Beste Laya,

Je moet je vooral niet op stang laten jagen door forumgangers die duidelijk aan de kant van real estate brokers en hun ""medeplichtigen" die op een notariskantoor werken, staan.
Hun meningen zijn nogal eenzijdig gekleurd en ten dienste van hun eigen (financieel) belang of dat van bun broodheer, notaris.

Bovendien sympathiseer ik met kopers die ontbindende clausules laten opnemen ter zelfverdediging. Zij staan immers meestal alleen tov verkopers, makelaars en notarissen (vooral de nieuwlichters onder hen, die nogal eens vergeten dat ze ook als openbaar ambtenaar werden aangesteld).

Sara schreef:Hebben jullie al gekeken of jullie in aanmerking komen voor een sociale lening?

Dank je voor de steun in deze zware tijd

Ja daar zijn we nu ook mee bezig. Hopelijk struikelen zij er niet over.
De man in kwestie zei wel dat er een kansje was voor ons...

vlo schreef:Bovendien sympathiseer ik met kopers die ontbindende clausules laten opnemen ter zelfverdediging.

Wanneer je alles op papier hebt (bedrag dat je kan ontlenen) is d'er geen zelfverdediging nodig. Je kan -zonder het verkoopsproces te verstoren- een optie nemen en het aantal voorwaarden beperken of reduceren tot nul.

Een compromis is een wederzijdse overeenkomst en dat moet zo blijven/zijn. Wat is de waarde daar nog van, het is momenteel meer een "eenzijdige overeenkomst" geworden waarbij de koper beschermd wordt tegen allerhande zaken die eigenlijk op voorhand al kunnen vastgelegd worden. Zelfs al is de koper nog zeker van een lening toch eisen ze vaak nog de opschortende voorwaarden, je hoort en leest het overal dat ze de koper aanraden van toch opschortende voorwaarden te nemen.

De verkoper wordt daarbij telkens in het schietkraam geplaatst (zit op dat moment vast en kan/mag niet meer handelen) terwijl voor de potentiële verkoper alle wegen nog open liggen. Gewoon 'n document ter staving van de weigering van een hypothecaire lening gaan vragen en we zijn d'er vanaf. Het systeem is nog slechter dan een ziektebriefje gaan vragen als je geen zin hebt om te werken, daar is tenminste nog een wetgeving tegen (artsen) en controles op.

@ Laya: als ik jou was zou ik gewoon proberen van bij de nog resterende banken binnen te stappen met de vraag: "Of je bij hen betere voorwaarden kan krijgen". Da's eigenlijk niet gelogen.

Spruitekop schreef:

vlo schreef:Bovendien sympathiseer ik met kopers die ontbindende clausules laten opnemen ter zelfverdediging.

Wanneer je alles op papier hebt (bedrag dat je kan ontlenen) is d'er geen zelfverdediging nodig. Je kan -zonder het verkoopsproces te verstoren- een optie nemen en het aantal voorwaarden beperken of reduceren tot nul.

Een compromis is een wederzijdse overeenkomst en dat moet zo blijven/zijn. Wat is de waarde daar nog van, het is momenteel meer een "eenzijdige overeenkomst" geworden waarbij de koper beschermd wordt tegen allerhande zaken die eigenlijk op voorhand al kunnen vastgelegd worden. Zelfs al is de koper nog zeker van een lening toch eisen ze vaak nog de opschortende voorwaarden, je hoort en leest het overal dat ze de koper aanraden van toch opschortende voorwaarden te nemen.

De verkoper wordt daarbij telkens in het schietkraam geplaatst (zit op dat moment vast en kan/mag niet meer handelen) terwijl voor de potentiële verkoper alle wegen nog open liggen. Gewoon 'n document ter staving van de weigering van een hypothecaire lening gaan vragen en we zijn d'er vanaf. Het systeem is nog slechter dan een ziektebriefje gaan vragen als je geen zin hebt om te werken, daar is tenminste nog een wetgeving tegen (artsen) en controles op.

@ Laya: als ik jou was zou ik gewoon proberen van bij de nog resterende banken binnen te stappen met de vraag: "Of je bij hen betere voorwaarden kan krijgen". Da's eigenlijk niet gelogen.

µ
Jah wij willen dit huis echt,dus we gaan alles op alles zetten..
dank voor de raad:)

Maar je zal d'er dan écht wel moeten voor gààn! Dwz alles op alles zetten en alle energie steken in het verkrijgen van krediet.

En als koper draag je alle bewijslast. Velen denken dat ze een compromis eenzijdig kunnen ontbinden en dat de verkoper dan maar moet aantonen dat de koper in de fout is gegaan. Dus altijd bankweigeringen en alle communicatie met de banken en/of sociale maatschappij goed bijhouden. Indien er ooit een procedure gerechtelijke ontbinding komt, dan is er tenminste een kans op slagen. Ik heb nog meegemaakt dat een koper bij de rechter kwam met enkel een mailtje van slechts één bank. Die man was een vogel voor de kat.

Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik de laatste jaren geen krediet heb gezien met een inbreng van 22.000 euro op een totale investering van circa 220.000 euro (koopprijs + registratie - abattement + kosten aktes), behoudens zeer sterke dossiers.

Laya schreef: ...
notaris zei ookal van normaal had ik jullie goedkeuring al moeten hebben van de lening .. ja geef een mens nog wat meer stress :s

Als de notaris van de hele situatie op de hoogte was, vraag ik mij af of hij dan niet in fout is.
Moet een notaris in dit geval de kopers dan niet tijdig verwittigen, en zelf de nodige stappen ondernemen zodat de kopers niet in de problemen kunnen komen ?

Wat denken de andere forumgangers daarvan ?

De wetgever zou misschien ivm die ontbindende voorwaarden in het compromis eens wat degelijke wetgeving maken, om zo wat misbruiken en wantoestanden te vermijden.
Bv de banken verplichten om in hun afwijzingsbrieven het VOLLEDIGE verhaal te schrijven ( bv als klanten beweren van werkloos te zijn en geen centen hebben, dat de banken dat dan ook in die brief moeten schrijven )

1. Er was een tijd ... en die is nog niet zo heel erg lang geleden of meer wschl. zelfs nog actueel ... dat het gangbare praktijk was een (deel van het) voorschot in het zwart te betalen aan de verkoper bij het ondertekenen van de verkoopsovereenkomst. Beide partijen dachten dat dit voor hen enig voordeel opleverde.
In geval de verkoop niet doorging -om welke reden dan ook- was de "arme" koper zijn geld kwijt (er was immers geen bewijslast).
Notarisklerken en makelaars onder jullie speelden dit spelletje gewillig mee. De notaris zelf (openbaar ambtenaar zijnde) deed alsof zijn neus bloedde.
De slinger van de tijdsgeest slaat altijd in een bepaalde richting door. O tempora, o mores! Vroeger stond de verkopende partij (evt met zijn aanhang) sterk; nu is het de beurt aan de koper.

2. In een overeenkomst kan alles opgenomen worden wat niet strijdig is met de wet. Beide partijen hebben hierbij hun inbreng en als de koper er in slaagt ontbindende clausules te laten opnemen, ter zelfbescherming , dan heeft hij groot gelijk dit te doen. Immers, ook de verkoper kan altijd afzien van een of andere clausule, die hem niet aanstaat en in voorkomend geval niet overgaan tot het ondertekenen van een verkoopsovereenkomst. Niemand houdt een revolver in zijn/haar hand om de tegenpartij te dwingen wat dan ook te ondertekenen.

3. Sommigen laten hier ongegeneerd uitschijnen alsof de hedendaagse koper er alleen maar op uit is, op kwistige wijze compromissen te verzamelen (zich toch gedekt voelende door ontbindende clausules) en zodoende massa's verkopers aan het lijntje te houden. Dit is waanzin and no less than a fairy tale. De tranen schoten mij bijna in de ogen na het lezen van zoveel leed aangedaan aan die "arme" verkopers door de schurkachtige koper.
Het is altijd mogelijk een of ander "schrijnend" verhaaltje uit de mouw te schudden en dit op de argeloze lezer te laten overkomen als quasi gangbare praktijk. Een fait divers is nog steeds geen algemene regel, althans niet in mijn woordenboek ...

En wat meer is, tegenwoordig menen sommigen iedere "uitwas???" te moeten counteren met weeral nieuwe wetgeving. Waar dit alles toe leidt, is bvb duidelijk in zoveel onnozele bemoeizucht en regelneverij binnen ons aller EU.

Sara schreef:Hebben jullie al gekeken of jullie in aanmerking komen voor een sociale lening?

Ja zijn we mee bezig.Wij hebben al het mogenlijke gedaan.,mensen die hier zeggen,van tekenen en dan oeps .. wat een zever..wij zijn wel gaan rondhoren bij de banken VOOR we tekende!,zelf waar we bij zaten naar de hoofdzetel gebeld enz!
En ook sinds wanneer is 22000 niet genoeg voor ocharme 220000 te lenen?paar jaar geleden kon je alles nog lenen,notariskosten en al,nu hebben we dat in handen en is het volgens een meneer hier op het forum om te lachen?U moet wat verdienen als u 22000 niet veel vind,voor ons simpele werkmensen is dat ZEER VEEL geld!

Laya, de tijden zijn veranderd tov een paar jaar geleden. Ikzelf reken er niet meer op om als alleenstaande de volgende keer ook maar iets te krijgen met een quotiteit van meer dan 60%...