En hoe ben jij dan aan je geld gekomen om je kapitaal in de tijd voor je te laten werken?

Ik mag dan volgens sommigen tot een begunstigde categorie behoren maar ik heb mijn eerste kapitaal, voor ik het deels voor me kon laten werken, ook maar bijeen gespaard door er voor te werken.

Ik ken weinig mensen die vanaf de geboorte genoeg kapitaal meekregen om zich de luxe te kunnen veroorloven nooit te moeten werken.

Werken voor je levensonderhoud is trouwens niet altijd een straf. Werken kan ook meestal een aangename bezigheid zijn.
Als ik een job of functie beu was, wat eerder aan mezelf dan de job of functie lag, ging ik gewoon op zoek naar een andere uitdaging. Aan het einde van de rit kan ik zelfs overzien dat ik eigenlijk 4 jaar langer voor anderen gewerkt heb dan strikt noodzakelijk om mijn huidige levensstandaard te kunnen behouden.
En zelfs nu hou ik me nog deels bezig met grotendeels onbezoldigd vrijwilligerswerk.

Hoeveel iemand per uur verdiend heeft doet er trouwens niet echt toe want dat is een statistische benadering van iets dat niet in een statistiek kan verwoord worden. Het komt er in de praktijk op neer of je je beschikbare tijd zinvol kan invullen en of je met je opgebouwde kapitaal je gewenste levensstandaard kan aanhouden. En die twee zijn voor de meeste mensen een verschillend gegeven. Er zijn er die met weinig werken en weinig kapitaal rijkelijk kunnen leven en genieten en aan de andere kant die met een kapitaal dat nooit opgesoupeerd kan worden niet kunnen stoppen met werken en van niets nog echt kunnen genieten. De meeste mensen zitten ergens tussen die twee uitersten in.

beste mensen,

we weten toch allemaal dat dit cijfers voor particulieren betreft maar in de realiteit totaal niet klopt. Volgens het laatste artikel deze week ben je met 3.000.000 euro bij de 1% rijksten.
Met 1.000.000 euro ben je zogezegd bij de 5% rijksten, als particulier mischien maar de rijken steken alles in (frauduleuze) venootschappen en dit systeem wordt legaal toegelaten door de overheid omdat onze politiekers dikwijls zelf met venootschappen werkt.

Om u een voorbeeld te geven. In mijn kennissengroep is er iemand die 65 studentenkoten verhuurd en voor zijn kinderen zelf sociaal tarief krijgt op school en in de creche zelf minder betaald dan ik zelf. (terwijl ik zelf een gemiddeld inkomen heb en enkel mijn eigen huis). Tot zelf wc papier, kuisprodukten, keukenrollen etc geeft die persoon als onkosten in.
Volgens zijn boekhouder geen probleem want dit zijn beroepskosten (dikke zever want het is voor zijn eigen villa) en de overheid accepteert dit allemaal. (volgens zijn boekhouder wordt dat toch niet gecontroleerd)
Zijn vastgoedportefeulle is meer dan 5.000.000 euro + nog veel beleggingen (natuurlijk allemaal op venootschap).

Dus met met 1.000.000 euro bij de 5% rijksten... I don't think so, het zal eerder 10.000.000 euro zijn....
conclusie in 2021. Werken in loondienst wordt duidelijk niet beloond maar venootschappen oprichten en onterechte fiscale aftrek doen wordt duidelijk toegelaten en amper gecontroleerd. Conclusie: hard werken en eerlijk zijn wordt niet beloond maar deelnemen aan het gefoefel met fiscale aftrek van venootschappen daarentegen...

Hopelijk heeft het stoom aflaten je wat opgelucht?
Wanneer je een vennootschap opricht, of eender welke constructie, welke in orde is met de wetgeving van het land in kwestie kan je moeilijk spreken van fraude. Of dat in de ogen van iemand die daar niet aan mee doet of wil aan mee doen eerlijk is dat is totaal iets anders. Welke regelgeving je ook invoert, er zal zich wel altijd iemand bekocht voelen.

Als particulier heb ik ook een groot deel van mijn leven gewerkt (niet hard want dat levert niet meer op) en zoveel mogelijk mij geïnformeerd om zoveel mogelijk van alle beschikbare fiscale gunstmaatregelen te kunnen genieten. Dat is geen fraude maar goed beheer van je middelen.

En ook zo ben ik tot het gevoel gekomen dat ik me rijk voel. Uiteraard in de context van de topictitel.
Ik heb niet het gevoel dat ik met een eigen afbetaalde en naar mijn normen comfortabele woning en een gespaard kapitaal van enkele 100.000'den euro mij iets tekort moet doen.
Waarschijnlijk komt dat omdat mijn levensstijl en uitgavenpatroon volledig in lijn ligt met de inkomsten en me daarbij niet meer wens. Dat was overigens ook al zo in een vroegere periode van mijn leven. Er voor zorgen dat er nooit meer buiten gaat dan er binnenkomt en de rest van je leven een beetje in balans blijft. Dat geeft uiteindelijk een rijkelijker gevoel dan onafgebroken veel verwerven maar altijd een onlesbare dorst naar meer hebben.
Wees tevreden met wat je hebt en leef ernaar. Redelijk eenvoudig uitgangspunt.

Toch bedankt voor je verzuchtingen. Ik ben nu verlost van het idee tot de 5% rijksten van dit land te moeten behoren.
Waar ik sowieso al weinig geloof aan hechtte.

David_DeWa schreef: ↑22 september 2021, 20:53
Het is dan ook die cijfers die ik betwijfel.
Op mijn veertigste had ik ook geen vermogen in kapitaal van 500.000 €. Dat schrijf ik nergens. Je moet wel in de context van het verhaal blijven. Op mijn veertigste bezat ik wel al vier afbetaalde huizen, twee in België en twee in het buitenland. Ik heb ook tien jaar zwaar ingezet op de beurs. Dat kan iedere werknemer. De stijging van de waarde van die huizen alleen al komt in de buurt van één miljoen euro. Gezien er geen lening meer rustte op deze huizen woonde ik van dan af ook praktisch gratis en konden 2 andere woningen nog eens geld opleveren door verhuur. Dat hield in dat we van één inkomen konden leven en het andere inkomen integraal konden investeren (als ik het goed begrijp gaat die 5%/1.000.000 € over het gezinsvermogen en niet over het persoonlijk vermogen). De sneeuwbal was dus vertrokken.
En het is zoals B7H4long schrijft: je moet je spaargeld voor je laten werken. Niet het laten niksen en nog minder iedere maand de laatste euro erdoor jagen en later wel zien wat er komt. Dat ligt binnen de mogelijkheid van iedere mens, ongeacht zijn maatschappelijke positie, en heeft eerder met aangehouden discipline en geduld te maken dan met meevallers.

Ik wil even ‘anoniem’ reageren, zonder daarom de auteur van het eerdere bericht te betichten van leugens. Onderstaand zijn geen aannames, maar pure realiteit.

Afgestudeerd met een master (toen: licentiaat) eind jaren 90. Direct werk (als in: de dag na afstuderen), in de chemie. Zwaar bovengemiddeld loon. Concreet: startloon bruto 86.000 bfr (€ 2150) per maand toen studiegenoten bij Real Software edm gingen werken voor rond de 70.000 bfr. Geen bedrijfsauto.

Na 2 jaar een 1e huis gekocht samen met partner die ik op dat 1e werk heb leren kennen en daar 1 jaar na mij is begonnen. Partner had een modaal loon, weet ik niet meer exact, maar dus lager dan het mijne. Prijs van huis: € 142.000 waarvan € 25.000 bijgedragen door ouders.

Na nog eens 3 jaar en één kind (crèche: € 450/maand) gebouwd en 1e huis verkocht. Kostprijs nieuwbouw: € 400.000 (incl.grond) waarvan € 100.000 bijgedragen door ouders en € 200.000 door verkoop van 1e woning met forse winst. Bestaande lening verhoogd naar € 175.000, wat neerkwam op € 1015 per maand hypotheekaflossing. Rest uit spaargeld.
Tweede kind erbij, gedurende 6 maanden 2 kinderen in crèche en kosten van € 800 per maand.
Loon op dat moment: € 2500 (ik) + (geschat) € 2000 partner = € 4000 bruto.

Paar jaar zo verder. Manager geworden. Dat startloon (inmiddels 2008) ken ik nog: € 3200 + auto. Stel dat m’n partner tegen dan aan zo’n € 2500 bruto zal gezeten hebben. Is samen € 5700 bruto. Ongeveer € 3500 netto. Kost van crèche daalde weer naar circa € 500 wegens maar 1 kind. Hypotheek bleef € 1015. Tel daar internet, 1x gsm (ik had er 1 vh werk), gas, water en elektriciteit bij, en je zit aan € 2000 vaste kosten. Blijft over: € 1500 om van te leven en te sparen.
Crèche valt weg en ik maak wat carrière, en tegen 2016 zit mijn loon rond € 5000 en dat van partner op € 3000. Samen € 8000 bruto. Hypotheek laten herzien en ingekort in tijd, nieuw bedrag € 750.
Ik heb in 2016 m’n 40e verjaardag gevierd.

Ondanks een zwaar bovengemiddeld loon gecombineerd met een modaal loon is het ons echt niet gelukt om 4 eigendommen te verwerven, hoor.

Een modale woning kostte ook toen, makkelijk € 200.000. Elke bank wil, om een beetje ’n deftige rentevoet te krijgen, dat je 20% eigen inbreng doet. Je moet dus € 40.000 euro per woning hebben, plus notariskosten. Dat 4x. Is € 160.000. En dat is dan gerekend dat je een bank zo gek krijgt om jou 4x een lening te geven voor telkens € 160.000, en dat kijkend naar je loon. Geschatte inkomsten uit verhuur telt men niet gauw mee, dat is geen zekerheid voor een bank.
Vandaag zit mijn loon nog een pak hoger dan die €5k van toen en heb ik een flinke som gespaard en belegd. Toch durf ik beweren dat ik als straks naar de bank ga en 3x € 40.000 eigen middelen inbreng maar tegelijk vraag om 3x € 160.000 te mogen lenen om 3 panden van elk € 200.000 te verwerven en te verhuren, ze me al lachend wandelen sturen. Als ik de helft met eigen middelen doe zal ik kans op slagen hebben.

Niet alleen zegt David 4 huizen te hebben, maar ze zijn ook volledig afbetaald. Ik zeg niet dat het verhaal een “broodje aap” is, maar het is zeker niet zo simpel voor iedereen om dat na te doen en op 40 jaar al 4 eigendommen te verwerven. Waar en wanneer moest ik het geld bij elkaar sparen om 4 huizen volledig af te betalen? Zelfs als de “huurder” de volledige hypotheek dekte met zijn huursom, dan nog loopt zo’n hypotheek makkelijk 20 jaar. Maar om dan alle vier die huizen op m’n 40e al volledig afbetaald te hebben, had ik ze moeten kopen op m’n 20e (met welk geld??? Ik zat tot m’n 23 op school) en direct moeten verhuren.

Als je goed gelezen had zou je opgemerkt hebben dat ik momenteel maar één woning meer heb. Diegene die ik bewoon.
Momenteel eveneens twee gecombineerde inkomens, één uit kapitaal en één als werknemer, maar belang niet zoveel vaste kosten als jij hebt. Ik heb nauwelijks vaste kosten. Alleszins geen vaste kosten waar ik geen vat op heb.
Alhoewel onze gecombineerde netto inkomsten waarschijnlijk lager zijn dan die van jou (geen idee wat je netto overhoudt van je bruto inkomsten) hebben we door het verschil in vaste kosten netto waarschijnlijk meer te besteden/sparen.
Een ander verschil met jouw uitgangssituatie is dat ik voor die vier huizen nooit een lening heb genomen om deze te verwerven. Banken konden mij dus geen eisen stellen. Zoals ik ook reeds schreef, er gaat en ging hier nooit iets buiten dat al niet op de rekening stond.
Ik ben ook beginnen te werken drie maanden na mijn middelbare studies. Alhoewel lager geschoold had ik inzake inkomen en spaarmogelijkheid dus al minstens vijf jaar voorsprong op jouw verreksituatie.
Langer studeren is niet altijd een garantie om meer vermogen op te kunnen bouwen. Je begint al met een serieuze achterstand tijdens de jaren die er meestal toe doen. Zoals door een ander geschreven: je moet de sneeuwbal aan het rollen krijgen en dat is het moeilijkst tijdens en vlak na de start. Als je dan later aan de start wenst te verschijnen maak je het jezelf doorgaans nog moeilijker. Ook niet verkeerd maar een totaal ander vertrekpunt.

Dat jij een woning wenst aan te kopen aan een prijs van 400.000 € of met die bedragen wenst te rekenen is jouw zaak. Zoveel heb ik nog nooit uitgegeven aan een vastgoed. Nog niet bij benadering. Ik heb ook nog nooit in mijn leven geld gestoken in een nieuwbouw. Laat staan met een lening die me jaren aan een bank zou verbinden.
De totale aankoopprijs van mijn vier woningen, voor renovatie, ligt zelfs nog onder de aankoopprijs van jouw woning met lening. Bijkomend voordeel is dat ik de aankoop en renovatie van deze vier woningen heb kunnen spreiden in de tijd en dat jij dat bedrag in één keer op tafel diende te leggen. Vandaar waarschijnlijk de noodzaak tot een lening en de daarbij horende extra kosten. Je woning kost dus ook geen 400.000 € maar 400.000 € + intresten wat extra afgaat van de winst bij een eventuele verkoop.
Is dat verkeerd? Neen. Gewoon een totaal ander vertrekpunt. Je moet dus jouw uitgangssituatie en wensen niet vergelijken met die van een ander om te verklaren waarom je andere wegen bewandelt.
Ik schrijf ook dat wat ik kon en kan meestal voor een ander ook geen probleem moet zijn. Of hij of zij dat wil of op die manier te werk wenst te gaan is een totaal andere zaak. Jij hebt blijkbaar gewoon voor een andere weg gekozen met een ander resultaat.
Ik betwist jouw realiteit niet. Wat ik schrijf zijn voor mijn situatie ook geen aannames. Gelieve mijn realiteit dus ook niet verdacht te willen maken gebaseerd op het feit dat het niet overeenkomt met jouw uitgangssituatie.

Het jaartal zal hier ook wel een rol spelen zeker? Als je ziet hoe de laatste 40jaar de lonen vs vastgoedprijzen zijn geëvolueerd.. ik vermoed dat David ook wel een stuk ouder is dan Doemaarnormaal.

Kan best zijn maar daar heb ik eerder al op ingespeeld.
75% van mijn kinderen doet het op vergelijkbare leeftijd al beter dan ik deed.
Wat ik voor elkaar kon krijgen is dus nog steeds mogelijk.
Resultaatgerichtheid is dus eerder afhankelijk van de persoon dan van externe factoren.

David_DeWa schreef: ↑23 september 2021, 21:10 Kan best zijn maar daar heb ik eerder al op ingespeeld.
75% van mijn kinderen doet het op vergelijkbare leeftijd al beter dan ik deed.
Wat ik voor elkaar kon krijgen is dus nog steeds mogelijk.
Resultaatgerichtheid is dus eerder afhankelijk van de persoon dan van externe factoren.

Ik geef je volkomen gelijk David_DeWa ... los van u en/of uw kinderen.
Zowat alles in het leven heeft te maken met *keuzes* ... die zijn "bij ons" voorlopig toch nog vrij uitgebreid, gelukkig maar.

EarthNvstr1 schreef: ↑24 september 2021, 20:17

David_DeWa schreef: ↑23 september 2021, 21:10 Kan best zijn maar daar heb ik eerder al op ingespeeld.
75% van mijn kinderen doet het op vergelijkbare leeftijd al beter dan ik deed.
Wat ik voor elkaar kon krijgen is dus nog steeds mogelijk.
Resultaatgerichtheid is dus eerder afhankelijk van de persoon dan van externe factoren.

Ik geef je volkomen gelijk David_DeWa ... los van u en/of uw kinderen.
Zowat alles in het leven heeft te maken met *keuzes* ... die zijn "bij ons" voorlopig toch nog vrij uitgebreid, gelukkig maar.

Keuzes, inderdaad daar is alles mee gezegd.
De ene kiest dit de andere dat

Maar de kost van huizen, hangt veel af van de locatie!
In steden kost een garagebox evenveel dan een krot met veel potentieel en grond in het verre weet ik veel waar!

Terug zeer moeilijk te vergelijken.

David_DeWa schreef: ↑23 september 2021, 13:33

contextbinder schreef: ↑23 september 2021, 13:14

Zeker en vast niet, denk ook dat weinigen dat hebben zien aankomen - bouwgronden in onze streek: praktisch voorbeeld van een stuk van 22 are: in 1978 verkocht voor 379.000 BEF (afgerond 10.000 €) - huidige waarde ligt met zekerheid boven de 350.000 €. Een maandloon in die tijd zal vermoedelijk rond de 30.000 BEF (750 €) geweest zijn, nu is dat rond de 2.000 €.

Een goed gelegen en onderhouden woning dat af en toe een upgrade krijgt naar de nieuwe standaarden en goed gelegen is zal maar zelden in waarde dalen. Je moet ze ook niet allemaal tot het einde bijhouden. Wanneer de gelegenheid gunstig was heb ik gewoon pand na pand verkocht en omgezet in kapitaal tot ik slechts één woning overhield om zelf te bewonen. Een deel van de opbrengsten van de verkochte panden gebruikt om omliggende gronden rond de laatste woning op te kopen zodat ik in de toekomst niet lastig gevallen kan worden door lawaaierige buren en zo goed mogelijk mijn eigen ding kan doen zonder inmenging van derden. Het resterende kapitaal gevoegd bij de opbrengsten van het risicokapitaal en volledig omgezet in vrij risicoloze investeringen. Vandaar het lagere rendement.
Over inkomen in 1978 moet ik geen vermoedens uiten, mijn netto maandinkomen in 1978 bedroeg 17.000 Bfr, in 1980 20.500 bfr. in 1999 65.000 Bfr en ik ben enkele jaren geleden geëindigd met 3.250 €.
Een woning die ik in 1999 inclusief 30 are bouwgrond kocht voor 75.000 + 40.000 € heeft nu een veel grotere waarde. Aan de hand van de meest recente verkoopprijzen van bouwgronden in dezelfde wijk is de waarde van de bouwgrond nu alleen al ongeveer 600.000 € waard.
Allemaal geen onmogelijke opdrachten voor een gewone werkmens die zijn inkomen verstandig beheert en weet waar hij naartoe wil.
Wat ik kan kan een groot deel van werkend Vlaanderen ook. In elk geval dus meer dan 5% van de Belgen. En al heel zeker als ze met twee zijn.

En zeg ook niet dat het vroeger allemaal zoveel gemakkelijker was dan nu. De meeste van mijn kinderen lopen al voor op mij, toch in vergelijking met waar ik op die leeftijd nog maar stond.

Ik blijf dus nog steeds met enkele vragen zitten: zijn deze cijfers niet juist of interpreteer ik ze verkeerd?
Indien ze juist zijn en ik heb ze juist geïnterpreteerd is er volgens mij eigenlijk nog een veel groter probleem in België.
Wat doet 95% van de Belgen eigenlijk maandelijks met zijn inkomen?

Je hebt gewoon zeer veel geluk gehad met de stijging van de vastgoedprijzen en dat je vol hebt ingezet op deze activajlasse.
Als je vandaag exact dezelfde "strategie" zou toepasszn, zou het een pak minder zijn.

David_DeWa schreef: ↑23 september 2021, 21:10 Kan best zijn maar daar heb ik eerder al op ingespeeld.
75% van mijn kinderen doet het op vergelijkbare leeftijd al beter dan ik deed.
Wat ik voor elkaar kon krijgen is dus nog steeds mogelijk.
Resultaatgerichtheid is dus eerder afhankelijk van de persoon dan van externe factoren.

Dit is echt onzin... Extrapoleer jouw loon van toen naar nu en je gaat echt niet hetzelfde traject kunnen afleggen. Gewoon enorm veel geluk gehad met vastgoedprijzen. Je hebt gewoon de gouden tijden meegemaakt.
Wat uiteraard niet wegneemt dat je er verstandig mee bent omgegaan. Je had het ook bij 1 woning kunne houden of levenslang kunnen huren.

Zoals ik schreef (bij herhaling), mijn kinderen zijn na bij geboren en na mij een actief leven begonnen. 50% heeft al een gelijkaardig traject afgelegd en 25% heeft het nu al veel beter gedaan.
Wat betreft geluk met vastgoedprijzen,..., dan heb ik toch verschillende malen op rij hetzelfde

geluk

mogen meemaken. . bovendien ook nog eens 10 jaar

geluk

gehad inzake andere beleggingen

Waarschijnlijk zal de waarheid dichter bij de zaak liggen dat velen niet hetzelfde traject wensen af te leggen maar het zich vanaf het prille begin te gemakkelijk willen maken? Of gewoon voor zichzelf andere prioriteiten stellen.
Maar met geluk en trajecten heeft het weinig te maken.
Het kan voor iedereen wel eens meevallen en tegenzitten maar diegenen bij wie het altijd tegenzit en altijd meevalt zijn eerder de uitersten van het traject.

Of ik door mijn loon van toen te extrapoleren naar het heden niet meer een gelijkaardig traject zou kunnen afleggen durf ik te betwijfelen. Zeker weet ik het niet want ik kan, net zo min als jij, niet in de toekomst kijken.
Indien ik mijn kennis die ik tijdens dat traject opgedaan heb ook zou mogen overdragen zou het er dik inzitten dat het traject er nog beter zou uitzien. Ik zou de gemaakte fouten tijdens dat traject dan immers niet meer uit ondervinding moeten leren en kunnen vermijden. Ik heb een deel van mijn goede ervaringen dan ook overgedragen naar mijn kinderen. Vandaar hun voorsprong. En dit in een recenter tijdperk.

Levenslang huren is nooit een optie geweest want ik wist in het begin al dat dit geen goede optie zou zijn. De tijd heeft me daar trouwens gelijk in gegeven. Ik had inderdaad in plaats van meer vastgoed te verwerven het spaarkapitaal ook integraal op de beurs kunnen gooien. Maar ik geloof in risicospreiding en diversificatie van een portefeuille. Ook dat is niet verkeerd uitgedraaid.

David_DeWa schreef: ↑28 september 2021, 13:49 Zoals ik schreef (bij herhaling), mijn kinderen zijn na bij geboren en na mij een actief leven begonnen. 50% heeft al een gelijkaardig traject afgelegd en 25% heeft het nu al veel beter gedaan.
Wat betreft geluk met vastgoedprijzen,..., dan heb ik toch verschillende malen op rij hetzelfde

geluk

mogen meemaken. . bovendien ook nog eens 10 jaar

geluk

gehad inzake andere beleggingen

Waarschijnlijk zal de waarheid dichter bij de zaak liggen dat velen niet hetzelfde traject wensen af te leggen maar het zich vanaf het prille begin te gemakkelijk willen maken? Of gewoon voor zichzelf andere prioriteiten stellen.
Maar met geluk en trajecten heeft het weinig te maken.
Het kan voor iedereen wel eens meevallen en tegenzitten maar diegenen bij wie het altijd tegenzit en altijd meevalt zijn eerder de uitersten van het traject.

Of ik door mijn loon van toen te extrapoleren naar het heden niet meer een gelijkaardig traject zou kunnen afleggen durf ik te betwijfelen. Zeker weet ik het niet want ik kan, net zo min als jij, niet in de toekomst kijken.
Indien ik mijn kennis die ik tijdens dat traject opgedaan heb ook zou mogen overdragen zou het er dik inzitten dat het traject er nog beter zou uitzien. Ik zou de gemaakte fouten tijdens dat traject dan immers niet meer uit ondervinding moeten leren en kunnen vermijden. Ik heb een deel van mijn goede ervaringen dan ook overgedragen naar mijn kinderen. Vandaar hun voorsprong. En dit in een recenter tijdperk.

Levenslang huren is nooit een optie geweest want ik wist in het begin al dat dit geen goede optie zou zijn. De tijd heeft me daar trouwens gelijk in gegeven. Ik had inderdaad in plaats van meer vastgoed te verwerven het spaarkapitaal ook integraal op de beurs kunnen gooien. Maar ik geloof in risicospreiding en diversificatie van een portefeuille. Ook dat is niet verkeerd uitgedraaid.

Je bent gewoon een boomer die de gouden tijden heeft meegemaakt qua vastgoed.
Uiteraard heb je er achteraf bekeken slim aan gedaan om in vastgoed te beleggen, maar zonder woonbonus, zonder jarenlange rentedaling waren de huizenprijzen niet zo fel gestegen en was je dus een pak minder vermogend geweest.

En geen idee wat je bedoelt met de cryptische omschrijving mbt je kinderen: je bedoelt dat hun loon nu reeds hoger is dan get jouwe op dezelfde leeftijd?
Dat wil daarom nog niet zeggen dat hun totaal verlogen evenveel waard zal zijn wanneer ze jouw leeftijd zullen bereiken. Niemand kan in de toekomst kijken, maar de rente kan moeilijk nog verder zakken en de registratierechten nog verder dalen. Je kan niet blijven aan de verschillende knopjes draaien...
Je bent gewoon op het juiste moment geboren en hebt enkele beslissingen genomen die door allerhande externe factoren zeer goed zijn uitgedraaid. Maar om daarmee nu te komen uitpakken op Spaargids waar hoofdzakelijk jongere mensen zitten... okay, boomer

Maar zoals reedsgezegd: kudos to you dat je beslist hebt om in vastgoed te investeren. Je had je geld evengoed op een spaarboekje kunnen laten staan.

Het is altijd gemakkelijk om in de achteruitkijkspiegel grote theorieen uit één te zetten.
Véééél malen moeilijker is om in deze knotsgekke financiele wereld te beslissen waar je eieren in moet leggen.
Mijn vader zei steeds in dat verband. Voor alles is er een tijd,maar alles heeft maar zijn tijd!
Het komt er volgens mij op aan mee te zijn met de grote trend en deze dus te detecteren.
Dit zijn mijn vragen waar ik meezit :

Moet je nog investeren in peperduur vastgoed?
Is het nog wel moreel verantwoord om de prijzen mee omhoog te helpen duwen,en zo de jongere generatie nog dieper in de schulden te duwen voor hun woning?
In welk segment van de markt moet ik beleggen? Volgens mij zijn dit mogelijke kanshebbers.....
Grondstoffen?
Edel Metalen?
High quality beleggen? (beleggen in de 100 beste bedrijven ter wereld)?
Amerikaanse markten? Europese markten? Opkomende markten? Aziatische markten?
Crypto ?
Of toch maar een mengeling van fondsen met fondsmanager.In de hoop dat zij de juiste trend detecteren

LaCucaracha schreef: ↑29 september 2021, 12:24 Je bent gewoon een boomer die de gouden tijden heeft meegemaakt qua vastgoed.

Als je mijn bijdragen allemaal had gelezen en niet alleen de delen die in jouw verhaal passen zou je bovenstaande niet schrijven want het houdt geen steek.
Ik zal het voor jou nog even samenvatten:
Ik schreef voorheen al meermaals dat ik voor geen enkele aankoop van een vastgoed een hypothecaire lening heb afgesloten en dus aan geen enkele bank haar voorwaarden gebonden was. De helft van het vastgoed was ook gelegen in het buitenland dus dat zou een fiscale aftrek nog moeilijker gemaakt hebben. Je kan niet van een woonbonus nog van andere fiscale voordelen genieten zonder het afsluiten van een hypothecaire lening. Dit zou je toch moeten weten. Dus welk voordeel van welke woonbonus? Welke rentedalingen?

Wat betreft mijn kinderen is er ook weinig cryptisch aan.
Afgezien van hun loon bedoel ik daar mee dat ze al veel vroeger een eigen woning in gerenoveerde staat hebben verworven dan ik op die leeftijd heb gedaan. De helft is jonger dan dertig en de andere helft jonger dan 35. Van boomers kan je in dit geval dus niet spreken. Enkelen hebben nog een lening lopen (eveneens met fiscale voordelen), anderen hun woning was al afbetaald voor hun dertigste. En er is er al eentje bij die voor zijn vijfendertigste effectief gestopt is met werken voor derden en nu al leeft van zijn spaarkapitaal. Anno 2021, niet in een ver en duister verleden waar volgens sommigen alles zoveel makkelijker was. Op die leeftijd dacht ik daar zelfs nog niet aan.

Vandaar dat ik schrijf, vanuit praktijkervaring, dat het er niet toe doet in welk jaar je geboren bent maar eerder welk traject je kiest om te volgen.

Op Spaargids bijna uitsluitend jonge mensen? Grapjas. Er zijn er zelfs bij die zo oud zijn dat ze bang zijn van elke vooruitgang en elke vooruitgang willen tegenhouden omdat ze er niet meer tegen kunnen.

Het laatste is net wat je zegt, ik heb mijn geld niet een heel leven laten doodbloeden op een spaarboekje. Dat was de keuze.
En als je alles goed gelezen had zou je ook meegekregen hebben dat ik niet uitsluitend in vastgoed heb belegd maar daarentegen een zeer gediversifieerde portefeuille heb willen uitbouwen. Vastgoed was daar maar een start en een deel van. Risico's nemen op de beurs een ander. Op tijd verliezen afsluiten en winsten veilig stellen en herbeleggen in minder risicodragend kapitaal een ander.
M.a.W. er mee bezig zijn en alles goed opvolgen, spreiden en nooit het onderste uit de kan willen halen en ook je verlies willen nemen en dragen. Dat was vroeger zo en is nu nog steeds niet gewijzigd.
Ik durf zelfs stellen dat het nu veel gemakkelijker is. Je kan bijna alles rechtstreeks afhandelen en bijna over de gehele wereld. In mijn beginjaren kan je bijna niet zonder tussenpersonen en was je voor bijna alles aangewezen op fysieke verplaatsingen en aanwezigheid.
Kom me dus niet vertellen dat het leven nu veel moeilijker is dan enkele tientallen jaren terug.

Het verschil tussen ons beiden is om te beginnen dat ik vroeger en nu effectief heb meegemaakt. Jij blijkbaar alleen het recente verleden? Je kan dus maar voor de helft uit praktijkervaring meespreken.
Alle opmerkingen die jij nu maakt aan de oudere generatie verschillen in niets van de opmerkingen van jaren geleden. Ook op dat vlak is er weinig veranderd.