er van uit gaan dat het tussen jullie nooit mis gaat / dat je het in dat geval wel als grote mensen zal regelen, want dan kan je er gif op innemen dat jij geschoren bent en dat je geld naar haar gaat.

Enkele jaren terug zaten mijn vriendin en ik in dezelfde situatie: zij heeft haar huurcontract opgezegd om bij mij in te trekken in mijn gekocht appartement. ik betaalde gewoon verder mijn lening, gemeenschappelijke kosten werden gedeeld. Als mijn budget op was en we wilden nog iets extra doen, kwam dit van haar budget. Ondertussen kon zij wat sparen zodat we op termijn iets groter zouden kunnen kopen.
Enkele jaren later hebben we een huis gekocht, heeft zij eeen grotere eigen inbreng aangebracht, wat netjes beschreven werd.
Het appartement heb ik nog steeds en wordt verhuurd. Alle kosten en opbrengsten van het appartement zijn voor mij, kosten voor wat we samen hebben worden netjes verdeeld in een onderling overeengekomen verhouding.

Moest er ooit iets fout gelopen zijn of als er ooit iets fout loopt, dan is er in principe weinig discussie mogelijk.

Ik denk dat het voornaamste is dat jullie je, ongeacht welke keuze jullie maken, comfortabel voelen bij de gemaakte keuze en geen van beide partijen zich bestolen voelt of vindt dat er geprofiteerd wordt. En veel hangt denk ik ook af van hoe de financiële situatie van beide partners is: heb je beiden een bescheiden of groot loon, heeft de ene een pak meer dan de ander,...

Hopelijk geraken jullie eruit! Veel succes samen