anonymous schreef: ↑7 maart 2021, 20:46 Inderdaad en het valt me op dat hoe ouder ik word hoe meer mensen ik ken die het hier ontvluchten. Ik ken echt veel mensen die naar Frankrijk en Spanje verhuisd zijn. De meeste net na hun pensioen maar toch ook nogal wat die aldaar een B&B geopend hebben.
In Frankrijk heb je ook heel veel vreemdelingen maar die zijn geconcentreerd in de grote steden. In pakweg de Dordogne ga je er niet veel tegenkomen.
Hier heb je ze ondertussen in elk boerengat.

Ondertussen klagen ze in Frankrijk en Spanje steen en been over die lompe Vlamingen die hele regio's voor de Fransen en Spanjaarden onmogelijk om wonen hebben gemaakt.
Die lompe Vlamingen klitten altijd samen, hebben hele wijken ingenomen, weigeren zich te integreren, weigeren de lokale taal te spreken, zijn boertig, wanen zich superieur, doen denigrerend tegenover de lokale bevolking,...

Er zitten ondertussen zoveel Vlaamse vreemdelingen in de Dordogne dat de lokale bevolking er weggetrokken is, en ook andere buitenlanders daar niet willen wonen

Poldermol schreef: ↑6 maart 2021, 18:35 Toch straf om dit allemaal te lezen. Aan zee (Nieuwpoort) rond de 2005-2009's verdiende ik 6,5-7 EUR/uur als studentenjob achter den toog, dus na inflatie toepassen sindsdien etc zou dat nu het equivalent zijn van rond de 9, een heel stuk minder dan uw gequote 12 EUR (hoeveel jaar geleden was dat?). En het was te nemen of te laten, genoeg anderen om uw plaats in te nemen.

Dat was in 2019. Een chique feestzaal dus mensen moesten op hun wenken bediend worden door ons in pak. Wat ik met alle plezier en liefde deed. But if you're good at something, never do it for free. Dat was wel echt een plezier om daar te werken. Iedereen altijd gelukkig, ambiance, knap volk... Allemaal top tot zoonlief even papa zijn leidinggevende taak wou overpakken. Toen had ik het gehad.

amturingas schreef: ↑7 maart 2021, 20:16

anonymous schreef: ↑7 maart 2021, 15:48 Ik ben 51 ludo. Ik kan op vervroegd pensioen gaan op mijn 58.

Aha, dan ben je een ambtenaar. Niet-ambtenaren van 51 moeten tot 65 werken als ze geluk hebben, en anders tot 67.

Voor zover ik weet schuift het voor de ambtenaren ook geleidelijk op naar 67, die 58 is er trouwens maar voor een heel beperkte groep van de ambtenaren, de merendeel heeft het ook al vlaggen tot 65.
In de privé kan je nog het "geluk" hebben dat je bedrijf failliet of in herstructurering gaat waardoor oudere werknemers met een gouden handdruk of allerlei maatregelen toch vroeger kunnen stoppen (kijk maar naar de bankensector en andere grote bedrijven), je kan ook ontslagen worden en wegens "ouderdom" nergens meer aan de bak geraken ... ambtenaren hebben dat "geluk" niet

BDE86 schreef: ↑6 maart 2021, 21:00 In mijn studententijd (2005) startte ik aan 6.5€/u als 17jarige. 7jaar later (2012) op mijn 24ste gestopt aan 10€/u.

Gek dat die grens van €10/u voor studenten er nog zo hard is ingebrand bij vele bedrijven eigenlijk. Want die €10/ €11 wordt nog altijd gehandhaafd de dag van vandaag... Terwijl we allemaal wel het verschil in prijzen zien tussen nu en 2012 zeker.

Poldermol schreef: ↑6 maart 2021, 21:05

SparSpaar schreef: ↑6 maart 2021, 20:20
Miljonairtje ... Poldermol ... : twee Spaargidsers die het nadien ver gebracht hebben !
En ik vergeet ex-kroegbaas Steve Stevaert dan nog.
En is Edison ook niet op de laagste trap begonnen ?
Wat is jullie geheim ?

Bepamperd worden werkt niet, en de werkethiek moet je al op jonge leeftijd aangeleerd krijgen. That's it denk ik. Voorts was elke euro een euro. Op 21 juli werken van 9u 's ochtends tot 2u 's nachts? Geen probleem. 100-120 EUR op zo'n lange dag was een smak geld voor een jonge snaak.

Ik weet niet hoe dat bij jou is gebeurd SparSpaar was maar ik herinner me de moment bij mezelf nog goed.

Bij mij werd de klik gemaakt toen ik op mijn 18de verjaardag langs de bank mocht voor uitleg over mijn spaarrekening die nu 'volledig'. Toen kwam bij mij 't gedacht 'Oké, hoe ga ik hier slim mee om en hoe laat ik dat geld werken voor mij?' Want op die moment hebt ge de tijd in uw voordeel.

Toen ben ik ook op Spaargids terecht gekomen! Eert las ik gewoon heel heel lang mee als een parasiet zonder account. Op een dag dan toch ooit zelf met een vraag afgekomen en zo is 'Miljonairtje' ontstaan op spaargids.

En ik kan me vinden in Poldermol zijn antwoord. Denk ook dat je gewoon niet 'vies' mag zijn van te werken. Zeker als twintiger niet. Dat zijn de gouden jaren want 't is 'sociaal geaccepteerd' dat je geen honderdduizenden euro's hebt staan. Soms deed ik studentenjobs voor enkele weken dat mensen die me kenden zouden denken 'ale, hoe komt ge daarbij?' Maar ik dacht 'Kom, even grinden en die centjes zijn weer binnen.' Hoop dat deze mentaliteit ook nooit verloren gaat.

anonymous schreef: ↑7 maart 2021, 20:05 Ik zie aan mijn notificaties dat je me gequote hebt. Je mag jezelf de moeite besparen want je staat op mijn negeerlijst.
Misschien heeft iemand anders boodschap aan je berichten maar ik niet.

SparSpaar schreef: ↑7 maart 2021, 20:16 @Flat
Idem hier. Heb al ondervonden dat mensen die tegen hun eigen volk zijn (franskiljons of andere weg-met-onzers), meestal harteloos zijn (sadisten).

Wat is dat hier van bende verzuurde rakkers seg Niet toevallig van de Boomer generatie

anonymous schreef: ↑7 maart 2021, 15:07 Uiteraard zou ik het nu ook al kunnen afbollen maar dan moet ik mijn ontslag geven. Maar dan krijg ik mijn pensioen maar uitbetaald wanneer ik 67 ben. Ik zou ondertussen natuurlijk iets anders kunnen gaan doen maar daar heb ik weinig zin in.

Daar heb je het al. 16 jaren van onzekerheid of 7 jaar doorbijten, dan is de keuze voor ieder weldenkend mens snel gemaakt. In die 9 jaar extra die je moet overbruggen kan ook van alles gebeuren, je zou zot zijn die 7 jaar niet uit te zingen omdat je nu snel de 'vrijheid' wil.
Zomaar iets anders gaan doen is ook heel gemakkelijk gezegd. Mij zouden ze nu niet meer in een vreemd land moeten dumpen en iets totaal nieuw laten doen om in mijn levensonderhoud te voorzien. Ik denk dat ik nog steeds zou overleven, maar het zou verre van aangenaam zijn. Als twintiger is dat anders, voor mij was dat toch zo, dan pak je aan wat er is, van stenen stapelen tot visnetten binnenhalen, zonder probleem. Nu zouden ze me na een uur kunnen afvoeren.
Ik heb me omgeschoold naar iets dat het tegenovergestelde is van fysiek werk en daar ook een tijdje in gewerkt. Succesvol in eerste instantie, maar je bent ouder en hebt al wat gezien. Je weet waar je staat en wat je accepteert zowel wettelijk als moreel. Als ze je dan tegen die lijn aanduwen en verwachten dat je erover gaat, botst het, en hard. Voor mij toch, zo zit ik in elkaar en dat verander ik niet voor een kravat met spitse schoenen die denkt dat hij het warm water heeft uitgevonden. Als je iets lang genoeg doet, word je wat je doet. Voor mij is dat wat ik het grootste deel van mijn leven gedaan heb, ik zal het alleen anders moeten aanpakken dan voorheen en veel meer delegeren. Als er tenminste ooit een einde komt aan die corona-waanzin, zolang die woedt zal ik van mijn spaargeld moeten leven.
Ik mag me gelukkig prijzen met mijn financiële onafhankelijkheid want van 'het beste sociale systeem ter wereld' moet ik het niet hebben. Wat ik bijv. bij de vdab gezien en gehoord heb tart alle verbeelding, en gaat in feite over de grens van het totalitaire en dictatoriale. Mensen zo bang om hun uitkering te verliezen dat ze zich alles laten zeggen en op de ene fake vacature na de andere ingaan zodat die bevoorrechte kaste hun mallemolen toch maar draaiende kunnen houden. Daar loopt volk rond dat voor jaren in de bak hoort. Dan weet je dat je jezelf gelukkig mag prijzen omdat je niet iedere cent over de balk gegooid hebt en wat weggezet hebt voor moeilijke tijden, zodat je zo'n corrupte instelling kan zeggen dat je hun vuil spel kan missen als kiespijn. Ik heb echt te doen met die mensen die dit noodgedwongen moeten slikken, want die mensen worden in feite in hun wezen verkracht op die manier. En dit door een volk dat nog niet goed is om de bagger uit een riool te scheppen, laat staan dat ze bekwaam genoeg zouden zijn om een ander te vertellen wat hij moet doen en hoe.

In tegenstelling tot jou denk ik dat opkuisen wel mogelijk is, ook al is het een augiasstal. Dat we de stinkende zaakjes al openbaar beginnen te benoemen, zonder bang te zijn of proberen te voldoen aan de politieke correctheid, is een eerste stap. Een eerste stap naar een cultuur van “dat pikken we niet”, een cultuur waar de vrijheid en het fatsoen van het individu voorop staat, en waar iedere stap die het apparaat wil nemen uitvoerig getest wordt of dat wel kan zonder die basale rechten van het individu te schenden. Een cultuur waar nog maar een zet in de richting van het openleggen van een mogelijkheid voor het raken aan de rechten van het individu onverbiddelijk afgestraft wordt en voor een volksjury eindigt. Het is dat of verder deze marxistische utopie najagen, waarvan we iedere keer gezien hebben dat het in chaos eindigt.

Het is een grim teken wanneer diegenen die voor dit apparaat werken het beginnen 'afbollen' en ergens anders een leven van echte dienstbaarheid (die B&B bijv.) gaan zoeken. Een politieagent, denk ik toch, begint toch met een ambitie om iets bij te dragen, om een verschil te maken, om ten dienste te staan. Ten dienste van het volk, de burger, denk ik dan. Komt de desillusie dan door het besef dat je ten dienste van een apparaat tegen het volk, tegen de burger staat? Als mensen met zo'n ambitie het beginnen afbollen, en hetzelfde in de gedachten van de achterblijvers leeft, is dat inderdaad een teken dat het apparaat door en door rot is.

Ik heb niks tegen werklozen en zieken. Ik ben zelf een werkloze, alleen eentje zonder uitkering. Tegen politici en ambtenaren des te meer, zoveel <zelf verwijderd>. Dat veel werklozen in een situatie zitten dat een werkgever er niks mee kan aanvangen is de schuld van het onderwijs. Het is het onderwijs dat de hoofden van die mensen vol nonsens gestoken heeft die je er als werkgever in veel gevallen met geen stokken uit krijgt. Zoals daar zijn: verworven rechten die zo'n pipo voor de klas ter plekken uit zijn duim zuigt, in belziek kan dit en dat niet, in belziek moet de werkgever dit en dat, in belziek moet een werknemer helemaal niks, als werknemer moet je proberen je werkgever te saboteren want dat is een rijke stinkerd en een profiteur, ...
Er zijn er ook waar je wel wat aan hebt, maar die moet je van nul af opleren. Neem nu simpele driehoeksmeetkunde, wat je voor zowat alles nodig hebt wanneer je dingen bouwt.
Meer dan eens meegemaakt:
“Ken je dit?”
“Oh, ja, dat is dat met die overstaande en aanliggende. Dat heb ik nooit begrepen, mijn leraar zei me dat ik daar te stom voor was en dat ik het nooit zou kunnen.”
“Wablieft? En wie was die nitwit?”
“Waarom?”
“<ook zelf verwijderd>.”
Op welgeteld een half uur, 3 kwartier leg ik zo iemand uit vanwaar het komt en hoe het werkt. Om dan vast te stellen dat hij het duidelijk wel snapt en te zien hoe hij zelf de toepasbaarheid ervan alle dagen in de praktijk brengt. Daar hebben jullie een D-cursus voor moeten volgen en krijgen het op 6 jaar middelbaar niet aan de man gebracht. Jullie mogen fier zijn, want daar zit één van de kernen van het immense probleem in dit niet-land.

@Dean,
Heb je altijd graag gemogen. Denk dat je problemen hebt. Daarom deze raad: kom tot jezelf eer het te laat is.

Problemen hebben we allemaal, zoveel is duidelijk.

@Miljonairtje
Het ene plezier is het andere waard. Daarom hierbij mijn eigen ervaring toen ik rond mijn twintigste eveneens een bankrekening opende (schrik niet).

Sparretje dus met zijn eerste zelf verdiende centjes naar het plaatselijke bankkantoor.
- 'wil graag een rekening openen en plaats er meteen x Befjes op'
- ok. Dit formulier invullen aub.
- overhandig het geld
- 'dank u wel meneer en tot ziens'
- bewijs van storting graag ?
- MENEER, een bank is een kwestie van VERTROUWEN !
- toch graag een bewijs
- maar daar moet een fiscaal zegel van 6 Befjes op ! (is nu nog altijd de prijs van een fiscaal zegel maar was onnodig)
- dan moet het maar !
- overhandiging betaalbewijs (dik tegen zijn zin)

Staartje: de bankdirecteur bleek nadien een oplichter
Was meteen mijn eerste les: als het om geld gaat: vertrouw NIEMAND
Maar hoe diep moet men gevallen zijn om een onervaren jongen zijn eerste zuurverdiende centjes te willen afnemen ?