Hoe kan hier iemand beoordelen of zijn plan financieel haalbaar is???
Wat kost het samenleven, wat kost het gehandicapt kind, welke vaste kosten hebben zij.;

Niemand hier kan dit voor hun bepalen..
Zijn geschoolde partner werkt op de bank, die zal dan wel onderlegd genoeg zijn om dit te bepalen..

Er zou kunnen geantwoord worden wat het inkomen van TS wordt als hij huisman is en wat de consequenties zijn als hij ten laste wordt van zijn partner?

Sorry hoor Ludo en met alle respect: Ik vind dat je hier onredelijk hard tekeer gaat.

MoreOrLess schreef: ↑16 augustus 2020, 16:35 Er zou kunnen geantwoord worden wat het inkomen van TS wordt als hij huisman is en wat de consequenties zijn als hij ten laste wordt van zijn partner?

Sorry hoor Ludo en met alle respect: Ik vind dat je hier onredelijk hard tekeer gaat.

TS stelt hier een vraag die op het forum nooit kan beantwoord worden.
Zijn partner werkt op de bank aan 1900 euro. Hebben Co ouderschap, dus geen alimentatie, enkel kindergeld en verhoogde toeslag voor gehandicapt kind...
Hij zegt " Ik zou kunnen gaan werken als Orderpicker of kuisman of iets anders. Maar ben ik dan gelukkig? """
Wat moet je dan nog meer weten.

Dat is ook een antwoord.
Moet hij daarvoor eerst uitgescholden worden voor paria?

Anderen kunnen hem misschien adequater advies geven. In sommige reacties is dat al zeker gebeurd.

En zoals ik daarnet schreef: TS kan als Newbie geen reacties meer posten zonder goedkeuring van een moderator.
Het enige wat hij kan doen is zijn beginpost aanpassen.

Edit:
Ondertussen heeft hij dat al 3 keren gedaan. De laatste aanpassing is dat hij ook kuisman of orderpicker kan worden en de vraag of hij dan gelukkiger gaat zijn dan als hij huisman wordt met een iets lager inkomen.

ludo schreef: ↑16 augustus 2020, 15:51

Yaris schreef: ↑16 augustus 2020, 15:33 Dat weet ik niet, ludo. Dat is zoals zeggen dat er werk genoeg is want kijk maar eens naar de jobadvertenties in de krant.

Mij komt het over als een paria die wil leven op de kap van iemand anders. Zelf een eigen zaak hebben, en die nog willen verkopen ook, je volledige verantwoordelijkheid niet meer opnemen, niet gaan stempelen, want anders zou je wel eens een job kunnen vinden, en dan wordt ik maar " huisman" ... goe bezig...

Op wiens kap leeft hij ? Op die van zijn vrouw toch ... als zij dat geen probleem vind wie ben jij om daar commentaar op te geven ?
Mocht ik als rentenier door het leven kunnen (voor alle duidelijkheid zonder gebruik te maken van werkloosheid of een andere vorm van vervangingsinkomen) gaan dan stop ik onmiddellijk met werken ... wat ben je er mee als er op je doodsprentje staat "hij heeft heel zijn leven heel hard gewerkt" ?

Wil iemand met meer kennis van zaken dan ik op de vraag van TS antwoorden ? En niet TS persoonlijk aanvallen ? TS heeft intussen zijn initieel bericht aangepast, hij zal niet  `doppen`.

Persoonlijk denk ik dat het kan lukken.
De huurinkomsten zijn groter dan de maandelijkse schulden en er is een loon van 1900 euro.
Maar TS zal wel zuinig moeten leven. Een tweede job zou het uiteraard financieel veel gemakkelijker maken

Als je een topic start moet je omkunnen met zowel positief als negatief.
We zijn nog altijd vrij om ongedwongen omze mening te uiten, en niemand zegt dat ze het met die van mij eens moeten zijn.

Werken om te werken is weinig aan. Je moet voor jezelf de rekening maken of je met (winsten uit) je bestaande kapitaal kan rondkomen op langere termijn, zonder van de staat afhankelijk te moeten zijn.

Ik zit op dat niveau dat mijn vriendin niet hoeft te werken (doet ze wel, maar als zelfstandige en ze kan haar eigen pad uitstippelen, zonder enige druk), en zelf doe ik wat ik graag doe zonder dat het echt als werken aanvoelt. Ik kies steeds "quality of life" boven de ratrace.

Er is niks mis om voor familie te kiezen. Dat doe ik elke dag in de keuzes die ik maak, en ik boer toch nog goed.

Akkoord dat je moet kunnen omgaan met positief en negatief ... maar dat is zijn vraag niet : zijn vraag is of het haalbaar is ... al de rest is BS, of jij dat nu niet macho genoeg vindt of dat hij leeft op kap van zijn vrouw doet helemaal NIKS terzake ... mij lijkt jouw reactie eerder een reactie uit pure jaloezie.
De vraag bevat wel veel te weinig info om een gedegen antwoord op te geven maar jouw commentaar doet niks terzake en heeft niks met de vraag/het onderwerp te maken !

Volgens de link van forumlid Nairo kan TS als werkloze ook voor een periode van 3 jaar afstand nemen van zijn werkloosheidsvergoeding.

https://www.vlaanderen.be/werken/verand ... ald-werken

Misschien eerst dat proberen? Dan kan na die 3 jaar TS vooralsnog beslissen om weer werk te zoeken. Nu is de beslissing definitief, bouwt hij geen rechten op, en hangt TS teveel af of de relatie met zijn partner blijft bestaan.

Als u werkloos bent, kunt u, afhankelijk van de omstandigheden, om familiale of sociale redenen vrijgesteld worden van bepaalde verplichtingen. U kunt ook afstand doen van werkloosheidsuitkeringen voor een periode van drie jaar. Neem voor meer inlichtingen contact op met uw plaatselijke RVA-kantoor.

geebee schreef: ↑16 augustus 2020, 17:15 Akkoord dat je moet kunnen omgaan met positief en negatief ... maar dat is zijn vraag niet : zijn vraag is of het haalbaar is ... al de rest is BS, of jij dat nu niet macho genoeg vindt of dat hij leeft op kap van zijn vrouw doet helemaal NIKS terzake ... mij lijkt jouw reactie eerder een reactie uit pure jaloezie.
De vraag bevat wel veel te weinig info om een gedegen antwoord op te geven maar jouw commentaar doet niks terzake en heeft niks met de vraag/het onderwerp te maken !

Zoals ik al eerder vermelde, kan niemand hier op zijn vraag antwoorden, en zal hij dat samen met zijn partner moeten bespreken of het al dan niet haalbaar is.. ..
Als je dat hier al moet komen vragen, ,,,,,,,, nou moe....

Mijn gedacht is : Hij zegt zelf dat hij niet graag werkt,maar liever gelukkig is. hij wil zijn zaak verkopen en huisvader worden met een " nieuw samengesteld gezin " met een gehandicapte zoon van zijn partner.. Volgens mij ziet hij zijn kans schoon om dit via die weg te proberen, en zolang zijn partner ermee akkoord is, niks aan de hand, maar als het uiteen spat komt hij wel ten laste van het OCMW die wij via belastingen betalen.. omdat hij niets meer heeft bijgedragen aan sociale zekerheid..

Jaloezie, man man toch, ik rentenier al van mijn 42 jaar , door als zelfstandige hard en lang te werken... en er op mijn 42 de blok op gelegd... ,,, en ben er nu 68...

Ondertussen even opgezocht wat de fiscus zegt over "personen ten laste".

https://financien.belgium.be/nl/particu ... /andere#q3

U kunt, wanneer aan alle voorwaarden is voldaan, de volgende personen ten laste nemen:
uw ascendenten (ouders, grootouders),
uw (half)broers en (half)zussen,
de personen die u - toen u kind was - ten laste hadden.
Bijvoorbeeld een tante die u, na het overlijden van uw ouders, tijdens uw jeugd ten laste heeft genomen.
Opgelet!
Personen die niet in deze lijst voorkomen, kunnen in geen geval als fiscaal ten laste worden beschouwd.
Uw echtgenoot, de persoon waarmee u wettelijk samenwoont of met wie u een feitelijk gezin vormt, kan bijgevolg nooit als ten laste beschouwd worden.

Hij kan zijn vrouw idd niet ten laste nemen. In de belastingaangifte kan hij wel gebruik maken van de huwelijksquotiënt. Al zit deze mss ook wel op de schop. Time will tell.

ludo schreef: ↑16 augustus 2020, 17:07 We zijn nog altijd vrij om ongedwongen omze mening te uiten, en niemand zegt dat ze het met die van mij eens moeten zijn.

Daar zou een mens soms wel eens aan durven twijfelen!

Aan TS. Ik denk dat dit financieel zeker haalbaar is. Dit is een keuze, en een respectabele, die je maakt in het leven en dan zet je de tering naar de nering.

Wat die werkloosheidsuitkering betreft, zou ik eerst de omgekeerde berekening eens maken. Hoeveel heb je op al die jaren 'bijgedragen' aan die verplichte verzekering? Is wat een ander van je denkt als je van die verzekering gebruik zou maken zo belangrijk? En vooral, de meeste heilige goedlingen lullen maar wat uit hun nek, die pakken iedere cent die ze kunnen parasiteren. Aan de staat 'werken' is niet meer dan een uiterst royale werkloosheidsuitkering als je het allemaal eens goed tegen het licht houdt. Ik ben ook principieel en economisch tegen het werkloosheidssysteem zoals we het hier kennen, maar ik ga die habbekrats eisen zolang een ander daar ook 'recht' op heeft. Iedereen gelijk voor de wet zoals ze zeggen.