Wat betreft die bullet-lening: die bestaan inderdaad maar worden enkel toegekend aan mensen die gegarandeerd het volledige bedrag dat ze wensen te ontlenen zonder problemen en in 1 keer zullen kunnen terugbetalen, bijvoorbeeld doordat er een pensioenfonds (vaak bij de ontlenende bank) vrijkomt enz.

Een bullet-lening voor een 22 jarige studente willen loskrijgen in een bank, lijkt me toch net een beetje té veel 'out of the box thinking'. Hoe dacht u trouwens eigenlijk om die bullet op het eind van de rit af te vuren, als ik vragen mag?

Neem het zeker niet als een belediging op, want uw motivatie om toch maar naar een oplossing te blijven zoeken is erg lovenswaardig en in essentie hebt u ook gelijk: afbetalen is een betere geldbesteding dan huren en momenteel ook binnen veel meer mensen hun budget dankzij de lage rentes, maar naast de maandelijkse terugbetalingscapaciteit is er ook nog zo iets als de kredietwaardigheid en daar blijft het feit dat uw dochter door haar gebrek aan enig inkomen hoogstwaarschijnlijk en gewoonweg niet voldoende kredietwaardig zal bevonden worden, zeker in tijden waarin de banken hun blootstellingen aan allerlei risicokredieten dienen te verminderen.

U kunt uw dochter helpen door haar een onderhandse lening toe te staan voor een deel van de aankoopprijs zodat ze minder moet lenen bij de bank.

in china hebben ze er iets op gevonden om grote leningen aan studentes toe te staan

https://slimbeleggen.com/chinese-bank-v ... ng/123601/

Kinderen zijn soms te veeleisend, en vinden sommige dingen maar heel normaal. Dikwijls ook onbezonnen over grote bedragen, zeker als ze er zelf niet voor moeten zorgen of er de verantwoordelijkheid voor moeten dragen.
Dat ze eerst afstuderen, vast werk hebben,een inkomen verdienen en dan beginnen met de opbouw van hun leven.
Een verkeerde of te vroege beslissing zou wel eens een hypotheek ( schuld ) kunnen vestigen op hun verdere leven.
En hoe zouden ze dan kopen ?? elk 50/50 eigenaar???? met verdeling van wat elk persoonlijk financieel heeft ingebracht,om later problemen te vermijden???

Als ze elkaar zo graag zien dat ze zo vlug mogelijk willen samenwonen zullen ze elkaar over twee jaar wellicht ook nog graag zien. Je dochter heeft dus nog tijd om thuis te blijven wonen, haar studies af te maken en werk te zoeken.

"zullen ze elkaar over twee jaar wellicht ook nog graag "


dat weet men nooit, er scheiden er ook al veel een paar maand nadat ze een kleine hebben

Als ze elkaar over twee jaar niet meer graag zien is het probleem van samen een huis te kopen ineens opgelost.

Het weggesmeten geld als het tot een breuk en verkoop van het aangekochte huis komt is veel groter dan dat beetje huishuur. Iedereen mag een eigen mening hebben natuurlijk maar ik vind het niet gezond om iets te kopen zonder echt samen gewoond te hebben als werkend koppel, want het is nogal wat anders dan gewoon studeren.

Ik zou ook graag het beste voor mijn kinderen willen maar ik ga mij daar niet financieel voor in de prak rijden. Wij hebben ook een huis gekocht zonder steun van de ouders, ik krijg al allergische symptomen als ik eraan denk om geld te aanvaarden van mijn (schoon)ouders, daar kunnen alleen problemen van komen. Ze zijn nog jong genoeg om een paar jaar te wachten, laat ze gewoon doen en als het echt fout dreigt te lopen dan kan je bijspringen.

Buiten de extra 150/maand als ze zouden kopen komt daar nog is bij schuldsaldo verzekering - kadastraal inkomen - brandverzekering - onderhoud +kosten gebouw en centrale verwarming.
Door de eerste drie jaar niet te kopen, hebben ze al een aardig extra spaarpotje bijeen gespaard.

@ Badwater, dat hangt toch ook echt af van situatie tot situatie? Mijn partner en ik woonden enkel in het weekend samen bij zijn ouders, ik kan je garanderen dat dat véél lastiger is, dan samenwonen!! Dus hebben wij ook meteen iets gekocht. Geen minuut spijt van gehad. Elke situatie is anders hé! (En toen studeerde ik nog, wat eigenlijk alleen nog maar meer druk op de ganse situatie legde.)

ludo schreef: Door de eerste drie jaar niet te kopen, hebben ze al een aardig extra spaarpotje bijeen gespaard.

...
Met het risico dat op die tijd het huis dat ze zouden kopen méér in prijs gestegen zal zijn.

Waarmee ik niet zeg dat ze het wél moeten doen, maar gewoon dat ik al verschillende mensen heb horen 'argumenteren' dat ze nog een paar jaar gingen sparen, met als gevolg dat ze een paar jaar later moeten merken dat ze finaal nog méér moeten lenen dan tevoor omdat de huizen méér in waarde gestegen zijn dan zij hebben kunnen bijsparen. Ook al omdat veel mensen er niet in slagen effectief ook zoveel extra te sparen. Ze zien wat extra geld op de rekening, en gaan al sneller een impulsaankoop doen, reisje boeken, etentje, ...

Idd redenen genoeg om het vooral niet te doen en vooral te wachten tot beide hun eigen centjes verdienen.

Een lening afbetalen van 800€ met 1 loon van 2.000€ gaat sowieso niet, allerlei constructies om toch die lening te kunnen krijgen zijn gedoemd om binnen de kortste keren ruzie te hebben over geld.
Allerhande bemoeienissen omdat je iemand anders zijn geld (van (schoon)ouders) gebruikt, mij ook niet gezien.

En zoals hierboven aangehaald, alle kosten zullen moeten betaald worden door diegene die werkt. En wie zal de dagelijkse kosten (eten, kledij,..enz) betalen ?

Aangezien het emotionele aspect al uitgebreid aan bod is gekomen, een krediettechnische uitleg:

1. Een vaak voorkomende misvatting; 1/3de van het inkomen aan kredieten is doorgaans 40%.
800 EUR aan kredieten op 2.000 kan.

2. Verder kan je als ouder ook als mede-ontlener tussenkomen, mits je ook een minimaal deel van de eigendom bezit.
Zo kan het jonge koppel bv. 99% kopen, u 1%. Zo wordt een lening geopend op kind + partner + ouder.
Op deze manier worden zowel uw inkomsten als hun inkomsten samengeteld en ten opzichte van de kredieten geplaatst, mocht het inkomen ontoereikend zijn. Weet wel dat u dan ook (voor de totaliteit!) hoofdelijk en ondeelbaar aansprakelijk kan gesteld worden voor het krediet. U betaalt bovendien registratierechten, maar slechts op deze 1%.

stel nu dat je het kunt bolwerken voor kind 1. Wat ga je dan doen als kind 2 en 3 hetzelfde verlangen?

Zelfstandig gaan leven wanneer je niet financieel zelfstandig kan zijn is volgens mij nog steeds contradictorisch.

Naast of het verstandig is of niet, het moet wel mogelijk zijn om met een netto loon van 2000 en vast werk een lening te krijgen met afbetaling van rond de 800€. (Ik heb het zelf ook voor elkaar gekregen)
Normaal hou je dan voor één persoon wel ruim genoeg over om normaal te leven, maar om er met twee van te leven, dat zal toch wat krap worden. En dan heb je liefst ook nog wat reserve voor onverwachtse dingen ...

Eventueel kan je bijven sponsoren zolang ze studeert, net alsof ze ergens op kot zou zitten (kothuur: 350-450/maand + eten&drank: 200€/maand -> 550€). Dit zou de last ook al aanzienlijk minderen, maar dat moet jij dan zelf wel ook aankunnen, ook als nr 2 hetzelfde zou doen.


Ondanks het volgens mij wel kan, zou ik toch aanraden om eerst iets te huren en over twee jaar de situatie eens te herevalueren. Stel dat ze vroeger uit elkaar gaan, zal dat heel wat zorgen en kosten besparen.

Daarnaast is een huis kopen "duurder" dan huren, het is immers niet enkel lening vs huur (ongeacht dat een huis wel een investering is op lange termijn). Er zijn toch heel wat meer (ondehrouds)kosten verbonden aan een huis, waar je als huurder niet veel van moet aantrekken. Daarnaast moeten ze nog eens huis vinden voor dat bedrag, dat goed in orde is en waar geen bijkomende werken aan moeten gebeuren.