Uiteraard TNT. Het verschil tussen hulp krijgen of geen hulp krijgen dat draag je de rest van je leven verder mee hoor.

Ik ken gezinnen die hun kinderen helpen tot op het bot bij manier van spreken. Ik ken er ook die al hebben ze tonnen geld, hun kinderen niet helpen. Totaal niet zelfs. Ken ondernemers die hun eigen kinderen niet in dienst nemen en hun zaak aan vreemden verkopen, ook al heeft kind zelfde studies gedaan. Dit onder motto 'ik heb ook mijn zaak moeten opbouwen vanaf 0.'

Ik praat hier graag met mensen over, fascineert me wel en respecteer ieders beslissing.

Ohja, Hier een paar huizen verder ligt een bouwgrond onbebouwd. Komt iemand 1x per maand dat wat onderhouden. Is van een koppel dat dat had gekocht voor zoon zodat die daar op kon bouwen. Zoon is verongelukt toen hij nog geen of net 20 was.
Ook al zijn de bedoeling zo goed... Je doet niet altijd goed als ouder. Het is niet zwart wit altijd...

MoneyTalks91 schreef: ↑31 augustus 2019, 17:17 geld dat toegestopt is door bvb grootouders, dat bedoeld was voor de kleinkinderen maar aan de ouders geschonken werd omdat de kleinkinderen nog minderjarig waren.

Bedoeling, bedoeling... Hun bezit, hun regels.

Zonder aanzienlijke hulp geraakt de jeugd er tegenwoordig niet meer.

Toch wel. Misschien met een beetje minder dan de vorige generatie, en een beetje meer dan twee generaties terug. Dat hoeft geen probleem te zijn...

Als ouder is dat uw morele plicht

Neen, dat is het niet. Ze moeten zelfs hun centen niet op een slimme manier beheren.

Ik zal u eens een voorbeeld geven, een situatie waar ik zelf veel van geleerd heb...

Vijftien jaar geleden ongeveer wist ik dat ma en pa hun spaargeld op een héél domme manier beheerden. Het stond op een rekening bij Dexia (!). Ik heb hen toen gezegd dat ze het moesten verhuizen naar Rabobank, voor de toen veel interessantere rentevoet en de stabielere kredietwaardigheid. Dat had hen met zekerheid enkele duizenden euro verschil per jaar opgeleverd. Ze wouden dat niet, en ik was daar kwaad over.

Tot iemand anders me er nadrukkelijk op wees dat dat hun zaak was, en niet die van mij. Die persoon had gelijk. Het heeft even geduurd tot dat doordrong, maar ik ben daar wijzer van geworden, en gelukkiger...

Idd frotskoppel. Heb mijn ouders al meerdere keren geadviseerd om vtest nog eens te doen. Om van Telenet naar Scarlet gegaan. Om rekening bij medirect te openen.

Ze gaan het allemaal wel eens bekijken Zeggen ze. Wel ja het is hun leven, hun geld, hun beslissingen.
Zij Content ik ook.

Vtest vergelijkt alleen de huidige contracten... Soms zijn vaste contracten uit het verleden veel beter...

Telenet is echt wel sneller internet en betere tv. Voor sommige mensen is dit van belang. Voor een BMW betaal je ook meer dan voor een Skoda.

Sommige mensen vertrouwen banken uit exotische locaties ( mediterraans bvb) niet. Remember Kaupthing

Medirect is toch Belgische kapitaalgarantie?
Mijn ouders verbruiken hoop en al 10gb per maand.
Beter TV? Zoals? beter beeld? Niet op hun tv van 5 jaar oud vrees ik. Beter bediening? Niet met hun kennis van zaken ervan. Meer en beter opnemen? Ze nemen voor zover ik weet 1 programma op en kijken dit 90% van de tijd live, met 4 reclames ertussen.

Nuja ze doen maar, ik zou ze al naar Proximus / Scarlet loodsen omdat die hun bediening van tv makkelijker is.

Maar nogmaals, ze doen maar, het is hun geld, ze zullen nooit iets tekort komen hoop ik, dus ik laat hun

Ik ken gezinnen die hun kinderen helpen tot op het bot bij manier van spreken. Ik ken er ook die al hebben ze tonnen geld, hun kinderen niet helpen. Totaal niet zelfs. Ken ondernemers die hun eigen kinderen niet in dienst nemen en hun zaak aan vreemden verkopen, ook al heeft kind zelfde studies gedaan. Dit onder motto 'ik heb ook mijn zaak moeten opbouwen vanaf 0.'

Ikzelf heb zelf twee kleine kinderen en als je spreekt over geld, overweeg ik eerder naar het principe dat ze hun plan eerst moeten trekken. Het idee van kinderen op hun 25-30 ste een pak geld geven om een huis te kopen, vind ik een rotslecht idee. Niet uit onverschilligheid maar omdat je op je 25-30 nog geen zicht heb op het leven. Laat ze eerst wat rondploeteren en levenservaring/wijsheid doen. En dan kan je ze op hun 40 ste of later nog geld geven. Mensen vergeten dat de toekomst anders zal zijn dan het heden. We moeten langer blijven werken en we blijven langer leven. En vanuit dit standpunt is 40 nog erg jong.

optibear schreef: ↑2 september 2019, 08:25 Ikzelf heb zelf twee kleine kinderen en als je spreekt over geld, overweeg ik eerder naar het principe dat ze hun plan eerst moeten trekken. Het idee van kinderen op hun 25-30 ste een pak geld geven om een huis te kopen, vind ik een rotslecht idee. Niet uit onverschilligheid maar omdat je op je 25-30 nog geen zicht heb op het leven. Laat ze eerst wat rondploeteren en levenservaring/wijsheid doen. En dan kan je ze op hun 40 ste of later nog geld geven. Mensen vergeten dat de toekomst anders zal zijn dan het heden. We moeten langer blijven werken en we blijven langer leven. En vanuit dit standpunt is 40 nog erg jong.

Ik snap de redenering, maar anderzijds: zelfs een vrij kleine gift van de ouders maakt een groot verschil voor iemand van 25-30 die nog maar net het ouderlijk huis heeft verlaten en op zoek is naar een woning. Voor iemand die al vijftiger of zestiger is zal zelfs een grote erfenis een veel kleinere impact hebben. Rond die leeftijd heb je immers meestal al wel een woning en een pensioenspaarpotje.

Persoonlijk vind ik ook niet dat je op 25-30 'weinig zicht' zou hebben op het leven. Rond die leeftijd heb je meestal al een diploma gehaald, een stage gedaan en al minstens een jaartje vast gewerkt (of je bent al sinds je achttiende aan het werk, wat minstens evenwaardig is qua ervaring). Je hebt ook vaak al zelfstandig gewoond, al was het maar als kotstudent.

Als ouder denk ik dat je eens je kind 25-30 is al wel goed zal kunnen inschatten of je kind verstandig met geld kan omgaan. Observeer gewoon hun uitgavenpatroon in de eerste paar jaar dat iemand werkt, dat zegt al veel. Of zelfs hoe ze omgaan met hun pintjes-budget tijdens hun studies

Ik ben (nog?) geen ouder, maar ik denk dat ik liever mijn kind bij belangrijke mijlpalen (alleen gaan wonen, een huis kopen,...) een klein duwtje in de rug zou geven dan ze eerst veertig jaar te laten ploeteren om dan bij mijn overlijden eensklaps de loterij te laten winnen. En als die resterende erfenis dermate groot is dat mijn kinderen er bij wijze van spreke van zouden kunnen rentenieren, zou ik een zo groot mogelijk deel naar goede doelen laten gaan.

Dit alles in de veronderstelling dat je als ouder in de positie bent om een gift te kunnen doen natuurlijk.

dw schreef: ↑2 september 2019, 09:15

Ik ben (nog?) geen ouder, maar ik denk dat ik liever mijn kind bij belangrijke mijlpalen (alleen gaan wonen, een huis kopen,...) een klein duwtje in de rug zou geven dan ze eerst veertig jaar te laten ploeteren om dan bij mijn overlijden eensklaps de loterij te laten winnen.

I second that.

Wij hebben 1 kind. Woont nog thuis, werkt full-time en spaart. Als ze straks iets koopt krijgt ze een stevige duw ( 1/3 van ons kapitaal). Op latere leeftijd, momenteel schat ik dit nu in als binnen 15 jaar, krijgt ze nog eens 1/3 van wat ons dan nog rest op dat ogenblik. Het resterende, en dat zal allicht niet veel meer zijn, zal de erfenis zijn. Gewichtige gebeurtenissen kunnen er altijd roet in gooien, dat spreekt voor zich.

fropskottel schreef: ↑1 september 2019, 21:53 Vijftien jaar geleden ongeveer wist ik dat ma en pa hun spaargeld op een héél domme manier beheerden. Het stond op een rekening bij Dexia (!). Ik heb hen toen gezegd dat ze het moesten verhuizen naar Rabobank, voor de toen veel interessantere rentevoet en de stabielere kredietwaardigheid. Dat had hen met zekerheid enkele duizenden euro verschil per jaar opgeleverd. Ze wouden dat niet, en ik was daar kwaad over.

Tot iemand anders me er nadrukkelijk op wees dat dat hun zaak was, en niet die van mij. Die persoon had gelijk. Het heeft even geduurd tot dat doordrong, maar ik ben daar wijzer van geworden, en gelukkiger...

+1

pukkie007 schreef: ↑2 september 2019, 09:48 Wij hebben 1 kind. Woont nog thuis, werkt full-time en spaart. Als ze straks iets koopt krijgt ze een stevige duw ( 1/3 van ons kapitaal). Op latere leeftijd, momenteel schat ik dit nu in als binnen 15 jaar, krijgt ze nog eens 1/3 van wat ons dan nog rest op dat ogenblik. Het resterende, en dat zal allicht niet veel meer zijn, zal de erfenis zijn. Gewichtige gebeurtenissen kunnen er altijd roet in gooien, dat spreekt voor zich.

Klinkt als een goede tegenpartij voor Poldermol!

Poldermol schreef: ↑2 september 2019, 11:20

pukkie007 schreef: ↑2 september 2019, 09:48 ( 1/3 van ons kapitaal). Op latere leeftijd, 1/3 van wat ons dan nog rest op dat ogenblik.

Klinkt als een goede tegenpartij voor Poldermol!

Hij zegt er niet bij hoe groot dat kapitaal is, hé. 1/3e van niks is weinig, hoor. ;-)

Mmmmmmmm enkele jaren geleden heb ik de renovatie van het gekochte huis van mijn vrouw haar dochter betaald samen met mijn schoonmoeder, fifty-fifty ongeveer, totaal goed voor 80.000€

Wel achteraf bekeken, nu namelijk zou ik dat nooit meer doen.
Wijze les geleerd.........................

Waarom juist? Ondankbaarheid en het voor 'normaal' aannemen dat er 2X 40.000 EUR wordt gedoneerd?

Stiefkinderen, nog zoiets ja.
Als je ouders uiteen zijn kan je ofwel heel veel chance hebben (2x langs de kassa passeren) ofwel pech hebben (gij niet langs de kassa passeren maar stiefbroeders of stiefzusters wel).
Ben er wel van overtuigd dat dit in meer dan 50% van de gevallen wel heel goed verloopt, maar toch. Scheiding is meestal ook een achterstand waardoor je minder kunt weggeven. TS heeft dus eigenlijk gewoon de pech dat zijn ouders nog samen zijn. Anders zouden de eigendommen verkocht worden en met de opbrengst zouden de ouders hun eigen stulpje hebben gekocht. Dan was er niets te schenken geweest...