Ik vind het toch allemaal wat vreemd. Tijdens de bankencrisis (veroorzaakt door hypothecaire rommelkredieten, nota bene) schreeuwde iedereen om ter luidst dat er meer regels moesten komen in de bankensector. Nu komen er regels, stelt men plots vast dat ze (ook) de brave burger gaan treffen die minder gemakkelijk aan een lening komt, en iedereen gaat plots op de rem staan. Regels, ja, maar zolang ik er maar geen last van ondervind.

Ik ben niet tegen de voorgestelde maatregel. En wat meer on topic: ik kan je uit eigen ervaring verzekeren dat het kopen van een huis zonder dat beide partners volledig overtuigd zijn van die keuze, een garantie is op miserie in de relatie. Want een huis kopen en afbetalen zorgt sowieso al voor stress, en al helemaal wanneer de ene partner zich daarbij onder druk gezet voelt / voelde. Neem dus alsjeblief je tijd.

Even nuanceren en verduidelijken:

ik ben niet tegen meer regels, ALS die daadwerkelijk een reëel gevaar inperken OP een efficiënte, doelgerichte, controleerbare manier.
ik ben tegen kortzichtige regels:
-die het gevreesde (potentieel niet Reële) gevaar mogelijk net uitlokken (self fulfilling...)
-de doelgroep (effectief slechte leningen) slecht bereiken
-consumenten buiten die doelgroep met nadelen, minder mogelijkheden en/of hogere kosten treffen

De bank zal zeker nog wel een lening toestaan boven de 80% regel, als er voldoende waarborgen zijn. Dus als de ouders bv mee borg staan. Veel bijval zal dit misschien niet hebben, en veel ouders zullen er niet voor te vinden zijn, maar de banken zullen het wel proberen op die manier.

Mooie samenvatting, Lirec. Kan ik me volledig bij aansluiten. De vraag is natuurlijk wel: kunnen we een alternatieve regel verzinnen die wél controleerbaar en afdwingbaar is, maar minder eenzijdig en onevenwichtig?

Poldermol schreef: Als men een kind werkelijk allerbelangrijkst vindt, dan moet men ermee kunnen leven dat men pas op (veel?) latere leeftijd een huis kan kopen. En vice versa. Elkeen maakt de beslissingen die hij/zij goed vindt. En pas op, het gaat hier maar over een zeer klein aantal van de gevallen uiteraard, waar het echt een OF/OF situatie is (al dan niet binnen een bepaald tijdsbestek).

Je beseft niet wat het verschil is tussen een kind en een huis precies? Huizen zullen er altijd zijn, kinderen niet. Kinderen kies je niet, je kiest weliswaar enkel wanneer je wilt 'gaan' voor een kind, of je het zal krijgen is een andere vraag. Bovendien kan het dus ook een kostelijk grapje gaan worden, waardoor je misschien wel in de problemen komt met je afbetaling van je huis. Dan sta je daar met je woning.

Poldermol schreef: En wat uw scenario betreft, ik begrijp het perfect dat er koppels zijn met een relatief vroege kinderwens. Alleen moeten die dan uiteraard ten volle beseffen dat als de financiële situatie reeds nipt is, er mogelijk van een koopwoning geen sprake meer is. En dat is toch iets wat men niet altijd ten volle lijkt te beseffen.

Hoezo mijn scenario? Ik zeg net dat ik het kan begrijpen als mensen hun kinderwens opschuiven als ze erg vroeg al een kinderwens hebben, net niet als ze al de 25 voorbij zijn.
En wie zegt dat een jong koppel financiëel het sowieso moeilijk heeft? Er zijn overigens banen waarvoor je geen diploma nodig hebt, die beter betalen dan een kantoorbaan waar je wel minstens een bachelor voor nodig hebt, maar ja, je moet ze willen doen natuurlijk.

Ben ik voorstander van alles op de 'standaard' manier te doen, jazeker (koppel, huisje, gezin starten), maar soms is het niet de beste zaak. Je mag een kast van een huis kopen met 4 kamers voor kinderen, het zal je net ongelukkig maken als je die kamers niet kan vullen.

Geloof me, je hebt geen flauw idee wat de medische mallemolen met mensen doet, je mag nog de rijkste persoon zijn van het land, dit proces gaat verder dan enkel maar een dure affaire zijn op vlak van geld, het breekt mensen, mensen met stapels geld en huizen met lege kamers.

--- Wij wijken serieus af, maar wou hier toch nog eens op reageren. ---

Wat ben je met een spaarboekje van 100 000 euro. de bankdirecteur ziet dat je spaart een loon van 3500 euro per maand lening in orde .dan pas een dikke bmw kopen en 5000 euro per maand erdoor jagen hij was een betrouwbare klant. En auto pertotale terug dikke bmw geld op en kan huis niet meer betalen

Bozzie schreef:Mooie samenvatting, Lirec. Kan ik me volledig bij aansluiten. De vraag is natuurlijk wel: kunnen we een alternatieve regel verzinnen die wél controleerbaar en afdwingbaar is, maar minder eenzijdig en onevenwichtig?

Dank je :-) Ik gaf reeds indicaties daartoe, hieronder 2 dieper uitgewerkte denkoefeningen:

1)elementen uit schema 2 van 2 posts terug (indicaties die banken nu reeds gebruiken om betere rentevoeten dan hun affiche te hanteren) =>in een verplicht te gebruiken standaard evaluatierooster (voor elke lening!, door elke kredietverstrekker!) te verwerken.

Dat levert een score op, die gekoppeld is aan een verplicht aan te houden % van het uitstaande krediet aan eigen reserve door de bank. De bank kan nog steeds vrij het % van zijn aanbod krediet bepalen.

Marktwerking (concurrentie) blijft zo mogelijk door een eenvormige vergelijkingsbasis. De consument met een hogere quotiteit zal nog steeds een markup betalen maar deze zal veel lager uitvallen, een "goede lening" zal sneller kunnen worden toegestaan, dan in de 80% regel.

Het evaluatierooster + omzetting tot score + koppeling klinkt voor velen allicht vaag. Gelijkaardige systemen worden echter in veel vakgebieden/industrieën/bedrijfsprocessen/prijsbepalingen al toegepast.

Trouwens: om de 80% regel effectief door te voeren dient men ook een eenvormig verplichtte wijze voor te schrijven tot quotiteitbepaling (iedere bank heeft zo zijn eigen visie momenteel: btw erin/eruit?, schatter nodig?, incl/excl geplande verbouwing die mee geleend word,.....) + koppeling aan % aan te houden reserve.

2) Als men een "hardere" lijn wilt volgen dan 1):
- eenvormige quotiteitbepaling invoeren (zie hierboven)
- geen "afkapping" op 80% waaronder of boven er wel/geen reserves moeten aangehouden worden
- aan te houden reserves tot bvb 60% nihil, waarna deze tussen lineair en exponentieel in stijgen voor een quotiteit tot 120% (ja dat is hoog, maar vormt geen enkel probleem zolang de aan te houden reserve in proportie is)
- de bank kiest nog steeds vrij het % van zijn aanbod krediet maar het contract bepaald reeds de toekomstige lagere rente wanneer een lagere quotiteit bereikt word na x jaar afbetalen, na y jaar afbetalen,....

Ik vind die 80% regel maar vreemd.

Wat met te renoveren huizen?

Ik heb net een huis gekocht maar extra geleend (waardoor ik boven de 80% kwam) net in functie van een renovatie.

http://www.hln.be/hln/nl/942/Economie/a ... l?show=art

Leve Tommelein om de woningprijzen hoog te houden :-)